“พวกเขากำลังทำอะไรที่นั่น?” หลินหลี่ถาม เมื่อเขาเห็นพวกคนที่อยู่ในอาคารที่ดูเหมือนจะเป็นศูนย์บัญชาการกำลังทำอะไรบางอย่าง
“พวกเขากำลังทำการทดสอบการต่อสู้” เซี่ยหยู่เอ๋อร์ยิ้ม
“ผมอยากไปทดสอบด้วยจังเลย พี่สาวเซี่ยเซี่ยช่วยพาพวกเราไปทดสอบด้วยจะได้ไหม?” หลินหลี่บุ้ยปาก
“ฉันไม่คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี เพราะพวกคุณไม่ได้อยู่ในมหาวิทยาลัยนี้” เซี่ยหยู่เอ๋อร์ส่ายหน้า
“เพราะเราเป็นคนนอกนี่แหละ มันจะช่วยปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาได้ดี เอาล่ะ! คุณและเราเป็นทีมเดียวกัน” เมื่อพูดจบ เย่ฉางก็ดึงเซี่ยหยู่เอ๋อร์และหลินหลี่มุ่งหน้าไปที่นั่นทันที
“เอ่อ เกี่ยวกับเรื่องนั้น…คือว่า…” ไม่ต้องรอให้เซี่ยหยู่เอ๋อร์พูดจบ เย่ฉางยิ้มและพูดแทรกขึ้นมาทันที “เอาล่ะ! มาตกลงกันก่อน คุณห้ามออมมือให้เพื่อนๆของคุณเด็ดขาด”
เซี่ยหยู่เอ๋อร์ยิ้มอย่างขมขื่น ‘เราเพิ่งรู้จักกันแค่ 30 นาทีเองเท่านั้นนะ! ว่าแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าการพาพวกนายไปทำการทดสอบการต่อสู้นั้น เหมือนกับว่าฉันพาเด็กๆไปที่สนามเด็กเล่น? โอ้ ใช่แล้ว! ฉันสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อสืบข้อมูลของพวกเขาได้’
เมื่อพนักงานต้อนรับที่เคาน์เตอร์ลงทะเบียนเห็นเซี่ยหยู่เอ๋อร์กำลังเดินเข้ามา พนักงานต้อนรับก็โค้งคำนับ “รุ่นพี่เซี่ย”
จากนั้นเซี่ยหยู่เอ๋อร์เริ่มลงทะเบียนชื่อของพวกเขา และชี้ไปที่เย่ฉางและหลินหลี่ “จางน้อย ทั้งสองนี้เป็นแขกจากหลินไห่ พวกเขายังเป็นสมาชิกของการแข่งขันมหาวิทยาลัยทั้งห้าอีกด้วย พวกเขาคือเย่ฉางและหลินหลี่”
พนักงานต้อนรับจางน้อยกรีดร้อง เมื่อเห็นเย่ฉางถอดแว่นกันแดดออก “เป็นสุภาพบุรุษนักเต้นและราชานักพากย์! ฉันขอลายเซ็นคุณหน่อยจะได้ไหม! ได้โปรด!”
“เฮ้อ! การที่เราเป็นคนดังนี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ” พวกเขาทั้งสองถอนหายใจ และหยิบปากกามาเซ็นชื่อบนเสื้อยืดตรงหน้าอกของเธอทีละข้าง โดยไม่สนใจกระดานลายเซ็นที่เธอยื่นมาให้เลย หนึ่งในลายเซ็นนั้นดูยุ่งเหยิง และดูเหมือนว่าจะไม่สามารถจดจำได้ ในขณะที่อีกอันหนึ่งนั้นคดเคี้ยวเหมือนคนบ้าเขียน
‘เฮ้ เฮ้ เฮ้ พวกนายจะเซ็นแบบนั้นได้อย่างไร! ลายเซ็นนั้นดีหรือไม่ มันไม่สำคัญ แต่พวกนายแน่ใจหรือไม่ว่า นี่ไม่นับว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ?’ เมื่อหันมาเห็นจางน้อยที่มีสีหน้าแบบว่า ‘ฉันจะไม่ล้างหน้าอกอีกตลอดไป’ เซี่ยหยู่เอ๋อร์ได้แต่เอามือก่ายหน้าผาก
แม้จะตื่นเต้น แต่จางน้อยก็ถามอย่างแผ่วเบาว่า “การอนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าร่วมด้วยมันจะดีหรือ?”
“เกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะคุยกับเจ้าหน้าที่ซุนเอง” คำพูดของเซี่ยหยู่เอ๋อร์คลายความกังวลของจางน้อย และเธอก็เอาแต่คิดว่าจะอวดลายเซ็นนี้อย่างไรดี
ในขณะที่เซี่ยหยู่เอ๋อร์นำพวกเขาไปยังพื้นที่เตรียมการทดสอบ มีชายคนหนึ่งที่มีดวงตาดุร้ายยืนอยู่ข้างนอก เย่ฉางสังเกตเห็นว่าชายคนนี้สวมชุดเจ้าหน้าที่และมีท่าทางเคร่งครึม
ชายคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ซุนที่เซี่ยหยู่เอ๋อร์พูดถึง เขาคือซุนเจิ้นผิง
‘ราชาจากสงครามคริสต์มาสที่ยิ่งใหญ่จากหลินไห่’ ซุนเจิ้นผิงขมวดคิ้วขึ้น เมื่อเขาเห็นเย่ฉางและหลินหลี่ “ฉันเป็นผู้ควบคุมการปฏิบัติงาน R-4 และเป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่ในการทดสอบวันนี้ ฉันชื่อซุนเจิ้นผิง ยินดีต้อนรับแขกสองคนจากหลินไห่”
“เย่ฉาง” เย่ฉางหาว
“หลินหลี่” หลินหลี่พยักหน้า
“เนื่องจากพวกคุณต้องการมีส่วนร่วม ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่ามหาวิทยาลัยของเราดีแค่ไหน รู้หรือไม่ว่าถึงแม้จะเป็นเพียงแค่การจำลองการทดสอบจริง แต่เราก็ทำให้มันเหมือนจริงมากที่สุด” ซุนเจิ้นผิงยิ้ม
“อย่าพูดมากเลย รีบเอาอุปกรณ์มาให้เราเร็วๆได้แล้ว” หลินหลี่ยิ้มมุมปาก
“ตาแก่ซุน หลินหลี่ยังเด็กอยู่ ดังนั้นโปรดอย่าถือสาเลยนะ” เย่ฉางพูดราวกับว่าพวกเขาสนิทกันมาก ซุนเจิ้นผิงตัวสั่น ‘ตาแก่ซุน!? เราไปสนิทกันตอนไหน!?’
“เอาล่ะ! เนื่องจากพวกคุณต้องการเช่นนั้น งั้นก็เข้าไปข้างในได้เลย” ซุนเจิ้นผิงเปิดทางให้พวกเขา แต่ลึกๆนั้นเขายิ้มอย่างเย็นชา ‘ในการทดสอบการต่อสู้ครั้งนี้ ซ่งเซียวซุน, ชางก๋วนเทียน และชิซูเอ๋อร์ สมาชิกหลักเหล่านี้ล้วนอยู่ที่นี่ แม้ว่าสมาชิกหลักอีกสองสามคนจะไม่อยู่ที่นี่ก็ตาม แต่ก็ยังมีเจิ้งอาหรันอยู่’ เมื่อเขาคิดถึงตรงนี้ เขาก็ถอนหายใจ ‘น่าเสียดายที่จางเจิ้งเฉียงไม่มาด้วย’
ทันใดนั้นปอยผมของหลินหลี่ก็ยืดตรงและชี้ไปที่ซุนเจิ้นผิง ในขณะที่เขาเห็นซุนเจิ้นผิงและเซี่ยยู่เอ๋อร์สบตากัน “ผมเห็นพวกคุณสื่อสารผ่านทางสายตากัน พวกคุณต้องวางแผนชั่วร้ายกันอยู่แน่ๆเลย คุณต้องบอกให้พี่สาวเซี่ยเซี่ยหักหลังเราอย่างแน่นอน!”
“หลินหลี่ นายจะพูดอย่างนี้ได้อย่างไร! ตาแก่ซุนเป็นผู้ชายแบบนั้นเหรอ! ตาแก่ซุนไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้” เย่ฉางตะโกน
‘พวกเขาเป็นเหมือนข่าวลือที่ได้ยินมาเลย พวกเขากวนโมโหคนอื่นได้ดีจริงๆ แต่ผมขาวนั้นเป็นคนที่ลึกลับ เขาเก็บอารมณ์ของเขาได้ดี และสงบนิ่งมากเกินไป’ ซุนเจิ้งผิงหันไปจ้องมองด้านหลังเย่ฉาง
ขณะที่เซี่ยยู่เอ๋อร์ถูกลากเข้ามาในห้องเดียวกับพวกเขา เธอพูดอย่างกระอักกระอ่วน “เอ่อ ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของฉันอยู่ที่ประตูถัดไป”
“ฉันเป็นหัวหน้าทีมนี้ โอเคไหม?” เย่ฉางยิ้ม
“โอเค” เซี่ยยู่เอ๋อร์ถอนหายใจ
“ในฐานะที่คุณเป็นสมาชิกคนหนึ่งของทีม อะไรคือกฎข้อแรกเมื่อพูดกับหัวหน้าทีม?” เย่ฉางยิ้มอย่างต่อเนื่อง
“ต้องเชื่อฟัง” เซี่ยยู่เอ๋อร์เริ่มรู้สึกเสียใจที่มาอยู่ทีมเดียวกับเย่ฉาง
“เชื่อฟังอะไร? พี่ใหญ่ขาว ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย” หลินเลอรู้สึกตกใจ ราวกับว่าเขาไม่รู้อะไรเลย
“ฉันคิดว่า เธอคงจะถูกฝึกมาเช่นนี้เมื่อตอบคำถาม หรือไม่ก็อะไรบางอย่างนี่แหละ” เย่ฉางก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ในอีกด้านหนึ่งเซี่ยยู่เอ๋อร์ต้องการที่จะเอาหัวโขกกำแพง ‘’ทำไมฉันถึงเห็นด้วยที่จะให้เขาเป็นหัวหน้าทีม!’
“เอาล่ะ ฉันจะไม่ล้อคุณเล่นอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากเราอยู่ทีมเดียวกัน และฉันไม่ต้องการแพ้ทีมไหนทั้งนั้น ดังนั้นเราต้องปิดช่องว่างที่เราอยู่คนละมหาวิทยาลัยกัน โดยคุณต้องคิดว่าพวกเราเป็นเหมือนพี่น้องกัน! และเราต้องเชื่อใจและซื่อสัตย์ต่อกัน!” เย่ฉางพูดอย่างจริงจัง
“งั้นผมจะเปลี่ยนชุดคนแรก!” ทันใดนั้นหลินหลี่ก็ถอดเสื้อผ้า และสวมเสื้อเกราะกันกระสุน และเครื่องแบบทหารอย่างรวดเร็ว จากนั้นเย่ฉางก็เปลี่ยนชุดโดยที่ไม่อายเลย สุดท้ายพวกเขาทั้งสองจ้องเซี่ยยู่เอ๋อร์ “ถึงตาคุณแล้ว”
“ ….. ” เซี่ยยู่เอ๋อร์ตกตะลึง
“เอาล่ะ เมื่อพิจารณาว่าเพศของเรามีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย ฉันจะอนุญาตให้คุณหันหลังและเปลี่ยนชุดก็ได้” เย่ฉางถอนหายใจ
“เพศของเราแตกต่างกันเล็กน้อยตรงไหน!” เซี่ยยู่เอ๋อร์ตะโกน
“ฉันไม่แน่ใจว่าคุณเป็นผู้หญิงจริงๆหรือไม่ จนกว่าฉันจะเห็นว่าคุณไม่มีช้างน้อย เพราะฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นอย่างนั้น” เย่ฉางนึกถึง NalanPureSoul
“แม่มรึงเถอะ!” เซี่ยยู่เอ๋อร์โกรธมากจนตัวสั่น
“คุณด่าพวกเรา! โอ้ พี่สาวเซี่ยเซี่ย ให้ฉันบอกอะไรคุณสักอย่างนะ การด่าคนอื่นไม่ใช่สิ่งที่คนดีจะทำกัน “เฮ้อ! ระวัง! ฝ่ามือสังหาร!” เมื่อพูดจบ เย่ฉางก็ฟาดฝ่ามือสับลงไปที่คอของเซี่ยยู่เอ๋อร์
“ฝ่ามือมัจจุราช!” เมื่อเห็นว่าเธอกำลังตกตะลึง หลินหลี่ก็ใช้ฝ่ามือแทงไปที่หลังของเธอ
“อ๊ากก!” เสียงกรีดร้องที่น่ากลัวดังขึ้นมาทันที
“โอ้ พี่สาวเซี่ยเซี่ย ในฐานะที่คุณสมาชิกคนหนึ่งของทีม คุณต้องเชื่อฟัง เข้าใจไหม?”
“@ # $% !!!”
“ฝ่ามือสังหาร!”
“ฝ่ามือมัจจุราช!”
“ฉันผิดไปแล้ว”
“ฝ่ามือสังหาร!”
“ฝ่ามือมัจจุราช!”
“ยกโทษให้ฉั …”
“ฝ่ามือสังหาร!”
“ฝ่ามือมัจจุราช!”
“ฮือ ฮือ”
“ฝ่ามือสังหาร…”
“โอเคๆ ฉันจะถอดชุดแล้ว!”
“ในฐานะหัวหน้าทีม ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเธอจริงๆ”
“ในฐานะรองหัวหน้าทีม ฉันก็รู้สึกภูมิใจเช่นกัน”
เซี่ยยู่เอ๋อร์ถอดเสื้อผ้าของเธอ พร้อมกับกลับมาต่อสู้กับพวกเขา เธอสวมแค่เสื้อชั้นในเท่านั้น
“พี่ใหญ่ขาว ฉันให้ก้น 95 คะแนน”
“แน่นอน มันสมควรได้รับคะแนนเช่นนี้ หลังของเธอก็ประมาณ 95 คะแนน น่าเสียดายที่หลังเธอมีสิวสองสามเม็ด ถ้าไม่อย่างนั้นคงได้คะแนนเต็มไปแล้ว ส่วนด้านหน้าฉันจะให้แค่ 60 คะแนน”
“สิว ?! ที่ไหน !? สิวอยู่ที่ไหน!?” เซี่ยยู่เอ๋อร์หันกลับมาทันที และหน้าอกของเธอกระเพื่อมไปมา
“93! น้อยกว่าอาจารย์รั่วหงเย่เพียงเล็กน้อย”
“เห็นด้วย”
“ไอ้พวกคนบ้ากาม! ฉันจะฆ่า … ” เซี่ยยู่เอ๋อร์รีบปิดหน้าอกของเธอ โดยไม่ต้องรอให้เธอพูดจบ เย่ฉางก็แสยะยิ้ม แล้วค่อยๆยกมือขวาของเขาขึ้น และเตรียมสับฝ่ามือลงไป “ฆ่าใครหรอ?”
หลินหลี่ก็เตรียมที่จะแทงฝ่ามือใส่เธอด้วยเช่นกัน
“ฆ่าไอ้พวกที่ต่อต้านทีมของเรา! หัวหน้าทีม! รองหัวหน้า พวกเขาไปฆ่าพวกมันกันเถอะ…”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
