Virtual World – Peerless White Emperor 586 : แชมป์เปียนส์

เย่ฉางส่งสัญญาณให้ทุกคนถอยออกมาจากฐานศัตรู ThornyRose ได้แต่เอามือก่ายหน้าผาก ‘นายสามารถดันให้จบเกม แล้วชนะการแข่งขันครั้งนี้เลยไม่ได้งั้นเหรอ? มันใกล้จะจบเกมอยู่แล้ว แต่นายก็ยังต้องการโชว์ออฟอยู่อีก’

จางเจิ้งเฉียงพาทุกคนออกไปจากฐานของศัตรู ราวกับว่าเขาเป็นมัคคุเทศก์

“บอส Undead Bird กลับมาเกิดอีกครั้งแล้ว พวกเราจะไปฆ่ามันหรือเปล่า?” SpyingBlade แนะนำหลังจากมองดูเวลา

“ไปกันเถอะ! ไปกันเถอะ! ฉันต้องการลอง ‘ปืนใหญ่’ ของฉัน! ฝ่ายตรงข้ามอ่อนแอเกินไป” การเยาะเย้ยของหลินหลี่ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกับว่า เขากำลังจะไปทัศนศึกษา เว้นแต่ว่าเขายังเปลือยกายอยู่

“ฟังดูเป็นความคิดที่ดี เพราะเราไม่มีอะไรทำกันอยู่แล้ว ฉันยังไม่เคยต่อสู้กับ Undead Bird เลยซักครั้ง แผนที่นี้ไม่เหมือนกับแผนที่ก่อนหน้านี้ มันไม่มีกบหรือจระเข้เลยแม้แต่ตัวเดียว” จางเจิ้งเฉียงพาพวกเขาไปยังอาณาเขตของ Undead Bird

ThornyRose หมดคำพูด ‘พวกนายมาที่นี่เพื่อเที่ยวชมงั้นเหรอ?!’ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องติดตามพวกเขาไป “แผนที่รอบชิงชนะเลิศนั้นพิเศษมาก ตำแหน่งฟาร์มทั้งสี่จะรีเฟรชในเวลาที่แตกต่างกัน และความยากของมันจะเพิ่มสูงขึ้น”

ในทางตรงกันข้าม สมาชิกของ Knights of Round Table ที่ถูกปิดกั้นโดยเย่ฉางรู้สึกหมดหวัง

“หัวหน้า นี่เป็นการรังแกกันอย่างสิ้นเชิง” ExtremeSpike และ DemonHunter อารมณ์เสียเนื่องจากพวกเขาได้เสียชีวิตภายในเงื้อมมือของเย่ฉางมากกว่าสิบครั้ง สิ่งที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ พวกเขาตายโดยไม่เห็นแม้แต่ตัวของเย่ฉางเลยซักนิด โดยพื้นฐานแล้วมันมอบวิญญาณแก่เขาจากที่อยู่ห่างออกไปหลายไมล์

“ออกไปกันเถอะ เขามีเลเวล 11 แล้ว มาดูสกิลใหม่ของเขากัน เราต้องไปรวบรวมข้อมูลให้มากขึ้น เพื่อที่เราจะสามารถป้องกันได้ดีขึ้นในครั้งต่อไป” Cadone ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ‘ครั้งนี้เราหมดหวังแล้ว’

เมื่อทั้งหกคนก้าวออกมาจากจุดเกิด เย่ฉางก็เปิดใช้งาน [Light Travel] ราวกับว่าเขากำลังใช้บลิ้งค์ จากนั้นเขาก็เปิดใช้งาน [Sudden Ambush] และเปลี่ยนเป็นลำแสงที่ส่องผ่านร่างของ Cadone จากนั้นก็เด้งชิ้งไปที่อื่น เขาเจาะทะลุการป้องกันทั้งหมดราวกับว่าเขากำลังเชื่อมต่อไปยังตำแหน่งต่างๆของทั้งหกคน ในขณะที่เขาประสบความสำเร็จ เขาก็พุ่งออกมาจากลำแสง และเก็บดาบของเขากลับเข้าไปในฝัก

*กริ๊ก*

ทันใดนั้นเลือดก็พุ่งออกมาจากหัวใจ และลำคอของทั้งหกคน พวกเขาล้มลงไปบนพื้นพร้อมกัน

[ผู้เล่น PaleSnow ทำการสังหารหกคน!]

“เชี่ยอะไรกันว่ะเนี่ย?! นี่มัน [Flash of Life] เวอร์ชั่น AoE งั้นเหรอ?! ด้วยความเร็วแบบนั้น ผู้เล่นเกราะเบานั้นล้วนไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง!” พี่ใหญ่เฉายืนขึ้น ในขณะที่เขาตะโกนออกมา

[The Undead Bird ถูกสังหาร!]

[The Undead Demon ถูกสังหาร!]

[Mario และ Luigi ถูกสังหาร!]

[ขอแสดงความยินดีสำหรับการสังหารมอนเตอร์พิเศษ! สโมสร Thorns and Roses ได้รับไอเทมตกแต่ง – ชุดหมอนข้างเห็ด]

ThornyRose ได้แต่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เมื่อได้รับข้อความการสังหารทั้งหกคนของเย่ฉาง เธอรู้ว่าการแข่งขันครั้งนี้ไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ‘เราจะได้รับเทคนิคคอลฟาล์วสำหรับการทรมานผู้คนหรือไม่?’ จากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่ศพของ Mario และ Luigi ‘สิ่งเหล่านี้ยากที่จะต่อสู้ด้วยอย่างแท้จริง เราเกือบจะตายกันหมด’

“พื้นที่ด้านล่างรีเฟรชแล้ว! ไปกันเถอะ! รีบไปกันเถอะ!” หลินหลี่มองจากที่สูงตรงบริเวณที่ห่างไกล

ทุกคนพูดไม่ออก ‘พวกนายคิดว่านี่เป็นเกม RPG งั้นเหรอ?’

ท้ายที่สุดแล้ว ทีม Thorns and Roses ก็ได้รับชนะ แม้ว่าจะถูกสาปแช่งโดย Knights of Round Table ก็ตามที และพวกเขายังได้รับของตกแต่งสโมสรที่หายากอีกด้วย

กลีบกุหลาบหลั่งไหลลงมาจากท้องฟ้า และขั้นตอนสุดท้ายทั้งหมดได้รับการตกแต่งด้วยดอกกุหลาบและหนาม สมาชิกทั้งหมดของทีม Thorns and Roses ถูกล้อมรอบไปด้วยกลีบกุหลาบที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบ และข้อความที่เขียนว่า ‘Champion – Thorns and Roses’ น้ำตาก็ได้ไหลรินอาบไปที่แก้มของ ThornyRose

“ยินดีด้วยนะ” MistyVeil ก็มีอารมณ์ร่วมด้วยเช่นกัน เพราะ Misty Rain House ไม่ได้รับเกียรติเช่นนี้มาระยะหนึ่งแล้ว

“พวกคุณสมควรได้รับมันแล้ว” Verlianna ถอนหายใจ เธอหันหลังกลับ แต่ก็หาเย่ฉางไม่พบ จากนั้นเธอสังเกตเห็นว่าทุกคนมองมาที่เธอด้วยท่าทางที่แปลกประหลาด ‘ไม่มีทาง’ เมื่อเธอหันหัวของเธอกลับมา เสียงของเย่ฉางก็ดังขึ้น “อย่าขยับ ฉันจะทำอย่างรวดเร็ว และจะนับถึงสามเพื่อให้เธอได้เตรียมพร้อม”

Verlianna ตกตะลึงและหวาดกลัว ‘เขาจริงจังกับเรื่องนี้จริงๆ?! นี่คือสนามแข่งสุดท้ายแล้วนะ! โลกทั้งใบกำลังเฝ้ามองอยู่!’ จากนั้นเธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ‘ฉันไม่สามารถบ่นได้ เมื่อฉันแพ้เดิมพัน!’

“หนึ่ง” เย่ฉางหยิบไม้เท้าแล้วเจาะเข้าไปทันที

Verlianna รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากก้น ‘ย่ามันเถอะ! ฉันคิดว่านายจะนับถึงสาม! ห่าเอ๊ย! นายแม่งไม่เคยพูดความจริงเลย!’ หลังจากที่ได้รับความเจ็บปวด เธอก็รู้สึกว่าสิ่งนั้นยังไม่ถูกดึงออกมา “ห่าเอ๊ย! ดึงมันออกไปซะ!”

“เกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันจะนับเฉพาะตอนจะดึงมันออกมาเท่านั้น” Verlianna กลายเป็นโง่งมเมื่อได้ยินสิ่งที่เย่ฉางพูด เธอหันไปเห็นรอยยิ้มจางๆของเย่ฉาง และสั่นสะท้านขึ้นมาทันที ‘ไอห่านี่ต้องเป็นโรคจิตอย่างแน่นอน!’

“……” ทุกคนต่างก็พากันตกใจ จากนั้นพวกเขาก็ตะโกนออกมาพร้อมกัน “ระยำเอ๊ย!”

ThornyRose รู้สึกหวาดกลัว เธอจ้องมองไปที่เย่ฉาง และได้แต่บ่นอยู่ภายในใจ ด้วยการก้าวกระโดด Verlianna ก็ดึงไม้เท้าของเย่ฉางออกมา “ฉันขอร้องนายล่ะ โปรดรักษามารยาทของสโมสรด้วย”

“โรสตัวจริง หากเธอต้องการที่จะตำหนิใครสักคน เธอควรตำหนิโรสตัวปลอมนะ เธอเป็นคนที่ขอให้ฉันทำ ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆ อันที่จริงแล้วฉันไม่ต้องการทำสิ่งเลวร้ายเช่นนี้เลยจริงๆ” เย่ฉางยิ้มอย่างแผ่วเบา และช่วย Verlianna ลุกขึ้นด้วยการขออภัย

“รอดูไปเถอะ! ฉันสาบานได้เลยฉันจะต้องแก้แค้นนายอย่างแน่นอน! ฉันจะทำอย่างแน่นอน!” Verlianna ชำเลืองมองไปที่เย่ฉาง และ ThornyRose ในที่สุดเธอก็เคลื่อนตัวออกมาจากสโมสร Thorn and Roses

เธอรู้ดีว่าไม่ว่าเธอจะพูดยังไง เธอก็ยังคงต้องรับผิดชอบอยู่ดี ThornyRose จึงได้ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น ‘สมกับที่เป็นไอ้คนชั้นต่ำน่าสมเพชจริงๆ’

เส้นทางที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบ และหนามถูกแหวกออก ชายชราที่สวมเสื้อผ้าอย่างเป็นทางการเดินออกมาพร้อมกับรูปปั้นซานต้าทองคำ “ขอแสดงความยินดีกับพวกคุณด้วย Thorn and Roses”

หัวใจของ ThornyRose เต้นเร็วขึ้น ‘อิริค เทส! CEO ของ World Gamer Alliance!’ เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะส่งมอบรูปปั้นสีทอง เธอจึงอยากจะก้าวไปข้างหน้า และรับมันเอาไว้ แต่หลินหลี่กลับคว้ามันเอาไปก่อน “มันเป็นของฉัน”

“ฮ่า ฮ่า แชมป์เปียนส์ คืนนี้เป็นของคุณทุกคน!” เทสหัวเราะ ขณะที่เขาเห็น ThornyRose บังคับให้หลินหลี่ส่งมอบรูปปั้นสีทองคืนมา

“ThornyRose เธอรู้ใช่ไหม? เกี่ยวกับขั้นต่อไป ไม่ว่าเธอจะท้าทายหรือไม่ ก็ขอให้คิดอย่างชาญฉลาดล่ะ” เมื่อพูดจบเทสก็เดินจากไป อย่างไรก็ตามคำพูดของเขาทำให้ ThornyRose สับสน ‘เราควรจะท้าทายหรือไม่?’

“ท้าทายอะไร?” เย่ฉางถาม

“ตำนาน” ThornyRose ตอบกลับ

“พูดภาษามนุษย์สิ” เย่ฉางพูดอย่างแผ่วเบา

“……” ThornyRose รู้สึกอยากจะชกเขาซักหมัดจริงๆ

“พ่อคะ ก่อนฤดูกาลหน้าที่จะถึง เราจะมีสองตัวเลือก การท้าทายแบบกลุ่มหรือการท้าทายส่วนบุคคล หากพ่อเลือกการท้าทายแบบกลุ่ม มันจะเป็นการต่อสู้ในโหมดอารีน่าแบบ 5v5 ในขณะเดียวกัน ถ้าพ่อเลือกการท้าทายส่วนบุคคล มันจะเป็นการต่อสู้แบบ 1v1 อย่างไรก็ตามฝ่ายตรงข้ามจะเป็นผู้เล่นในตำนานที่มีมาตลอดประวัติศาสตร์ของเกม อาจเป็นตัวละครของ Angelite และจักรพรรดิเบญจมาศก็ได้” คำอธิบายของเย่เทียนช่วยให้เย่ฉางเข้าใจถึงภาพรวมอย่างคร่าวๆ จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา “ไปท้าทายกันเถอะ เราจะท้าทายแบบกลุ่ม ใครจะไปรู้ว่าอาจจะมีเราคนใดคนหนึ่ง กลายเป็นตำนานบทใหม่ก็ได้”

“เพื่อน เราทำได้แน่นอน!” จางเจิ้งเฉียงหัวเราะ

“ใช่แล้ว! ใช่แล้ว! เราคือตำนานบทใหม่!” หลินหลี่กอดรูปปั้นสีทองอย่างเหนียวแน่น

“ตำนาน? นี่มันน่าสนใจจริงๆ” SpyingBlade ยิ้มพร้อมกับกอดอก

“เฮ้ พวกนาย” ThornyRose ประหลาดใจ แต่แล้วเธอก็ยิ้มเยาะ “ฉันเข้าใจแล้ว”

“เปิดใช้งานการท้าทายขั้นสุดท้าย! โหมดการต่อสู้แบบกลุ่ม!” ThornyRose ตะโกนเมื่ออะดรีนาลีนของเธอพลุ่งพล่าน ในที่สุดเธอก็รู้สึกว่ามันเป็นอย่างไรเมื่อทำการโชว์ออฟ

“พวกเขาไม่ได้ทำการท้าทายแบบรายบุคคลใช่ไหม?! นั่นหมายความว่า! การท้าทายแบบกลุ่ม!” พี่ใหญ่เฉาทุบโต๊ะอีกครั้ง แล้วตะโกนออกมาดังๆ

“นี่มันเหมาะกับนิสัยของสามพี่น้องมากจริงๆ หากคุณต้องการโชว์ออฟ คุณเพียงแค่ต้องจัดเต็มแบบชุดใหญ่ไฟกระพริบ ฉันไม่แปลกใจเลย” พี่ใหญ่จงยิ้ม