Virtual World – Peerless White Emperor 464

ช่วงเวลาที่ระบบประกาศว่าบอสได้ตายลงไปแล้ว ทันใดนั้น ก็มีร่างใครบางคนพุ่งผ่านเปลวไฟ เข้าไป NalanPureSoul ตะโกนออกมาว่า “ระวัง! เขากำลังมาแล้ว!!”

จางเจิ้งเฉียงที่อยู่ในในกองไฟ รีบพุ่งออกไปจับตัวเย่ฉางไว้อย่างแน่นหนา เขาหลั่งเหงื่อเย็นออกมา โชคดีที่เขาอยู่ใกล้กับซากศพบอส มิฉะนั้นแล้ว … สิ่งที่พวกเขาต่อสู้ไปทั้งหมดนั้น จะ ต้องสูญเปล่าไปอย่างแน่นอน หลินหลี่วิ่งเหยาะๆผ่านเย่ฉางไปค้นศพบอส ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลินหลี่หันกลับมาและเห็นเย่ฉางยื่นมือออกมาจากกองไฟ เหมือนเป็นวิญญาณร้ายที่ตะเกียกตะกายเพื่อที่จะหลุดออกมาจากขุมนรก เขาจึงพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ “พี่ใหญ่ขาว เราได้อุปกรณ์ระดับ Dark Gold 2 ชิ้น และหนังสือสกิล 1 เล่ม …”

ในตอนนี้ ถึงเวลาแล้วที่จะแบ่งของที่ได้จากการค้นศพบอส เย่ฉางมองไปที่ทุกคนและถอนหายใจออกมา “เฮ้อ พวกนายนี่จริงๆเลย แต่บอสตัวต่อไปต้องปล่อยให้ฉันเป็นคนค้นศพนะ! เห็นไหมว่าหัตถ์แห่งพระเจ้าของฉันกำลังสั่นอยู่นี่! มันกำลังร้องเรียกหาอุปกรณ์ระดับพระเจ้า!”

ทุกคนส่ายหัว

“เฮ้อ พวกปุถุชนคนธรรมดาอย่างพวกนายนี่ เข้าใจยากจริงๆ! เอาล่ะๆ มาแบ่งไอเทมกันเถอะ มีเสื้อนักเวทระดับ Dark Gold แต่เป็นธาตุธรรมชาตินะ มีใครต้องการไหม?” เย่ฉางถาม

NalanPureSoul ถอนหายใจ เขาตัดสินใจที่จะเก็บสิทธิพิเศษของเขาไว้ จนกว่าจะมีบางสิ่งที่ดีสำหรับตัวเอง แม้ว่าเสื้อนักเวทตัวนี้จะเป็นระดับ Dark Gold แต่มันเหมาะสำหรับพวกที่ใช้เวทธาตุธรรมชาติมากกว่า

เย่ฉางเห็นว่าไม่มีใครอยากได้ ดังนั้นเขาจึงยักไหล่และโยนมันเข้าไปในรถเข็น พร้อมกับติดป้ายไว้ว่า ‘ยังไม่รู้ราคา’ และเขาถามต่อว่า “ชิ้นที่สองคือเข็มขัดที่มีค่า Dexterity ที่สูงมาก SpyingBlade นายคิดยังไง?”

“นายไม่ต้องการมัน?” SpyingBlade ถามกลับ

“ถึงเข็มขัดของฉันจะเป็นเข็มขัดโลหะระดับ Gold แต่พลังป้องกันของมันสูงเป็นพิเศษ แม้ว่าค่าสถานะอื่นๆของเข็มขัดเส้นใหม่นี้จะดีกว่าเล็กน้อย แต่เข็มขัดโลหะระดับ Gold ก็เข้ากับชุดของฉันมากกว่า” เย่ฉางตอบ

SpyingBlade ถอนหายใจและติดตั้งเข็มขัดเส้นใหม่ ‘พูดไร้สาระมากมาย ก็เพียงเพื่อโอ้อวดในตอนท้าย’

“ชิ้นสุดท้ายเป็นหนังสือสกิล [Googoo’s Leap Attack] ดูค่าสถานะมันซะ!” เย่ฉางโพสต์ค่าสถานะของสกิลในช่องแชท

Googoo’s Leap Attack (Googoo – Super Uncommon): ชาร์ตพลังเป็นเวลา 1 วินาที จากนั้นจะกระโดดใส่ตำเหน่งที่เล็งไว้ สร้างความเสียหายจำนวนมากแก่ศัตรูในระยะรอบๆ และมีโอกาสที่จะทำให้ศัตรูติดสตั้นหรือล้มลง ใช้ 25 ความโกรธ คูลดาวน์ 3 นาที (ระยะทางและความสูงของการกระโดดขึ้นอยู่กับค่า Strength, Constitution และ Dexterity ส่วนความเสียหายขึ้นอยู่กับพลังโจมตี, ค่า Constitution และ Strength ของผู้ใช้)

ถ้าสกิลนี้ไม่ให้จางเจิ้งเฉียง มันก็จะเป็นของหลินหลี่ ทุกคนต่างมีความเห็นเดียวกัน เย่ฉางส่งหนังสือเล่มนี้ไปให้หลินหลี่ แต่หลินหลี่กลับมอบมันให้จางเจิ้งเฉียง แต่จางเจิ้งเฉียงส่ายหัว แต่หลินหลี่ก็ยังคงยิ้มและพูดว่า “ผมมีสกิลในการกระโดดแล้ว แต่พี่ใหญ่เฉียงยังไม่มีนะ…”

NalanPuresoul ตกตะลึง ‘สกิลที่ดีแบบนี้ แต่พวกเขาทั้งสองก็ยังพยายามที่จะเกี่ยงกันอีก’

จางเจิ้งเฉียงยิ้มและเรียนรู้มันทันที เขามองไปที่ช่องใส่เครื่องประดับของเขา ‘ปัจจุบันฉันมีเครื่องประดับสองชิ้น และเครื่องประดับของฉันน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในปาร์ตี้นี้ ยกเว้นแหวนคืนชีพที่ผิดปกติของอาฉาง เครื่องประดับชิ้นต่อไปฉันจะปล่อยผ่านให้หลินหลี่เป็นคนได้ไป! ฉันหวังว่าหลินหลี่คงจะไม่ปฏิเสธ!’

อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์ส่วนใหญ่ของหลินหลี่ก็ดีที่สุดในปาร์ตี้ อาวุธระดับ Dark Gold 2 เล่มและอุปกรณ์ป้องกันส่วนใหญ่ก็เป็นระดับ Dark Gold มีเพียงแค่ไม่กี่ชิ้นที่เป็นระดับ Gold เขาไม่ได้ขาดอะไรมากนักเมื่อเทียบกับจางเจิ้งเฉียง ข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวของเขาก็คือ การขาดเครื่องประดับนั้นเอง!

หลังจากแบ่งไอเทมกันเสร็จแล้ว เย่ฉางก็เก็บศพบอสใส่ลงในรถเข็น เมื่อคนอื่นๆเห็นฉากนี้ หัวใจทุกคนก็เริ่มสั่นสะท้าน และมีความคิดที่ไม่ดีบางอย่างผุดขึ้นมาในหัวของแต่ล่ะคน ‘มันอาจจะ …’ พวกเขาทั้งหมดต่างส่ายหัวและรีบปฏิเสธมัน ‘ฉันแค่คิดมากไปเอง มันไม่มีทาง ไม่มีทางเกิดขึ้นเป็นอันขาด’ แต่ท่าทางที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของเย่ฉาง ก็เหมือนลมหนาวที่ซึมซับเข้าไปในจิตใจของพวกเขา NalanPureSoul หัวเราะอย่างขมขื่น ‘ฉันชักลังเลใจแล้วว่า การมาที่นี่นั้น มันเป็นความความคิดที่ดีจริงๆไหม?’

หลังจากฟื้นฟูพลังชีวิตและมานากันเสร็จแล้ว ทุกคนก็ปีนขึ้นไปบนแท่นหินยักษ์ ข้างบนนี้เป็นบึงกว้าง พวกเขาเห็นว่ามีไข่ที่โปรงใสซ่อนอยู่ในน้ำและอยู่ใต้เห็ด เย่ฉางลังเลอยู่ชั่วครู่และรีบใช้สกิลตรวจสอบมัน เขาตะโกนว่า “วัตถุดิบที่หายาก! สตูว์!!”

FrozenCloud และคนอื่นๆรีบหยุดเขาไว้อย่างรวดเร็ว “หัวหน้าทีม นั่นคือไข่สัตว์เลี้ยงนะ! คุณควรใช้สกิลของคุณเพื่อฟักมันออกมาสิ! พวกเราส่วนใหญ่ยังไม่มีสัตว์เลี้ยงกันเลยนะ!!”

“ใครบอกเธอ! มันมีไว้เพื่อกินต่างหาก!” เย่ฉางต่อสู้ขัดขืนและโต้กลับ

ภายใต้การยืนยันอย่างหนักแน่นของทุกคน เย่ฉางจึงต้องจำใจใช้สกิล [Yak’s Beast Taming Theory] ใส่ไข่สัตว์เลี้ยง NalanPureSoul ยกคิ้วขึ้น ‘เขามีสกิลทำให้ไข่สัตว์เลี้ยงฟักออกมาได้! เขามีสกิลมากมายขนาดไหนกันนี่!?’ เขาจึงขอร้องเย่ฉางว่า “พี่ชาย PaleSnow ฉันยังมีไข่สัตว์เลี้ยงที่ต้องการฟักและทำให้มันเชื่องอยู่ ฉันหวังว่าพี่จะช่วย …”

“200 เหรียญทอง! ห้ามต่อรองใดๆ! และรับเฉพาะเหรียญทองเท่านั้น! ขอบคุณสำหรับการใช้บริการของคุณ …” เย่เทียนได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วตรงหน้า NalanPureSoul เธอพูดพร้อมกับยื่นมือออกมา

“……” NalanPureSoul มองไปที่เย่เทียน ‘ช่างสมกับเป็นพี่น้องกันซะเหลือเกิน เหมือนว่าหล่อมาจากแม่พิมพ์เดียวกันชัดๆ แม้แต่การแสดงออกของพวกเขาก็ยังเหมือนกัน ฉันอยากหยิกแก้มของเธอจังเลย’

ช่วงเวลาที่เย่ฉางได้ยินคำว่าเงิน เขารีบดึงฮู๊ดหมาป่าลงพาดไว้บนไหล่ เผยให้เห็นผมที่ยุ่งเหยิงของเขา “น้องชาย PureSoul ช่างเป็นคนที่รักสัตว์เหมือนกับฉันจริงๆเลยนะ สัตว์เลี้ยงที่แสนงดงามกำลังรอนายอยู่! ใช่ไหมเจ้าฟ้าน้อย?”

“อย่ากินฉัน! อย่ากินฉัน! ฉันไม่อยากตาย! ฉันไม่อยากตาย!” เจ้าฟ้าน้อยตอบกลับ เย่ฉางยกมือฟาดมันลอยออกไป เหลือทิ้งไว้แค่ขนนกที่ปลิ้วว่อนอยู่และเสียงร้อง ‘แกว๊กๆ’

NalanPureSoul มองเจ้าฟ้าน้อยที่ร่วงตกลงมาบนพื้น เขาได้แต่ยืนอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก ‘เมื่อคุณเห็นไข่ สิ่งแรกที่คุณคิดก็คือการกินมัน แต่เมื่อไข่ฟักออกมาแล้ว พวกสัตว์เลี้ยงในปาร์ตี้ของคุณก็ยังหวาดผวาว่าสักวันหนึ่ง พวกมันอาจจะนอนแช่อยู่ในหม้อ!’ แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงการได้รับสัตว์เลี้ยงแล้ว เขาได้แต่กัดฟันพูด “เอาล่ะ! ฉันจะจ่ายครึ่งหนึ่งก่อน …”

“ไม่มีปัญหา ขอขอบคุณสำหรับการอุปถัมภ์ของคุณ …” เย่เทียนยักไหล่และรับ 100 เหรียญทองกับไข่สีแดงมาจากเขา จากนั้นเธอก็ยื่นไข่สีแดงพร้อมกับไข่คางคกไปให้เย่ฉาง

NalanPureSoul ที่ยังไม่รู้รายละเอียดสกิลฝึกสัตว์ของเย่ฉาง เขาได้แต่ยืนมอบอยู่ข้างๆ ทันใดนั้น เย่ฉางตะโกนว่า “ตั้งแท่นบูชา!”

SpyingBlade, FrozenCloud และอูนาขมวดคิ้วขึ้น ‘เขากำลังจะเริ่มโชว์ออฟอีกครั้งแล้ว’ เย่ฉางเริ่มเอาเศษหญ้า, ใบไม้และกิ่งไม้ต่างๆวางซ้อนกันเป็นชั้นๆ จากนั้นเขาวางไข่ไว้ตรงกลางและเริ่มท่องคาถาที่ฟังดูโบราณออกมา พร้อมกับทำสัญลักษณ์มือตามไปด้วย “หลิง! ปิง! เต้า! เฉีย! เจีย! เซียง! ซี! ซาง! เฉียน …”

NalanPureSoul มองอย่างโง่ง่ม ‘การฟักไข่สัตว์เลี้ยง มันต้องทำอะไรยุ่งยากอย่างเช่น ใช้คำสวดเก้าคำเลยหรือ? ฉันรู้สึกว่ามันเป็นคำสวดสไตล์ตะวันออก! ฉันไม่ใช่เด็กๆที่จะให้นายมาหลอกได้นะ!’

ด้วยเอฟเฟคจากสกิลฝึกสัตว์ของเย่ฉาง เปลือกไข่ก็ค่อยๆแตกออก มีลูกเจี๊ยบสีแดงเพลิงและลูกคางคกสีเขียวเกิดออกมา พวกมันสองตัวเกิดมาพร้อมกับชื่อที่ได้รับจากเย่ฉาง เจ้าลูกเจี๊ยบและเจ้าอาหารฉุกเฉินหมายเลขสอง!!!

NalanPureSoul รีบหยิบสัตว์เลี้ยงของเขาขึ้นมา เมื่อเขาเห็นชื่อของมัน หน้าอกของเขาบีบรัดแน่นขึ้นมาทันที และเมื่อเขาค้นพบว่าไม่มีทางที่จะเปลี่ยนชื่อมันได้ เขาแทบกระอักเลือดออกมา เขาจ้องมองไปที่เย่ฉางอย่างดุเดือด และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน “ชื่อนี้ …”

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะ ดูแลมันให้ดีด้วยล่ะ! ช่างเป็นลูกเจี๊ยบตัวน้อยที่น่ารักเสียจริง…” เย่ฉางพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เจ้าลูกเจี๊ยบ

“มันเป็นฟีนิกซ์ …” NalanPureSoul ตอบ

“ฟีนิกซ์? งืมๆ เป็นแบบนี้นี่เอง…” เย่ฉางยักไหล่ จากนั้นเขาก็มองไปคนอื่นๆ ในขณะที่ถือลูกคางคกและถาม “ใครต้องการมันบ้าง?”

“ฉัน …” จางเจิ้งเฉียงยังพูดไม่ทันจบ เย่ฉางก็โยนลูกคางคกใส่มือของเขาแล้ว

จางเจิ้งเฉียงเห็นว่าระบบจับคู่เขากับลูกคางคกในมือไปเสียแล้ว เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี อันที่จริงแล้วเขาต้องการจะพูดว่า ‘ฉันไม่ต้องการมัน แน่นอนว่าต้องไม่ใช่ฉันแน่ๆ เพราะฉันต้องการสัตว์เลี้ยงที่แสนน่ารัก เพื่อที่จะได้เอาไว้ดึงดูดพวกสาวๆ…’ เขาถอนหายใจออกมา “เพื่อน นายสามารถ …”

“สมกับเป็นเพื่อนของฉันจริงๆเลย นายนี่มีสายตาที่แหลมคมและมีรสนิยมดีนะ! เอาล่ะ! นายไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว แม้แต่ในตอนที่นายยังเป็นเด็กอยู่ นายก็มักจะจับลูกคางคกแบบนี้แหละ และมักจะพูดคุยกับมันบ่อยๆด้วย นายไม่ต้องมาขอบคุณฉันหรอกนะ เพราะเพื่อนต้องให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่เพื่อนอยู่แล้ว …” เย่ฉางตบหน้าอกจางเจิ้งเฉียงและพูดออกมา

จางเจิ้งเฉียงมีสีหน้าเหมือนคนที่กำลังอมมะนาวอยู่ยังไงยังงั้น เขารู้จักนิสัยของเย่ฉางดี ถ้าเขายังขืนพูดอะไรต่อไปมากกว่านี้ เขาอาจจะซวยมากกว่านี้ก็เป็นไปได้ … เขาได้แต่ถอนหายใจออกมา

SpyingBlade จินตนาการถึงพาลาดินหรือจะพูดให้ถูกต้องก็คือ นักบวชสงครามที่ขี่คางคก ฉากแปลกใหม่เช่นนี้มันช่าง…

NalanPureSoul ยังคงมองชื่อสัตว์เลี้ยงของเขาอย่างเหม่อลอย เขามองไปที่เย่ฉางและถอนหายใจออกมา สุดท้ายแล้ว เขาจึงเลือกที่จะแอบซ่อนชื่อสัตว์เลี้ยงของเขาเอาไว้ มันคงจะดีตราบเท่าที่ไม่มีใครค้นพบชื่อนี้