ด้วยการเพิ่มเนื้อออร์คลงไป ทำให้เอฟเฟคของอาหารที่เพิ่มค่า Constitution จากก่อนหน้านี้เพิ่มมากขึ้นไปอีก และทำให้พลังชีวิตของพวกเขาสูงขึ้นมากอีกด้วย แต่ผลเสียที่ได้รับก็คือว่า พวกเขาทั้งหมดต่างพากันล้มลงและชักกระตุกอย่างรุนแรง
“แน่นอนว่าปัญหาที่มาพร้อมกับการคิดค้นสูตรใหม่ๆ มันมักจะอันตรายอยู่เสมอ …” เย่เทียนลุกขึ้นเป็นคนแรกและอธิบายออกมา
หลังจากกินอาหารเพื่อรับบัฟกันหมดทุกคนแล้ว พวกเขาก็เดินทางไปถึงทะเลสาบ ซึ่งตอนนี้มันเป็นช่วงเวลากลางคืนพอดี และพวกเขาได้เห็นแสงไฟที่ส่องประกายบินไปมาเหนือทะเลสาบราวกับหิ่งห้อย ฉากนี้ทำให้ทุกคนสามารถมองเห็นทะเลสาบที่ส่องประกายระยิบระยับ จนทำให้ดูสวยงามมากเป็นพิเศษ
แต่ทันใดนั้น น้ำก็ค่อยๆก่อตัวเป็นภูติน้ำ บนแขนของมันหรือสิ่งที่พวกเขาสงสัยว่าจะเป็นแขน มีกำไลอยู่คู่หนึ่ง เย่ฉางชักปืนทั้งสองกระบอกออกมาและพูดกับทุกคน “ทุกคนพร้อมลุยกันหรือยัง?”
เมื่อเห็นทุกคนพยักหน้า เย่ฉางใส่คริสตัลไฟลงไปในปืนของเขา จากนั้นก็เปิดใช้งานโหมดยิงเร็วทันที ภายใต้ความสามารถใหม่ที่เขาได้รับมา ลูกกระสุนไฟก็เริ่มโหมกระหน่ำออกไป จางเจิ้งเฉียงและคนอื่นๆยืนเฝ้าอยู่ที่ริมทะเลสาบ SpyingBlade ขมวดคิ้ว ‘หัวหน้าทีมมีเวทมนตร์ไฟที่น้อยเกินไป พวกเขาต้องหานักเวทธาตุไฟเพื่อสร้างความแตกต่างให้ได้มากกว่านี้ พวกเขาไม่สามารถเอาแต่พึ่งพาหัวหน้าทีมเพียงอย่างเดียวได้ ทีมนี้ไม่อาจเอาคนที่เก่งรอบด้านอย่างหัวหน้าทีมมาเป็นนักเวทธาตุไฟหลักของทีมได้! อย่างไรก็ตาม หัวหน้าทีมก็ไม่ได้เน้นไปที่ธาตุไฟเป็นพิเศษ! เขายังมีเวทมนตร์ธาตุอื่นๆอีก ดังนั้นทีมนี้จำเป็นต้องรับสมัครคนเพิ่มเติมอีกสองสามคน อย่างเช่นผู้อัญเชิญสายพืชของสมาคมเทพธิดา และอาชีพซัพพอร์ทคลาสอื่นๆ! สำหรับนักเวทธาตุไฟ NalanPureSoul จะเป็นตัวเลือกแรกอย่างเห็นได้ชัด แต่สิ่งนี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน’
กระสุนธาตุไฟได้สร้างความเสียหายเป็นจำนวนมาก ภูติน้ำถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องจนทำให้มันเกิดเป็นไอน้ำลอยออกมา เมื่อมาถึงฝั่ง ภูติน้ำทั้งสองตัวได้ปะทะกับพวกเขาอยู่ที่แนวหน้า และตายลงด้วยระเบิดเพลิงระดับสูงของหลินหลี่ พวกเขาได้รับห่วงภูติน้ำมา 30 อันอย่างรวดเร็ว ที่นี่อูนาและหวังแทบจะไม่มีประโยชน์เลย เนื่องจากภูติน้ำมีภูมิต้านทานต่อเวทมนตร์ธาตุน้ำด้วยกันเอง
เย่ฉางสับเปลี่ยนคริสตัลเวทมนตร์ และตรวจสอบคริสตัลเวทมนตร์สำรองของเขา มันยังคงมีคริสตัลไฟเหลืออยู่อีกมาก เดิมทีเขาตั้งใจที่จะหลอกลวง NalanPureSoul และ LordAsked เกี่ยวกับการฝังคริสตัลไฟ แต่เพราะการฝังคริสตัลไม่ได้ทำเงินให้กับเขามากนัก และกล่องลึกลับก็กำลังร้องเรียกหาเขาอยู่! เขาจึงจำเป็นต้องใช้คริสตัลไฟอย่างไม่เสียดายเลย!!”
เมื่อพวกเขาเดินไปรอบๆทะเลสาบ เย่ฉางก็สังเกตเห็นท่าเรือที่ดูคุ้นตา แต่เมื่อเขาเห็นลุงที่กำลังพักผ่อนอยู่บนท่าเทียบเรือ เขาก็จำได้ทันที เขาคือปาสตอเร่นั้นเอง! เย่ฉางจึงตะโกนออกไป “ลุงปาสตอเร่!!”
ปาสตอเร่กำลังอยู่ระหว่างการไตร่ตรองว่า เขาจะจับปลาที่มีค่าที่สุดในทะเลสาบแห่งนี้ได้อย่างไร แต่เมื่อเขาเห็นเย่ฉาง, จางเจิ้งเฉียง และหลินหลี่ ทำให้เขาฉีกยิ้มกว้างออกมา “ฮ่าฮ่า เป็นพวกนายนี่เอง ฉันไม่เคยคิดเลยว่า พวกนายจะออกจากหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะมาสู่โลกภายนอกนี้ … นี่ทำให้ฉันประหลาดใจมากจริงๆ…”
SpyingBlade ไม่ได้อยู่ด้วย เมื่อตอนเย่ฉางได้ทำเคลียร์เควสตกปลา ดังนั้นเขาจึงตกอยู่ในความสับสน ‘พวกเขารู้จักกัน?’
เย่ฉางพาทุกคนไปที่ท่าเรือ
ปาสตอเร่เห็นหลินหลี่เดินเข้ามา เขาจึงเดินเขาไปบีบไหล่ของหลินหลี่เบาๆ “นายสามารถจับปลาที่หายากตัวอื่นๆได้บ้างไหม?”
หลินหลี่คิดหนักและตอบกลับไป “ผมไม่รู้ ผมลืมไปแล้ว…”
ปาสตอเร่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา
จางเจิ้งเฉียงคิดในใจ ‘โอกาสนี่แหละ! ฉันจะใช้ 1 ใน 100 คำพูดของการรับเควสให้ทุกคนดู!’ เขาจึงรีบพูดอย่างรวดเร็ว “ลุงปาสตอเร่ เมื่อผมเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของลุงแล้ว ลุงมีสิ่งที่ต้องการความช่วยเหลือใช่ไหม?”
SpyingBlade, FrozenCloud และคนอื่นๆ ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เมื่อจางเจิ้งเฉียงใช้ 1 ใน 100 คำพูดของการรับเควสสำหรับมือใหม่ออกมา ‘เขาต้องการให้นายช่วย เพียงแค่นายเห็นว่าเขามีปัญหาบางอย่างงั้นหรือ?’
“ใช่แล้ว ทะเลสาบโคซาวี่เป็นทะเลสาบที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ ในทะเลสาบนี้มีปลาที่หายากมากๆ ที่ถูกเรียกกันว่าปลาสายฟ้าอยู่ด้วย แต่อย่างไรก็ตาม มันมีมอนเตอร์ภูติน้ำอาศัยอยู่ที่นี่มากเกินไป พวกมันเกลียดชาวประมง หรือนักตกปลาเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้กลัวพวกมอนเตอร์ภูติน้ำเหล่านี้ แต่พวกมันก็มารบกวนการตกปลาของฉันอยู่บ่อยครั้ง … ฉันหวังว่าพวกนายทุกคนจะสามารถปกป้องเรือของฉัน และคอยเฝ้าระวังไม่ให้พวกมันรบกวนฉัน เพื่อที่ฉันจะได้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการตกปลาได้อีกครั้ง …” ปาสตอเร่พยักหน้า
“ลุงปาสตอเร่ ลุงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราได้เลย” เย่ฉางยิ้มอย่างเฉยเมย
ปาสตอเร่มองไปที่เสื้อผ้าของเย่ฉาง และมองเหรียญตราที่อยู่บนอกด้วยความสนใจ “ไม่เลวเลย นี่มันเพิ่งผ่านไปนานแค่ไหนกันนะ? นายทำได้ดีมากทีเดียว ท่านเอิร์ล…”
“ไม่ใช่เรื่องที่ยากลำบากอะไรเลยครับ” เย่ฉางตอบกลับไปอย่างสุภาพ
“ทุกคนขึ้นไปบนเรือเพื่อเตรียมพร้อมกันก่อนเถอะ เราจะออกเดินทางภายในครึ่งชั่วโมง ฉันจำเป็นต้องปรับสภาพจิตใจของฉันสักครึ่งชั่วโมงก่อน” ปาสตอเร่นั่งอยู่บนท่าเรือ และจ้องมองไปบนพื้นผิวของทะเลสาบ เขาจมลึกลงไปในความคิด ปากของเขายังคงพูดพึมพำ “นางเงือกมีไว้เพื่ออุ่นเตียงของฉัน นางเงือกมีไว้เพื่ออุ่นเตียงของฉัน…”
SpyingBlade มองไปที่เย่ฉางอย่างสงสัย FrozenCloud เดินเข้าไปกระซิบ “นี่คือ NPC อีเว้นท์แบบสุ่มที่ฉัน, หัวหน้าทีมและคนอื่นๆได้พบเจอที่หมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ ของรางวัลจากเควสเป็นสิ่งที่ดีมาก นี่อาจเป็น NPC ที่เดินทางไปทั่วโลกอยู่ตลอด…”
SpyingBlade นึกถึงตอนที่หลินหลี่สามารถตกปลาได้และเข้าใจได้ในทันที เขาเดินขึ้นไปบนเรือลำเล็กๆ และยืนอยู่ข้างราวบันไดเพื่อรับลม เย่เทียนเดินขึ้นไปและตรวจสอบเรือลำนี้ เธอสำรวจโครงสร้างของเรือตามที่เธออยากรู้ เธอใช้ทักษะทางวิศวกรรมของเธอในการวิเคราะห์โครงสร้างของเรือ จากนั้นเธอก็ส่ายหัวออกมา เธอยังคงขาดทักษะหลักที่จำเป็น ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องแยกชิ้นส่วนเครื่องยนต์เวทมนตร์ออกมา และตรวจสอบพวกมันเพื่อทำความเข้าใจ แต่ส่วนประกอบที่เหลือก็ได้รับการอนุมานอย่างสมบูรณ์โดยเธอไปเรียบร้อยแล้ว เธอยังคงตรวจสอบแผงควบคุมอยู่เล็กน้อย
เย่ฉางกระโดดลงไปบนเรือ และตรวจสอบคริสตัลเวทมนตร์ของปืน เขาแทนที่คริสตัลที่ใช้แล้วครึ่งหนึ่งด้วยคริสตัลไฟที่มีคุณภาพสูงกว่าที่ยังไม่ได้ใช้ FrozenCloud มองไปทั่วทั้งเรือ เมื่อถึงเวลา เธอจะเป็นคนเฝ้าที่ข้างหลังเอง “อาเฉียง นายเป็นคนรับผิดชอบด้านหน้า ดังนั้นนายจะต้องระวังตัวเองไว้ด้วยนะ…”
จางเจิ้งเฉียงโอบไปที่ไหล่ของ FrozenCloud “น้องเล็กไดโน เธอกลัวงั้นหรือ? ไม่ต้องกลัวไปหรอกนะ ฉันคนนี้จะคอยคุ้มครองเธอเอง ฮี่ฮี่ แต่เธอต้องช่วยฉันให้สนิทกับพี่สาว Lily…”
จู่ๆ FrozenCloud ก็แปรเปลี่ยนสีหน้าเป็นบูดบึ้ง เธอใช้ข้อศอกกระแทกไปที่หน้าอกของเขา แต่มันไม่ได้ทำให้จางเจิ้งเฉียงรู้สึุกเจ็บเลย พลังชีวิตของเขาลดไปเพียงเล็กน้องเท่านั้น จากนั้นเธอก็หันกลับไป “ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องให้นายมาเป็นห่วงฉัน! ไอบ้าเพลย์บอย…”
จางเจิ้งเฉียงคว้า FrozenCloud เข้ามาอีกครั้ง สายตาของเขาจ้องมองตรงไปที่เธอ และยิ้มออกมา “น้องเล็กไดโน อันที่จริงฉันไม่สนใจเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาหรืออดีตของเธอ เพราะฉันก็เป็นคนที่ถูกหยิบมันขึ้นมาจากเถ้าถ่านด้วยเช่นกัน แต่ในตอนนี้ฉันไม่สามารถอยู่กับเธอได้ ฉันจะมีความรู้สึกไม่ดี หากฉันได้อยู่กับเธอ เพราะฉันอาจจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดไป เธอจะช่วยฉันสักหน่อยได้ไหม?”
FrozenCloud มองรอยยิ้มที่โง่งมของจางเจิ้งเฉียง และรู้สึกถึงมือที่แข็งแกร่งขนาดใหญ่ของเขาสัมผัสเข้ากับแก้มของเธอ ทำให้ใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดงราวกับมะเขือเทศทันที เสียงของเธอลดลงเล็กน้อย “ใคร… ใครชอบนายกัน ต้องไม่ใช่ฉันอย่างแน่นอน”
“เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากเหมือนกับพี่สาวของฉัน น้องเล็กไดโน ไม่ว่าเธอจะชอบฉันหรือไม่ ฉันหวังว่าเธอจะมีสุขภาพร่างกายที่ดีขึ้น หากเธอมีสุขภาพร่างกายที่ดี สิ่งดีๆอื่นๆก็จะตามมา สุขภาพร่างกายเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด… ส่วนที่เหลือก็ดี ถึงแม้ว่าเราจะเป็นแค่เพื่อนกัน แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะเมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ เราก็สามารถมีอนาคต… มีความสุข… และ… ความเศร้า…” จางเจิ้งเฉียงปล่อยมือจาก FrozenCloud และยกขวานยักษ์ไว้ที่ด้านหน้าของเรือ เขาจ้องมองไปที่ดวงจันทร์อย่างเศร้าๆ
เมื่อได้ยินคำพูดของจางเจิ้งเฉียง FrozenCloud ก็ไม่ทราบสาเหตุว่าทำไม แต่ดวงตาของเธอก็มีน้ำใสๆไหลออกมา
อูนาโอบไหล่ FrozenCloud “อย่าคิดว่าอาเฉียงจะมีแต่กล้ามเนื้อ และชอบการใช้กำลังนะ แต่จริงๆแล้ว เขาเป็นคนที่อ่อนโยนและใส่ใจคนอื่นมากๆ เขาเป็นผู้ชายที่เข้าใจคนอื่นเป็นอย่างดี มีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาเจอกับเด็กหญิงตัวเล็กที่กำลังขายดอกแดฟโฟดิลอยู่ ซึ่งแต่ละดอกมีราคาตั้ง 200 ดอลลาร์สหรัฐ แต่เด็กหญิงตัวเล็กต้องการขายให้ได้ถึง 20,000 ดอก เขาไม่ลังเลที่จะซื้อดอกไม้มาเป็นจำนวนมาก เขาใช้เงินของตัวเองทั้งหมดก็ยังไม่พอซื้อ เขาจึงมาขอยืมเงินในทีมไปใช้ก่อน และนั่นแทบจะเป็นเงินทั้งหมดของทีมแล้ว ในเวลานั้น ฉันคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่ไอพวกหัวงูบัดซบ แต่หลังจากนั้น ฉันก็พบว่าครอบครัวของเด็กหญิงคนนั้นน่าสงสารมากๆ พ่อของเธอป่วยและต้องการเงินเพื่อรักษา เธอสามารถเดาได้ไหมว่าใครเป็นพ่อของเด็กหญิงคนนี้คือใคร?”
FrozenCloud ส่ายหัว
“อันที่จริงแล้ว เมื่อไม่นานมานี้เธอก็เคยพบเขาอยู่บ่อยๆ เขาคือเถ้าแก่หวังที่ตลาดกลางคืนนั้นเอง เถ้าแก่หวังซาบซึ้งใจมาก เดิมทีเถ้าแก่หวังต้องการปฏิเสธที่จะรับเงินค่าอาหารจากพวกเขา แต่เย่ฉางและคนอื่นๆก็ยืนยันที่ต้องการจะจ่าย ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่กลับมาที่ร้านนี้อีก … อาเฉียงเป็นคนที่ใจดีมาก ไม่เพียงแต่ใจดีกับเด็กหญิงตัวเล็กๆเท่านั้น เขาใจดีกับทุกคนที่เดือดร้อน เพียงแต่ว่าผู้คนมักจะหวาดกลัวเขาเท่านั้นเอง” อูนานึกถึงลักษณะภายนอกของจางเจิ้งเฉียงที่มักจะชอบทำตัวแข็งแกร่ง และยิ้มออกมา
ในขณะเดียวกัน จางเจิ้งเฉียงจ้องมองไปที่ดวงจันทร์ ‘เพื่อน ฉันยังคงพยายามทำความเข้าใจกับศิลปะการจีบสาวอยู่ พี่สาว Lily รอจนกว่าฉันจะเอาปืนใหญ่เข้าไปนะ!’
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
