Virtual World – Peerless White Emperor 452

เย่ฉางดึงบาลิสต้าออกจากหลังและใส่ไว้ในกระเป๋า ก่อนที่จะชักหอกออกมาโจมตีพวกออร์คตาเดียวที่เหลืออยู่เพียงไม่กี่ตัว เมื่อบอสออร์คตาเดียวตายลงไป ความกดดันของชาวพื้นเมืองลดลงไปอย่างมาก แต่ละคนต่างคำรามและโจมตีใส่พวกออร์คตาเดียวที่เหลืออยู่อย่างรุนแรง ชัยชนะค่อยๆโอนเอียงไปทางฝั่งของเย่ฉางและชาวพื้นเมือง

ในท้ายที่สุด หญิงชาวพื้นเมืองก็เห็นออร์คตาเดียวตัวสุดท้ายที่กำลังปีนขึ้นไปบนตัวโกแลม ถูกหอกพุ่งเข้ามาปักที่คอของมันตอกติดกับแขนโกแลม จนมันตายลงไป

เย่ฉางกระโดดลงจากเสาหิน เขาเอื้อมมือออกไปคว้ากรงเล็บเจ้าฟ้าน้อยที่บินโฉบเข้ามาหา และค่อยๆร่อนตัวลงมาอย่างช้าๆ เมื่อเขาร่อนลงมาใกล้จะถึงผู้หญิงชาวพื้นเมือง เขาเปิดใช้งานสกิล [Shadow Step] โผล่ออกมาจากเงาข้างหลังผู้หญิงคนนั้น ซึ่งกำลังสงสัยอยู่ว่านักรบที่ร่อนลงมาพร้อมกับเหยี่ยวคนนั้นหายตัวไปไหน เย่ฉางตบไหล่ของเธอเบาๆ

หญิงชาวพื้นเมืองหันมามองและยิ้มให้กับเย่ฉาง เธอเห็นเขาถอดฮู๊ดหมาป่าและยื่นมือเข้ามาหาเธอ “ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันคือเอิร์ล PaleSnow แห่งเมืองแบล็กร็อค …”

หญิงชาวพื้นเมืองตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอมองไปที่เส้นผมสีขาวของเย่ฉางที่มีไฮไลท์สีดำแซมบางๆ รอยยิ้มจางๆของเขาทำให้เขาดูหล่อเป็นพิเศษ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามือที่ยื่นออกมาตรงหน้าเธอหมายถึงอะไร แต่เธอก็ยังจับมือเขาเอาไว้ด้วยอารมณ์ที่สั่นไหว “ฉัน … ฉันเป็นหัวหน้าเผ่าฟามิเลีย ฉันมีชื่อว่าลีน่า ฉันขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ … ท่านเอิร์ล PaleSnow ”

“ฉันไม่เคยคิดว่า หัวหน้าทีมจะมีเสน่ห์ต่อผู้หญิง แน่นอนว่าถ้าเธอไม่รู้ว่าความจริงที่ว่า เขานั้นเป็นคนชั่วช้าและชอบโชว์ออฟมากแค่ไหน …” FrozenCloud รู้สึกชื่นชมเย่ฉาง เมื่อตอนที่ช่วยจีน่าวิเวียนจากการตกหน้าผาในก่อนหน้านั้นมาแล้ว และในตอนนี้เขาก็ยังช่วยเหลือหญิงชาวพื้นเมืองคนนี้อีก แต่อย่างไรก็ตาม การที่เขาวางท่าทางเป็นฮีโร่แบบนี้ มันทำให้เขาลืมการค้นศพบอสไปเสียสนิท เธอหันหลังกลับมาและเห็นว่าหลินหลี่วิ่งเข้าไปค้นศพบอสแล้ว…

อูนาพยักหน้า เธอจำได้ว่าตอนที่เธอตกอยู่ในอันตรายถึงตายอยู่นั้น จู่ๆก็มีมือที่ผอมแห้งและซีดขาวของเย่ฉางเข้ามาช่วยเธอไว้ มือของเขาสามารถฉีกประตูอัลลอยด์ได้อย่างง่ายดาย เมื่อเธอนึกมาถึงตรงนี้ ใบหน้าของเธอเริ่มเป็นสีแดง

“สมกับเป็นหัวหน้าทีม เขาคือไอดอลของฉัน ฉันจะต้องเป็นอย่างเขาให้ได้ในสักวันหนึ่ง …” หวังชื่นชมอย่างจริงจัง

“เป็นไปไม่ได้หรอก หัวหน้าทีมสามารถหลอกคนอื่นด้วยการแสดงออกทางท่าทางและสีหน้าที่เนียบเนียนอย่างเป็นธรรมชาติ โดยไม่มีใครจะรู้สึกว่าเขาชั่วร้ายและหน้าไหว้หลังหลอกเลย ส่วนนายนั้น ขนาดแค่เพียงมองไปที่นาย ฉันก็สามารถมองเห็นกลิ่นอายที่ชั่วร้ายของนายได้ …” FrozenCloud ส่ายหน้าอย่างดุเดือด

อูนารู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่เธอก็ยังคงตบไหล่ของหวังเบาๆและพูดอย่างจริงใจว่า “โชคดี…”

“นักรบผู้มีพระคุณทั้งหลาย ฉันขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความช่วยเหลือในครั้งนี้ กรุณาตามฉันไปที่เผ่า เพื่อที่พวกฉันจะได้ตอบแทนพระคุณทุกท่าน …” ลีน่ายิ้มจนเห็นฟันขาวของเธอ

หวังเต็มไปด้วยความอิจฉา เธอเป็นผู้หญิงสวยและเซ็กซี่จริงๆ เขาได้แต่เก็บความเสียใจไว้ข้างใน

“อืมๆ ไหนๆเราก็เหนื่อยล้าจากการเดินทางมามากพอสมควรแล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณหัวหน้าเผ่าลีน่าด้วยที่ชวนเราไปยังเผ่าของคุณ …” เย่ฉางยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้ลีน่ายิ่งมั่นใจว่าเย่ฉางเป็นคนสไตล์เดียวกับเธอ เขาไม่เก๊กเหมือนขุนนางอื่นๆจากเมืองแบล็กร็อคเลย เธอยิ้มให้เขาด้วยความเต็มใจ หลังจากนั้นเย่ฉางก็ไปชำแหละพวกศพออร์คตาเดียวอย่างรวดเร็ว และใส่ลงในรถเข็นของหลินหลี่ ในขณะที่ชาวพื้นเมืองต่างประหลาดใจในความจุที่มากของรถเข็นคันนี้ จากนั้นเย่ฉ่างก็กระโดดขึ้นไปนั่งบนไหล่โกแลม และมุ่งหน้าไปยังอีกฟากหนึ่งของป่าหินกับลีน่า

เมื่อลีน่ารู้ว่าเย่ฉางเป็นคนฟื้นฟูวิหารเทพธิดาอันย่าขึ้นมาใหม่ และยังอยู่ในช่วงระหว่างการสร้างที่อยู่อาศัย, อาคารสถานที่ท่องเที่ยวและแหล่งชอปปิ้ง เธอขอร้องเย่ฉางอย่างจริงจังเพื่อที่จะเป็นผู้คุ้มกันวิหาร จึงทำให้เย่ฉางรู้ว่าชนเผ่านี้ประกอบไปด้วยลูกหลานของคนที่หลบหนีไปจากวิหารเทพธิดาอันย่าในช่วงเกิดภัยพิบัติ และเลือกที่จะอยู่อย่างสันโดษในป่าแห่งนี้ แม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะฟื้นฟูวิหารเทพธิดาอันย่ากลับคืนมา แต่พวกเขาไม่ได้มีความสามารถหรือทรัพยากรที่เพียงพอ นอกจากนี้ พวกเขายังถูกรุกรานโดยพวกออร์คตาเดียวอยู่บ่อยๆอีกด้วย ทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาค่อยๆลดลง จนไม่สามารถทำอะไรได้ไปมากกว่านี้

“ท่านเอิร์ล PaleSnow ท่านจะเป็นผู้มีพระคุณของเผ่าฟามิเลียตลอดไป!” ลีน่าคำนับ

[ขอแสดงความยินดี ชื่อเสียงของคุณในเผ่าฟามิเลียกลายเป็นที่น่าเคารพบูชา!] ประกาศจากระบบ

ส่วนคนอื่นๆก็ได้รับข้อความเกี่ยวกับการได้รับสถานะเป็นที่นับถือ พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมาก นี่ หมายความว่าพวกเขาสามารถซื้อสินค้าหายากในเผ่านี้ได้

“ฉันเป็นประธานสมาคมเทพธิดา และยังเป็นโฆษกส่วนตัวของเทพธิดาทั้งสามอีกด้วยนะ ในตอนนี้วิหารเทพธิดาแมลโลและวิหารเทพธิดาของแจมได้รับการบูรณะฟืนฟู้เรียบร้อยแล้ว ในที่สุดแบล็กพีคก็จะกลับมาอยู่ภายใต้การดูแลของเทพธิดาทั้งสามอีกครั้ง …” เย่ฉางมองไปข้างหน้าและพูดออกมา จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปเตะหัวของลีน่าเบาๆ “ในตอนนี้ เธอเป็นสมาชิกของสมาคมเทพธิดาแล้วนะ หัวหน้าเผ่าลีน่า …”

“ท่านประธาน ฉัน ลีน่า หัวหน้าเผ่าฟามิเลียขอสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อสมาคมเทพธิดาตลอดไป!” ลีน่ากล่าวคำสาบานอย่างแน่วแน่

‘นั่นไง! หัวหน้าทีมกำลังเข้าสู่โหมดการล้างสมองคนอื่นอีกแล้ว เหมือนกับที่เขาเคยล้างสมองพวกเทพธิดาทั้งสามมาแล้ว!’ FrozenCloud และคนอื่นๆต่างคิดในใจ

ทุกคนรู้สึกว่ารอยยิ้มที่ดูหงิมๆของเขา มันดูชั่วร้ายมากกว่าที่เห็นเยอะ เหมือนเขากำลังหัวเราะอย่างชั่วร้ายอยู่ในใจว่า ‘มามะ! พวกเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาทั้งหลาย! จงกลายมาเป็นของเล่นของฉันซะ! วะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!’ พวกเขาต่างจินตนาการในหัวว่าอย่างนั้น

แต่สำหรับเย่ฉาง เขากำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ ‘เทพธิดาทั้งสามนี่มีประโยชน์มากจริงๆ แต่เมื่อไม่นานมานี้ เทพธิดาแมลโลไม่ค่อยเชื่อฟังคำสอนของฉันเท่าไหร่ เพราะเธอน้อยใจตรงที่ว่าเธอได้รับความนิยมน้อยกว่าเทพธิดาแจม เฮ้อ! ฉันคงต้องให้คำแนะนำเพิ่มเติมแก่เธอให้มากกว่านี้แล้ว’

ในที่สุดทุกคนก็มาถึงที่ตั้งของเผ่าฟามิเลีย สิ่งก่อสร้างต่างๆในเผ่าเป็นกระท่อมหินอย่างง่ายๆ คนที่นี่ส่วนใหญ่หาเลี้ยงชีวิตโดยการล่าสัตว์ แต่ภูมิประเทศแถวนี้ไม่เหมาะสมต่อการล่าสัตว์ และยังมีการรุกรานจากพวกออร์คตาเดียวอีก ส่วนทางด้านบนของเผ่า ก็มีการคุกคามจากอาณาจักรเหล็กไหลอยู่เป็นระยะๆ จึงทำให้สถานที่แห่งนี้ไม่สำคัญมากนัก ทำให้มีผู้คนน้อยมากที่จะรู้จักชนเผ่านี้ พวกเขาถูกละเลยจากพวกชนชั้นสูงอย่างสิ้นเชิง และนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายๆปีที่พวกเขาพบเจอคนแปลกหน้า

ลีน่าประกาศว่าเย่ฉางกำลังฟื้นฟูวิหารเทพธิดาอันย่า และเธอยังพูดอย่างภาคภูมิใจว่า ต่อไปทุกคนในเผ่าจะย้ายไปอยู่ที่โกสพีค เพื่อช่วยในการฟื้นฟูวิหารและเป็นผู้คุ้มครอง เย่เทียนมองไปรอบๆเผ่า มีเด็กหลายคนที่หิวโซ เนื่องจากบริเวณนี้เต็มไปด้วยพวกออร์คตาเดียว ทำให้พวกเขาล่าสัตว์ไม่ค่อยได้ พวกออร์คตาเดียวแข็งแกร่งมาก เธอยังคิดอีกว่า แม้แต่ปาร์ตี้ผู้เล่นทั่วๆไป 10 กว่าคน ก็ยังยากที่จะเอาชนะออร์คตาเดียวตัวหนึ่งได้ หลังจากที่เธอสอบถามข้อมูลจากลีน่า เธอจึงได้รู้ว่า บริเวณนี้มีพวกออร์คตาเดียวเป็นพันๆตัว ฐานหลักของพวกมันอยู่ที่เทือกเขาพันยอดซึ่งอยู่ทางทิศเหนือของเผ่า บริเวณนั้นเต็มไปด้วยป่าหิน แต่ขนาดของมันไม่ใช่สิ่งที่เพิ่งเจอมาเมื่อกี้จะเทียบได้ พวกเขาจึงมองไปยังเทือกเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป เทือกเขาพันยอด!!

“แต่สิ่งที่เรากลัวมาก ไม่ใช่พวกออร์คตาเดียวที่เราเพิ่งสู้มา แต่เป็นพวกออร์คที่อยู่ลึกเข้าไปในเทือกเขาพันยอดต่างหาก แม้ว่าฉันจะไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อน ซึ่งพวกมันไม่เคยออกมาจากเทือกเขาพันยอดเลย เพราะแหล่งอาหารหลักของพวกมันอยู่ที่นั้น ตามบันทึกของหัวหน้าเผ่ารุ่นที่ 121 เขียนบอกไว้ว่า มีออร์คยักษ์ตาเดียวตัวหนึ่งซึ่งเป็นหัวหน้าของพวกออร์คอาศัยอยู่บนยอดสุดของเทือกเขา แค่เสียงคำรามของมันก็ทำให้เกิดพายุเฮอร์ริเคน และแค่เพียงมันต่อยเบาๆก็สามารถบดขยี้ภูเขาเล็กๆได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าจะมีการพูดเกินจริงมากไปหน่อย แต่มันมีความเป็นไปได้ว่า มันอาจน่ากลัวตามนั้นจริงๆ …” ลีน่ามองไปที่เทือกเขาพันยอดและพึมพำ

‘มันอาจเป็นบอสใหญ่อีเว้นและเป็นบอสของอาณาจักรนี้! โดยปกติแล้ว บอสระดับนี้จะต้องยกกองกำลังทั้งหมดในอาณาจักรเข้าต่อสู้ ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถทำอะไรตอนนี้ได้’ เย่เทียนส่ายหัว “เอาล่ะ! ในตอนนี้เราควรคิดถึงเรื่องการย้ายไปที่วิหารเทพธิดาอันย่ากันก่อน คุณควรรีบไปรวบรวมคนในเผ่า เพื่อออกเดินทางได้แล้วนะคะ…”

เย่ฉางพาคนในเผ่า 300 คนมุ่งหน้าไปที่วิหารเทพธิดาอันย่า และให้พวกเขาอาศัยอยู่บริเวณรอบๆวิหาร

เย่เทียนมอบหมายงานให้กับทุกคน โดยให้คนส่วนใหญ่ไปช่วยในการก่อสร้างต่างๆ และบางส่วนเป็นพวกเวรยามดูแลความเรียบร้อย โดยที่พวกเขาจะได้รับเงินเดือนและอาหารจากเมืองแบล็กร็อค สิ่งที่ทำให้เย่ฉางถอนหายใจก็คือ พวกชาวพื้นเมืองมีฝีมือทางด้านการก่อสร้างสูงมาก พวกเขาถนัดการสร้างอาคารด้วยหิน เพียงแค่ยื่นพิมพ์เขียวสิ่งก่อสร้างพร้อมกับคำอธิบายง่ายๆให้กับพวกเขา พวกเขาก็สามารถสร้างมันออกมาได้อย่างสวยงามและตระการตา นี่จึงเป็นสาเหตุที่เย่ฉางถอนหายใจ เพราะเขาได้คาดการณ์ว่าเทพธิดาแมลโลและเทพธิดาแจม คงต้องมาบ่นกับเขาอีกแน่ๆว่า ทำไมวิหารเทพธิดาอันย่าถึงดีกว่าของพวกเธอ! ในเวลานี้ เขาจึงพยายามคิดหาคำแก้ตัวไว้ให้กับพวกเธอ