Virtual World – Peerless White Emperor 392

“ดูเหมือนว่าอาจจะเป็นจุดจบสำหรับทีมอื่นๆในปีนี้ การมาของสามพี่น้องสามแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะนั้น ทำให้เราประหลาดใจอย่างไม่คาดคิดมาก่อน” พี่ใหญ่เฉาคิดขณะที่เขามองไปยังสามราชันสวรรค์ที่เหลือ พวกเขาคือ Flame Dragon Union, Mad War และ Lord’s Reign เมื่อพิจารณาตารางการแข่งขันรอบรองชนะเลิศของสงครามคริสต์มาสที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งจะจัดขึ้นในเดือนที่ 11

ซูหยี่ยี่เหลือบมองตารางการแข่งขัน “ Mad War vs Thorns and Roses, Flame Dragon Union vs Lord’s Reign”

LordAsked จ้องไปที่ตารางคะแนนของทีม Flame Dragon Union และตะโกนใส่ “ตั้งแต่ที่ชายคนนั้นออกจากทีมของนายไป มันก็ถึงเวลาที่นายต้องร่วงหล่นลงมาจากฟ้าแล้ว ฉันคนนี้นี่แหละจะเป็นคนกระชากนายลงมาเอง! FlameEmperor นายอย่าคิดว่าจะไม่มีคนเอาชนะนายได้!”

“ฉันหวังว่ามันจะเป็นอย่างที่นายพูด …” FlameEmperor หัวเราะอย่างไม่มีสาเหตุ

จางเจิ้งเฉียงมองไปยัง CloudDragon ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขา และทำท่าทางเฉือนคอตัวเองใส่เขา “CloudDragon นายเตรียมล้างคอรอไว้เลย”

“โอ้ จริงเหรอ?” CloudDragon มองไปที่จางเจิ้งเฉียงอย่างเคร่งเครียด เพื่อตอบสนองต่อการยั่วยุของเขา จากนั้นเขาเหลือบมอง SpyingBlade ที่ยังคงจ้องมองเขาอยู่อย่างเงียบๆและคิดในใจว่า ‘ฉันหวังว่ามันจะเป็นการแข่งที่ดี อย่าทำให้ฉันผิดหวังละ พวก Happy Firmaments …’

เย่ฉางยิ้มและกระพริบตาใส่ VastSea “นายวางแผนที่จะตายแบบไหนแล้วหรือยัง? 3 เดือนควรจะมีเวลาเพียงพอสำหรับนายที่จะคิดวิธีออก”

“เหอะๆ อีก 3 เดือนฉันจะให้คำตอบนายก็แล้วกัน พี่ใหญ่วีรบุรุษ …” VastSea พูด ขณะที่เขายิ้มและลูบคางของเขา

หลินหลี่มองสำรวจสมาชิกในทีม Mad War อย่างละเอียด CloudDragon และ VastSea ได้ถูกหมายหัวโดยพี่ใหญ่เฉียงและพี่ใหญ่ขาวไปแล้ว อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครพอที่จะมีความสามารถเป็นคู่แข่งของเขาได้ เขาคิดว่าสักครู่เมื่อจ้องมองไปที่ BlackIce “ทำไมเธอถึงดูคุ้นเคยจัง? ก่อนหน้านี้ฉันเคยเจอเธอมาก่อนหรือเปล่า!?” หลินหลี่พึมพำ แต่จู่ๆสายตาของเขาก็จ้องมองไปที่ YellowSpring เขาจึงตัดสินใจและตะโกนออกมาดังๆว่า “เอาล่ะ! ผมตัดสินใจแล้ว! ผมจะเลือกนายเป็นคู่ต่อสู้แล้วกัน เพราะนายมีรอยยิ้มที่ชั่วร้าย! เพียงแค่รอให้ผมจบชีวิตของนายซะ!”

BlackIce กัดฟันของเธอและสั่นไปทั่วทั้งตัว แม้ว่าเธอต้องการที่จะฆ่าปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งขนาดไหน แต่เธอต้องยับยั้งตัวเองไว้ก่อน

“รอยยิ้มของฉันดูชั่วร้ายจริงๆเหรอ?” YellowSpring ถาม BlackIce ด้วยเสียงหดหู่

“นิดหน่อย…” BlackIce ตอบกลับด้วยท่าทางลังเลใจเล็กน้อย

MistyVeil ดูการยั่วยุของเอซจากทั้งสองทีม เธอเห็นว่า ThornyRose ไม่สามารถขัดจังหวะได้ เนื่องจากกลิ่นอายของเธออ่อนแอเกินไป ภายใต้อิทธิพลกลิ่นอายของ CloudDragon กับจางเจิ้งเฉียง ‘ด้วยการมีจ้าวแห่งเพชรอยู่ภายในทีมของเธอ ช่วยทำให้กลิ่นอายความแข็งแกร่งของสโมสร Thorns and Roses ยกระดับขึ้นมา ถ้าฉันมีพวกสามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ ฉันคงจะไม่ต้องห่วงเรื่องสงครามคริสต์มาสที่ยิ่งใหญ่’ MistyVeil ถอนหายใจ

“พี่ชาย CloudDragon สิ่งที่เพื่อนของฉันพูดนั้นถูกต้องแล้ว พี่ควรล้างคอของพี่รอไว้เลย เมื่อไม่นานมานี้ คุณป้ากระชับที่เป็นหนึ่งในราชันสวรรค์ ก็ยังโดนพวกเราฆ่าตายมาแล้วเลย ถึงแม้ฉันจะรู้สึกว่า เธอเหมือนเป็นราชันสวรรค์ปลอมๆก็เถอะ” เย่ฉางกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่แยแส ThornyRose รู้สึกว่าเธอไม่สามารถมีส่วนร่วมในการยั่วยุใดๆ และสามารถทำได้แต่เพียงมองดูเท่านั้น ขณะที่หน้าอกของ MistyVeil กระเพื่อมขึ้นและลงด้วยความโกรธ เธอโดนเขาพูดเยาะเย้ยใส่ และแถมยังมีการดูถูกอีกด้วย

“เธอก็เป็นราชันสวรรค์ปลอมมาตั้งแต่ในตอนแรกๆแล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องพูดถึง” CloudDragon กล่าว ขณะที่เขายักไหล่ใส่อย่างไม่แยแส

“…” ThornyRose, พวกผู้ชมและผู้บรรยายปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น ‘เฮ้ เฮ้ เธอยังคงอยู่ที่นี่นะ และอยู่ระหว่างพวกนายทั้งสอง! แต่พวกนายยังกล้าที่จะนินทาเธออีก!’

“พวกนายก็เหมือนกัน …” ลั่วหยานยังพูดไม่ทันจบประโยค ในขณะที่เธอถูกหยุดโดย MistyVeil

“ไปกันเถอะ” MistyVeil ถอนหายใจ ‘แน่นอนว่าฉันจะต้องแก้แค้นพวกนายในปีหน้า! ฉันคนนี้จะฉีกกระชากหน้ากากที่จอมปลอมของพวกนายเอง!’ เมื่อมองไปที่ท่าทางการดื่มชาแบบเงียบๆของเย่เทียนแล้ว เธอจึงลงบันทึกไว้ว่า เย่เทียนเป็นดาวข่มและตัวหายนะของทีม Misty Rain

“ThornyRose เราจะพบกันอีกครั้งบนเวทีประลองครั้งหน้า ” CloudDragon พูดขณะที่มองไปยัง ThornyRose และเดินจากไป

เย่ฉางส่งสัญญาณให้คนอื่นๆโพสท่าอำลา ทั้งห้าคนตีก้นของพวกเขา ในขณะที่หันไปทางทีม Mad War

SpyingBlade รู้สึกอายมากเกินไปที่จะทำแบบนี้ และด้วยเหตุนี้เขาจึงยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับมีเหงื่อเย็นเต็มหลัง

“น้องสาวของเธอถูกพวกเขาล้างสมองไปแล้วจริงๆ …” ThornyRose พูด ขณะที่เธอมองไปที่ FrozenCloud

“เธอก็ด้วย …” FrozenBlood พึมพำ

“การยั่วยุกันระหว่างสามพี่น้องสามแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ และทีม Mad War นั้นรุนแรงมาก มันทำให้ฉันรู้ตื่นเต้นและมีความคาดหวังว่าการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง มันจะต้องดุเดือดเผ็ดมันแน่ๆ” พี่ใหญ่เฉาหัวเราะ

ในที่สุด ซูหยี่ยี่ก็ออกมาขอบคุณผู้เข้าร่วมแข่งขันทุกคน จากนั้นเธอก็เต้นอย่างสง่างามทำให้จบรอบการคัดเลือกไปอย่างสวยงาม

ThornyRose ทำได้เพียงยิ้มออกมาอย่างขมขื่นเท่านั้น พวกเธอต้องต่อสู้กับทีม MadWar ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ราชันสวรรค์ ในการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง แต่เมื่อคิดดูอีกทีแล้ว อีกสองทีมที่เหลือก็เป็นพวกสัตว์ประหลาดเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะ FlameEmperor ผู้ชายคนนั้นเป็นสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง เธอถอนหายใจ อย่างไรก็ตาม มันดีแค่ไหนที่ทีมของเธอฝ่าฟันเข้ามาถึงในรอบนี้ เธอหายใจเข้าลึกๆและมีความรู้สึกที่ไม่อาจพูดออกมาได้ เมื่อเธอมองไปที่เย่ฉางและพรรคพวกของเขา เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อยเมื่อคิดว่า เส้นทางการครองตั๋วสำหรับสงครามคริสตมาสที่ยิ่งใหญ่ต้องเสร็จสิ้นลงแล้ว จากนั้นเธอและเย่ฉางอาจไม่ได้พบกันบ่อยๆอีก… FrozenBlood ตบไหล่ ThornyRose เบาๆและพูดขอบคุณเธออย่างสุดซึ้ง “ลูกศรทั้งสองดอกที่ยิงปักก้นเธอ มันคุ้มค่าจริงๆ! ฉันขอขอบคุณที่เธอเสียสละตัวเอง เพื่อสิ่งที่ดียิ่งขึ้นของสโมสรเรา”

‘ยัยเพื่อนคนนี้!’ ThornyRose กัดฟันแน่น ขณะที่เธอมอง FrozenBlood ที่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความซาบซึ้งอย่างจริงจัง

เย่ฉางและพรรคพวกใช้เวลาที่เหลือ 3 สัปดาห์กว่าเกมจะเปิดให้เล่นอย่างคุ้มค่า พวกเขามาที่ศูนย์กีฬาเพื่อดูการแข่งขันประลองดาบของเฉาเฉียงหยู คู่แข่งของเธอเป็นนักศึกษาที่ย้ายมาจากประเทศเกาหลี เมื่อการประลองเริ่มขึ้น เฉาเฉียงหยูได้พุ่งโจมตีใส่คู่แข่งทันที คู่แข่งของเธอยกดาบเพื่อจะบล็อคการโจมตี แต่เนื่องจากดาบที่เร็วจนเกินไป ทำให้เธอบล็อคไว้ไม่ทัน จากนั้นเธอก็กระเด็นออกนอกเวทีไป และบนเกราะของเธอก็มีรอยบุบเล็กน้อย

“นี่คือทักษะดาบของโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ของจีนงั้นหรือ?” Bang Rae ถามอย่างแปลกใจ (นักดาบโดโจสายธารสวรรค์ของเกาหลี)

อาจารย์ซ่งปิงจากสมาพันธ์การต่อสู้เจียงชางส่ายหัวและพูดว่า “นี่ไม่ใช่ทักษะดาบของโดโจเรา ฉันจำได้ว่าเด็กคนนี้เคยใช้วิชาดาบที่มีชีวิตชีวาในการแข่งขันซ้อมก่อนหน้านั้น แต่ในช่วงเวลานี้ ดาบของเธอทั้งเร็วขึ้น, แม่นยำมากขึ้น, ลื่นไหลและไม่มีรูปแบบที่ซับซ้อน เธอโจมตีศัตรูด้วยการพุ่งฟันที่มีประสิทธิภาพมาก มิสเตอร์อิชิโระ ยูมิมูระ คุณมีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ …” อิชิโระ ยูมิมูระจากประเทศญี่ปุ่นเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่เขามั่นใจว่าในช่วงเวลาสั้นๆ เฉาเฉียงหยูคงได้รับการฝึกพิเศษและได้รับคำแนะนำบางอย่างจากโดโจลึกลับ “ฉันไม่ทราบว่าทักษะดาบแบบนี้มาจากโดโจไหน เพราะมันไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรที่เป็นตัวบ่งชี้ ทั้งหมดที่ฉันรู้ก็คือ มันมีรูปแบบที่เรียบง่ายอย่างเช่นการพุ่งและการฟันหรือแทง อย่างไรก็ตาม มันเป็นวิชาดาบที่ทรงพลังและรวดเร็วมาก เพื่อให้การเคลื่อนไหวทุกครั้งเป็นอันตรายร้ายแรงถึงตายได้! ฉันไม่คิดว่าทักษะดาบแบบนี้ ถูกสอนมาจากโดโจสมัยใหม่ แต่มันมีแนวโน้มที่จะถูกสอนโดยคนๆหนึ่ง ซึ่งคนๆนั้นต้องเชี่ยวชาญด้านความเร็ว, ความแม่นยำและเด็ดขาด ซึ่งมันเป็นทักษะของพวกนักฆ่า”

“พูดได้ดี การใช้ดาบของเธอมีความก้าวหน้าอย่างมาก และวิธีการที่เธอใช้พลังงานในร่างกายของเธอ มันมีรูปแบบที่พิเศษจริงๆ แต่การใช้พลังงานแบบนี้ มันจะสร้างภาระต่อร่างกายของเธออย่างมาก โดยเฉพาะขาของเธอ เทคนิคนี้เหมาะกับพวกนักฆ่าจริงๆ โดยเน้นใช้พลังทั้งหมดในการฆ่าอย่างฉับพลัน ฉันไม่คิดว่าเธอจะสามารถใช้การโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวแบบนี้ได้บ่อยๆในระยะเวลาสั้นๆนี้” ยาซูกิ ริวอิจิซึ่งเป็นปรมาจารย์ของโรงเรียนคาราเต้ได้พูดเสริมขึ้นมา

ริมฝีปากของเย่ฉางฉีกยิ้มเล็กน้อย ขณะที่เขาเฝ้าดูเฉาเฉียงหยูเอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งของเธอในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาที และรู้สึกว่าความพยายามของเขาในการสอนเธอนั้นไม่เสียแรงเปล่า จากนั้นเขาก็หัวเราะอย่างไม่แยแสและคิดในใจว่า ‘เธอได้เผยท่าไม้ตายไปในช่วงต้นการประลองแบบนี้ ต่อไปมันจะทำให้คู่แข่งของเธอระวังตัวมากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเธอใช้การเคลื่อนไหวแบบนี้หลายครั้ง ขาของเธอก็จะหมดแรงลง และความพยายามทั้งหมดในก่อนหน้านี้จะสูญเปล่า’ จากนั้นเขาตัดสินใจที่จะใช้พลังพิเศษของเขา ในการถ่ายทอดเสียงของเขาให้แก่เธอ “ถ้าเป็นไปได้ อย่าใช้การทักษะนี้อีก เธอควรเก็บไว้ใช้กับคู่แข่งที่ทรงพลังมากๆจริงๆเท่านั้น และเธอต้องให้แน่ใจว่า ขาของเธอจะสามารถทนไปถึงรอบชิงได้ เพื่อให้เป็นไปตามนั้น เธอควรจะใช้รูปแบบการโจมตีที่ไม่ใช้แรงมาก”

‘เสียงนี้มัน! เสียงท่านอาจารย์! เขากำลังดูฉันอยู่!!’ เฉาเฉียงหยูรู้สึกประหลาดใจมาก เธอพยักหน้าอย่างหนักหน่วงและคิดในใจ ‘ฉันไม่สามารถแพ้ได้! ฉันไม่สามารถทำให้อาจารย์ผิดหวังได้’ แต่ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เธอถูกอาจารย์ลุงทุบตีอย่างยับเยิน เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไร หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ เธอมั่นใจว่าอาจารย์ลุงหน้ากากเสือต้องเกลียดเธอมากแน่ๆ!