Virtual World – Peerless White Emperor 322

Cyan Eyed Falcon

SpyingBlade พยายามเอื้อมมือจะจับขวดน้ำเพื่อปาออกไป แต่มันหลุดออกจากมือของเขา เขาอยากจะจับมัน แต่ก็ไม่สามารถจับมันได้ เขาเฝ้ามองดูขวดที่กลิ้งไปมาและถอนหายใจ
เขาเดินออกไปหยิบมันขึ้นมา และทิ้งมันลงในถังขยะ จากนั้นเขาก็หันตัวกลับไป และค่อยๆหายไปจากใต้ดวงอาทิตย์ในยามเช้า

เทือกเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือในแบล็กพีค

เย่ฉางและคนอื่นๆยังคงเดินทางสำรวจลึกเข้าไป แผนที่โฮโลแกรมของเย่เทียนได้ขยายออกไป และถูกเติมเต็มไปด้วยพื้นที่ที่เคยสำรวจไว้หลายแห่งหน SpyingBlade ลูบคางของเขา
เมื่อแผนที่ครั้งนี้เสร็จสมบูรณ์ เขาวางแผนที่จะขอให้เธออัปเดตแผนที่ให้กับเขา

เมื่อเดินมาได้ครึ่งทาง พวกเขาสังเกตเห็นหนึ่งในหอสังเกตการณ์ของเมืองแบล็กร็อค ถึงแม้จะเรียกว่าหอสังเกตการณ์ แต่มันเป็นเหมือนเป็นป้อมปราการที่เต็มไปด้วยนักล่าชาวพื้นเมืองมากกว่า
ในทุกๆปี พวกเขาจะส่งของบรรณการเพื่อแลกกับความช่วยเหลือในการเฝ้าดูพื้นที่สำหรับการติดต่อซื้อขายอย่างปลอดภัยมากขึ้น ตัวอย่างเช่นนักเดินทางหรือคาราวานที่มาจากทะเลทราย

ทุกคนเข้าไปรวบรวมหาข้อมูลภายในป้อมปราการ และสอบถามเกี่ยวกับพื้นที่โดยรอบ จากจำนวนประชากรของนักล่าในภูเขา พวกเขาได้รับเบาะแสที่น่าเชื่อถือหลายอย่าง มีสามเทือกเขาทางทิศใต้
มีสถานที่ที่ชาวบ้านเรียกว่าโกสพีค มันถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกเกือบตลอดทั้งปี และมีเพียงบางช่วงเวลาที่พื้นที่ของโกสพีคจะปลอดโปร่ง บางครั้งพวกเขาก็เห็นอาคารบางแห่ง แต่ไม่มีใครกล้าที่จะขึ้นไป
เพราะในเวลากลางคืน บริเวณตรงนั้นจะน่ากลัวมากเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแต่จะมีพวกหมาป่าที่ทรงพลัง แต่ยังมีสัตว์ปีศาจที่น่ากลัวปรากฏตัวอีกด้วย และยังมีสัตว์หลายชนิดที่เป็นพวกอันเดท

เมื่อทุกคนเตรียมตัวกันเสร็จเรียบร้อย พวกเขาจึงออกเดินทางไปยังทิศใต้ เมื่อพวกเขาเดินผ่านสองเทือกเขา และไปยังจุดสูงสุดของเทือกเขาที่สาม พวกเขาสามารถมองเห็นสิ่งที่เรียกกันว่าโกสพีคได้
มันดูคล้ายกับปล่องที่ยื่นขึ้นสูงสู่ท้องฟ้า โดยการประมาณของเย่เทียน ปล่องที่ยื่นขึ้นไปมีความสูงประมาณ 1200 เมตร และด้านบนมีเมฆล้อมรอบ แต่บางครั้งพวกเขาก็เห็นอาคารที่ถูกทำลาย
ระหว่างตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขา และโกสพีคยังคงมีพื้นที่เป็นป่าที่ราบเรียบ

หลินหลี่ตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น เย่ฉางมองไปยังทิศทางที่หลินหลี่ชี้ออกไป ห่างจากหน้าผาประมาณสิบเมตรนั้น มีรังของนกอินทรีอยู่ อย่างไรก็ตาม ไข่ที่อยู่ลึกสุดภายในรังตรงนั้นแตกต่างจาก
ไข่นกอินทรีใบอื่นๆ พวกเขาเดินทางไปยังรังนกอินทรี และขโมยไข่นกอินทรีที่เป็นไข่ปกติหลายฟองออกมาจากรังหลายรัง จนทำให้นกอินทรีขนาดยักษ์หลายสิบตัวเต็มไปด้วยความเดือดดาล
พวกมันพุ่งผ่านสายลมเพื่อลงมาฆ่าพวกเขา ทำให้พวกเขาต้องวิ่งหนีกันอย่างขมขื่น และค้นหาถ้ำเพื่อหลบซ่อนตัว แต่ไข่ที่พวกเขาต้องการคือไข่สีฟ้าที่มีขนาดใหญ่เป็นสองเท่าของนกอินทรีขนาดยักษ์
และมีขนาดของเส้นผ่าศูนย์กลางยาวเป็นเมตร

เย่ฉางมองไปรอบๆด้วยสกิล [Eagle Eyes] และไม่พบอะไรที่ผิดปกติ เขาจึงหยิบเอาเชือกออกมาอย่างตื่นเต้น และผูกไว้กับต้นไม้อย่างเหนียวแน่น “ถ้าเราเปลี่ยนไปใช้ไข่ใบนี้แทนไข่ใบเดิม
ซุปของเราต้องรสชาติอร่อยมากอย่างแน่นอน”

“อืม หัวหน้าทีมคะ เมื่อหัวหน้าพบไข่ที่พิเศษมาก สิ่งแรกที่หัวหน้าควรคิดถึงก็คือ เราจะฟักไข่ใบนี้ให้เป็นสัตว์เลี้ยงของเราสิคะ โดยเฉพาะกับหัวหน้าทีมที่มีสกิลการฝึกสัตว์” FrozenCloud พูดอย่างกังวล

“ใช่เลย…” อูนาค่อนข้างพูดไม่ออก

เย่ฉางคิดนิดหน่อยแล้วก็ยักไหล่ “เอาที่สบายใจเลยแล้วกัน…”

เมื่อเขาพูดจบ เขาก็คว้าเชือกและค่อยๆกระโดดลงจนไปถึงรังนกอินทรี เขาพยายามระบุไข่สีฟ้าฟองนั้น

Cyan Eyed Falcon Egg: ไข่ของเหยี่ยวสีฟ้าขนาดใหญ่ที่มีความดุร้ายเป็นอย่างมาก และเป็นธาตุลม เหยี่ยวเป็นนกที่ชื่นชอบการล่าเหยื่อ เหยี่ยวชนิดนี้มีช่วงวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล
และยังเคลื่อนที่ได้รวดเร็วกว่าเหยี่ยวปกติเป็นอย่างมาก เป็นนกที่พบเห็นได้ยาก และมีคุณค่าทางอาหารที่สูงมาก หลังจากรับประทานไข่เหยี่ยวสีฟ้าจะเพิ่ม +3% ความเร็วในการเคลื่อนที่อย่างถาวร
และมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้สกิลธาตุลมของนกชนิดนี้

เย่ฉางเก็บไข่ฟองนี้ใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วโดยไม่พูดอะไรสักคำ จากนั้นก็เริ่มปีนกลับขึ้นไป ทันใดนั้น ก็มีเสียงนกที่โกรธเกรี้ยวดังขึ้นมา SpyingBlade เห็นเหยี่ยวสีขาวบริสุทธิ์กำลังบินเข้ามาอย่างรวดเร็วเหนือ
เทือกเขาโกสพีค ร่างของมันมีขนาดเกือบ 10 เมตร และขนนกที่ยื่นยาวออกมาจากหัวจนถึงปลายหาง 3 ขน ขนนก 2 ขนเป็นสีขาว ส่วนสีที่อยู่ตรงกลางเป็นขนนกสีฟ้า มันดูสง่างามและมีดวงตาที่เฉียบคมเป็น
อย่างมาก

เย่ฉางเห็นเหยี่ยวตัวนั้นบินอยู่เหนือเทือกเขา เขายังคงห้อยอยู่ตรงกลางทางและไม่สามารถใช้ [Shadow Step] ได้ เพราะเขามองไม่เห็นด้านบน เขารีบเพิ่มความเร็วในการปีนกลับขึ้นไป
แต่เขาก็สังเกตเห็นว่าคงไม่ทันแน่ๆ เหยี่ยวสีขาวได้กางกรงเล็บทั้งสองของมันออก และขณะที่ทุกคนคิดว่าเขากำลังจะถูกจับกุมโดยกรงเล็บทั้งสองของมันนั้น เขาได้ใช้สกิลโจมตีสวนกลับไปด้วยการสั่งให้หอก
โจมตีโดยอัตโนมัติไปที่เหยี่ยวสีขาว 6 ครั้ง จนมันต้องล่าถอยกลับไป จากนั้นเขาก็กระโดดกลับขึ้นไปบนหน้าผา เมื่อขึ้นมาข้างบนและมองเห็นเงาของหลินหลี่ เขาจึงเปิดใช้งาน [Shadow Step] ทันที
เขาสามารถหนีออกมาจากสถานการณ์ที่เลวร้ายได้โดยไม่บาดเจ็บใดๆเลยสักนิด “เตรียมตัวต่อสู้! นกใหญ่ตัวนี้โหดร้ายเกินไปแล้ว มันช่างเป็นนกที่อุบาทว์มากจริงๆ มันพยายามที่จะแอบโจมตีฉันโดยที่ฉันยัง
ไม่พร้อม… แกตายแน่! ไอ้นกเวรตะไล!…”

‘เฮ้! นายไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดแบบนั้นได้เลย! นายไม่ได้ขโมยไข่ของมันเมื่อมันไม่ได้อยู่รอบ ๆงั้นหรือ?!’ SpyingBlade และคนอื่นๆต่างก็คำรามคำเหล่านี้ขึ้นมาภายในใจ

“นั่นซิ นกตัวใหญ่ตัวนี้โหดร้ายเกินไปแล้ว มันกล้าที่จะแอบโจมตีพี่ใหญ่ขาว และยังต้องการขโมยไข่ไปจากเราอีก! นี่มันไม่ต่างไปจากพวกโจรเลยนะ!!” หลินหลี่เต็มไปด้วยความโกรธอันชอบธรรม
ทุกคนรู้สึกว่าแข้งขาของพวกเขาอ่อนแรงลง ‘นายหยุดเป็นคนที่ไร้เหตุผลมากๆสักทีจะได้ไหม!? ไข่นั้นเป็นครอบครัวของมัน! นายนั่นแหละที่เป็นโจร!!’

“แต่นกเหยี่ยวตัวนี้จะอร่อยกว่านกยักษ์ที่เราเคยกินกันไหมนะ…?” จางเจิ้งเฉียงให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากที่สุด พวกเขาได้กินเนื้อนกยักษ์กันไปหมดแล้ว เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่สามารถกินได้
พวกเขาผ่านคืนวันอันโหดร้ายโดยที่ไม่มีมันมาได้อย่างไรกัน…

การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว ทุกคนหรี่ตาลงและเห็นนกเหยี่ยวบินขึ้นมาจากหน้าผา เพียงแค่ลมที่เกิดจากปีกของมัน ก็ทำให้เกิดอาการหนาวเย็นแล้ว เย่เทียนขมวดคิ้ว “ระวังตัวด้วย! มันอาจจะเป็นบอสนกที่มีธาตุ
เป็นน้ำแข็ง/ลม”

SpyingBlade รู้สึกหมดหนทาง ขณะนี้การต่อสู้ที่ยากที่สุดคือการต่อสู้กับบอสที่สามารถบินได้ เนื่องจากอาชีพโจมตีระยะประชิดส่วนใหญ่ยังไม่มีวิธีที่ใช้ในการโจมตีระยะไกลได้ ดังนั้นเมื่อเจอกรณีแบบนี้
พวกเขาจะกระโดดดำลงไปในน้ำ และรอให้พวกมันจากไปเท่านั้น การสร้างความเสียหายให้กับมอนเตอร์ประเภทที่บินได้ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับอาชีพโจมตีระยะไกลซะมากกว่า

โดยไม่พูดอะไร เย่ฉางยิงฝนลูกศรขนาดเล็กไปทางนั้น เหยี่ยวสีขาวกระพือปีกของมัน ก่อให้เกิดสายลมที่รุนแรงพัดลูกศรกระเด็นออกไปมากกว่าครึ่ง แม้แต่ลูกศรที่ยิงไม่ถูกตัวของมันก็ปลิวกระเด็นออกไป
โดยแรงลมจากปีกของมัน เมื่อป้องกันห่าฝนลูกศรของเย่ฉางได้ มันก็กระพือปีกอีกครั้งส่งใบมีดสายลมนับสิบลงมา ทุกคนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงใบมีดสายลมพวกนี้ จางเจิ้งเฉียงพยายามวิ่งเข้าไปรับใบมีดสายลม
อันหนึ่ง จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมา “อย่าไปโดนมัน! ความเสียหายของใบมีดสายลมพวกนี้สูงมาก! แม้แต่ฉันยังเสียไปถึง 50HP!”

“พื้นที่ตรงนี้เปิดกว้างมากเกินไป มันเป็นสิ่งที่ไม่ดีสำหรับเรา! วิ่งเข้าไปในป่ากันก่อน! เร็วเข้า!” หัวใจของ SpyingBlade ดิ่งลง ‘แม้กระทั่งเจ้าหมียักษ์ยังได้รับความเสียหายตั้ง 50 หน่วย จากหนึ่งใน
ใบมีดสายลมเหล่านั้น ถ้าอย่างนั้นอาชีพที่ใช้เกราะบางจะตายภายใน 2 ใบมีด’ เขาหันกลับไป และวิ่งเข้าไปในป่าตรงระหว่างทางลงภูเขา ฟางชิร่ายเวทมนตร์ลวงตาที่ทำให้เป้าหมายเกิดความสับสนบางอย่าง
แต่มันถูกเจาะทะลุโดยการจ้องมองที่คมกริบของเหยี่ยวสีขาว FrozenCloud พูดเตือน “สัตว์ประเภทเหยี่ยวมีความต้านทานต่อภาพลวงตาสูงมาก! สายตาของพวกมันมีโอกาสสูงที่จะมองผ่านภาพลวงตาได้
อย่างแม่นยำ”

ฟางชิพยักหน้าและหนีเข้าไปในป่า เหยี่ยวสีขาวบินกลับขึ้นไปบนฟากฟ้า เพื่อมองดูสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวท่ามกลางต้นไม้ มันบินวนไปมาอยู่เหนือหัวของพวกเขา ทันใดนั้น ปีกทั้งสองข้างของมันก็ปลดปล่อย
ใบมีดสายลมออกมา SpyingBlade รีบหันกลับ และซ่อนตัวอยู่ใต้โขดหิน ต้นไม้เล็กๆรอบตัวเขาถูกใบมีดสายลมตัดผ่านอย่างหมดจด ทุกคนหลบซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ขนาดใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงใบมีดสายลมเหล่านั้น

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของมันไร้ผล มันจึงหันกลับไปมองอย่างไม่เปลี่ยนแปลงยังจุดที่ทุกคนกำลังหลบซ่อนอยู่ เย่ฉางที่พิงต้นไม้ใหญ่ เดินก้าวออกมาและใช้สกิล [Triple Shot] ยิงไปที่เหยี่ยวสีขาวทันที
และสร้างความเสียหายให้กับเหยี่ยวสีขาวเล็กน้อย ขนนกและหยดเลือดของมันได้หยดลงมาจากฟากฟ้า

เหยี่ยวสีขาวพบตำแหน่งของเย่ฉาง และบินโฉบลงมาอย่างรวดเร็ว ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่เขาใช้ซ่อนตัวถูกตัดขาดด้วยปีกของมัน ทำให้เย่ฉางถึงกับกลืนน้ำลาย เขารีบใช้ [Shadow Step] ย้ายไปในคูน้ำที่เขา
เคยเห็นก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว เขาโดดลงไปซ่อนตัวในน้ำเพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย เขารู้สึกว่ามีขนสีขาวลอยอยู่เหนือหัว เขาจึงหยิบหอกออกมา และใช้สกิล [Multiple Straight Thrusts]
หลังจากแทงออกไป เขาก็หันกลับไปมองข้างบน และเห็นมันบินวนอยู่กลางอากาศ เขารีบปีนออกจากคูน้ำ และเปิดใช้งานสกิลจากรองเท้า พร้อมกับสกิล [Shadow Step] จนหายไปจากสายตาของมันทันที
และไปปรากฏตัวอยู่ภายใต้ร่มเงาของก้อนหินขนาดใหญ่ที่ปกปิดตัวเขาไว้ SpyingBlade ที่ซ่อนตัวอยู่อีกฟากหนึ่งของก้อนหินตะโกนเตือน “อย่าสุ่มโจมตีมัน! เพียงแค่รอโอกาสที่เราจะสร้างความเสียหายให้กับ
มันชุดใหญ่ และต้องไม่ปล่อยให้มันบินกลับขึ้นไปบนฟ้าได้อีก!”

เย่ฉางพยักหน้า แล้วดึงบาลิสต้าของเขาออกมา เขาเอนตัวลงใกล้ก้อนหิน และรอโอกาสของเขา ถ้าเขาเคลื่อนที่ เขาจะถูกพบทันที ความเร็วของมันรวดเร็วมาก การโจมตีกลางอากาศก็ไม่น่าจะเป็นไปได้
ตอนนี้เขาจึงทำได้เพียงแค่รอเท่านั้น…

ฟางชิและเย่เทียนกำลังซ่อนตัวอยู่ในอุโมงค์ที่พวกเขาสงสัยว่าเป็นถ้ำของหมูป่า บางครั้งพวกเขาก็แอบยื่นหัวออกไปเพื่อตรวจสอบบนท้องฟ้า แต่ก็รีบหดหัวกลับไปอย่างรวดเร็วเหมือนเต่า

FrozenCloud และจางเจิ้งเฉียงไม่กังวลมากนัก สถานที่ที่พวกเขายืนอยู่ไม่ได้ถูกปกปิดไว้มากนัก แต่ก็มีอุปสรรคและสิ่งอื่นๆมากมายที่สามารถใช้ป้องกันตัวจากการบินโฉบลงมา ถ้ามันบินโฉบลงมาจริงๆ
พวกเขาทั้งสองคนก็จะใช้พลังของพวกเขาทั้งหมดทำให้มันตกลงมาที่พื้น

สำหรับหลินหลี่ เขาเรียกรถเข็นออกมา และไปซ่อนตัวอยู่หลังหินที่ยื่นออกมา เขาแอบคิดว่าตราบใดที่มันกล้าที่จะมาหาเขา เขาจะตีมันจนตายด้วยรถเข็นของเขา! ส่วนเร็นน้อยยืนสแตนบายอยู่ข้างๆเขา

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ แต่ไม่มีใครกระวนกระวายเลยสักคน พวกเขากำลังรอโอกาสกันอย่างอดทน เหยี่ยวสีขาวก็ไม่รีบร้อนโจมตีเข้ามา มันได้บินลงมาเกาะบนต้นไม้สูง 10 เมตร และจ้องมองด้วยสายตาคมกริบ
ไปที่เย่ฉางและพื้นที่อื่นๆ

เย่ฉางถอนหายใจ การรอเช่นนี้คงไม่เวิคร์เท่าไหร่ เขาจึงตะโกนออกมา “ฉันจะเป็นคนไปล่อมันเอง ทุกคนเตรียมตัวเอาไว้ด้วย อาเฉียง, FrozenCloud, หลินหลี่ พวกนายต้องขยับเข้าไปใกล้ๆกันให้มากกว่านี้
จากนั้นฉันจะวิ่งไปยังตรงระหว่างพวกนายทั้งสามคน และล่อมันลงมาโดยให้มันตีตัวปลอมของฉัน ถ้าเป็นไปได้ รีบทำให้มันตกลงมาอย่างรวดเร็วด้วยแล้วกัน จากนั้นทุกคนก็ระดมสกิลระเบิดให้มันตายตรงนั้น
เข้าใจแล้วใช่ไหม?”

ไม่มีใครคัดค้าน เย่ฉางรอสักสองสามนาที แล้วกระโดดออกมาจากข้างหลังก้อนหิน เขาจับไข่ไว้ในมือข้างเดียว และวิ่งไปตรงกลางของรูปแบบสามเหลี่ยมของพวกเขา ดวงตาสีฟ้าของเหยี่ยวกลายแปรเปลี่ยนไป
เป็นสีแดงก่ำ มันโผบินขึ้นไปบนฟากฟ้า จากนั้นก็โฉบลงมาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเหลือระยะทาง 100 เมตรระหว่างพวกเขากับเหยี่ยว เขาจึงเปิดใช้งานสกิล [Mirror Image] ความเร็วในการบินโฉบลงมาของมันรวดเร็วเกินไป ระยะทาง 100 เมตรได้หายไปในพริบตา
เหยี่ยวโจมตีไปที่เย่ฉางด้วยกรงเล็บทั้งสองข้างที่มีพลังของละอองธาตุลมติดอยู่ ทันใดนั้นเมื่อกรงเล็บของมันเจาะผ่านเข้าไปในร่างกายของเย่ฉาง มันจึงพบว่าร่างของเขาเป็นน้ำ!

ตู๊ม! ร่างโคลนน้ำได้ระเบิดออก ก่อนที่มันจะทำให้ร่างกายของมันมั่นคงได้ มันก็ถูกระเบิดน้ำโขลกมันลงไปที่พื้น ขณะที่มันกำลังจะลุกขึ้นยืน จางเจิ้งเฉียงก็ใช้ [Barbaric Tackle] พุ่งออกมาจากด้านข้าง
ทำให้มันเสียงสมดุลไปอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ใช้ [Holy Judgement]! FrozenCloud ที่วิ่งตามมาใช้สกิล [Wyvern Kick] เตะไปที่หัวของมัน และเปิดใช้สกิล [Wolverine Strike], [Triple Strike],
[Collapsing Palm]! ทำให้มันติดสตั้นเป็นระยะเวลาสั้นๆ หลินหลี่กระโดดขึ้นพร้อมกับควงรถเข็นกลางอากาศทุบไปที่หัวของมัน ทันใดนั้นเสียงร้องที่โหยหวยของเหยี่ยวก็ดังออกมา ดาบสีเงินขนาดยักษ์ถูกเงื้องขึ้นไปกลางอากาศ
[Execute]! จากนั้นเขาก็ใช้ประโยชน์จากการสับเปลี่ยนอาวุธ โดยการใช้สกิล [Sword Drawing Art – Flash]! [Returning Dragon]! [Surging Dragon]! [Rising Slash] [Whirlwind Strike]! [Armed Destruction]!

SpyingBlade และเย่ฉางก็ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ มันจึงถูกทักทายอย่างต่อเนื่องโดยหอก และดาบยาว อูนาใช้ [Ice Spear] เจาะเข้าไปที่ลำตัวของมัน ลูกศรน้ำแข็งจากภูติน้ำและการโจมตีด้วยจิตวิญญาณของแคโรไลน์บาลี่
ก็พุ่งโจมตีไปที่เหยี่ยวสีขาวอย่างต่อเนื่อง

ในขณะนี้ มีลมที่เหมือนกับพายุเฮอริเคนเกิดขึ้นมา สร้างความเสียหายให้กับทุกคนอย่างต่อเนื่อง ทำให้พลังชีวิตของทุกคนลดลงอย่างรวดเร็วราวกับน้ำรั่ว จางเจิ้งเฉียงรีบเปิดใช้งานสกิล [Desperate Prayer] อย่างรวดเร็ว และใช้สกิล
[Desperate Prayer] อีกครั้งจากแหวนของเขา แต่ก็ยังคงไม่สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตคืนได้มากเท่ากับความเสียหายจากพายุเฮอร์ริเคน พวกเขาถูกบังคับให้ถอยห่างจากร่างของเหยี่ยวสีขาว ทีละคน… ทีละคน…