บทที่ 586 10 วัน (5)
“ฉัน….”
ผมศึกษาสถานการณ์จากหอสังเกตการณ์ บอสและชิมูรินกำลังเคี้ยวอาหารว่างจากแผงลอยริมถนนและอียอนจุนก็เดินไปมาใกล้ๆ
ไม่ก่อให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ดูเหมือนจะสำคัญที่สุด
“ฉันพบอียอนจุนแล้ว”
-อะไรนะ? จริงหรอ?!
เสียงประหลาดใจของอิลลีนดังขึ้นจากลูกบอลคริสตัล
“ใช่ แต่เราจำเป็นต้องเฉยไว้ก่อน ส่วนตอนนี้ฉันแค่จะจับตาดูเขา”
ผมจะไม่ปล่อยให้อียอนจุนพบกับบอสแน่ อย่างน้อยก็จนกว่าผมจะฆ่าเขา
– ลานกว้างตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย…ตอนนี้นายช่วยติดตามเขาได้ไหมฮาจิน?
ยุนซึงอาถาม
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น”
ผมตอบและค่อยๆปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณ เมื่อสถิติของผมฟื้นตัวเต็มที่ ความสามารถในการใช้พลังจิตวิญญาณก็กลับคืนมาเช่นกัน ผมควรจะสามารถใช้ ‘การสร้างปาฏิหาริย์’ ได้ ความสามารถที่ฝังอยู่ในพลังจิตวิญญาณของผมในฐานะผู้เขียนต้นฉบับ
「ผู้สังเกตการณ์」
[สรุป – เรียกนกตัวเล็กมาตรวจสอบเป้าหมาย]
[เงื่อนไขการเปิดใช้งาน – ผู้ใช้จะต้องเรียก ‘ผู้สังเกตการณ์’ โดยตรง]
[ค่าการบริโภค – 1% ของพลังจิตวิญญาณของคิมฮาจิน ต่อ 24 ชั่วโมง]
[ผล – ผู้สังเกตการณ์สามารถปกปิดตัวเองในขณะที่ดูเป้าหมายได้ นอกจากนี้ยังแบ่งปันสิ่งที่เห็นกับคิมฮาจินได้]
ผมสร้างปาฏิหาริย์ด้วยพลังจิตวิญญาณของผม เนื่องจากผมไม่มีสปาร์ตันอยู่ด้วย ผมจึงต้องการบางสิ่งเพื่อแทนที่
“ผู้สังเกตการณ์”.
เมื่อผมเรียกชื่อมัน พลังจิตวิญญาณก็ไหลออกมาจากร่างกายของผม พลังจิตวิญญาณปริมาณน้อยทำให้เกิดนกตัวเล็กๆ และยิ้มให้ผม
-กรู๊
นกฟัสบอลนั้นน่ารักคล้ายกับอีกาเกาหลี
ผมเพิ่มความแข็งแกร่งด้วย [ระบบการรวมแบบสุ่ม] และตั้งเป้าไว้ที่อียอนจุน
“บิน”
-กรู๊
ผู้สังเกตการณ์บินออกไปจากมือของผมแล้วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ผมหลับตาและแบ่งปันวิสัยทัศน์ของผู้สังเกตการณ์
มันเริ่มติดตามอียอนจุน
“ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี”
– ฉันไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร…แต่ก็ดี เพียงเพื่อให้แน่ใจ อียอนจุนยังมีชีวิตอยู่จริงๆใช่ไหม?
เสียงแหลมสูงของอิลลีนดังขึ้นจากลูกบอลคริสตัล
ผมตอบด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น“ ใช่ เขายังอยู่ เธอไม่เชื่อฉันเหรอ?”
– ฉันเชื่อนายแน่นอน มันก็แค่นั้น…เอ๊ะ ได้ ได้….ฮะ? ไม่ ฉัน สั่งไก่เคบับ ไม่ ไม่ เผ็ด….
กึก การสื่อสารถูกตัดไป ดูเหมือนว่าอีลลีนเองก็กำลังยุ่งอยู่กับการกินอาหารข้างทางเช่นกัน
“….อุ๊ฟ”
ผมปล่อยหัวเราะและกลับไปดูอียอนจุน
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของผมแข็งเมื่อผมเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป
—….
บอสจ้องมองด้วยความงุนงงพร้อมเคบับในมือของเธอ เธอกำลังมองสิ่งที่อยู่ห่างออกไป 500 เมตร ซึ่งอียอนจุนยืนอยู่ อียอนจุนกำลังหันหลังให้เธอ ด้วยเสื้อคลุมสีเทาที่คลุมเขาไว้ บอสไม่น่าจะจำเขาได้
ผมหยิบลูกบอลคริสตัลที่เชื่อมต่อกับบอสออกมาอย่างรวดเร็ว
“บอส”
ผมเรียกเธอ บอสสะดุ้งแล้วหยิบลูกบอลคริสตัลออกมาจากกระเป๋าของเธอ
“บอส ตอนนี้อยู่ที่ไหนหรอ?”
-ฉัน? ฉันอยู่…
บอสมองไปรอบๆ อย่างต่อเนื่อง
– …ที่ด้านหน้าของร้านริมถนน
“และคุณไม่ได้เห็นอะไรแปลกๆใช่ไหม?”
-ไม่มีอะไรนะ แล้วนายล่ะ? สิ่งต่างๆเป็นไปด้วยดีไหม?
“อื้ม แน่นอน”
ผมยังคงลากบทสนทนาออกไปเรื่อยๆ จนกว่าอียอนจุนจะห่างจากบอสมากขึ้น โชคดีที่อียอนจุนไม่เห็นบอสเพราะเขาไปที่อื่น
ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที
“บอส”
– อืม
“ …ผมคิดว่าวันนี้คุณควรกลับบ้านน่ะ ผมคิดว่าอีลลีนอยู่ใกล้ๆคุณ นอกจากนี้ติดต่อเจนให้ผมด้วย”
ผมได้ยินมาว่าตอนนี้เจนเป็นนายพลของอาณาจักรอรันเฮลล์
– แน่นอน นายต้องการอะไรละ?
บอสตอบ แต่เธอดูมืดมน ร่างเทาที่เธอเห็นจะต้องรบกวนเธอแน่
“…ถามเธอเมื่อเธอจะมาถึงสาธารณรัฐ คุณควรกลับบ้านเดี๋ยวนี้น่ะ”
บอสลังเลสักครู่แล้วมองไปรอบๆ แต่อียอนจุนหายตัวไปแล้วและบอสก็ไม่มีทางเลือกนอกจากเห็นด้วย
-เข้าใจแล้ว
**
[สำนักงานผู้บัญชาการดาบ]
ในเวลาเดียวกันนั้น คิมซูโฮก็กำลังประชุมกับยูยอนฮาเกี่ยวกับบาอัล
“เราได้ฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเราส่วนใหญ่แล้ว…แต่ความแข็งแกร่งของบาอัลนั้นยังมากเกินไป”
ยูยอนฮาพูดอย่างจริงจัง
“ไม่มีทางที่เราจะยืนยันเรื่องราวเกี่ยวกับบาอัลได้ แต่จากจินซาฮยอค เขาทำลายโลกที่เขาสืบเชื้อสายมาในเวลาเพียง 4 วัน”
“…ใช่”
คิมซูโฮพยักหน้า
เทพแห่งความชั่วร้ายที่สามารถทำลายโลกได้ในเวลาเพียง 4 วันก็ตกตะลึงที่ได้ยิน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะนั่งเฉยๆและไม่ทำอะไรเลย ถ้าบาอัลไม่ได้หยุดอยู่ที่นี่ เขาจะลงมาบนโลกอย่างไม่ต้องสงสัย
“ดังนั้นหลังจากได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจึงเริ่มมองหาสิ่งที่ใช้ในประวัติศาสตร์สำหรับการขับไล่ ฉันคิดว่าเราจะต้องใช้สิ่งประดิษฐ์ที่ทรงพลังเหล่านี้เพื่อต่อสู้กับเหล่าศัตรูที่ทรงพลัง”
ยูยอนฮาหยิบแคตตาล็อกออกมาจากโต๊ะทำงานของเธอ รายชื่อในหนังสือเป็นสิ่งประดิษฐ์โบราณที่ใช้สำหรับการขับไล่ที่เธอค้นพบผ่านทางการติดต่อของกลุ่มพ่อค้า
คิมซูโฮเหลือบมองไปที่แคตตาล็อก ซึ่งแสดงภาพของดาบ ธนู หอก เครื่องราง และอื่นๆ
“ติดต่อลูกสาวของประธานาธิบดี และถามเธอว่าเธอสามารถหาสิ่งเหล่านี้ได้หรือไม่”
“…คุณเซอรีนคะ คุณหมายถึงอะไร?”
“ใช่ ฉันจะซื้อเองถ้าทำได้ แต่ราคาแพงเกินไป เราจะต้องมีสินทรัพย์ในระดับประเทศเพื่อที่จะได้มา”
“ค่ะ…ฉันจะพยายามถามเธอดูค่ะ”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ยูยอนฮาก็หน้าซีด
“อย่าเพิ่งลอง เราต้องการสิ่งของเหล่านี้ เหลือเวลาอีกเพียง 1 สัปดาห์เท่านั้น”
ยูยอนฮาจริงจังกว่าเดิมมาก และคิมซูโฮก็รู้ว่าเขาไม่ควรลังเล
“…โอเค ฉันจะถามเธอแม้ว่าฉันจะต้องเสี่ยงตำแหน่งของฉันก็เถอะ”
“เยี่ยม”
ขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกันเรื่องเรื่องแผนการ -ก๊อกๆ- ใครบางคนก็เคาะประตู
ซึ่งเมื่อพูดถึงปีศาจ เสียงของเซอรีนก็ดังออกมาจากประตูอีกด้านหนึ่ง
—ผู้บัญชาการดาบ ฉันเอง เซอรีน
“…?”
“…?”
คิมซูโฮและยูยอนฮาจ้องมองกันด้วยความสับสน จากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็ยิ้มและพยักหน้า
“เข้ามาสิค่ะ เลดี้เซอรีน~ ฉันอยากเจอคุณมากเลย”
“อัยยะ! ถ้าไม่ใช่เลดี้เซอรีน อนาคตแห่งสาธารณรัฐของเราแล้วจะใครล่าาา ~”
“ …เอ๊ะ?”
ทั้งคู่ยินดีต้อนรับ ‘แขก’ อย่างอบอุ่นเข้ามาในสำนักงาน
![[นิยายแปล] Otonari no Tenshi-sama ni Itsu no Ma ni ka Dame Ningen ni Sareteita Ken (WN)](https://i1.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2021/08/9930_cover-1.jpg?resize=151,215 "[นิยายแปล] Otonari no Tenshi-sama ni Itsu no Ma ni ka Dame Ningen ni Sareteita Ken (WN)")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
