The Novel’s Extra 543

ตอนที่ 543

บทที่ 543 เรื่องราวที่เชื่อมโยงกัน (5)

 

“อราฮา เกลียดเสื้อผ้าสีดำ แถมเธอยังเกลียดชังคนที่หยิ่งผยองและเกลียดการถูกทอดทิ้งมากๆ เธอมีปมด้อยเพราะเธอไม่ใช่ตัวเต็งที่จะได้เป็นราชาในตอนแรก

 

“เหตุผลที่อราฮาเรียกหานายน่าจะเพราะเรื่องมันเกี่ยวข้องกับเพรสทีจ นายเป็นเจ้าของเพรสทีจในตอนนี้”

 

“ฉันไม่รู้ว่า อราฮา คิดยังไงกับคำพยากรณ์ ฉันคิดว่ามันเป็นการผสมผสานที่น่าสนใจแต่ก็ไม่พอใจที่มันเป็นแบบนี้….”

 

หลังจากได้รับคำแนะนำจาก โทเมอร์ พวกเราก็ไปที่พระราชวังซึ่งใหญ่กว่าและใหญ่กว่าครั้งที่ผมเคยเห็น

 

“…นี้จินซาฮยอคฉันฆ่าเธอไป 1ครั้งหรือ 2 ครั้งกันแน่?” ก่อนที่จะเข้าไป ผมถามจินซาฮยอค

 

ความภาคภูมิใจของเธอดูเหมือนจะถูกทำลายเธอขมวดคิ้วโดยไม่ตอบอะไร

 

“ฉันไม่ได้ถามสนุกๆ ฉันจะถามเพื่อรู้ว่าเธอมีช่องใส่ทักษะกี่ช่อง”

 

“….5”

 

“5? 3 ทักษะพื้นฐานและ 2 ทักษะพิเศษสินะ เธอไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยงั้นเหรอ?”

 

จินซาฮยอค พยักหน้าของเธอ

 

“เธอรอบคอบมากกว่าที่คิด เธอจะต้องได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆแน่ในวันนี้”

 

พระราชวังน่าจะมีทักษะแบบติดตัว ผมจะแปลกใจมากของพระราชวังไม่ได้จัดเตรียมอะไรไว้ให้ผม

 

“ไม่ ฉันไม่ต้องการอะไร” แต่ผมก็ประหลาดใจ จินซาฮยอคส่ายหัวและบ่นออกมา “ฉันไม่สามารถเรียนรู้ทักษะขั้นสูงสุดและทักษะเฉพาะตัวได้ฉันเลยไม่อยากได้ทักษะขยะๆพวกนั้น”

 

“อะไรนะ? ไม่ใช่แล้ว เธอ”

 

ตอนนี้จินซาฮยอคเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผมที่จะทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น

 

“การสังเคราะห์ เป็นทักษะพื้นฐานและทักษะพิเศษก็ใช้ 2 ช่องนั้นมันคุ้มค่าถ้าจะเรียนรู้ พวกเราจะต้องตรวจสอบห้องเก็บสมบัติเพื่อดูว่ามีอะไรที่ใช้ได้บ้าง”

 

“…นั่นแปลว่า….ขโมยใช่ไหม?”

 

“ไม่เป็นไร ถ้าเธอไม่เข้าใจ ไปกันเถอะ”

 

จินซาฮยอค และฉันเข้าไปในวัง เมื่อเราแสดงจดหมายเชิญของกษัตริย์ถึงผู้พิทักษ์อัศวินลงมาทักทายเรา

 

“ฉันชื่อวิลเฮล์มเทล ตามฉันมาท่านกำลังรออยู่”

 

วิลเฮล์มเทล เขาไม่ได้มีชื่อเสียงในโลกสมัยใหม่ แต่เรื่องราวของเขาก็ยังถือเป็นตำนานเล็กๆ พวกเราติดตามวิลเฮล์มผ่านสวนขนาดใหญ่ อัศวินนับไม่ถ้วนถูกเรียงรายขึ้นไปตามโถงทางเดินที่พวกเราเดินผ่านผมไม่แน่ใจว่าพวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อทักทายพวกเราหรือคุกคามพวกเรา

 

“เข้าไป.”

 

ในที่สุดพวกเราก็มาถึงหน้าประตูที่ตกแต่งอย่างดี

 

“…ใช่.”

 

ผมหมุนลูกบิดประตูและผลักประตูช้าๆประตูเปิดออกอย่างราบรื่นและผมเห็นอราฮานั่งอยู่ที่หัวโต๊ะสี่เหลี่ยมยาวๆเมื่อประตูเปิดออกมาอย่างเต็มที่ อราฮา ยิ้มยืนถัดจากเธอคือแลนสล็อตและลิโป้

 

“ยินดีต้อนรับท่านเจ้าของเพรสทีจและอดีตผู้บัญชาการอัศวิน

ชินซาฮยอค (ชื่อปลอมจินซาฮยอค)” อราฮา กล่าว

 

“…พวกเรายินที่ที่ท่านเรียกหา”

 

ผมทักทายเธอแบบที่ผมเรียนรู้จากโทเมอร์ แต่จินซาฮยอคได้แค่ผงกหัวของเธอดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องของความภาคภูมิใจ อาจเป็นเพราะว่าเธอเคยเป็นกษัตริย์ในอดีต

 

“ฉันยังเห็นว่าเธอเป็นผู้บัญชาการอัศวินอยู่นะ แต่ก็โปรดนั่งลงเถอะ.”

 

ดูเหมือนว่าอราฮาจะไม่สนใจทัศนคติของจินซาฮยอคในขณะที่เธอนำทางพวกเราไปยังที่นั่งของเรา ผมเงยหัวของผมมองปฏิกิริยาของ อราฮา ความประทับใจที่ผมมีต่อเธอนั้นแตกต่างจากสิ่งที่ โทเมอร์ สอนผมมา

 

“ฮาจิน?”

 

จากนั้นผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ใกล้ๆกับอราฮาก็เรียกชื่อผมออมาเธอเป็น อัศวินที่มีผมสีบลอนด์และดวงตาเป็นประกาย เธอเป็นคนที่ผมรู้จักดี

 

“เรเชล?”

 

เรเชลกับผมสบตากันอย่างสงสัย

 

“หืม? พวกคุณ 2 คนรู้จักกันเหรอ” รอยยิ้มที่น่าสนใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ อราฮา

 

เรเชลมองกลับไปกลับมาระหว่างผมกับจินซาฮยอค ก่อนถามด้วยเสียงสะอึก “พวกเธอ 2 คนเป็นยังไงบ้างครับ…”

 

“อ้า จินซา เอ้อ ผู้บัญชาการอัศวินชินจาฮยอคมาเป็นเพื่อนของฉันเพราะว่า ราชินีเรียกวพวกเราน่ะ”

 

“ได้โปรดนั่งลงเถอะหรือพวกคุณจะให้ฉันรอเหรอ?” อราฮา ขัดจังหวะพวกเราและพูดด้วยแปลกใจ

 

“อ๊ะ นั้นสิ”

 

จินซาฮยอคและผมนั่งลงเรเชลยังคงดูสับสนและอราฮาปรบมือยังยิ้มอยู่ ทันใดนั้นข้ารับใช้หลายคนเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับอาหารหลายจาน

 

“คือฉันได้ยินว่ามีคำพูดในโลกของคุณว่าควรจะอิ่มท้องก่อนที่จะเพลิดเพลินไปกับวิวของธรรมชาติ”

 

เมื่อนั้นพวกเราก็เริ่มกินข้าวกัน ผมเคี้ยวขาของปูและจินซาฮยอค หั่นสเต็กระดับพรีเมี่ยม

 

อราฮา ถามว่า “พวกคุณเคยได้ยินคำพยากรณ์จาก มาร์คกราฟ

โทเมอร์ แล้วใช่ไหม?”

 

“ใช่.”

 

“ฉันเรียกพวกคุณเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนั้น พวกเราค้นพบเส้นทางที่จะไปสู่โลกของพวกคุณแล้ว”

 

ดวงตาของพวกเราเบิกกว้างทันที

 

อราฮา เล่าต่ออย่างช้าๆขณะที่เธอเคี้ยวขนมชิ้นหนึ่ง “แต่เส้นทางที่บอกมันอยู่ในสถานที่อันตรายและต้องใช้พลังงานจำนวนมากเพื่อเปิดมัน Crevon ไม่สามารถจ่ายพลังงานขนาดนี้ได้”

 

พลังงาน….นั่นไม่น่าเป็นปัญหาเพราะ [Dimensional Entropy] อยู่ในมือของผมแล้ว

 

“ฉันจะสามารถดูแลเรื่องพลังงานเอง ทางเดินอยู่ที่ไหน” ผมถาม

 

อราฮา จ้องมองที่ผมก่อนที่จะถอนหายใจอย่างหนัก “ชั้น 9”

 

“…อะไรนะ?”

 

“ทางเดินสู่โลกภายนอก…” อราฮา หยุดนิ่งหลังจากรวบรวมลมหายใจเธอพึมพำด้วยเสียงที่จริงจัง “…อยู่ลึกเข้าไปในชั้น 9 ที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดในตำนาน”

*************************************************************************

 

[อาคารรกร้างว่างเปล่าของกิลด์ Desolate Moon – รองหัวหน้ากิลด์

ชินจงฮัก]

 

ชินจงฮัก ผู้นำที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ของกิลด์ Desolate Moon กำลังตกแต่งห้องทำงานของเขา เขาวางหอกของเขาซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เขาได้รับฉายา ‘ผู้พิชิต’ บนหิ้งและวางรูปปั้นของเขาเองเขาได้รับมาเมื่อนานมาแล้วถัดจากนั้น

 

“ฮ่าๆๆๆ.”

 

เพียงแค่มองดูประติมากรรมก็ทำให้อารมณ์ของเขาดีขึ้นทันที มันเหมาะกับการออกแบบตกแต่งภายในของสำนักงานและเหมาะอย่างยิ่งที่จะเป็นตัวแทนของ ฮีโร่ ชินจงฮัก อย่างน้อยก็ในสายตาของเขา

 

“….อะแฮ่ม”

 

ชินจงฮักซึ่งสวมรอยยิ้มที่พึงพอใจทันใดนั้นรอยย่นก็ปรากฏที่หน้าผากของเขา เขาจำได้ว่าคิมฮาจินเป็นคนที่แกะสลักผลงานชิ้นนี้ออกมา

 

“ผู้ชายคนนั้นทำไมฉันไม่เคยรู้ว่าเขาไปอยู่ที่ไหนกันนะ?”

 

ชินจงฮักเดาะลิ้นแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานก่อนจะเปิดหนังสือพิมพ์ หน้าแรกหน้าสองและหน้าสามเกี่ยวกับ ‘ประตูแห่งความรุ่งโรจน์’

 

[รอบที่ 3 ของการคัดเลือกเริ่มต้นเพื่อเข้าสู่ประตูแห่งความรุ่งโรจน์

ดาวรุ่ง แชนายอน, คิมซูโฮ ‘ดาบศักดิ์สิทธิ์’, ชินจงฮัก ‘ผู้พิชิต’ รวมอยู่ด้วย]

[ฮีโร่ชาวนอร์เวย์ บียอร์ด ท้าทาย…ไรรีสัน ฮีโร่ระดับกลาง ขั้นสูงและได้พ่ายแพ้ลงไปในรอบที่ 2]

 

– หัวหน้า มีข่าวมาแจ้ง!

 

“อุหว่าาา!”

 

เสียงตะโกนดังโพล่งออกมาขณะที่ชินจงฮักกำลังอ่านอยู่ เขาตกใจมาก จงฮัก ฉีกหนังสือพิมพ์และเมื่อมองดูหนังสือพิมพ์ที่ฉีกขาดในมือของเขาชินจงฮักก็ได้แต่หายใจ

 

“…มันคืออะไร?”

 

– ผมจะส่งให้เดียวนี้ละ!

 

ชินจงฮักได้รับข่าวจากคอมพิวเตอร์ของเขา มันเกี่ยวข้องกับ กิลด์ Essence of the Strait

 

[ข่าวด่วน! จินเซยอนผู้เป็นฮีโร่ระดับปรมจารย์, ‘นักธนูผู้ศักดิ์สิทธิ์’,

เข้าร่วมงานกับกิลด์ Essence of the Strait!]

[หุ้นของกิลด์ Essence of the Strait สูงทะยานฟ้า…. เพิ่มขึ้นถึง 19% ใน 5 นาที!]

 

“…ชิ…..เฮ้อออ”

 

ชินจงฮักได้แต่ถอนหายใจขณะที่อ่านรายงานข่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าเธอยังคงสบายดีมันก็ดีที่ได้เห็น ยูยอนฮา เพื่อนที่รู้จักกันมานานของเขาทำงานของตัวเองได้ดีขนาดนี้

แม้เขาจะไม่มีความสุขที่กิล์ Essence of the Strait นั้นไปไกลเกินกว่า Desolate Moon แต่เขารู้ว่า ยูยอนฮา ไม่เหมือนเขาที่ชอบออกไปต่อสู้เอง

 

ชินจงฮักอ่านต่อไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็หันไปมองที่เฟรมถัดจากจอภาพของเขาโดยไม่รู้ตัว

 

“….”

 

ภายในกรอบเป็นภาพเล็กคือ ชินจงฮักและชินเมียงจุงปู่ของเขาทั้งคู่ยิ้มอย่างมีความสุข

 

“เฮ้อออออ…”

 

ชินจงฮักถอนหายใจออกมา ชินมยองชุล ผู้ที่ฉลาดที่สุดใน 9 ดาราและเป็นชื่อของชายที่จะถูกบันทึกชื่อเอาไว้ในประวัติศาสตร์ตลอดกาลถึงแม้จะเป็นหลานชายของเขา แต่ชินจงฮักไม่เข้าใจว่าทำไมชินมยองชุลจึงต้องเสียสละตัวเอง ชีวิตเขามีค่ามากกว่าชีวิตของคนธรรมดา 2-3 ล้านคนหรือเปล่า เขาไม่รู้หรือว่าเขาแค่อยากเสียสละชีวิตตัวเองเพื่อคนอื่น?

 

“…คุณปู่.”

 

ชินจงฮักจำความทรงจำเก่าๆได้ในนั้นเขากำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของปู่ของเขา ในเวลานั้นเพียงอยู่คุณปู่อยู่เคียงข้างเขาและปลอบใจเขา ชินจงฮักเป็นคนภาคภูมิใจในตัวปู่ของเขาเองมากกว่าใครๆและเขาคิดว่าปู่ของเขาเป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ

 

ชินจงฮักพูดพึมพำอย่างขมขื่นเมื่อเขามองดูรูปตัวเองตอนเด็ก

 

“ผมยังทำให้ปู่ภูมิใจไม่ได้แน่ๆเลยแบบนี้”

************************************2************************************

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset