The Novel’s Extra 522

ตอนที่ 522

บทที่ 522 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (12)

 

“… .”

 

คิมซูโฮค่อยๆลืมตา เพดานสีขาวเต็มดวงตาของเขา เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่ในไม่ช้าใบหน้าที่คุ้นเคยทั้ง 2 ก็โผล่ขึ้นมาเป็น

แชนายอน และ คิมฮาจิน

 

“นายตื่นแล้วเหรอ?”

 

“ดูหน้าตาของนายตอนนี้สิ”

 

คิมฮาจิน และ แชนายอน พูด

 

“ฮะ…?”

 

คิมซูโฮ รีบลุกขึ้นมา

 

“พว-พวกนายมาทำอะไรที่นี่!?”

 

“พวกเราค่อยพูดคุยกันในภายหลัง ร่างกายของนายเป็นยังไงบ้าง”

 

“ระ-ร่างกาย? ฉันคิดว่ามันโอเค….”

 

คิมซูโฮตอบโต้ด้วยความตกใจและมองไปรอบๆที่ที่เป็นที่หลบภัยไปแล้วมีฮีโร่หลายคนนอนหมดสติ

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

แชนายอน ตอบคำถามของ คิมซูโฮ ว่า “พวกเราได้ช่วยทุกคนก่อนที่

เวทมนต์ของ ออร์เดน จะทำงาน แต่ดูเหมือนว่ามันสร้างความเสียหายไม่น้อยเลยละ บ้างคนยังคงหมดสติอยู่เลย”

 

คิมฮาจินอธิบายต่อไปว่าพวกเขาอยู่ในบังเกอร์ที่สร้างโดยการ์ด 8 ดาว คนที่สำคัญส่วนใหญ่ถูกเรียกมาที่นี่ซึ่งอีกไม่นานพวกเขาคงจะฟื้นตัวส่วนที่เหลือถูกส่งไปยังเรือรบ Genkelope

 

“…เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?”

 

คิมซูโฮถามด้วยใบหน้าที่ตะลึง

 

“ยังไม่ถึง 5 นาทีเลยไม่ต้องกังวล ยังมีการต่อสู้อยู่ข้างนอก”

 

เฮย์เนค, แชจูชึล, ไอลีน, ยูชีฮยอก, ยูจินวอง และ จินเซยอน 6 คนนี้สามารถรอดชีวิตจากการระเบิดและกำลังต่อสู้กับ ออร์เดน

 

“ถ้างั้น ฉันก็ควร-”

 

“ก่อนหน้านั้น.”

 

คิมฮาจินส่งยารักษาและเพิ่มความแข็งแรงให้กับคิมซูโฮ

 

“อ้า ขอบคุณ”

 

คิมซูโฮ ดื่มยาโดยไม่ลังเล ของเหลวร้อนไหลผ่านร่างของเขา คิมซูโฮหลับตาและรู้สึกว่ากำลังกลับมาสู่ร่างกายของเขา

 

“ฮา… .”

 

“นายรู้สึกยังไงบ้าง?”

 

“…ดีมาก” คิมโซโฮขมวดคิ้วขณะพูด “แล้วนายจะทำอะไรนะ?”

 

“ฉันเหรอ?”

 

“ใช่แล้ว คิมฮาจิน”

 

“เอ่อ…เอาเป็นว่า ฉันได้มันมาจากการฝึกฝนก็แล้วกัน”

 

คิมฮาจินยิ้มกว้างและวางมือบนไหล่ของคิมซูโฮ

 

“พวกเราค่อยคุยรายละเอียดกัน ฉันปลุกพรสวรรค์อีก 1 อย่างในขณะที่ฉันกำลังฝึก”

 

“…พรสวรรค์? อีก 1 งั้นเหรอ”

 

“ใช่แล้วอันนี้จะมีประโยชน์เมื่อนายต่อสู้กับ ออร์เดน”

 

“ฉันเหรอ? พรสวรรค์ของนายจะช่วยฉันได้ยังไง”

 

“นี่ไง.”

 

คิมฮาจิน แสดงหน้าต่างโฮโลกราฟโดยใช้ smartwatch ของเขา

 

===

[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณภาพ สูง]

– ขีดจำกัด

* สร้างการ ‘จำกัด’ ชั่วคราวให้กับร่างกายของผู้ใช้

– การขยายขีดจำกัด

* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด

– การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพ

* เพิ่มประสิทธิภาพ ‘การขยายขีดจำกัด’ 77%

– การบรรเทาผลข้างเคียง

* ผลข้างเคียงของพรสวรรค์นี้รวมถึงช่วงเวลาคูลดาวน์ได้รับการปรับปรุงเล็กน้อย

===

 

“นี้คือพรสวรรค์ของฉัน”

 

คิมซูโฮจ้องที่หน้าต่างด้วยความงุนงง ผมใช้ ‘โชคชะตา’ กับขีดจำกัด และการขยายขีดจำกัดยิ่งความเสี่ยงสูงผลตอบแทนยิ่งสูงหลังจากให้เวลากับคิมซูโฮในการอ่านผลของพรสวรรค์คิมฮาจินก็เริ่มอธิบาย

 

“นายรู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไงนายคือ ‘เป้าหมาย’ ยังไงละ”

 

ดวงตาของคิมซูโฮเต็มไปด้วยความมึนงง

 

– การขยายขีดจำกัด

* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด

 

“ขีดจำกัดนั้นอยู่ที่ ‘เป้าหมาย’ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นฉันเลย”

 

คิมซูโฮ เข้าใจอย่างรวดเร็วว่า คิมฮาจิน หมายถึงอะไร

 

“การขยายขีดจำกัด…สามารถใช้กับนายได้”

 

คิมฮาจินยิ้ม

 

“ฉันจะใช้มันกับนายตอนที่ต่อสู้กับออร์เดน”

*************************************************************************

 

ความสามารถพิเศษของ ดาบศักดิ์สิทธิ์ คือสิ่งที่ผมไม่สามารถทำซ้ำได้และผมก็ใช้ [ย้อนเวลา] ได้แน่นอนว่าคิมซูโฮทำไม่ได้

 

ผมทำให้ตนเองมีขีดจำกัดตลอด 1 สัปดาห์ ด้วยสิ่งนี้ผมจะไม่สามารถทำอะไรได้เป็นเวลา 1 สัปดาห์

 

เมื่อเกิดผลกับตัวผม ผมจึงโทรจิตกับ คิมซูโฮ การเพิ่มพลังของเขานั้นน่าตกใจมาก

 

พลังเวทมนต์ทองคำ ผู้มีพลังแห่ง ดาบศักดิ์สิทธิ์ และ มิสเทลทีน ซึ่งตอนนี้มีพลังแห่งความปรารถนา ผมมั่นใจว่า คิมซูโฮ จะไม่แพ้ ออร์เดน

 

– แล้วฉันจะมาหา ฉันจะชนะอย่างแน่นอน

 

คิมซูโฮทิ้งคำเหล่านั้นพร้อมจากไป แชนายอน เองก็ไปด้วยเช่นกัน

 

– รอให้ฉันกลับมา นายกับฉันมีเรื่องต้องพูดคุยกันเยอะเลย

 

หลังจากส่ง คิมซูโฮ และ แชนายอน ออกไปผมรู้สึกว่าอัตราการเต้นของหัวใจช้าลง ดวงตาของผมก็หลับลงและลมหายใจของผมก็เริ่มจางลง

เป็นเวลา 1 สัปดาห์ ผมจะนอนหลับสนิทไม่สามารถทำอะไรได้

 

“เฮ้ออ.”

 

ผมยิ้มเยาะหากทุกอย่างไปตามแผน มันก็จะจบลงตามเวลาที่ผมตื่นขึ้นมาจากนั้นคิมซูโฮจะชนะออร์เดนและแชนายอนจะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆจาก เฮย์เนค แค่นอนหลับไปแล้วตัวละครหลักก็จะจัดการให้งั้นเหรอ? ในที่สุดผมก็มีความคืบหน้าในเรื่องราวของตัวละครพิเศษ ผมได้ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้วดังนั้นผมจึงไม่ได้รู้สึกแย่อะไร

 

“…ฮาจิน.”

 

ในขณะนั้นเสียงดังขึ้นในหูของฉัน จิตใจของฉันตื่นขึ้นจากเสียงที่คุ้นเคย

 

“… บอส?”

 

“ใช่ ฉันเอง.”

 

ผมได้ยินเสียงของเธอ แต่ผมสูญเสียการมองเห็นไปแล้ว

ผมยกมือของฉันไปทางเสียงของเธอ ความรู้สึกที่เย็นยะเยือกจากผิวสัมผัสฉัน มันอาจเป็นแก้มของบอส

 

“…ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ.”

 

“ใช่. นายไปอยู่ที่ไหนมา เกิดอะไรขึ้นกับเบลล์?”

 

“คุณรู้ไหมผมต่อสู้กับเบลล์แล้วก็ชนะจนเขาหนีไป”

 

“จริงๆเหรอ? ฮ่า ๆ .”

 

บอสหัวเราะอย่างมีความสุขกับคำตอบของผม ผมยิ้มเบาๆ

 

“ … แต่บอส”

 

“หืม?”

 

ความรู้สึกที่นุ่มนวลแตะที่ด้านหลังศีรษะของผม ผมอาจอยู่ในอ้อมแขนของบอส ผมต้องการที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกนี้อีกเล็กน้อย

 

แต่มันอาจจะไม่นานจนกว่าผมจะหมดสติลงไป

 

“คือ…ผมง่วงมากจริงๆ”

 

“ฉันรู้แล้ว นายดูง่วงมาก”

 

“ชอคจุนกยอง และ เจน ไปไหน”

 

บังเกอร์เงียบมาก เนื่องจากทุกคนน่าจะนอนหลับอยู่

 

“พวกเขาปลอดภัยทั้งในบังเกอร์ อ้า ชอคจุนกยอง ออกไปเมื่อกี้เขาบอกว่าเขาอยากต่อสู้กับ ออร์เดน”

 

“งั้น…ผมจะนอนแล้วนะ”

 

ในไม่ช้าความรู้สึกที่เหลือของผมก็เริ่มหายไป ผมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปและการได้ยินของผมก็ค่อยๆจางหายไป

 

“ครั้งนี้ผมจะนอนหลับนานกว่าปกติ ประมาณ 1 สัปดาห์. ผมคิดว่ามันเป็นการจำศีลในฤดูหนาวนะ”

 

“…อา.”

 

มือที่อบอุ่นของบอสลูบผมของผม

 

“แล้วเจอกันนะ บอส”

 

“…ใช่ แล้วเจอกันใหม่นะ”

 

ผมผ่อนคลายและปล่อยตัวเองลงไป จิตสำนึกของผมกระจัดกระจายไปในอ้อมกอดของความหนาวเย็น แต่ก็อบอุ่น แต่ก่อนที่จิตสำนึกของผมจะหายไปอย่างสมบูรณ์ …

 

“…ฉันอยากอยู่กับนาย”

 

คำพูดสุดท้ายของเธอไหลเข้าไปในหูของผม

*************************************************************************

[ท้องฟ้าเหนือแอฟริกา]

 

ในทางกลับกันเบลล์มาถึงที่แอฟริกาพร้อมกับสหายของเขา จริงๆแล้วเขาต้องการที่จะอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเขาจนกว่า ออร์เดน จะตายแต่สหายของเขา ‘ยียอนจุน’ ชักชวนให้เขามาที่นี่

 

“นายต้องการดูด้วยตนเองจริงๆงั้นเหรอ”

 

ยียอนจุนไม่ตอบอะไร เบลล์ได้แต่บ่นๆ

 

“เชื่อฉัน. ศพของ ราชามอนสเตอร์จะมีค่ากับพวกเราอย่างมาก”

 

ยียอนจุน สนใจเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นศพของ ออร์เดน เบลล์ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนจะทำอะไรกับมัน…แต่มันเป็นสิ่งที่คิว่าแม้แต่มารอย่าง บาอัลเองก็คงต้องประหลาดใจไปด้วยอย่างแน่นอน

 

“นายจะทำยังไงถ้านายเจอ บยอล?”

 

ยียอนจุน ปัดความกังวลของเบลล์ทันที

 

“งั้น เราก็จะพบกัน ทำไมฉันต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นด้วยละ”

 

“…อ๊ะ, ไม่มีอะไร”

 

เบลล์ยอมแพ้ เขารู้ว่าชายชื่อ ยียอนจุนเป็นใคร ไม่ว่าจะเป็นวัตถุหรือบุคคลเขาก็เป็นคนที่ไม่พอใจจนกว่าเขาจะได้รับมันมา ความโลภเป็นตัวตนของเขา ความจริงมันเป็นโรตเจ็บป่วยทางจิต

 

“ไปกันเถอะ เบลล์”

 

“…อา.”

 

ชาย 2 คนลงจอดบนแผ่นดินแอฟริกัน ‘การระเบิดพลังเวทย์’ ของ

ออร์เดน เพิ่งพัดผ่านพื้นดินทำให้มันสะอาดโดยไม่มีสิ่งสกปรกใดๆ

 

“งั้น บอส แผนของพวกเราคืออะไร”

 

เบลล์เรียกชื่อ ‘บอส’ เป็นครั้งแรกยียอนจุน ดูเหมือนจะชอบเช่นกันเขาตอบพร้อมรอยยิ้ม

 

“ง่ายๆพวกเราจะรอจนกว่า ออร์เดน จะตายและก็ไปแย่งศพของมันมา”

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset