The Novel’s Extra 395

ตอนที่ 395

บทที่ 395 ความตายครั้งแรก (1)

 

ผมจับข้อมือของบอส

 

“อะ-อะไรเหรอ? คะ-คิม ฮาจิน? นายจับมือฉันทำไม-”

 

บอสเริ่มรู้สึกตัวแต่ผมไม่สนใจ ตอนนี้ลำดับความสำคัญสูงสุดของ

พวกเราคือการหลบหนี

 

เมื่อรวมกับบอส ผมก็กระโดดขึ้นไปบนหลังคาของอาคารใกล้ๆ

 

“คิมฮาจิน!”

 

หลังจากที่พวกเราลงจอดอย่างไร้ที่ติ บอสก็ปัดมือของผมออกไป เธอดูเหมือนจะเขินอายมากกว่าโกรธ

 

“อย่างน้อยๆ นายควรอธิบายให้ฉันรู้”

 

“บอสแปลงร่าง”

 

“…อะไรนะ?”

 

พวกเราเหลือเวลาอีกไม่มาก ผมขอให้เธอใช้การแปลงร่างเป็น อสูร

 

“เร็วเข้า!”

 

ความแตกต่างก่อนและหลังการแปลงร่างนั้นใหญ่หลวงมากนัก

ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเธอจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 2 เท่าและพลังเวทย์ของเธอจะเพิ่มขึ้นมากกว่า 3 เท่า แม้แต่คุรุคุรุก็ไม่สามารถฆ่าบอสที่แปลงร่างแล้วด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

 

“… .”

 

บอสเงยหัวเธออย่างสงสัย แต่ก็ยังปฏิบัติตาม ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและเกราะเงาๆปรากฏขึ้นรอบตัวเธอจาก ณ จุดนี้ผ่านไปเพียง 1 นาที

 

ดังก้อง …

 

อย่างไรก็ตามในขณะนั้นผมรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนจากพื้นดินไม่นาน

‘Bullet Time’ เปิดใช้งานอีกครั้ง

ความรู้สึกเวลาหยุดนิ่งนั้นยังไม่สามารถทำอะไรมันได้? มันมาเร็วกว่า เมื่อกี้มาก ดูเหมือนว่าผมจะประเมินคุรุคุรุต่ำเกินไป

 

ก็าซซซซซซซซซซซ… !

 

บางสิ่งบางอย่างพุ่งขึ้นมาจากใต้อาคาร สิ่งนั้นแทงทะลุผ่านใจกลางอาคารขณะที่มันกระโดดขึ้นมา มันตัดโครงเหล็กทำลายบันไดหลายสิบชั้นและมาถึงดาดฟ้าในทันที

 

ชิ้นส่วนที่แตกหักของอาคารถูกโยนขึ้นไปในอากาศ แต่พวกมันก็ลอยอยู่โดยไม่กระจัดกระจาย ในโลกที่เวลาหยุดนิ่งมีเพียงคุรุคุรุเท่านั้นที่เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

 

แต่สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างจากเมื่อกี้มาก

 

บอสในร่าง อสูร สามารถอ่านการเคลื่อนไหวของมัน เธอปลดปล่อยพลังเวทมนต์ของเธอเพื่อขัดขวาง คุรุุคุรุ และทำลายร่างของแมลงที่พุ่งเข้าใส่เธอ

 

“…?”

 

แต่มีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของคุรุคุรุ การโจมตีพุ่งไปทางซ้าย ที่มันเล็งไว้เป็นผมไม่ใช่บอสอยู่ที่นั่น ไม่นานมันก็ตัดสินใจเปลี่ยนเป้าหมายเป็นผม

 

ความกลัวทำให้ผมตกตะลึงและผมก็พยายามใช้ความสามารถขั้นสูงสุดของผมอย่างรวดเร็ว แต่ก่อนที่ผมจะสามารถดึงพลังวิญญาณออกมาได้เคียวของคุรุคุรุก็มาถึงตัวผม

 

…นี่มันไม่ดีแล้ว

 

เอเธอร์สร้างบาเรียป้องกันต่อหน้าผม อย่างไรก็ตามเคียวของคุรุคุรุค่อยๆผ่านเข้ามา เคียวที่เปล่งประกายของมันพุ่งใส่เป้าไปที่ร่างกาย

อาวุธร้ายแรงนี้รวมกับความเร็วสายฟ้าไม่สามารถหลบหรือหยุดได้เลย

 

– ฉึกกกกกกกกกกกกกก

 

ไม่ช้าใบมีดแหลมคมก็แทงทะลุหัวใจของผม แม้ว่าเวลาจะไหลผ่านไปอย่างช้าๆแต่ความเจ็บปวดก็มาถึงอย่างรวดเร็ว เริ่มต้นจากหัวใจของผมความเจ็บปวดแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วไปทั่วทั้งร่างกาย

 

ผมก้มถอยหลัง วิสัยทัศน์ของผมพร่ามัว จิตสำนึกของผมเริ่มเบลอเมื่อหัวใจของผมถูกทำลาย ผมรู้สึกถึงเสียงของโลกที่ลอยไปจากผม

 

ผมล้มลงพร้อมกับดวงตาเบิกตากว้าง

 

สิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นคือบอส บอสเล็งพลังเวทมนต์ของเธอไปที่ คุรุคุรุ

 

*************************************************************************

 

[อังกฤษ – พระราชวังบักกิ้งแฮม]

 

ในขณะเดียวกันเรเชลมองดูเด็กน้อยบนตักของเธอ ฟี้ๆๆๆๆๆๆ…

 

‘เด็กคนนี้มาจากไหน’ เธอคิดในขณะที่เธอจ้องมอง อีเวนเดล ที่นอนหลับสนิท

 

คิมฮาจินบอกเธอว่าเธอเกิดมาจากเมล็ดพันธุ์ นอกจากนี้เขายังอธิบายว่าเธอดูเหมือนเรเชลมากและรับรู้ว่าเรเชลเป็นแม่ของเธอเพราะเลือดของเธอเคยเป็นอาหารของเธอตอนที่เธอเป็นเมล็ดพันธุ์

 

แน่นอนมันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อทุกสิ่งและเธอรู้สึกไม่พอใจที่เขามา

เปิดเผยการมีอยู่ของเด็กคนนี้หลังจากนั้นถึง 4 ปี

 

“อืมมมม….”

 

แต่ไม่มีสิ่งใดสำคัญกว่านี้อีกต่อไปแล้ว เมื่อเด็กคนนี้อยู่ใกล้เรเชลรู้สึกสงบและสามารถแยกความรับผิดชอบและภาระที่ทำให้เธอหนักใจได้ เพียงแค่มองเธอ ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความรักที่ออกมาจากก้นบึงของหัวใจ ความรู้สึกนี้เป็นสิ่งที่เรียกว่า … ‘ความสุข’

 

เรเชลยิ้มอย่างอ่อนโยนและลูบหน้าผากของ อีเวนเดล ผิวนุ่มๆผมสีทองขนตาสวยๆและดวงตาสีฟ้าเป็นประกาย…ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอช่างน่ารัก

 

“ผู้คนจะคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของเธอ”

 

เรเชลเงยหน้าขึ้นมาเสียงที่คุ้นเคยของ อาแฮอิน ดังขึ้น อาแฮอิน ยิ้มเบาๆ

 

“และพ่อก็เป็นคิมฮาจินอย่างนั้นสินะ?”

 

“…อะแฮ่ม.”

 

ไม่มีคำตอบ เรเชลแค่ไอแห้งๆ ถ้าเธอเกิดแค่จากเลือดของแม่และพ่อ เธอก็ไม่น่าจะมีพรสวรรค์สูงล้นฟ้าขนาดนี้…หรืออาจจะเป็นอย่างที่ทุกคนคิด อาแฮอิน ตัดความคิดมากเกินไปของเธอออกไป

 

“ยังไงก็ตามฉันคิดว่าเธอได้ยินจากคิมฮาจินมาแล้ว”

 

“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าคุณรับผิดชอบการฝึกของ อีเวนเดล”

 

อาจารย์ของ อีเวนเดล ไม่มีใครอื่นนอกจาก ‘อาแฮอิน’ เมื่อเธอได้ยินจากคิมฮาจินเป็นครั้งแรกเธอรู้สึกประหลาดใจ แต่หลังจากได้เห็นพรสวรรค์ของ อีเวนเดล ในสายตาของเธอ เธอรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก เรเชลพูดต่อขณะที่เธอจับแก้มของ อีเวนเดล

 

“ได้โปรดอย่าเข้มงวดกับเธอมากเลยนะ”

 

“ฮุฮุ เข้มงวด? เธอไม่รู้เหรอว่าเด็กคนนี้เก่งขนาดไหน”

 

“…อะไรนะ?”

 

“ตอนนี้เด็กคนนี้น่าจะตื่นแล้ว เธอแกล้งทำเป็นหลับเพื่อให้เธอสามารถอยู่เคียงข้างแม่ได้นานเท่าที่จะทำได้”

 

เรเชล มองไปที่ อีเวนเดล โดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นนัยน์ตาที่ปิดสนิทของ อีเวนเดล ก็เหมือนสายลมที่พัดผ่านเข้ามาในจิตใจ เธอเห็นแววตาเล็กๆน่ารักแอบมองเธออยู่

 

“….”

 

เรเชลแสร้งทำเป็นไม่เห็นและเงยหน้าขึ้นมา

 

“เห็นไหม เธอตื่นแล้ว”

 

“ไม่ เธอนอนหลับอยู่”

 

เรเชลส่ายหัวของเธอแล้ว อาแฮอิน หรี่ตาเธอแคบลง

 

“เธอ ตามใจเด็กคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆเลยนะ”

 

เฮ้อออออออออออ…เสียงถอนหายใจของ อาแฮอิน ยาวขึ้นมา

 

เรเชล ลูบหัว อีเวนเดล และมองดูนาฬิกา

 

เกือบ 8 โมงแล้ว

 

เป็นเวลาที่เธอจะต้องไปทำงาน

 

“จะไปทำงานแล้วเหรอ?”

 

“ใช่.”

 

เรเชล เลือกที่จะเดินทางระหว่าง Crevon และ โลกทุกวันเพื่ออยู่กับ

อีเวนเดล มอนสเตอร์และภัยพิบัติมักจะปรากฎในเวลาดึกดังนั้นตอนนี้เธอจึงอยู่ที่ Crevon ตั้งแต่ 20.00 น. ถึง 8.00 น

 

“และสถานการณ์ใน Crevon เป็นยังไงบ้าง?”

 

“ไม่ค่อยดีเท่าไหร่”

 

เรเชลถอนหายใจ เธอเป็นห่วง Crevon แต่ก็เป็นห่วง อีเวนเดล การทดสอบจะจบลงหลังจากที่พวกเขาเอาชนะภัยพิบัติทั้ง 9 ครั้งและปิดประตูภัยพิบัติลงได้

 

“ไม่สิ ทุกอย่างมันกำลังดีขึ้นทีละน้อย”

 

แต่ตอนนี้มีการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกอย่างหนึ่ง

 

“นี่เกี่ยวกับอัศวินใหม่ที่เธอพูดถึงมาก่อนหรือเปล่า”

 

“ใช่.”

 

เรเชลพยักหน้า ดังที่ อาแฮอิน กล่าวว่าผู้เล่นใหม่เพิ่งเข้าร่วมกับ

รอยัลไนท์ ในฐานะอัศวิน

 

“เธอเชี่ยวชาญในการทำสงครามขนาดใหญ่”

 

เธอแข็งแกร่งเป็น 2 เท่าของมาตรฐานอัศวินทั้งหมด เรเชลยิ้มเบาๆเมื่อคิดถึงรุ่นน้องใหม่ของเธอ

 

“ถ้าเธอยังคงปีนหอคอยต่อไปเธอจะกลายเป็นผู้ติดอันดับได้อย่างง่ายดาย ฉันต้องขอบคุณเธอ”

 

มีข้อดีหลายอย่างในการเป็นอัศวินของ Crevon แต่ก็มีข้อเสียเช่นกัน ราชวงศ์ได้ให้พวกเขาเซ็นสัญญากับข้อนี้ ‘ฉันจะไม่ละทิ้ง Crevon เพื่อปีนหอคอย’

 

“อืมและเธอบอกไหมาว่าชื่อของเธอคืออะไร?”

 

อาแฮอิน ถามและ เรเชล ตอบเบา ๆ

 

“อืม เธอชื่อ จิน…จินซาฮยอค”

 

*************************************************************************

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset