The Novel’s Extra 360

ตอนที่ 360

บทที่ 360 กระบวนการของโชคชะตา (2)

 

เรเชลเดินไปพร้อมกับเจ้าหญิงแต่ตามหลังไป 2 ก้าว วิธีที่เธอเดินนั้นสุภาพและสง่างามอย่างที่เจ้าหญิงคาดหวังเอาไว้ เจ้าหญิง อราฮา เหลือบมองด้วยความสง่างามและรู้สึกทึ่ง

 

“ว้าว เธอคงเป็นเจ้าหญิงจริงๆสินะ”

 

“… ฮ่าๆ.”

 

“นั้นสินะ ว่าแต่เธอมีแฟนหรือยัง”

 

เรเชลยิ้มให้กับคำถามวัยรุ่นๆแบบนี้

 

“ฉันยังไม่.”

 

“ถ้าอย่างนั้น คนที่เธอชอบละ”

 

“ฉันไม่….”

 

“ฮะ? เธอหยุดก่อนนะ!”

 

“ไม่มี”

 

เรเชล ใจเย็นส่ายหัวทันที เธอยังไม่รู้สสึกเลยว่าจะตกหลุมรักใครบางคนได้ยังไง…เมื่อคิดถึงตรงนั้นเธอก็เปิดช่องข้อความขึ้นมา คนส่วนใหญ่ที่เธอแลกเปลี่ยนข้อความด้วยเป็นสมาชิกของกิลด์ราชวงค์อังกฤษแม้ว่าคนที่เธอส่งข้อความไปล่าสุดจะเป็น ‘Extra7’ ก็ตาม

 

“อา…..ฮาจิน นายอยู่ชั้นไหน ฉันอยู่ที่ชั้น 12 หากนายอยู่ใกล้ๆ

นายอยากไปปีนหอคอยกับฉันไหม ^ ▽ ^ ? 」

 

ยังไม่มีคำตอบจากเขา เป็นเพราะฉันพิมพ์ผิดหรือเปล่า? เขาเองก็ไม่ได้คิดมากกับเรื่องไวยากรณ์นี้น่า เรเชลหน้ามุ่ยและก้าวเข้าไปในปราสาท

 

“อืมมมมม เล่นสนุ๊กกับฉันไหมคืนนี้”

 

“ไม่มีปัญหาแต่เจ้าหญิงอราฮาต้องทำการบ้านเสร็จให้หมดก่อนนะ”

 

“… ฮึ่ม.”

 

ในห้องโถงของพระราชวัง ภาพวาดแห่งกษัตริย์ในอดีตของตระกูลนั้นเรียงรายเต็มกำแพง มีทั้งหมด 4 ราชาและเรเชลมักจะจ้องมองไปที่

1 ใน 4 คนนั้น

 

[อาเธอร์ วอน อราธอส เพนดรากอน]

 

ตัวอักษรที่สลักไว้

 

ชื่อนี้คุ้นเคยกับเรเชลเป็นอย่างมาก วีรบุรุษในตำนานของอังกฤษ

กษัตริย์ อาเธอร์ หลังจากฟื้นคืนชีพที่นี่เขาคงปรากฏตัวใน Crevon และทำแบบเดียวกับสิ่งที่เขาทำบนโลกเมื่อตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่

 

“ปู่ของฉันหล่อใช่ไหมละ”

 

อราฮา พูดอย่างไร้เดียงสาซึ่งเรเชลพบว่ามันน่ารักมาก ริมฝีปากของเรเชลโค้งเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ

ในขณะนั้นเองเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากช่องข้อความ เรเชลขอตัวรับโทรศัพท์ทันที

 

“…ค่า. นี่เรเชลคะ”

 

เกือบจะในทันทีน้ำเสียงร้อนใจก็ดังขึ้น

 

“- …หัวหน้า! ไอเท็มของเจงกีสข่านถูกค้นพบในเอเชียกลาง!”

 

“ฮะ? อะ-อะไรนะ ไอเท็ม?”

 

– กว่าพวกเราจะไปถึงมันก็สายเกินไปแล้ว ดูเหมือนว่าการต่อสู้กำลังจะยุติลงแล้ว กิลด์และสมาคมต่างๆคงปิดเรื่องนี้เป็นความลับ….

 

เรเชลฟังเสียงของสมาชิกกิลด์ที่ร้อนใจ เธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้

เธอเพิ่งรู้ว่าเหตุใดผู้นำกิลด์คนอื่นๆจึงหลีกเลี่ยงเธอเมื่อไม่นานมานี้และทำไมสมาชิกหลายคนใน Essence of Strait และ Frost Sanctuary ถึงต้องออกไปนอกหอคอย

 

“…ฉันเข้าใจ ฉันขอวางสายก่อนนะ”

 

เรเชลกัดฟันและวางสาย ความโศกเศร้าและความรู้สึกเศร้าสลดค่อยๆปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเธอ เธอคิดว่าพวกเขากลายเป็นสหาย แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยังคงเป็นแค่คนแปลกหน้า

 

…แต่มันก็ช่วยไม่ได้ นี่คือชะตากรรมของกิลด์ที่ไร้อำนาจ เธอไม่สามารถพึ่งพาผู้อื่นเพื่อรับข้อมูลข่าวสารได้ เธอต้องได้มันมาเอง

ดังนั้นจะตำหนิใครไม่ได้ หากมีที่ต้องถูกตำหนิก็ควรเป็นตัวของเธอเองที่เพราะความอ่อนแอของเธอ

 

“เฮ้อออออออออออออออ… .”

 

เธออารมณ์ เสียและพยายามยอมรับมันพร้อมหายใจเข้าลึกๆ

 

*************************************************************************

 

[เอเชียกลาง]

 

“ทุกคน โหมดสแตนด์บาย”

 

เสียงต่ำเยือกแข็งของรองหัวหน้า Essence of Strait, ยีจินอา, ดังก้องทั่วอุโมงค์ใต้ดินที่เย็นเฉียบและแห้งแล้ง

 

“พวกเราจะเข้าไปภายใน 10 นาที”

 

ทีม Essence of Strait วางแผนที่จะเข้าสู่พื้นที่ขุดผ่านอุโมงค์ใต้ดิน ที่ที่พวกเขารับผิดชอบอยู่เป็นชั้นใต้ดินชั้นที่ 5 ไซต์นี้เต็มไปด้วยไอเท็มและพวกเขาได้วางแผนกับ ยูยอนฮา

 

“ทุกคนตรวจสอบอาวุธให้พร้อม”

 

คำพูดของยี่จินอาบอกให้สมาชิกยืนยันสถานะอาวุธของพวกเขา

 

“ยีจินยูนตรวจสอบดูว่าบัฟของเธอทำงานไหม”

 

“คะ! สมาชิกกิลด์ทุกคนได้รับการเพิ่มความสามารถทางกายภาพและเพิ่มพลังเวทมนต์ พร้อมเพิ่มคุณสมบัติให้กับ โยเฮย์ และ เซินยวี่อัน ซึ่งพรสวรรค์เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของพวกเขา

 

“ดี ยีจินยูน และฮีลเลอร์อยู่ในสถานะเตรียมพร้อมที่จุดกึ่งกลางของอุโมงค์นี้”

 

“รับทราย”

 

ยีจินยูนและอีกคนสนับสนุนด้วยคำตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนเริ่มต้นภารกิจ ‘ทุ่งหญ้าแห่งเจงกีสข่าน’ รองหัวหน้ายีจินอาเริ่มเช็คส่วนสุดท้าย

 

“ทีมจะถูกแบ่งตามที่กล่าวไว้ล่วงหน้า หัวหน้าทีมคือฉัน คิมยองจินและยียุนโฮ ตอบ.”

 

“ทีม คิมยองจินพร้อมสมาชิกในทีมอีก 11 คน”

 

“ทีม ยียุนโฮพร้อมสมาชิกในทีมอีก 12 คน”

 

“ยืนยันเรียบร้อย ทีนี้ผู้ที่อยู่ในลำดับถัดจากผู้นำทีม”

 

“ เซินหยวน, รองหัวหน้าของทีม ยีจินอา”

 

“ แชนายอน รองหัวหน้าของทีม คิมยองจิน”

 

“ โยเฮย์ รองหัวหน้าของทีม ยียุนโฮ”

 

“เอาละ ใช้ [จดหมายทวีคูณ] ในกรณีที่มีปัญหาเกิดขึ้น ตอนนี้เริ่มต้นภารกิจ!”

 

ทั้งหมดมีสมาชิก 35 คนของทีม Essence of Strait ออกเป็น 3 เส้นทาง

 

ปังปังปัง…

 

ทีมของคิมยองจินดูแลอุโมงค์ด้านตะวันออกยาวประมาณ 1 กม.

เป็นคนแรกที่เข้าไปในพื้นที่ขุด ทีมลงไปในอุโมงค์ศึกษาพื้นที่อย่างระมัดระวัง ไม่มีวี่แววของศัตรู ตอนนี้พวกเขาปลอดภัยแล้ว

 

[ตะวันออกยืนยันแล้ว]

 

คิมยองจินส่งข้อความผ่าน [จดหมายทวีคูณ] ไอเท็มแสนสะดวกเขาเจอในหอคอย

 

[ตะวันตกยืนยันแล้ว]

 

[เหนือยืนยันแล้ว]

 

ข้อความที่ตามมาก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน

 

“… .”

 

คิมยองจินพยักหน้าให้สมาชิกในทีมของเขาและเดินเข้าหาช่องว่างทางทิศตะวันออกอย่างเงียบๆไปยังจุดขุดค้นวัตถุ แม้ว่าพวกเขาจะเคลื่อนไหวอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่พวกเขาก็ไม่คิดว่า

พวกเขาจะไม่ถูกสังเกตเห็น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แปลกใจที่จู่ๆก็มีแสงส่องมายังพวกเขา

 

ปึ้ง-!

 

ภายใต้แสงเจิดจ้าเผยให้เห็นสภาพแวดล้อมของพวกเขา พวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูไร้ร่องรอย ไม่มีสิ่งใดคาดคิดได้ว่าพวกเขาจะเจออะไรบ้างจากสถานที่แบบนี้

 

– ฉันรู้ว่านายมาแล้ว

 

เสียงแหบแห้งและเสียงดังกึง ดูถูกพวกเขา ทีม Essence of Strait มองไปในทิศทางนั้น แต่เจ้าของเสียงยังคงซ่อนตัวอยู่ในความมืด

 

“เตรียมพร้อมต่อสู้”

 

ตามคำสั่งของคิมยองจินพวกเขาทุกคนหยิบอาวุธออกมา

 

– พวกแกเรียกความชั่วร้ายว่าปีศาจ แต่พวกแกมันก็ไม่แตกต่างอะไรกับพวกเรา

 

ปัง ปัง ปัง

 

รอยเท้าดังก้อง

 

แชนายอน หลอมรวม [ดาบเคลย์มอร์] กับพลังเวทมนต์ คิมยองจินเข้าใจว่าดาบนั้นครั้งหนึ่งเคยถือครองโดยนักรบเกาหลีโบราณ ไม่นานปีศาจหลายสิบคนก็ปรากฏตัวขึ้นจากความมืด

 

“ครั้งนี้ พวกแกมาที่นี่เพื่อขโมยของของพวกเราใช่ไหม”

 

ผู้ชายที่คิดว่าจะเป็นผู้นำของพวกมันก้าวออกมาข้างหน้า ผมของเขาเหยียดออกไปด้านนอกเหมือนแผงหน้าอกและคางของเขาถูกปกคลุมไปด้วยขน เขาสูงเกิน 2m การปรากฏตัวของเขาทำให้พวกเขานึกถึงสิงโต

 

“พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อขโมย พวกเรามาที่นี่เพื่อกำจัดความชั่วร้ายของมนุษยชาติ”

 

“พวกแกมันช่างเต็มไปด้วยความซับซ้อนในตัวเอง ฮ่าฮ่ฮ่าฮ่า….”

 

เมื่อได้ยินพูดของคิมยองจิน ชายผู้นั้นก็หัวเราะออกมาจากนั้นเขาก็พยายามที่จะก้าวมาเรื่อยๆ แต่เขาก็หยุดลงเมื่อเขาหันไปมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ถัดจากคิมยองจิน รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของเขาพร้อมดวงตาเบิกกว้างและเขาจ้องมองผู้หญิงคนนั้น

 

– แชนนายูน ขมวดคิ้วอย่างสงสัย

 

“แม้แต่ในสถานการณ์แบบนี้ แกก็สนใจแต่ผู้หญิงงั้นเหรอ? หน้าโง่.”

 

คิมยองจิน พูดจาดูถูกชายคนนั้น

 

“ฮ่าฮ๋าฮ๋าฮ่าฮ๋าฮ๋าฮ๋า-!”

 

ทันใดนั้นชายผู้นั้นก็ส่งเสียงหัวเราะ เสียงหัวเราะดังก้องทั่วทั้งอุโมงค์ สมาชิกกิลด์ 2 คนขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้นมอง เขาชี้นิ้วใหญ่ๆของเขาไปที่ แชนายอน

 

“เจ้า-! เป็นเจ้านั้นเอง-!”

 

“ …นี้จะพูดอะไรกันแน่”

 

“…หืม?”

 

เขาหยุดครู่หนึ่งเมื่อได้เห็นการตอบสนองอันน่าเบื่อของ แชนายอน แต่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจว่าหมายถึงอะไร

 

“อ้า…เจ้าคงไม่รู้จักข้า ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าเดาว่าข้าจะต้องแนะนำตัวเอง

ข้าแน่ใจว่าเจ้าจะมีความสุขที่จะหาที่….”

 

และชายคนนั้นก็สารภาพออกมาอย่างเฉยเมยราวกับว่าเขากำลังพูดถึงสภาพอากาศในปัจจุบัน

 

“ข้าเป็นคนหนึ่งในคนที่ฆ่าแม่ของเจ้า”

 

*************************************************************************

 

ขณะเดียวกันเบลล์ก็สำรวจพื้นที่รอบๆ สถานที่ขุดสมบัติของเจงกีสข่านในท้องฟ้าที่มืดมิด เขาเปลี่ยนร่างกายทั้งหมดของเขาให้เป็นพลังเวทและว่ายผ่านเมฆหมอก

 

ดวงตาเวทมนต์ของเขาสามารถมองผ่านสิ่งต่างๆได้ดังนั้นเขาจึงเข้าใจสถานการณ์ทั่วรอบแล้ว Essence of the Strait, Frost Sanctuary, และ Desolate Moon เพิ่งเข้ามาในไซต์หลังจากคนอื่นๆ กิลด์ ผู้รังสรรค์ศักดิ์สิทธิ์เป็นกลุ่มสุดท้ายที่จะเข้าร่วมพร้อมสมาชิกเพียง 8 คนและ

พวกเขาก็มุ่งหน้าสู่ระดับชั้นใต้ดินแห่งแรกในไซต์ใกล้ที่สุดและอันตรายที่สุด

 

“พวกเขาจะอยู่ที่ไหน….”

 

เบลล์ค้นหาต่อไป แต่ก็ยอมแพ้อย่างรวดเร็วในเวลา 7 นาทีต่อมาเมื่อเขาไม่พบร่องรอยของพวกเขา เขารู้ว่ามันหมายความว่าพวกเขาแทรกซึมเข้าไปในไซต์โดยใช้พรสวรรค์ของเจนอย่างน้อยก็ 2-3 วันก่อนหน้านี้

 

“ไม่เป็นไร ซาฮยอค พวกเราไม่ได้เจอพบพวกเขาหรอก ไปกันเถอะ”

 

– …

 

แต่ดูเหมือนว่าคู่หูของเขาจะไม่คิดอย่างนั้น

 

“จินซาฮยอค?”

 

– หุบปาก. ฉันคิดว่าฉันเจอเขาแล้ว

 

“…ฮะ? เจอใคร?”

 

เบลล์ถาม แต่จินซาฮยอคไม่ตอบ เบลล์ค้นหาพื้นที่ที่มองเห็นได้อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ แต่ก็ชัดเจนว่าไม่มีใครอยู่รอบๆแต่ประมาณ 3 นาทีต่อมา

คำตอบของจินซาฮยอค มาสายไปเล็กน้อย

 

– เจอกันอีกแล้วนะ คุณหมาป่าเจ้าเล่ห์

 

ความตื่นเต้นหลั่งไหลออกมาจากน้ำเสียงของเธอ เบลล์ถามกลับอย่างประหลาดใจ

 

“เธอจะลงมือจริงๆเหรอ?”

 

– ฮะ…เฮ้ เบลล์ พวกเราอยู่นอกหอคอยใช่มั้ย? พวกเราอยู่บนโลกใช่ไหม?

 

“เราอยู่ แต่นายเป็นยังไง…ไม่สิ ฉันจะไม่ถาม กลับกัน ทิ้งเขาไว้คนเดียวจนกว่าเขาจะขยับ”

 

-ฉันรู้ ฉันรู้

 

เสียงของเธอสั่นคลอนราวกับว่าเธอกัดฟันอยู่

‘ตอนนี้เธอตื่นเต้นแค่ไหนกัน? และคิมฮาจินจะตื่นเต้นกับเธอไปได้ไกลแค่ไหน?’ เบลล์ยิ้ม

 

– ฉันคิดไม่ออกเลยว่าไอ้พวกนี้วางแผนจะทำอะไรกันตอนนี้…

 

เสียงที่เกิดจากความไม่พอใจและความตื่นเต้นสำหรับการแก้แค้นดังก้องขึ้นในหูของเบลล์

 

– แต่ฉันจะฆ่าเขาในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset