บทที่ 673 เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (14)
คนที่พูดเรื่องนี้ … เป็นหนึ่งในสามผู้มีอำนาจของสมาคม ‘ยูจางวอน’
ยูจางวอนยื่นซองจดหมายใหกับแชจูชึลพร้อมหลักฐาน
“ ทุกอย่างอยู่ในซองจดหมายนี้”
“ …แ-ก แก…!”
ตามที่คาดไว้จากนักการเมืองผู้มีประสบการณ์ คิมซุกโฮตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น
ยูจางวอนและแชจูชึลได้ทรยศเขา
คิมซุกโฮและอียุกโฮสั่นสะท้าน อย่างไรก็ตามยูจางวอนไม่ได้สนใจพวกเขาเหมือนกับสุนัขบนถนนทั่วไปและพูดต่อไป
“ อุบัติการณ์ควังโอ เหตุการณ์เลิร์ค, เหตุการณ์ทำลายเอาคส์บวร์ค และเหตุการณ์ขนาดใหญ่และขนาดเล็กอื่น ๆ ที่เกิดจากปีศาจ …พวกเขาทุกคนล้วนเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด หลักฐานได้ถูกเผยแพร่ไปทั่วโลกแล้ว”
ยูจางวอนปรบมือ ทันใดนั้นหน้าจอโฮโลแกรมขนาดใหญ่ก็พุ่งขึ้นมาบนเวที
– ฉันมาที่นี่วันนี้ไม่ใช่ในฐานะฮีโร่ ยูจินวอง แต่เป็นเพื่อนมนุษย์ ฉันมาที่นี่เพื่อสารภาพบาปที่ฉันได้ทำลงไป
ยูจินวองยืนอยู่หน้าสื่อ – YTV, MBN, KSB …. ยูจินวองสารภาพการแสดงสดต่อหน้าคนทั้งโลก
คิมซุกโฮอ้าปากค้าง
‘ ยูจินวองไปถึงที่นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่? ไม่ใช่ว่าเขาเพิ่งอยู่ที่นี่หรอ?’
หลังจากดูหน้าจอมาระยะหนึ่ง คิมซุกโฮก็หันไปหาอียุกโฮ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังแลกเปลี่ยนข้อความกันผ่านทางสายตา ตอนนี้พวกเขาถูกผลักไปยังมุมๆหนึ่ง พวกเขาจะต้องดิ้นรนจนจถึงที่สุด
“ อย่าขยับ!”
Kwaaaaa-!
ดาบอันใหญ่เปล่งประกายพร้อมพลังเวทย์มนตร์แยกพวกเขาออก ความร้อนที่สูงขึ้นจากรอยแตกที่เกิดขึ้นบนพื้นทำให้ทั้งสองไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้
นี่เป็นการกระทำของแชนายอน คิมซุกโฮและอียุกโฮอึ้งนิ่งงันไปเพราะพลังที่เหนือกว่าข่าวลือที่เคยได้ยินมา
“ ฉันคือแชนายอน จากแกนช่องแคบใต้ดิน ฉันได้รับมอบอำนาจให้รัฐบาลจับกุมผู้ฝ่าฝืนกฎหมายของสมาคมตลอดจนอำนาจในการลงโทษและตัดสินพวกเขาในกระบวนการยุติธรรม การต่อต้านจะไม่ได้รับอนุญาตอันใด”
“ …ฉันเสียใจที่จะต้องบอกคุณเช่นนี้ แต่ฉันยังไม่ถูกตัดสิน ฉันไม่ได้ทำผิดกฎหมาย”
แชนายอนไม่ได้แสร้งทำเป็นได้ยินคิมซุกโฮ เธอดูพร้อมที่จะตัดเขาถ้าเขาทันทีที่เขาขยับตัว
‘…ตามที่คาดไว้ หลานสาวของแชจูชึล เธอเป็นบ้า’ คิมซุกโฮยักไหล่แล้วคุกเข่าลงไปที่พื้น
“ อ่า ขอโทษนะครับ”
ยูจางวอนลงจากเวทีโดยใช้ความสับสนวุ่นวายนี้
“รอเดี๋ยว! หยุดเขา! หยุดเขาด้วย! เราไม่ได้ก่ออาชญากรรมใด ๆ ! เขาควบคุมเรา และตอนนี้เขากำลังจะควบคุมพวกคุณ!”
คิมซุกโฮตะโกนเสียงดังและชี้ไปที่ยูจางวอน อย่างไรก็ตาม ยูจางวอนหนีออกจากห้องโถงปาร์ตี้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็เตรียมตัวที่จะ “ปลอมตัว” อีกครั้ง
Ssk-
อย่างไรก็ตาม เหล็กเย็นเฉียบแตะเข้าที่คอของเธอ
“… อ๊ะ.”
เจนยกมือขึ้น
หญิงสาวปรากฏตัวขึ้นจากด้านหลังเสา
“ ไม่ได้เจอกันนานนะเจน วันนี้คุณมีเวลาไหม ฉันต้องการให้เรามีการสนทนากันเล็กน้อย”
เธอคือยุนซึงอา
เธอขยับดาบของเธออย่างช้า ๆ และตัดคอของเจน
“ เอ่อ…อืม…เราคุยกันทีหลังได้ไหม ~? ตอนนี้ฉันยุ่งนิดหน่อย ฉันต้องทำให้พวกเขายอมแพ้อย่างรวดเร็ว….”
“ ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ มีบางอย่างที่ฉันต้องการได้ยิน”
“ได้ยิน? ได้ยินอะไรเหรอ?”
“โอ้? คุณแกล้งคุณไม่รู้ ฉันยิ่งต้องการที่จะตัดคอคุณมากขึ้นเพราะคุณทำเช่นนี้ … ยัยผู้หญิงเลว “
เลือดไหลลงดาบของยุนซึงอา ความเจ็บปวดที่แหลมคมแพร่กระจายผ่านร่างกายของเจน
เจนกัดฟันไตร่ตรอง ‘ฉันควรจะผลักดาบของเธอออกไปและหลบหนีหรือไม่? หรือฉันควรฟังผู้หญิงคนนี้…? ‘
น่าเสียดายที่เธอไม่มีเวลาชั่งน้ำหนักตัวเลือกของเธอ
KWAANG-!
ทันใดนั้น หลังคาของคฤหาสน์ก็ทรุดตัวลงและมีสัตว์ประหลาดที่บินได้นับไม่ถ้วนพร้อมกับสมาชิกของนิวอีวิลส์
Kieeek! – Kieeeek—!
เสียงดุร้ายดังขึ้นเมื่อกลิ่นของพลังปีศาจหลั่งไหลออกมา ทุกคนผงะด้วยการโจมตีอย่างกะทันหัน
เจนมองยุนซึงอาและพูด
“ ทำไมเราไม่คุยหลังจากทุกอย่างจบลง ~ ฉันจะรักษาสัญญาของฉันในครั้งนี้ ~ นี่คือภารกิจเกษียณอายุของฉัน คุณเห็นไหม ~”
ยุนซึงอาเงียบ ในไม่ช้าเสียงของบางสิ่งแตกกระจายดังขึ้น และการปะทะกันของพลังเวทย์มนตร์และพลังปีศาจทำให้เกิดเสียงระเบิดขนาดยักษ์
รอไม่ได้แล้ว
“…เฮ้ออ”
ยุนซึงอาถอนหายใจและปล่อยมือของเจน
“ หากคุณไม่รักษาสัญญานี้ ฉันจะไม่ให้โอกาสคุณได้พูดอีกต่อไป”
“ โอเค ~ โอเค ~ ฉันรู้จักหมายเลขโทรศัพท์ของคุณแล้ว รอก่อน โอเคนะ ~?”
“ …หุบปากแล้วโทรหาฉันเมื่อคุณเสร็จภารกิจ”
ด้วยสิ่งนั้นยุนซึงอาก็วิ่งไปที่ห้องจัดงานปาร์ตี้และเจนเปลี่ยนการปลอมตัวเป็น ‘บุคคลนั้น’ เพื่อทำงานให้เสร็จสิ้น
คนที่คิมซุกโฮกลัวและต้องการฆ่ามากที่สุด เหตุผลที่ทำให้เขาสร้างอุบัติการณ์ควังโอขึ้นมา
คนที่เจนปลอมตัวอีกครั้งคือพ่อของจินเซยอน จินยงฮวาน
**
[บังเกอร์ใต้ดินของแมนชั่น]
ยูยอนฮาอพยพไปยังบังเกอร์ใต้ดิน เนื่องจากเธอจะไร้ประโยชน์ในการต่อสู้เนื่องจากนิวอีวิลส์จะมุ่งมาหาเธอเป็นเป้าหมายหลักอย่างแน่นอน เธอจึงตัดสินใจออกจากที่พักไว้ให้กับแชจูชึลและ เฮย์เนค
“…เฮ้ออ”
เธอถอนหายใจและเปิดทีวี
งานแถลงข่าวของพ่อของเธอกำลังจะสิ้นสุดลง
– ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือของฉันเพื่อชดใช้บาปของฉัน
เขายื่นมือออกมาอย่างภาคภูมิใจ ตำรวจวิ่งขึ้นมาและจับกุมเขาด้วยกุญแจมือที่ปิดกั้นพลังเวทย์มนตร์ มันเป็นอุปกรณ์ของบริษัทไดมิกส์ ซึ่งเธอเป็นผู้คิดค้น
“… .”
ยูยอนฮาไม่สามารถทนดูพ่อของเธอถูกควบคุมตัวไปได้
เธอปิดทีวีด้วยความขมขื่นที่ไหลเวียนอยู่ในหัวของเธอ
เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะอาเจียน
หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่นและความว่างเปล่าที่ไม่น่าพอใจสักเท่าไหร่
เธอรู้สึกว่างเปล่า
ทั้งหมดนี้จำเป็นจริงๆหรือ?
มันคุ้มค่าที่จะละทิ้งพ่อของเธอเพื่อทำสิ่งนี้หรือไม่?
ปลาไม่สามารถอาศัยอยู่ในน่านน้ำที่บริสุทธิ์เกินไป บางทีมันอาจเป็นการดีกว่าที่จะประนประนอม….
“…ฮู่~”
ยูยอนฮาพ่นลมหายใจที่ไร้ประโยชน์แล้วหยิบสมาร์ตวอทช์ของเธอขึ้นมา จากนั้นเธอตรวจสอบข้อความเพื่อดูบทสนทนาที่ผ่านมากับพ่อของเธอ
[ลูกหำลังทำอะไรอยู่ ยอนฮา?]
[ลูกสาว ~ พ่อดื่มมานิดหน่อย ~]
[พ่ออยากเจอลูกจัง]
พ่อของเธอส่งข้อความมามากมาย แต่ก็มีหลายอันที่เธอไม่ได้ตอบกลับไป ยูยอนฮาเริ่มเกลียดตัวเองในอดีต
“ ยัยโง่ ยัยโง่ ยัยโง่…?”
ยูยอนฮาตบหัวและโทษตัวเองเมื่อจู่ ๆ เธอพบบันทึกข้อความ
มันเป็นข้อความยาว แต่ไม่มีการบันทึกว่าใครเป็นผู้รับ ผู้ส่งคือ ‘ยูยอนฮา’ โดยไม่ต้องสงสัยเลย แต่เธอไม่มีความทรงจำในการส่งข้อความดังกล่าว
ด้วยความสงสัย ยูยอนฮา เอียงศีรษะของเธอแล้วคลิกเข้าไปที่ข้อความ
ในไม่ช้า…
ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำกว่าแอปเปิ้ลและเธอก็รู้สึกเหมือนจะระเบิดด้วยความอับอาย
[สวัสดี, คิมฮาจิน ฉันเอง ยูยอนฮา วันนี้เป็นวันที่ยากลำบาก อาจจะไม่ใช่สำหรับคุณ แต่แน่นอนว่าสำหรับฉัน
บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุ วันเวลาฉันใช้ร่วมกับคุณในสถานะพันธมิตรที่เชื่อถือได้ของฉันโผล่ขึ้นมาในหัวของฉัน ฉันอาย เหน็ดเหนื่อยและรำคาญเล็กน้อย แต่ตอนนี้ฉันคิดถึงมัน มันเป็นความทรงจำที่มีค่า
ใช่ ฉันกำลังคิดถึงคุณอยู่ตอนนี้…]
“ … น-น- นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
ยูยอนฮาจับหัวเธอ “ฉันกำลังคิดถึงคุณอยู่ตอนนี้” คำสารภาพเกรดสามแบบนี้?
ความอับอายที่นึกไม่ถึงทำให้หัวของเธอถูกต้มและสมองของเธอกำลังจะละลาย
แต่ในสภาวะที่ลำบากใจที่สุด เธอจำได้ถึงความว่างเปล่าที่เกิดขึ้นจากการลืมของเธออย่างแผ่วเบา
“…อา.”
เหตุผลที่เธอเปิดเผยอุบัติการณ์ควังโอ ไปจนถึงการละทิ้งพ่อของตัวเอง
“อา…?”
ยูยอนฮากุมขมับของตัวเองแน่น
“ อ้า อา อ้า” เสียงพึมพำสั้นๆหลุดออกมาจากปากของเธอ
ใบหน้าของใครบางคนโผล่ขึ้นมาอย่างแผ่วเบาในใจของเธอ
บางคนที่เธอไม่ควรลืม
บางคนที่เธอไม่สามารถลืมได้
ใบหน้าของใครบางคนซ้อนทับกับข้อความที่น่าอายที่สุดที่เธอเคยอ่านและเติมเต็มหัวที่ว่างเปล่าของเธอ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
