The Novel’s Extra 661 เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (2)

ตอนที่ 661 เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (2)

บทที่ 661 เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (2)

 

แล้วเธอกำลังคิดอะไรอยู่

เรเชลขมวดคิ้ว แต่ไม่สามารถรู้ได้

 

“ อ้า ~ เจอกัน ~”

 

ในขณะนั้นอีเวนเดลก็วางสายลง เธอยิ้มอย่างเบ่งบานแล้วพูด “คำเหล่านั้น” ออกมา

 

“ ฉันอยากเจอคุณ ~”

 

ฉันอยากเจอคุณ เรเชลไม่ทราบว่าแปลว่าอะไร

เมื่อเร็ว ๆ นี้ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของการพูดคุย การนอนหลับหรือการเรียกหาตามสัญชาตญาณ เธอเริ่มพูดคำว่า ‘ฉันอยากพบคุณ ~’

เธอมักจะพูดแบบนี้ในระหว่างการกิน การอาบน้ำ วิ่งไปรอบ ๆ และแม้แต่การนอนหลับ

 

“ ฉันอยากเจอคุณ ~”

 

มันเกือบจะเป็นเหมือนนิสัย แม้เมื่อเรเชลถามว่าเธอต้องการเจอใคร อีเวนเดลก็ได้แต่เอียงหัว

 

ก๊อก ก๊อก

 

ในขณะนั้น เสียงเคาะสองครั้งดังขึ้นและเลขาของราชสำนักพูด

 

– เธอจะมาถึงที่นี่แล้ว

 

ยูยอนฮาดูเหมือนจะใกล้ถึงที่นี่แล้ว

เรเชลตอบรับเบาๆและเดินออกจากวังไปพร้อมกับอีเวนเดล นายกรัฐมนตรี คณะรัฐมนตรีของเขาและสมาชิกรัฐสภาได้รวมตัวกันในสวน

 

“ อย่ากังวลเจ้าหญิง การเจรจาต่อรองเป็นไปได้ดีมาก”

แม้จะพูดอย่างนี้ก็ตาม นายกรัฐมนตรีก็กำลังสั่นพึมพำ

 

“ …ใช่ ไม่ต้องกังวลเกินไปเช่นกันนายกรัฐมนตรี”

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า กังวลหรือ? ไม่เคย ไม่เคยกังวลเลยสักครั้งฮ่า ๆ ๆ ๆ.”

 

ไม่ว่าในกรณีใด หลังจากรอประมาณห้านาที ลีมูซีนของยูยอนฮาก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับผู้พิทักษ์ที่น่าทึ่ง

หลังจากลงจากตำแหน่งแล้ว ยูยอนฮาได้เข้าสู่ห้องประชุมในขณะที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากนายกรัฐมนตรีและสมาชิกรัฐสภา

ยูยอนฮาตอบมุกตลกของนายกรัฐมนตรีอย่างสุดขั้ว

 

“ ทีนี้มาเริ่มการเจรจากันก่อน… แต่ก่อนหน้านั้น ทำไมถึงมีเด็กอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?`”

 

ในห้องประชุม ยูยอนฮาพบกับอีเวนเดลนั่งอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยนักการเมืองทำให้เธอสูญเสียความเยือกเย็นไปเล็กน้อย

 

“ เจ้าหญิงเรเชล?”

 

สายตาที่เฉียบคมของยูยอนฮาหันไปมองหาเรเชล

 

“ใช่?”

 

เรเชลกะพริบตาและแสร้งทำเป็นหลงลืมอีเวนเดล และยังคงกระพริบตาของเธอต่อไปและจ้องมองไปที่ ยูยอนฮา

เมื่อนั่งบนเก้าอี้ที่ใหญ่กว่าร่างของเธอ อีเวนเดลพบว่ามันยากที่จะวางแขนทั้งสองของเธอลงบนโต๊ะ ยูยอนฮากลับพบว่ามันน่ารักมากอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่เธอรู้ว่าไม่ควรเอาเรื่องธุรกิจมาปนกับเรื่องส่วนตัว

 

“ …นี่เป็นการประชุมการเจรจาที่สำคัญ ได้โปรดให้อีเวนเดลออกจากที่นี่ด้วย”

 

“ ไม่เลย อีเวนเดลมาที่นี่เพราะเธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งของการพูดคุย”

 

เรเชลพูดขณะที่เธอมองอีเวนเดล

 

“อะไรนะ?”

 

ยูยอนโาขมวดคิ้ว เจ้าหญิงคนนี้พยายามใช้เด็กเพื่อเจรจา…?

 

“ อีเวนเดลต้องการที่จะเป็นฮีโร่ในอนาคตและราชสำนักอังกฤษวางแผนที่จะสนับสนุนเธอให้มากที่สุด ท้ายที่สุดแล้ว ความสามารถของเธอนั้นยอดเยี่ยม เราหวังว่าจากการประชุมครั้งนี้ อีเวนเดลจะกลายเป็นสมาชิกของทั้งสมาคมเกาหลีและสมาคมอังกฤษ”

 

ไหล่ของยูยอนฮาแข็งทื่อ

สิ่งที่เรเชลพูดนั้นชัดเจน

ยูยอนฮากระตุ้นสมองของเธอก่อนที่จะปล่อยไอแห้งๆและพยักหน้าลง

 

“ฉันเห็นด้วย ฉันได้ยินถึงความสำเร็จของฮีโร่ตัวน้อยของเรา เธอยอดเยี่ยม ฮีโร่แห่งอนาคตอีเวนเดล”

 

“ใช่มั้ย? อ้าฮิฮิ…. ขอบคุณ…ขอบคุณ….”

 

อีเวนเดลพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อซ่อนเสียงหัวเราะของเธอตามคำชมของ ฃยูยอนฮา

ยูยอนฮายิ้มเบา ๆ และกระจายเอกสารที่เธอนำมา

 

“ …เริ่มการเจรจาถึงสถานะกิลด์ของท่านฮีโร่อีเวนเดลในอนาคตได้”

 

**

 

[เกาหลี, โซล – คฤหาสน์ของ แชจูชุล]

 

“ พวกเรามาถึงแล้วครับ ท่านแกรนด์ฮีโร่”

 

ในทางกลับกัน เสียงจากที่นั่งคนขับปลุก แชนายอนตื่นจากการนอนหลับของเธอ เธอเพิ่งกลับมาหลังจากทำภารกิจเสร็จ

เธอหรี่ของตัวเองแคบลง น้ำลายของเธอกำลังไหลออกมาจากปากของเธอพร้อมน้ำตาก็ไหลลงมาจากดวงตาของเธอเช่นกัน

น้ำลายเป็นเรื่องปกติ แต่ทำไมเธอร้องไห้?

 

“ อ้า ขอบคุณ ห่าวววว-”

 

แชนายอนหาวและเช็ดน้ำตาและน้ำลายของตัวเอง

 

“ …กี่โมงแล้ว”

 

“ 1:30 น.”

 

“ ว้าว ~ จริงเหรอ? ฉันต่อสู้เกือบ 18 ชั่วโมงเลยหรอ? ฉันก็สงสัยว่าทำไมถึงเหนื่อยมากขนาดนี้”

 

“ ทำไมคุณไม่ตั้งทีมสักทีมล่ะครับ? มันจะลดความเหนื่อยล้าของคุณไปไม่น้อย”

 

“หืม? อ่า ไม่ล่ะ ฉันชอบอยู่คนเดียวมากกว่า”

 

ตำแหน่งทางการของแชนายอน คือ ‘แกรนด์ฮีโร่’ มันเท่ากับตำแหน่งหัวหน้าทีมและเธอเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่อันดับสูงสุดใน แกนช่องแคบใต้ดิน

แม้ว่าเธอจะมีสิทธิ์และอำนาจในการก่อตั้งทีมของเธอเอง แต่เธอก็ไม่ได้ทำ เธอชอบทำภารกิจเสร็จโดยลำพัง

แชนายอนเองก็ไม่รู้เหตุผล

เธอคิดง่ายๆว่าเธอต้องทำเท่านั้น

 

“ คุณกลับไปได้ ฉันจะไปด้วยตัวเองพรุ่งนี้ “

“ครับ ขอบคุณครับ”

 

แชนายอนลงจากรถลีมูซีนแล้วส่งคนขับกลับบ้าน เธอเดินผ่านประตูด้านหน้าของฮันอก เช่นเคย แต่วันนี้เธอถูกกระตุ้นจากการปรากฏตัวของบางอย่าง

มันไม่ใช่นักฆ่า

ในความเป็นจริง การปรากฏตัวนี้มันชัดเจนว่ามันอยู่ที่ไหน

แชนายอนหยุดชะงักและหันไปในทิศทางนั้น

 

“ เฮ้ย ยัยผู้หญิงคลั่ง นานแล้วนะ.”

 

จากความมืดมิด การทำลายล้างปรากฏขึ้น

กล้ามเนื้อที่น่ากลัวและเส้นเลือดยื่นออกมา สัตว์ประหลาดมนุษย์ที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่ามันด้วยดาบ

แชนายอนเอื้อมมือไปจับบัลมังของเธอทันที

 

“ …อ่า อย่ากังวลเลย ธุระของฉันไม่ใช่เธอ …”

 

ชอคจุนกยองโบกมือและเดินไปที่ประตูหน้าอย่างอาจๆ

แชนายอนไม่ได้ผ่อนคลายและถ่มน้ำลายออกมา

 

“ นายมีธุระอะไรกับฉัน”

 

“ ฉันบอกเธอแล้วว่าธุระของฉันไม่ใช่เธอ…. ฉันมาที่นี่เพื่อพบปู่ของเธอ”

 

“… คุณปู่?”

 

“อ๋อ ฉันมาเพื่อทำให้ปู่ของเธอชดใช้บาปในอดีตของเขา”

 

“อะไรนะ?”

 

“ อย่าแสร้งทำเหมือนว่าเธอไม่รู้ อุบัติการ์ณกวาง-โอ”

 

แชนายอนสะดุ้ง เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ฆ่าผู้บริสุทธิ์เพื่อปิดกั้นคู่ต่อสู้ทางการเมือง ซ่อนเร้นทั้งหมดและจัดการกับสื่อ – เป็นการสังหารหมู่ที่ชั่วร้ายอย่างแท้จริง

และ…

และ…อืม. …มันคืออะไรกันล่ะ?

ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญใช่ไหม?

 

“ดังนั้น บอกฉันมา. ปู่ของเธออยู่ที่ไหน -”

 

เมื่อชอคจุนกยองถาม ทันใดนั้นลูกศรก็พุ่งไปข้างหน้าแล้วแลปะทะหลังศีรษะของ ชอคจุนกยอง มันต้องมีความแข็งแกร่งทีเดียวเมื่อศีรษะของเขางอไปข้างหน้าในมุม 90 องศา

ชอคจุนกยองยังคงอยู่ในตำแหน่งนั้นชั่วครู่หนึ่งก่อนที่จะกัดฟันและจ้องมองกลับ

 

“ ผู้หญิงงี่โง่นั่น…. เธอคิดว่าเธอเป็นหัวหน้าหรือไง”

 

“ อย่าใช้ความรุนแรงสิ”

 

เสียงที่ชัดเจนดังขึ้นจากท้องฟ้า แชนายอนหันไปมองตามเสียงทันที

นักธนูสวมหน้ากากกำลังนั่งอยู่บนต้นสนใกล้กับคฤหาสน์

 

“ ขออภัยที่มาเยี่ยมคุณอยางกระทันหันนะ คุณแชนายอน-”

 

นักธนูพูดอย่างนั้นขณะที่เธอยกหมวกขึ้น

 

“ แต่นี่เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ เราต้องการที่จะรับรู้ความคิดเห็นของคุณด้วยเช่นกัน ดังนั้นเราจึงขอโทษสำหรับความรุนแรงที่เกิดขึ้น”

 

เมื่อใบหน้าของนักธนูถูกเปิดเผย ดวงตาของแชนายอนก็เปลี่ยนสีด้วยความตกใจ

 

“ …รุ่นพี่จินเซยอน!

 

“ใช่”

 

จินเซยอนยิ้มเบา ๆ และจ้องมองที่แชนายอน

 

“ ดีใจที่ได้พบคุณ รุ่นน้องแชนายอน”

 

“ คุณอยู่ที่นี่ทำไม ยิ่งกว่านั้น คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับไอ้บ้ากล้ามเนื้อหมูตัวนี้….”

 

“กล้ามเนื้อหมู? เธอมัน -”

 

ตุบ – จินเซยอน กระโดดลงมาที่พื้นเบา ๆ เธอเดินไปที่แชนายอนซึ่งกำลังแพนิคและพูดด้วยท่าทางที่แข็งทื่อ

 

“ ฉันรู้ว่าสิ่งนี้อาจจะเกิดขึ้นกระทันหันเกินไป แต่ฉันต้องการถามความคิดเห็นของเธอเช่นกัน”

 

“ความเห็น? ของฉัน?”

 

เมื่อแชนายอน ถามกลับอย่างงงงัน จินเซยอนก็ตอบอย่างจริงจัง

 

“ ฉันจะไปถึงจุดนั้น เราวางแผนที่จะปล้นบริษัทเภสัชกรรมที่และคืน“ อารมณ์” ให้กับแชจูชุล”

 

“…ฮะ?”

 

ในขณะที่จินเซยอนข้ามคำอธิบายเล็กน้อย หัวที่ว่างเปล่าของ แชนายอน ก็ถูกทำความสะอาดจนขาวโพลน

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset