บทที่ 659. Decision (4)
ผมรู้สึกว่าผมของตัวเองลุกจนถึงสุดปลายของมันแล้ว แต่ชายคนนั้นก็พยักหน้าราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่
“แน่นอน. ไม่ชัดเจนใช่ไหม ผมไม่ใช่คนที่จะรักษาโลกนี้เอาไว้ มันคือคุณ ผู้มาจาก “มิติระดับของพินนาเคิล” ซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณอันสูงส่ง หากไม่มีคุณ มิติที่อยู่ในระดับกลางจะหยุดทันทีและหมุนอย่างช้า ๆ จนกว่าจะหายไป”
ชายผู้นั้นถอนหายใจอย่างเบา ๆ และพูดต่อ
“ แต่คุณสามารถกลับสู่โลกได้อย่างปลอดภัย คุณไม่ต้องกังวลกับเวลาที่ผ่านไป น้อยกว่าสิบวันจะผ่านไปใน ‘มิติระดับของพินนาเคิล’ มีโอกาสที่ไม่สามารถผ่านไปได้ทั้งวัน ผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับตัวชี้วัดเวลาที่แน่นอน…. โอ้ ถ้าคุณต้องการ ผมสามารถลบความทรงจำทั้งหมดที่มีในโลกนี้!”
เสียงหัวเราะอันว่างเปล่าออกมาจากริมฝีปากของผม
ผมหัวเราะอย่างเบาๆแล้วกุมขมับของตัวเอง
ในขณะเดียวกันชายคนนั้นพูดต่อ
“ ถ้าคุณกลับไปสู่โลกของคุณ โปรดสร้างโลกนี้ใหม่ให้เสร็จสิ้น ผมก็อยากจะเห็นเช่นกัน นวนิยายเรื่องนั้นจะยิ่งใหญ่กว่าโลกทั้งหมดที่ผมสร้างขึ้นมารวมกัน-”
“ …เยี่ยมเลย ไอบ้าเอ้ย”
ผมกัดฟันแล้วพูดขัดจังหวะเขา
“อะไรนะ? อ่า คุณต้องไม่เข้าใจผมอย่างถูกต้อง -”
“ ผมเข้าใจแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ผมโกรธ โลกนี้ … โลกที่คุณ ‘สร้าง’ … ยิ่งใหญ่กว่าของผม “
ไม่มีทางที่นวนิยายที่ผมเขียนจะยิ่งใหญ่ไปกว่าโลกนี้
นอกจากนี้ผมไม่คิดว่าผมได้สร้างโลกนี้ขึ้น ผมแค่มาอยู่อาศัยในนี้เท่านั้น
“ หืม…ผมเข้าใจแล้ว”
รอยยิ้มเล็ก ๆ แผ่ไปทั่วใบหน้าของเขา
เขาหันมาจริงจังมากขึ้นเล็กน้อยและถาม
“ แล้วการตัดสินใจของคุณคืออะไร?”
“ มีอย่างอื่นที่ผมอยากถาม”
ผมอยากรู้เกี่ยวกับอีกสิ่งหนึ่ง บางทีมันอาจสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด
“ …ผมจะตายในโลกนี้ได้ไหม? ผมเป็นอมตะเหมือนบาอัลหรือเปล่า?”
“ ไม่ คุณตายได้ และแม้ว่าคุณจะตาย โลกนี้ก็จะไม่หยุดลง เพราะวิญญาณของคุณจะอยู่และรักษาโลกนี้ นั่นเป็นสาเหตุที่บาอัลต้องการฆ่าคุณ”
“ฮา….”
เสียงถอนหายใจออกจากปากของผม
จากที่ได้ยินนั้น ผมไม่มีทางเลือกตั้งแต่ต้น จากช่วงเวลาที่ผมนถูกซิงโครไนซ์กับโลกนี้ จากช่วงเวลาที่ผมรักผู้คนในโลกนี้ การตัดสินใจของได้เริ่มขึ้นไปแล้ว
จริง ๆ แล้วผมรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
ดังนั้นผมจึงยิ้มออกมา …
“ แน่นอนคุณสามารถเลือกที่จะอยู่ที่นี่ได้ แต่ผมจะไม่แนะนำ เพราะคุณจะกลายเป็นผู้ที่อยู่ในมิติของอันดับที่น้อยกว่า ‘มิติระดับของพินนาเคิล’! Plus-!”
ชายคนนั้นทำให้ใบหน้าของเขาแข็งทื่ออย่างน่ากลัวและยกนิ้วขึ้น
“ เนื่องจากคุณจะไม่เป็นผู้เขียนอีกต่อไป คุณจะสูญเสียทุกอย่างที่คุณได้รับจากพลังของผู้เขียน คุณควรรู้ว่าสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร ซึ่งรวมถึงความสัมพันธ์ส่วนตัวไม่ใช่แค่ความสามารถ”
“… .”
ผมพูดไม่ออก
สิ่งที่เขาพูดนั้นน่ากลัวจริงๆ
ผมคิดไม่ออก ด้านในหัวของผมว่างเปล่าเหมือนกระดาษ
ความว่างเปล่าในหัวของผมก็เริ่มเต็มไปด้วยสิ่งที่ผมสร้างขึ้น ใบหน้าของผู้คนนับไม่ถ้วนฉายขึ้นมา
“ ตอนนี้ เลือกครับ คุณไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว สิบนาทีในโลกนี้เทียบเท่ากับหนึ่งวันข้างนอก”
ชายคนนั้นเร่งผม
อย่างไรก็ตาม ผมไม่ตอบ
หากเขามาพบผมใน ‘วันแรก’ เมื่อผมไม่แม้แต่จะเป็น ‘คิมฮาจิน’ การตัดสินใจของผมคงเป็นเรื่องง่ายๆ ผมคงจะกลับบ้านไปสู่โลกที่ผมจากมา
“อา….”
แต่ตอนนี้…เขาจะถามสิ่งนี้ได้อย่างไร หลังจากมันผ่านมานานมากแล้ว?
ผมใช้เวลามากเกินไปในโลกนี้ ที่จะลืมทุกสิ่งและปล่อยให้มันพังทลาย…ผม…ผมใส่ใจโลกนี้มากเกินไป
“… .”
ในที่สุดผมก็เริ่มเดินชะลอการตัดสินใจลง
รอยเท้าของผมกลายเป็นตราในทุ่งหิมะสีขาว
“คุณกำลังจะไปไหน?”
ผู้เขียนร่วมถาม
ผมตอบสั้นๆ
“ …ผมจะกลับไป”
ผู้เขียนร่วมถามกลับ
“สถานที่นั้นคือที่ไหนครับ?”
ผมมองเห็นภาพซ้อน หยดน้ำขนาดเล็กตกลงสู่สนาม
ผมกำลังร้องไห้.
“…ถึงบ้าน.”
“ และบ้านของคุณอยู่ที่ไหนครับ?”
“… .”
ผมไม่สามารถตอบได้ มันยากพอที่จะยืนอยู่ได้
ผมแค่เดินบนเส้นทางสีขาว ผมเดินและเดินไปเรื่อยๆ ร่องรอยของน้ำตาและรอยเท้าปรากฏบนสนามหิมะ
ข้างหลังเขาเสียงอันเยือกเย็นของผู้เขียนร่วมดังขึ้น มันสั่นหูของผมเหมือนเสียงสะท้อนที่ว่างเปล่า
“ การค่อยๆหายไปอย่างช้าๆ”
ผมเดินต่อไป
หากผมเดินไปบนเส้นทางนี้ต่อไป ในที่สุดผมก็ควรจะพบว่าตัวเองอยู่ที่บ้านแล้ว
ผมไม่รู้ว่าบ้านจะอยู่ที่ไหน แต่ผมมั่นใจว่าผมจะอยู่ที่นั่น
ดังนั้นผมบอกตัวเองให้เดินต่อไป
มากกว่านี้อีกนิดหน่อย
ดังนั้นผมจะไม่เป็นทุกข์ ดังนั้นผมจะไม่เสียใจ….
![[นิยายแปล] Keiken Zumi na Kimi to, Keiken Zerona Ore ga, Otsukiai Suru Hanashi.](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2021/10/9454_cover.jpg?resize=151,215 "[นิยายแปล] Keiken Zumi na Kimi to, Keiken Zerona Ore ga, Otsukiai Suru Hanashi.")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
