The Legendary Mechanic 330

“ฉันไปได้รึยัง?”เคอล็อดถาม

โดยธรรมชาติ มันไม่จำเป็นที่หานเซี่ยวจะต้องทำลายสัญญา แต่หานเซี่ยวพลันมีความคิด เคอล็อดคือผู้ตรวจสอบที่ลงจอดบนอความารีนและบางทีหานเซี่ยวอาจใบ้ถึงมหันตภัยกลายพันธืได้เนื่องจากเขาเป็นพลเมืองของอความารีน

“มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกนาย ฉันหวังว่านายจะเขียนลงรายงานไปด้วย”

“ก่อนนายจะพูอะไร ฉันเคารพงานฉันในฐานะผู้ตรวจสอบ ดังนั้นอย่าคิดให้ฉันเขียนข่าวปลอมเด็ดขาด”เคอล็อดกล่าวด้วยท่าทางสับสน

หากนายเคารพงานนาย งั้นหมูก็คงบินได้แล้ว!

หลังจากหานเซี่ยวพูดไม่ออก เขาก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง”ดาวเคราะห์อความารีนปกคลุมไปด้วยหมอกเงา ฉันเชื่อว่าจะมีภัยพิบัติที่สามารถกวาดล้างได้ทั้งดาว ฉันหวังว่านายจะเน้นจุดนี้ในรายงานนาย และหากมีแผนกมีแผนตรวจสอบอความารีนอีก ฉันก็ขอแนะนำให้พวกเขามองหาเบาะแสเกี่ยวกับภัยพิบัติ”

เคอล็อดไม่สนใจมากนักแต่ก็กล่าว”ฉันจะนำมันลงรายงานด้วย.”

หานเซี่ยวไม่มั่นใจว่าภัยพิบัติจะเริ่มตอนไหน มันคงไม่เป็นหายนะที่จะสั่นสะเทือนไปทั้งเวอร์ชั่นหากสาเหตุหาได้ง่ายๆ ความเป็นไปได้ที่แผนกตรวจสอบโกโดร่าจะฟังข้อเสนอเขาเบาบางมาก แต่จุดประสงค์ของหานเซี่ยวก็ไม่ใช่เพื่อให้โกโดร่าหาเบาะแส การกระทำนี้คือการป้องกันปัญหาในอนาคต

หากมหันตภัยกลายพันธ์เกิดขึ้นกับอความารีน งั้นโกโดร่าก็จะนึกถึงรายงานนี้และเขาก็จะสร้างความสัมพันธ์กับโกโดร่าได้ เคอล็อดจะเป็นคนกลางในการสื่อสาร

“โอเค งั้นนายก็ไปได้แล้ว หวังว่าจะได้เจอกันอีก”หานเซี่ยวพูดขึ้น”อย่าลืมเดินก้าวแรกด้วยเท้าซ้ายละ”

“หือ?”

เคอล็อดสับสนมาก เขาโบกมือลา หลังจากคิดบางอย่าง เขาก็ก้าวเท้าขวาและหายไป

“ฮี่ๆ เขาเชื่อฟังดีแหะ”หานเซี่ยวพึมพำ

หลังอำลากับเคอล็อด หานเซี่ยวก็ต้องทำธุระ

ศูนย์จูเบอรี่มีโอกาสมากมาย และหานเซี่ยวก็ยังจำส่วนใหญ่ได้ แต่ทว่า เรื่องเร่งด่วนสุดคือการเช่าพื้นที่พักผ่อนและจัดเก็บกล่องอุปกรณ์ เขาต้องอยู่ในศูนย์จูเบอรี่อีกนาน ดังนั้นเขาจึงต้องหาห้องเพื่อให้ผู้เล่นรู้ว่าจะรวมตัวกันตรงไหน ยิ่งไปกว่านั้น ห้องพักผ่อนยังสามารถตั้งเป็นจุดบันทึกสำหรับผู้เล่นที่จะออฟไลน์ได้

สำนักงานสำหรับห้องพักอยู่ในหอคอยขาว หานเซี่ยวและคนอื่นกระโดดขึ้นอุปกรณ์บินสาธารณะและไปถึงปลายทาง

อุปกรณ์บินถูกใช้แทนการเดิน มันง่ายต่อการใช้ และการออกแบบก็คล้ายกับUFOขนาดเล็ก ด้านล่างมีสี่รูที่เป็นอุปกรณ์ต้านแรงโน้มถ่วง ซึ่งปล่อยแสงสีน้ำเงินออกมา หานเซี่ยวคุ้นเคยกับมัน แต่นี่ถือเป็นประสบการณ์แปลกใหม่สำหรับผู้เล่น ราวกับเด็กทารกที่สำรวจโลกภายนอก

ชั้นสามของหอคอยสูงเป็นสำนักลงทะเบียน คนจำนวนมากเข้าแถว และหานเซี่ยวก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาค่อยๆเขยิบไปข้างหน้า

หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง หานเซี่ยวก็เห็นกลุ่มคนตัดผ่านแถวและยืนในช่องวีไอพี พนักงานของศูนย์ปรากฏตัวและต้อนรับด้วยความเคารพ

กลุ่มสวมชุดจักรกลสีขาวที่ดูเหมือนเกราะชุบปกติ หน้าอกพวกเขาแต่ละคนมีสามเหลี่ยมกลับหัวสีต่างๆ ท่อบางสามเส้นยื่นจากมุมทั้งสามของสามเหลี่ยม สองเส้นข้ามผ่านไหล่ และท่ออีกอันก็คลุมเป้า จากนั้นทั้งสามเส้นก็ไปบรรจบกันที่หลังชุด ตำแหน่งจุดตัดนั้นอยู่ด้านหลังสามเหลี่ยมพอดิบพอดี

“ทำไมพวกเขาไม่ต้องต่อแถว?”จันทราเมเปิ้ลถามอย่างสงสัย

หานเซี่ยวนึกถึงสัญลักษณ์และกล่าว”พวกเขาเป็นคนจากวงแหวนนภา และก็เรียกตัวเองว่ากองทัพวงแหวนนภา มีสมาชิกนนับหมื่นในกองทัพ องค์กรพวกเขามาจากกลุ่มดาวเกอล็อคและไมได้เป็นของอารยธรรมใด พวกเขาเป็นทหารรับจ้างอิสระที่เลืองชื่อในวงแหวนดาวกระจาย พวกเขาถูกจ้างให้เป็นคนคุ้มกัน ทหาร นักสำรวจและผู้อำนวยการเพื่อเริ่มอาณานิคม พวกเขายังรับงานเพื่อสู้ในสงคราม พวกเขามีชื่อเสียงมาก ดังนั้นจึงได้รับการปฏิบัติระดับวีไอพี”

กลุ่มดาวโคลตันและเกอล็อคเป็นกลุ่มดาวเพื่อนบ้านกันในวงแหวนดาวกระจาย วงแหวนนภาจึงมีภารกิจในกลุ่มดาวโคลตันบ่อยๆ นี่แสดงให้เห็นว่าตลาดของวงแหวนนภานั้นใหญ่โตมากถึงขนาดมีคำขอจากกลุ่มดาวอื่น

วงแหวนนภามีชื่อเสียงใหญ่โต ดังนั้นสมาชิกทุกคนจึงได้รับผลประโยชน์มากมาย ชื่อเสียงใจจักรวาลถือเป็นปัจจัยสำคัญ และนี่ก็แสดงให้เห็นว่าหากมีชื่อ พวกเขาก็จะได้รับฐานะพิเศษ ส่วนนักเดินทางก็ต้องยืนต่อแถวตาดำๆ

หานเซี่ยวอดนึกถึงตอนเขาได้รับฐานะพิเศษบนอความารีนไม่ได้ ตอนนี้ ในจักรวาล เขาได้สร้างทุกอย่างจากก้นบึ้ง แต่ทว่า หานเซี่ยวไม่ได้พลาดผลประโยชน์ที่เขามีบนอความารีน หานเซี่ยวมีความเป็นนักผจญภัยในสายเลือด หากใครไม่เคยออกจากความสะดวกสบาย คนๆนั้นก็จะอยู่ในตำแหน่งเดิมไม่พัฒนา

หลังรอในแถวอยู่นาน ในที่สุดมันก็ถึงตาของหานเซี่ยว มีห้องทุกประเภท และเนื่องจากหานเซี่ยวยังมีเงิน เขาจึงเช่าห้องพักระดับกลางที่มีห้องเก็บของ ห้องนั้นใหญ่พอจะจุคนได้เป็นสิบ และมันก็มีราคาแค่40อีนาสต่อเดือน

ห้องพักตั้งอยู่ใกล้ๆ หานเซี่ยวมองหมายเลขห้องและพบประตูห้องเขา เขาเปิดล็อคด้วยสิทธิ์เขาและประตูเหล็กหนาก็เลื่อนเปิด เผยให้เห็นภายในห้อง ห้องเรียบง่าย และก็มีพื้นที่กว้างขวาง

ทุกคนรีบเข้าไปในห้องและผลักกล่องของใส่คลัง หานเซี่ยววกระแอม และทุกคนก็มองเขา”เราจะอยู่ในศูนย์จูเบอรี่สักพัก นี่จะเป็นฐานเรานับแต่นี้ ในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่พวกนายออกจากดาว งั้นก็ใช้เวลาปรับตัวกับสภาพแวดล้อมใหม่กันซะ”

ไม่มีใครคัดค้านเพราะพวกเขายังอยู่ในช่วงความสับสนกับโลกใหม่

“ทำไมคุณถึงดูคุ้นเคยจัง?”จันทราเมเปิ้ลถาม”นี่ก็เป็นครั้งแรกที่คุณออกจากดาวไม่ใช่หรอคะ?”

สิ่งที่หานเซี่ยวทำบนอความารีนทำให้ผู้เล่นรู้สึกว่าหานเซี่ยวเป็นคนท้องถิ่นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หลังก้าวสู่อวกาศ หานเซี่ยวกลับทำตัวเหมือนมันเป็นบ้านเขา ไม่มีใครใส่ใจเรื่องนี้ยกเว้นจันทราเมเปิ้ล

หานเซี่ยวคิดสักพักแล้วพูดว่า”พวกเธอก็รู้ว่าฉันเห็นอนาคต แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ท่องอวกาศ แต่ฉันก็เคยเห็นมันมามากแล้ว”

หานเซี่ยวนำอุปกรณ์สื่อสารออกมา

จันทราเมเปิ้ลรู้สึกเหมือนเธอถามคำถามงี่เงา เธอหน้ามุ่ยและดูอารมณ์เสีย

หานเซี่ยวนำหนังสือที่เต็มไปด้วยกฏระเบียบของศูนย์จูเบอรี่ออกมา”อ่านกฏก่อน อย่าทำลายกฏ ไม่อย่างนั้นเธอจะถูกจับโดยหน่วยรักษาความปลอดภัย ฉันต้องทำอะไรก่อน ดังนั้นพวกเธอก็พักอยู่ที่นี่ก่อนและอย่าออกห้อง”

ศูนย์จูเบอรี่มีหน่วยรักษาความปลอดภัยเพื่ออำนวยความสะดวกและความสงบสุข พวกเขาจะจับใครก็ตามที่ก่ออาชญากรรมหรือทำลายกฏทันที ผู้เล่นทุกคนมารวมตัวกันและอ่านกฏ

หานเซี่ยวออกห้องไปลำพังและตรงไปศูนย์แลกเปลี่ยน ด้วยเงินที่เขาเหลือ เขาต้องซื้อความรู้ขั้นกลางไว้บ้าง

ศูนย์แลกเปลี่ยนถูกแบ่งเป็นห้องเล็กๆพร้อมหน้าต่างควบคุม หานเซี่ยวเดินไปในห้องและเปิดรายการแลกเปลี่ยน ของนับไม่ถ้วนอยู่เต็มจอ ด้วยชื่อ คำอธิบาย ราคา คนขายและเวลาส่ง หน้าต่างถึงดูเหมือนเว็บไซต์สำหรับซื้อของ

ศูนย์แลกเปลี่ยนออนไลน์ได้รวบรวมของทั้งหมดสำหรับขายในพื้นที่ ผู้ขายจะโพสต์ของที่อยากขาย และตัวเลือกหากหลายก็ทำให้ผู้ซื้อสะดวกขึ้น ของจะได้รับการตรวจสอบแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับของปลอม

หานเซี่ยวเลือกความรู้ช่างกลโดยตรง กลุ่มดาวโคลตันไม่มีคนขายความรู้มากนัก และก็ไม่มีความรู้ที่เป็นชุดสมบูรณ์ จากสามสาขาและสิบห้าความรู้ มีเพียงแปดอันที่วางขาย ราคาทั้งหมดสำหรับของยังสูงกว่าหมื่นอีนาส ความรู้อย่าง[อำนาจจักรกลขั้นกลาง]และ[ทฤษฏีพลังงานขั้นกลาง]ยังขายได้สูงถึงห้าหมื่นอีนาส

เหตุผลที่ความรู้เหล่านี้มีราคาแพงอาจเป็นเพราะองค์กรใหญ่ไม่จำเป็นต้องแบ่งปันข้อมูล และคนก็ไม่ต้องการสร้างสัมพันธ์ด้วยการเข้าร่วมกับพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้โชคเพื่อหามันมา

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับหานเซี่ยว เขาสามารถสร้างความรู้ขั้นกลางฉบับคัดลอกและขายมันให้ผู้เล่นได้ ดงันั้นเขาจึงสามารถหาเงินได้ง่ายๆ เพื่อทำให้ผู้เล่นซื้อความรู้จากเขา ราคาที่เขาตั้งต้องถูกกว่า แต่นี่จะสามารถสร้างสายสัมพันธ์กับผู้เล่นให้แน่นแฟ้นขึ้น

น่าเสียดาย มันก็แค่ความฝัน ข้อจำกัดที่เขาเผชิญคือความต้องการของตลาด และสำหรับหานเซี่ยว ผู้เล่นเป็นตลาดเดียวที่เขามี อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นแต่ละคนมีแค่1500อีนาส ดังนั้นเขาจึงพับเก็บความคิดไว้ก่อน ถึงแม้เขาจะมีเงินไม่มาก หานเซี่ยวก็ไม่เคยประมูลความรู้ให้ผู้เล่น การให้ผู้เล่นรับความรู้นี้ง่ายๆไม่สอดคล้องกับวิสัยทัศน์ของหานเซี่ยว

ดังนั้น ไม่เพียงแต่เขาต้องทำให้ตัวเองรวย แต่เขายังต้องทำให้ผู้เล่นรวย เขาต้องสร้างสังคมขนาเล็กและส่งเสริมทุกคน

หลังค้นรายการ เขาสามารถซื้อความรู้สายอาชีพที่เป็นประโยชน์แทบไม่ได้ มันคือ[เทคโนโลยีเรดาห์]ด้วยป้ายราคา11000อีนาส ความรู้มีพื้นฐานมาก มันจะเน้นการตรวจจับและสอดแนมโดยใช้วิธีเช่นรังสี คลื่นและสเปกตรัมแสง

อย่างน้อยมันก็ดีกว่าไม่มีอะไร หานเซี่ยวถอนหายใจและยืนยันการจ่าย เขาเชื่อมต่อกับอุปกรณ์สื่อสารส่วนตัวและอัปโหลดข้อมูลลงบนหน้าต่างสถานะ ยอดคงเหลือบัญชีส่วนตัวเริ่มลด และในพริบตา มันก็เหลือแค่สองพันอีนาส

หานเซี่ยวหลั่งน้ำตา

มันกลับมาแล้ว!

ทุกอย่างกลับมาแล้ว!

มันเป็นความรู้สึกนี้!ความตื่นเต้นของช่างกล!

ทุกครั้งที่ฉันใช้เงิน ความดันโลหิตฉันจะพุ่งสูง!

ความสุขของคนจน…

ความสุขบ้านป้าแกสิ!