Scholar’s Advanced Technological System 62

ตอนที่ 62

ตอนที่ 62 ถ้านายไม่ทำพลาด ฉันคงดูถูกนาย

 

 

หลังจากทำงานมามากกว่า 30 ชั่วโมงอย่างต่อเนื่องในสภาวะสมาธิสูง ลู่โจวก็ผลักดันมาจนถึงขีดจำกัด

 

เมื่อเขากลับมาที่หอพักชั่วคราว เขาก็ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเช่นเคย เมื่อเขาหัวถึงหมอน เขาก็เริ่มเข้าสู่ห้วงความฝัน

 

กว่าเขาจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว

 

ลู่โจวหยิบโทรศัพท์แล้วมองดูเวลา มันห้าโมงครึ่งแล้ว

 

“เวลานอนของฉันสลับกัน ดูเหมือนอีกสองวันข้างหน้าฉันต้องปรับเวลานอนใหม่”

 

เนื่องจากไม่มีใครมาขัดจังหวะเวลานอน เขาจึงตระหนักว่าเขาหลับไปนานมาก…

 

มีสายที่ไม่ได้รับหลายสิบสายแสดงอยู่บนหน้าจอ มันมาจากเฉินยู่ซาน เพื่อนร่วมทีม ศาสตราจารย์หลิว ที่ปรึกษาและรูมเมทเขา

 

ลู่โจวเปิดวีแชทและส่งข้อความตอบพวกเขาไปเพื่ออธิบายว่าทำไมเขาถึงไม่ได้รับสาย

 

เมื่อเขาส่งข้อความเสร็จ เขาก็สะพายกระเป๋า เขากำลังจะเอากุญแจไปคืน แต่แล้วโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

 

มันเป็นสายจากเฉินยู่ซาน

 

เมื่อเขารับสาย น้ำเสียงหวานใสก็ดังขึ้นมา “ลู่โจว! นายรู้สึกยังไงบ้าง?”

 

ลู่โจว “ผมไม่เป็นไร”

 

เฉินยู่ซานถามทันที “ฉันได้ยินมาว่าโจทย์ปีนี้ยากมาก นายเลือกโจทย์ไหน?”

 

ลู่โจว “โจทย์ A เป็นโจทย์เกี่ยวกับ Chang’e 3”

 

เฉินยู่ซานได้ยินคำตอบของลู่โจวแล้วเปิดตาด้วยความประหลาดใจ “นายเลือกโจทย์นั้น? นายเข้าใจโจทย์เหรอ?”

 

ลู่โจวคิดเล็กน้อยแล้วตอบ “มันไม่เป็นไร แม้ว่าการนำเสนอโจทย์อวกาศจะน่ากลัว แต่มันก็ไม่ได้ยากที่จะแปลงโจทย์ให้เป็นปัญหาทางคณิตศาสตร์”

 

“นายไม่คิดว่ามันยากนี่เอง” เฉินยู่ซานถอนหายใจ เธอกล่าว “ฉันมีรูมเมทที่เข้าร่วมการแข่งขันปีนี้เช่นกัน เธออยากได้อันดับหนึ่งและได้รับโอกาสเข้าโครงการเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบเข้า แต่ทันทีที่เธอเห็นโจทย์ เธอก็ตะลึง”

 

การแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สามารถช่วยให้ติดโครงการเข้าเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบเข้า

 

ลู่โจวประหลาดใจ

 

ไม่แปลกใจเลยที่หลินอวี่เซียงหน้าด้านให้พวกเราแบกเธอ

 

เข้าใจแล้ว มันก็สมเหตุสมผล

 

ลู่โจวถาม “เธอเลือกโจทย์ข้อไหน?”

 

เฉินยู่ซาน “โจทย์ B โจทย์โต๊ะพับ”

 

โชคร้ายอะไรอย่างนี้

 

ลู่โจวคิดในใจ

 

อย่างน้อยเจ็ดทีมในห้องคอมพิวเตอร์ก็เลือกโจทย์ B เขาไม่รู้เกี่ยวกับอีกสามทีมที่เหลือ แต่มันเป็นไปได้ว่าลู่โจวเป็นทีมเดียวในห้องที่เลือกโจทย์ A

 

“แล้วคุณรู้สึกยังไงกับโจทย์นี้?”

 

“มันยากมาก มันเกี่ยวข้องกับกลศาสตร์โครงสร้างและการยศาสตร์ ในระยะสั้นมันลำบากและยุ่งยากมาก เธอบ่นเรื่องโต๊ะโง่ๆนี่ให้ฉันฟัง” เฉินยู่ซานถอนหายใจ เธอกล่าวเสริม “โจทย์พวกนี้ยังปกติ การออกแบบฟาร์มหมูและการออกแบบตู้เก็บยา ฉันไม่พูดแล้ว นายไปหาอะไรกินเถอะ นายคงพึ่งตื่น ฉันจะไปปลอบรูมเมทฉันสักหน่อย”

 

“ตกลง ไว้เจอกัน”

 

ขณะที่ลู่โจววางสาย เขาก็เห็นข้อความจากหลินอวี่เซียง เธอบอกว่าตรวจสอบเอ็มดีห้าและวิทยานิพนธ์อัพโหลดเสร็จแล้ว เธอกับหวังเสี่ยงตงกลับมหาลัยแล้ว และในอนาคตเขาไปขอความช่วยเหลือจากเธอได้ตามสะดวก เธอบอกอีกเช่นกันว่าเธออยากเลี้ยงข้าวเขาเพื่อแสดงความขอบคุณ

 

ลู่โจวคิดแล้วตอบ [ด้วยความยินดี]

 

การแข่งขันจบลงแล้ว แม้ว่าเธอจะถ่วงทีม เธอก็ยังนับได้ว่าเป็น’คนส่งอาหาร’และเธอก็มีประโยชน์อยู่เหมือนกัน

 

ไม่มีประโยชน์ที่จะบ่นเกี่ยวกับเธอ

 

รถบัสมหาลัยออกไปแล้ว พรุ่งนี้เช้าถึงมีรถรอบต่อไป

 

หอพักวิทยาเขตเก่าค่อนข้างทรุดโทรม ลู่โจวไม่ได้อาบน้ำหรือเปลี่ยนเสื้อผ้ามาสามวันแล้ว เขาไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อแม้แต่วิเดียว

 

เขาสะพายกระเป๋าแล้วเดินไปทางหน้ามหาลัย เขาทานบะหมี่ก่อนจะขึ้นรถไฟกลับวิทยาเขตใหม่

 

…..

 

“หนึ่ง สอง หนึ่ง…หนึ่ง สอง หนึ่ง…”

 

“ขยับแขนให้มากกว่านี้! ขยับขาให้มากกว่านี้! ขยับ ขยับ ขยับ!”

 

เสียงตะโกนดังมาจากสนาม กลุ่มนักศึกษาปีหนึ่งกำลังได้รับการฝึกฝนจากอาจารย์

 

ลู่โจวมองไปยังกลุ่มหนุ่มสาวที่มีพลังเหลือล้นแล้วถอนหายใจ เขาคิดถึงการเป็นเด็ก จากนั้นเขาก็เดินไปหอพัก

 

เมื่อเขากลับมาถึงหอพักแล้วเปิดประตู สัตว์สามตัวก็มารุมล้อมตัวเขา

 

“โจว เป็นไงบ้าง?”

 

“นายมั่นใจว่าทำได้ดีไหม? หลิวรุ่ยบอกเขาทำพลาดอีกแล้ว”

 

“ฉันทำพลาดจริงๆ” หลิวรุ่ยกล่าว เขายิ้ม “ทำไมพวกนายไม่เชื่อฉัน? ฉันเห็นโจทย์ทั้งสอง ฉันก็อึ้งแล้ว ฉันคิดว่าโจทย์สองดูง่ายกว่าเล็กน้อย คนเขียนโปรแกรมกับคนสร้างแบบจำลองทีมฉันเป็นคนแบกฉัน ถ้าได้รางวัลระดับจังหวัดฉันก็พอใจแล้ว”

 

สือช่างขัดจังหวะเจ้าหมอนี่อย่างหมดความอดทน “โอเคๆ เจ๋งมาก ถ้านายไม่ทำพลาด ฉันคงดูถูกนาย หลีกไป ฉันกำลังพูดกับโจว”

 

หวงกวงหมิงเดินเข้ามาแล้วถาม “โจว นายทำได้ไหม? โจทย์ A ยากไหม?”

 

ลู่โจวกล่าวอย่างลวกๆ “พอได้…หลิวรุ่ย แล้วนายล่ะ?”

 

“ยากเกินไป…โจทย์จำนวนมากไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยคณิตศาสตร์” หลิวรุ่ยกล่าวและส่ายหน้า

 

นั่นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

 

ไม่ว่าจะเป็นคณิตศาสตร์หรือการเขียนโปรแกรม มันก็เป็นแค่เครื่องมือในการแก้ปัญหา แนวคิดหลักของการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์คือรางวัลของเหล่าผู้ที่ใช้คณิตศาสตร์ในการแก้ไขปัญหาในทางปฏิบัติได้ดี

 

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมรางวัลระดับประเทศถึงมีค่า

 

มันแตกต่างจากการสอบคณิตศาสตร์ แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ไม่ได้มีเนื้อหาให้พูดคุยมากนัก

 

รูมเมทสองคนของลู่โจวมีแผนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันในปีถัดไป ดังนั้นพวกเขาจึงยิงคำถามออกมามากมาย เมื่อเขากำจัดสัตว์พวกนี้ไปได้ในที่สุด เขาก็ปีนขึ้นบันไดแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คบนเตียง

 

เขาทิ้ง AFK ไปนานมาก ถ้าแถบความคืบหน้าไม่ขยับเลย เขาคงเดือด

 

อย่างไรก็ตามเมื่อลู่โจวเปิดโน๊ตบุ๊คแล้วมองดู เขาก็โกรธมาก

 

บัดซบ!

 

แถบความคืบหน้าขยับแค่กระจึ๋งเดียวเท่านั้น!

 

เครื่องจักรบัดซบ! เสียค่าไฟโดยเปล่าประโยชน์!

 

ลู่โจวโกรธ เขาปิดโน๊ตบุ๊คทันที จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือเขียนโปรแกรมสองเล่มแล้วไปห้องสมุด

 

…..

 

หลังจากการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จบลง ในที่สุดลู่โจวก็มีเวลาผ่อนคลาย

 

เขามีหนังสือสองเล่มอยู่กับตัวทุกวัน [โครงสร้างข้อมูล(Data structure)] กับ [กระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรมปัญญาประดิษฐ์(Artificial intelligence programming paradigm)] เขาจะให้ความสนใจกับคลาสคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ ส่วนคลาสอื่นเขาจะเรียนด้วยตนเอง

 

นี่คือข้อดีของมหาวิทยาลัย เขาเป็นผู้ควบคุมเวลาของตนเอง

 

นอกจากคณบดีหรือศาสตราจารย์อาวุโส ศาสตราจารย์ส่วนใหญ่จะสนใจการสอนเท่านั้น ส่วนใหญ่พวกเขาจะเช็คชื่อของคนในคลาส แต่พวกเขาไม่สนใจว่านักศึกษาจะทำอะไรในห้อง ตราบใดที่พวกเขาไม่ขัดจังหวะการสอนก็พอ

 

ลู่โจวอยู่ทั้งในห้องเรียนและเรียนในห้องสมุด ไม่งั้นเขาก็จะเล่นอยู่กับปัญญาประดิษฐ์เสี่ยวไอ ด้วยเหตุบังเอิญลู่โจวจึงค้นพบว่าการพูดคุยกับเสี่ยวไอพัฒนาแถบความคืบหน้าได้ไวและมีประสิทธิภาพมากกว่าการอยู่ห่างจากคอมพิวเตอร์

 

ดังนั้นลู่โจวจึงเขียนโปรแกรมเล็กๆในไพทอน เขาเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตระหว่างเสี่ยวไอกับQQ จากนั้นเขาก็ลงทะเบียนหมายเลข QQ ในนามของเสี่ยวไอแล้วตั้งชื่อว่า ‘อาย(eye)’

 

ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถใช้โทรศัพท์ส่งข้อความหาเสี่ยวไอ โปรแกรมอ่านข้อความไพทอนและเข้าสู้ไดอะล็อกบอกซ์ของเสี่ยวไอ

 

นี่เทียบเท่ากับการใช้เครื่องมือแชทบุคคลที่สามเพื่อทำการคุยกับเสี่ยวไอทางอ้อม เสี่ยวไอสามารถควบคุมโมบายเวิร์คสเตชั่นได้อย่างสมบูรณ์ เขาจึงสามารถใช้สิ่งนี้ควบคุมโน๊ตบุ๊คจากระยะไกล

 

เขาสามารถบอกให้เสี่ยวไอรันโปรแกรมและเสี่ยวไอก็จะทำตามคำสั่งเขา

 

ยกตัวอย่าง ถ้าเขาบอกเสี่ยวไอให้ปิดเครื่อง เสี่ยวไอก็จะปิดเครื่องโน๊ตบุ๊คเขา

 

ลู่โจวรู้สึกว่ามันค่อนข้างเจ๋งไม่เบา

 

แน่นอนด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย เขาได้เพิ่มรหัสล็อคให้กับโปรแกรมไพทอน เสี่ยวไอจะอ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากเขาคนเดียวเท่านั้น

 

ดังนั้นถ้ามีคนพบบัญชี QQ ของเสี่ยวไอ พวกเขาก็ยังไม่อาจทำความเสียหายอะไรได้

 

ท้ายที่สุดแล้วเสี่ยวไอสามารถระบุบัญชีของลู่โจวได้คนเดียวเท่านั้น

 

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 801 อ่านนิยาย

( อ่านต่อข้างล่าง )


หลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน

ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง

ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา

จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล

“ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?”

“ไม่ได้”

“เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?”

“ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”


Options

not work with dark mode
Reset