Scholar’s Advanced Technological System 61

ตอนที่ 61

ตอนที่ 61 โต้รุ่ง 72 ชั่วโมง

 

 

เมื่อหวังเสี่ยวตงทำขั้นตอนสุดท้ายเสร็จ เขาก็เปิดดูข้อมูลแล้วมองลู่โจว “โปรแกรมคำนวณพิกัดฝั่งใกล้และไกลของดวงจันทร์ ความเร็วและทิศทางของ Chang’e 3 เสร็จแล้ว ให้ฉันส่งให้คุณทางอีเมลล์ไหม?”

 

ลู่โจวที่กำลังเขียนอยู่ไม่เงยหน้ามามองด้วยซ้ำ “ส่งมาให้ใน QQ ผมก็พอ”

 

หวังเสี่ยวตง “โอเค ขั้นต่อไปคือ?”

 

“…วงโคจรของดาวเทียมรอบดวงจันทร์ ข้อมูลเส้นทางลงจอดทางเรขาคณิตและพารามีเตอร์ทั้งหมดอยู่นี่แล้ว คุณต้องทำพล็อต” ลู่โจวตอบ เขาโยนกระดาษ A4 ที่มีตัวหนังสือเต็มไปหมดบนโต๊ะของหวังเสี่ยวตงแล้วเริ่มคำนวณของตนเองต่อ

 

หวังเสี่ยวตงมองดูข้อมูลบนกระดาษแล้วสังเกตว่าลู่โจวได้เปลี่ยนซอร์ฟแวร์ MATLAB ไปเป็นซอร์ฟแวร์ SAS ที่เป็นมืออาชีพมากกว่าในเรื่องของการทำแมพปิ้งข้อมูล เขาตอบโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ “โอเค”

 

ทั้งสองทำงานร่วมกันอย่างเงียบๆแล้วกำลังต่อสู้ในสาขาที่ตนเองเชี่ยวชาญ

 

ประมาณเกือบเที่ยง หลินอวี่เซียงก็เดินเข้ามาในห้องคอมพิวเตอร์อย่างเงียบๆ เธอวางถุงพลาสติกที่มีข้าวไก่อบเครื่องเทศสองชุดและกาแฟสองกระป๋องลงบนโต๊ะ

 

“อัจฉริยะ ถึงเวลากินข้าวแล้ว!”

 

หวังเสี่ยวตงลุกขึ้นหยิบจาน เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณ”

 

หลินอวี่เซียงย่อมยิ้มตอบ จากนั้นเธอก็เดินไปข้างๆลู่โจวแล้วกล่าว “นี่ของคุณ”

 

ลู่โจวตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นด้วยซ้ำ “ทิ้งไว้นั่นแหละ ผมจะกินหลังคำนวณส่วนนี้เสร็จ”

 

“ตกลง!”

 

สามทุ่ม หลินอวี่เซียงก็หาวแล้วกลับไปหอพัก หวังเสี่ยวตงกลับไปประมาณสี่ทุ่ม เนื่องจากเขาเป็นกำลังหลักของพรุ่งนี้ เขาจึงต้องหลับพักผ่อนให้ดี

 

ณ เวลานี้ นอกจากลู่โจว มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เหลืออยู่ในห้องคอมพิวเตอร์

 

อัจฉริยะทางคณิตศาสตร์หลัวรุ่นตงและหลิวรุ่ยก็อยู่เช่นกัน

 

นอกจากนี้ยังมีนักศึกษาอัจฉริยะทางสถิติปีสามอยู่ข้างหลิวรุ่ยอีกด้วย

 

ทีมของพวกเขามีองค์ประกอบที่พิเศษ กัปตันรับผิดชอบด้านเขียนโปรแกรมและส่วนหนึ่งของแบบจำลอง แต่ไม่ได้คำนวณ การสร้างแบบจำลองส่วนใหญ่เป็นหน้าที่ของหลิวรุ่ยที่ถูกกำกับโดยอีกคนที่เขียนวิทยานิพนธ์

 

นักศึกษาอัจฉริยะทางสถิติปีสามถาม “นั่นเป็นคนที่อยู่หอพักนายใช่ไหม?”

 

หลิวรุ่ยพยักหน้า “ใช่”

 

นักศึกษาอัจฉริยะทางสถิติกล่าวอย่างลวกๆ “หมอนี่สุดยอด ฉันดูเขาแบบผ่านๆตอนที่ฉันไปห้องน้ำ เขาเลือกโจทย์ A พวกเขาจะมีคู่แข่งน้อยกว่าเรามาก”

 

หลิวรุ่ยถามอย่างสงสัย “งั้นทำไมเราไม่เลือกโจทย์ A ล่ะ?”

 

หลิวรุ่ยแก้โจทย์ B มาสักพักแล้ว เขารู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลย

 

นักศึกษาอัจฉริยะทางสถิติกล่าวอย่างหยาบคาย “เพราะปีนี้ฉันมีพวกนาย นายคิดว่าฉันอยากเลือกโจทย์ B เหรอ?”

 

หลิวรุ่ย “…”

 

ชายอีกคนในทีม “…”

 

ตอนตีสาม มีคนเพียงห้าคนเท่านั้นที่เหลืออยู่ในห้องคอมพิวเตอร์

 

ตอนตีสี่ มีเพียงลู่โจวเท่านั้นที่ยังคงนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

 

เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มสาดส่องผ่านหน้าต่าง ในที่สุดลู่โจวก็เขียนคำนวณบรรทัดสุดท้ายเสร็จ

 

เมื่อหวังเสี่ยวตงเปิดห้องคอมพิวเตอร์แล้วเดินเข้ามา เขาก็ถาม “เสร็จแล้ว?”

 

“เสร็จแล้ว…” ลู่โจวกล่าว เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะกล่าว “เขียนแบบจำลองพื้นฐานเสร็จแล้ว ที่เหลือคือโปรแกรม เขียนแผนผัง และวิเคราะห์จุดอ่อนไหวโดยสังเกตการเปลี่ยนแปลงในซิมูเลชั่น พอคุณทำเสร็จ ผมจะเริ่มเขียนวิทยานิพนธ์”

 

หวังเสี่ยวตงพยักหน้าแล้วกล่าว “เข้าใจแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ”

 

“ตกลง”

 

ลู่โจวนวดขมับ ส่ายหน้าแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกนอกห้องคอมพิวเตอร์

 

เปรียบเทียบกับการโต้รุ่งช่วงซัมเมอร์ นี่มันไม่เท่าไหร่เลย

 

ลู่โจวจำไม่ได้ว่าเขากลับหอพักยังไง เขาแค่จำได้ว่าเขาเปิดประตูและเข้านอนโดยไม่ถอดเสื้อผ้าออกด้วยซ้ำ

 

เมื่อเขาตื่นขึ้นมา มันก็มืดแล้ว

 

ลู่โจวนั่งอยู่บนเตียงและขยี้ผมที่ยุ่งเหยิงของตน จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเพื่อดูเวลา

 

เขาจำได้ว่าเขากลับมาที่หอพักประมาณหกโมงเช้า

 

“ฉันหลับไปสิบสองชั่วโมง…”

 

ครั้งต่อไปที่เขาสามารถนอนหลับก็คือหลังการแข่งขันจบ

 

ลู่โจวไปห้องน้ำชำระตัวเองก่อนจะมุ่งตรงไปห้องคอมพิวเตอร์

 

เมื่อเขามาถึงห้องคอมพิวเตอร์ หวังเสี่ยวตงก็กำลังเขียนโปรแกรมบรรทัดสุดท้ายแล้ว

 

หลินอวี่เซียงไม่อยู่ แต่เธอซื้ออาหารทิ้่งไว้ให้ อาหารยังคงอุ่นๆอยู่ บางทีเธอคงจากไปได้ไม่นาน

 

ลู่โจวเปิดถุงพลาสติกแล้วกำลังจะหยิบตะเกียบ แต่แล้วเขาก็เห็นเศษกระดาษในถุง

 

เขาค่อยๆคลี่กระดาษออกอย่างช้าๆ

 

[พยายามให้เต็มที่ ~ ^.^ ~]

 

ลู่โจว “…”

 

ลู่โจวขยำกระดาษจนกลายเป็นลูกบอลแล้วโยนมันทิ้งลงถังขยะก่อนจะแกะตะเกียบใช้แล้วทิ้งแล้วเริ่มกินข้าว

 

เมื่อเขาทานข้าวเย็นเสร็จ เขาก็ไปล้างหน้าที่ห้องน้ำแล้วทิ้งกล่องอาหารระหว่างทาง

 

เมื่อเขากลับมา หวังเสี่ยวตงก็ดันแว่นตา เขาลุกขึ้นยืนแล้วกล่าว “ฉันเขียนโปรแกรมเสร็จแล้ว ฉันส่งโค้ดที่ฉันใช้สำหรับโจทย์ทั้งสามไปให้ใน QQ ของคุณแล้ว ฉันจะกลับมาตอนตีสาม คุณต้องทำวิทยานิพนธ์”

 

“โอเค ตั้งนาฬิกาปลุกด้วย อย่าลืม”

 

“ทราบแล้ว” หวังเสี่ยวตงพยักหน้าแล้วเดินจากไป

 

ลู่โจวเป็นนักวิ่งไม้สุดท้าย เขานั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์แล้วบิดขี้เกียจ

 

มันทุ่มนึงแล้ว พวกเขายังมีเวลา 37 ชั่วโมงจนกว่าจะถึงเวลาส่งวิทยานิพนธ์

 

ภายใน 37 ชั่วโมง เขาต้องสรุปกระบวนการคำนวณทั้งหมด แนวคิดการสร้างแบบจำลอง กระบวนการและคำตอบของโจทย์ทั้งสาม ทั้งหมดนี้อยู่ในวิทยานิพนธ์ 20-30 หน้า

 

ไม่ว่าแบบจำลองจะสวยงามแค่ไหนหรือโปรแกรมจะฉลาดแค่ไหน ผู้ตัดสินก็จะตัดสินโดยการนำเสนอวิทยานิพนธ์เท่านั้น ถ้าผู้ตัดสินไม่อาจทำความเข้าใจกับวิทยานิพนธ์ได้ งั้นรางวัลก็คงหมดหวังแล้ว

 

ดังนั้นขั้นตอนสุดท้ายจึงไม่อาจทำอย่างฉาบฉวย!

 

ลู่โจวเข้าสู่โหมดทำงานและลืมเลือนเวลาโดยสมบูรณ์ สมาธิทั้งหมดจดจ่ออยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ การพิมพ์และความคิดของเขากำลังทำงานด้วยความเร็วแสง

 

บทคัดย่อและคีย์เวิร์ดต้องเขียนในหน้าเดียวตามรูปแบบที่กำหนดไว้ ลู่โจวแก้ไขบทคัดย่อและนั่นมันก็แทบไม่ได้ตัดอะไรออกเลย

 

ไม่มีใครรู้กระบวนการคิดของแบบจำลองได้ดีกว่าเขาแล้ว ดังนั้นขั้นตอนนี้จึงง่ายดายมาก

 

ถัดไปเป็นกระบวนการถกเถียงและให้เหตุผลอันยุ่งยาก นี่คือส่วนหลักของวิทยานิพนธ์ทั้งเล่ม แม้ว่ามันจะไม่ได้ใช้พื้นที่มากนัก แต่มันเป็นส่วนที่ใช้เวลาทำนานที่สุด

 

เหตุผลหลักไม่ใช่แค่มันเกี่ยวข้องกับแนวคิดแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เท่านั้น มันยังเกี่ยวข้องกับการเขียนโปรแกรมอีกด้วย

 

ลู่โจวไม่ได้มีปัญหากับคณิตศาสตร์ แต่เขาจำเป็นต้องสื่อสารกับคนเขียนโปรแกรมสำหรับส่วนของโปรแกรม

 

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ดวงอาทิตย์ลับฟ้าไปและโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง มันส่องสว่างผ่านเส้นขอบฟ้าอีกครั้ง

 

เมื่อคืนนี้จบลง ลู่โจวก็ทำส่วนสุดท้ายของส่วนคำตอบของโจทย์เสร็จแล้ว

 

เขาบิดขี้เกียจแล้วจ้องมองวิทยานิพนธ์ด้วยดวงตาปรือๆ เขาหาวขณะพูดกับตัวเอง

 

“…ถัดไปเป็นอ้างอิงและภาคผนวก ในที่สุดมันก็ใกล้เสร็จแล้ว”

 

ลู่โจววางมือทั้งสองข้างบนคีย์บอร์ดแล้วคัดลอกชื่อเอกสารอ้างอิง

 

[

 

…การวิเคราะห์และการออกแบบวิถีการเลี้ยวด้วยแรงโน้มถ่วงของดวงจันทร์ (C) การประชุมทางวิชาการครั้งที่สองของคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญเทคโนโลยีสำรวจอวกาศสมาคมการบินและอวกาศหัวกว๋อประเทศจีน 2005

 

…การวิจัยเกี่ยวกับการตรวจจับและการหลีกเลี่ยงอุปสรรคการนำคนไปสัมผัสพื้นผิวดวงจันทร์ การกลับมาจากอวกาศและการรับรู้ระยะไกล 2014 35: 11-19

 

 

]

 

โดยรวมแล้ว เขาอ้างถึงวิทยานิพนธ์จีนหกฉบับ และวิทยานิพนธ์ภาษาอังกฤษอีกหนึ่งฉบับ

 

สำหรับขั้นตอนสุดท้าย ลู่โจวคัดลอกโค้ดของหวังเสี่ยวตงลงในภาคผนวก

 

หวังเสี่ยวตงยืนอยู่หลังลู่โจว เขาดันแว่นแล้วมองไปยังข้อความบนหน้าจอแล้วถาม “เสร็จแล้ว?”

 

“ใช่ เสร็จหมดแล้ว ช่วยผมตรวจหาข้อผิดพลาดหน่อย ถ้าไม่มีข้อผิดพลาดก็แปลงมันเป็นไฟล์ PDF ได้เลย” ลู่โจวกล่าวและลุกจากเก้าอี้ เขาสะบัดหัวที่วิงเวียนแล้วกล่าว “ผมจะไปนอน ผมมอบงานตรวจสอบเอ็มดีห้าและอัพโหลดให้คุณ”

 

“ไปพักเถอะ” หวังเสี่ยวตงกล่าว เขาหยุดสักครู่ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “เดินระวังๆด้วย อย่าสะดุดอะไรเข้าให้ล่ะ”

 

“อืม” ลู่โจวพยักหน้าแล้วกล่าว จากนั้นเขาก็เดินออกห้องคอมพิวเตอร์ไป

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 801 อ่านนิยาย

( อ่านต่อข้างล่าง )


หลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน

ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง

ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา

จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล

“ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?”

“ไม่ได้”

“เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?”

“ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”


Options

not work with dark mode
Reset