Scholar’s Advanced Technological System 325 รางวัลเคมีอดัมส์!

ตอนที่ 325 รางวัลเคมีอดัมส์!

ลู่โจวคงหัวเราะแน่นอนถ้าเขารู้ว่าศาสตราจารย์สแตนลีย์กำลังคิดอะไร

พูดตามตรง ลู่โจวไม่ได้สนใจที่คุยกันเลย

เพราะเขาไม่จำเป็นต้องสนใจ เขามีเรื่องสำคัญกว่านั้นต้องทำ…

ลู่โจวอยู่ในห้องพักของโรงแรมทั้งคืน

วันต่อมา งานประชุมเคมีอินทรีย์ที่จัดโดยสมาคมเคมีสหรัฐก็เริ่มขึ้น

นักวิชาการจากทั่วทุกมุมโลกเข้าร่วมการประชุมนี้ บางคนก็มาจากอเมริกา บางคนก็มาจากจีน

ตอนเก้าโมงเช้า ห้องประชุมขนาดใหญ่ก็เต็มไปด้วยผู้คน

แม้ว่าจะยังมีเวลาอีกชั่วโมง กว่างานประชุมจะเริ่มอย่างเป็นทางการ แต่หลายคนก็มาถึงแล้ว และทุกคนต่างก็กำลังรออย่างอดทน

พิธีเปิดของรางวัลเคมีอดัมส์เป็นช่วงสำคัญของงานประชุมเคมีอินทรีย์ ไม่มีใครอยากพลาดไป

ลู่โจวเป็นนักวิชาการจีนคนแรกที่ได้รับเหรียญรางวัล เขาย่อมเป็นศูนย์กลางของความสนใจ

เมื่อลู่โจวกำลังเตรียมพร้อมอยู่หลังเวที เขาก็บังเอิญเจอกับนักข่าวของ CCTV

หญิงสาวกำลังถือไมโครโฟนอยู่ ลู่โจวรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเธอ ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ว่าเธอเป็นนักข่าวที่เขาพบตอนรับรางวัลโคลที่สตอกโฮล์ม

โชคชะตาเป็นสิ่งมหัศจรรย์

นักข่าวยิ้มและพูดเสียงหวาน “สวัสดีค่ะศาสตราจารย์ลู่ ฉันขอเวลาคุณห้านาทีได้ไหม?”

มีเวลาอีกชั่วโมงกว่าที่พิธีเปิดจะเริ่ม และลู่โจวต้องใช้เวลาห้านาทีในการเตรียมตัว

เขากล่าว “แน่นอน”

หญิงสาวยื่นไมโครโฟนออกมา “คุณรู้สึกยังไงคะ?”

ลู่โจวตอบ “มันยังเร็วไปหน่อยที่จะตอบคำถามนี้เพราะเหรียญยังอยู่ในมือศาสตราจารย์เบอร์สไตน์อยู่เลย”

นักข่าวยิ้ม “งั้นฉันขอเปลี่ยนคำถาม เนื่องจากคุณเป็นนักวิชาการจีนคนแรกที่ได้รับเหรียญรางวัลนี้ คุณต้องตื่นเต้นมากเลยใช่มั้ยคะ?”

ลู่โจวยิ้มแล้วตอบ “ผมตื่นเต้นมาก แต่นั่นเป็นตอนสองเดือนก่อน ตอนที่ผมได้ยินว่าผมได้รับรางวัลนี้ครั้งแรก”

หญิงสาวถาม “คนส่วนใหญ่ได้ยินเรื่องของคุณตอนคุณแก้ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคและตอนที่คุณชนะรางวัลคลอฟอร์ด ดังนั้นพวกเขาต้องประหลาดใจแน่เลยที่นักคณิตศาสตร์สามารถชนะรางวัลเคมีอดัมส์ งั้นฉันขอถามได้ไหมว่าอะไรที่ทำให้คุณจุดประกายมาสนใจเคมี?”

ลู่โจวไม่ได้ตอบคำถามนี้ตรงๆ กลับกันเขายิ้มแล้วกล่าว “จำสิ่งที่ผมพูดกับคุณที่สตอกโฮล์มได้ไหม?”

นักข่าวสาวยิ้ม “ฉันจำได้ว่า คุณบอกว่าจุดประสงค์ของคณิตศาสตร์คือการเปลี่ยนวิทยาศาสตร์”

“ใช่แล้ว จุดประสงค์ของคณิตศาสตร์คือเปลี่ยนวิทยาศาสตร์” ลู่โจวพยักหน้า “และตอนนี้ ผมกำลังเปลี่ยนวิทยาศาสตร์”

การสัมภาษณ์กินเวลาไปห้านาทีเท่านั้น

พิธีเปิดเริ่มแล้ว มันใกล้ถึงเวลามอบรางวัล

ลู่โจวเดินขึ้นไปบนเวที เขารับเหรียญทองและนาฬิกาเงินจากศาสตร์เบอร์สไตน์ ประธานสมาคมเคมีสหรัฐ

การมอบรางวัลที่ทำจากเงินให้เป็นธรรมเนียมของรางวัลเคมีอดัมส์ และรางวัลแต่ละปีจะแตกต่างกัน

นาฬิกาเงินเรือนนี้เล็กมาก มันมีสัญลักษณ์ของรางวัลเคมีอดัมส์ถูกสลักไว้ด้านหลัง เนื่องจากมันทำขึ้นอย่างประณีต ทำให้นาฬิกาเรือนนี้แพงมาก แต่เมื่อเทียบกับเกียรติยศของรางวัลเคมีอดัมส์ เงินไม่มีนัยสำคัญเลย

ศาสตราจารย์เบอร์สไตน์จับมือกับลู่โจวแล้วกล่าว “การพัฒนาพลังงานใหม่เกี่ยวข้องกับอนาคตของเรา ฉันขอขอบคุณสำหรับผลงานของคุณที่มีต่อโลกและทำให้เรามีเวลาวิจัยมากขึ้น”

ดูเหมือนนาฬิกาเรือนนี้จะมีความหมายซ่อนอยู่

ลู่โจวรับนาฬิกาจากมือศาสตราจารย์แล้วกล่าว “ขอบคุณครับ”

เสียงปรบมือดังขึ้นในสถานที่จัดงาน

ช่วงมอบรางวัลก็จบลงแล้ว

อย่างไรก็ตามพิธียังไม่เสร็จ

รางวัลเคมีอดัมส์มีธรรมเนียมที่ผู้ชนะรางวัลต้องกล่าวคำสุนทรพจน์เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงในระหว่างพิธี

นี่เป็นไฮไลท์ของพิธีมอบรางวัล

ลู่โจวปรับไมโครโฟนแล้วเริ่มพูด

“วัสดุ พลังงาน และเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นสามเสาหลักของเทคโนโลยีสมัยใหม่ อย่างไรก็ตามนอกจากเทคโนโลยีสารสนเทศ งานวิจัยของเราในสาขาวัสดุและพลังงานนั้นก้าวหน้าไปอย่างเชื่องช้ามานับศตวรรษแล้ว”

“ชุมชนวิชาการเข้าใจผิด ทุกวันจะมีเทคโนโลยีใหม่กำเนิดขึ้นในห้องปฏิบัติการในมุมต่างๆ ของโลก ผมเชื่อว่าทุกท่านที่อยู่ตรงนี้ต่างก็รู้ว่าเราไม่ได้ขาดแคลนวัสดุใหม่ แต่เราขาดวัสดุที่มีประโยชน์ต่างหาก”

“ผมคิดว่าหนึ่งในเหตุผลก็คือเราไม่มีระบบเชิงทฤษฎีที่สามารถค้นหาวัสดุที่เป็นประโยชน์ต่อเรา เรากำลังอาศัยสัญชาตญาณทางวิทยาศาสตร์ของนักวิจัยเท่านั้น”

“นี่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมศึกษาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ” ลู่โจวหยุดชั่วครู่แล้วมองตรงไปยังฝูงชน “ผมเชื่อว่าด้วยการคำนวณที่แม่นยำ เราจะสามารถคำนวณวัสดุที่มีศักยภาพชนิดใหม่และช่วยลดเงินและเวลาลงได้บ้าง”

ศาสตราจารย์และนักวิชาการในห้องเริ่มกระวนกระวาย

พระเจ้า ชายคนนี้คิดวิธีพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์ได้อีกแล้วเหรอ?

“…การบรรยายของผมจะเป็นกึ่งวิชาการ”

นักวิชาการถอนหายใจอย่างโล่งอก โดยเฉพาะเหล่าศาสตราจารย์เคมีที่ไม่ค่อยเก่งคณิตศาสตร์

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณเป็นทิศทางวิจัยที่มีศักยภาพ และโลกวิชาการก็ตระหนักถึงคุณค่าของมัน อย่างไรก็ตามทฤษฎีของศาสตราจารย์ลู่เข้าใจได้ยากเกินไป

แม้ว่าศาสตราจารย์หลายท่านในสาขาอย่างเคมีคริสตัล และวัสดุนาโนจะเข้าใจเรขาคณิตและทอพอโลยี แต่ความรู้ของพวกเขาก็มีเพียงพื้นฐาน

ตอนนี้ดูเหมือนพวกเขาไม่ต้องกังวลอีกต่อไป

ลู่โจวบอกแล้วว่านี่จะเป็นสุนทรพจน์กึ่งวิชาการ เขาจะไม่พูดเรื่องที่มันยากเกินไป

“…ผมศึกษาผลของขนาดรูพรุนและเขตพื้นผิวของคาร์บอนนาโนสเฟียร์ต่ออัตราการแพร่กระจายของสารประกอบพอลิซัลไฟต์ โคพอลิเมอร์ของพอลิอะนิลีนฟลูออรีนพอลิไพรโรลถูกใช้เป็นสารตั้งต้น และพอลิไดแอลลิลไดเมทิลแอมโมเนียมถูกใช้เป็นสารที่เกิดจากกระบวนการเปลี่ยนของสารตั้งต้น”

ขณะที่พูด ลู่โจวก็หยิบชอล์กขึ้นมาจากโพเดียมแล้ววาดแบบจำลองโมเลกุลตัวอย่างบนกระดานดำที่อยู่ด้านหลัง เขาเขียนส่วนพื้นผิว รูพรุน และข้อมูลอย่างอื่นไว้หลังแบบจำลอง

จนถึงตอนนี้ ทุกอย่างเข้าใจได้ง่าย

ทุกคนลดความระวังลง แต่จู่ๆ ลู่โจวก็หยุดเขียนแล้วพูดต่อ “ตอนที่ผมศึกษาเรื่องเหล่านี้ ผมก็พบกับบางสิ่งที่น่าสนใจ”

ลู่โจวรีบเขียนสมการบรรทัดแรก

จากนั้นเขาก็หลุดออกจากการควบคุม…

วู้ดส์นั่งอยู่แถวหลังของห้องบรรยาย  เขามองไปโดยรอบด้วยสีหน้ากังวล

ก่อนมาเป็นผู้บริหารของเอ็กซอนโมบิล เขาเป็นวิศวกรมาก่อน ดังนั้นเขาจึงเข้าใจวงการเคมี แม้ว่าเขาจะไม่เคยทำงานวิจัย แต่เขาก็ยังอ่านวิทยานิพนธ์ได้

แต่ตอนนี้เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เขียนบนกระดานดำเลย

วู้ดสูดหายใจลึกๆ เขาหันไปมองศาสตราจารย์สแตนลีย์ก่อนจะกระซิบเบาๆ “บรรยายกึ่งวิชาการทั้งหมดนี้ยากไหม?”

ศาสตราจารย์สแตนลีย์ลังเลชั่วครู่ก่อนจะตอบเขา

“ปกติแล้วมันไม่ใช่แบบนี้…”

เห็นได้ชัดเลยว่า…มันไม่ปกติ

…………………………………

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 801 อ่านนิยาย

( อ่านต่อข้างล่าง )


หลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน

ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง

ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา

จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล

“ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?”

“ไม่ได้”

“เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?”

“ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”


Options

not work with dark mode
Reset