Scholar’s Advanced Technological System 316 เรื่องใหญ่

ตัวอย่างการเดินทางข้ามประเทศและในที่สุดก็มาถึงห้องแล็บเคมีฟลิก

ลู่โจวหยิบพัสดุแล้วเอาตัวอย่างไปที่ห้องแล็บชั่วคราวของเขา

ไม่นานมานี้เขาเพิ่งพบว่าห้องแล็บเคมีฟลิกไม่เพียงแต่จะมีบริการทดสอบบุคคลที่สามเท่านั้น แต่ห้องแล็บของพวกเขายังสามารถเช่า และซื้อเวลาใช้อุปกรณ์ของพวกเขาได้ด้วย

ค่าธรรมเนียมบริการทดสอบบุคคลที่สามปกติราคาจะค่อนข้างสูง มันอยู่ในช่วงหมื่นเหรียญจนถึงประมาณแสนเหรียญ แต่ราคาเช่าอุปกรณ์นั้นเป็นที่ยอมรับได้มากกว่า

ลู่โจวเช่าอุปกรณ์ชิ้นหนึ่ง จากนั้นเขาก็โทรหาศาสตราจารย์จิริคเพื่อขอยืมตัวนักศึกษาปริญญาเอกมาเป็นผู้ช่วย

เหมือนครั้งที่แล้ว นั่นก็คือคอนนี่

นักศึกษาปริญญาเอกคนนี้ดูเหมือนกับนักกีฬารักบี้ แต่เมื่อเทียบกับปีที่แล้ว เขากำยำยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

ลู่โจวมองคอนนี่ด้วยสายตาแปลกๆ

“คุณเปลี่ยนไปวิจัยชีววิทยาแล้วหรือ?”

คอนนี่งง เขาถาม “ไม่ ทำไมคุณถึงถามแบบนั้นครับ?”

“ไม่มีอะไร…” ลู่โจวส่ายหน้า “ช่างมันเถอะ”

ถ้าเขาเป็นแบบนี้ต่อไป เขาจะกลายเป็นเดอะฮัลค์ได้เลย

แต่ถ้าฉันพูดแบบนั้น เขาจะเคืองเอา

“…อันที่จริงผมรู้ว่าคุณอยากพูดอะไร” คอนนี่ถอนหายใจและเกาหัวแกรกๆ “เพราะผมตัวใหญ่เกินไป ศาสตราจารย์จิริคเลยไม่ให้ผมใช้อุปกรณ์ เขาบอกว่าผมอาจทำอุปกรณ์พัง”

“เอ่อ…” ลู่โจวมองคอนนี่และไม่รู้จะปลอบยังไง “ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก”

ศาสตราจารย์จิริคก็ไม่ได้ตัวเล็กเหมือนกัน แต่อย่างน้อยเขาก็ตัวเล็กกว่าเมื่อเทียบกับนักกีฬาบาสเกตบอล

คอนนี่ถูจมูก “จริงๆนะ? คุณอยากให้ผมทำอะไรเหรอครับ?”

ลู่โจวดูกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องกราดในห้องแล็บ “แค่…ช่วยฉันประมวลตัวอย่าง คุณรู้ว่าต้องทำไงใช่ไหม?”

คอนนี่ยิ้ม “ครับ!”

ลู่โจวหยิบเอาตัวอย่างมากกว่าสามสิบชิ้นออกมาจากไหแก้วอันเล็กที่ถูกปิดไว้แล้วบอกให้คอนนี่ทราบถึงสิ่งสำคัญที่ต้องระวัง จากนั้นเขาก็เอาผงสีดำออกจากไหแก้วที่มีเครื่องหมายหมายเลขหนึ่งออกมาผสมเข้ากับน้ำไอออน

ซารอทประมวลตัวอย่างก่อนส่งมาแล้ว ผงตัวอย่างถูกทำให้บริสุทธิ์ มันไม่จำเป็นต้องเอาไปกรองเพิ่มด้วยซ้ำ

ถึงกระนั้นลู่โจวจะเอาตัวอย่างเข้าไปสังเกตเลยก็ไม่ได้ เพราะการรวมตัวกันของคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงจะทำให้ผลการสังเกตแย่ลง

ด้วยความช่วยเหลือของคอนนี่ ลู่โจวจึงแยกตัวอย่างแต่ละชิ้นและเอาตัวอย่างวางลงแผ่นทองแดงอย่างระมัดระวัง

“เสร็จแล้ว!”

ในที่สุดหลังตัวอย่างถูกประมวล ลู่โจวถอนหายใจ เขาวางแผ่นทองแดงชิ้นสุดท้ายลงก่อนบิดคอคลายเมื่อย

เนื่องจากตัวคาร์บอนเองก็เป็นวัสดุนำไฟฟ้า มันจึงจัดการได้ง่าย ถ้าเป็นวัสดุฉนวนไฟฟ้า ตัวอย่างต้องถูกประมวลด้วยทองคำ

วิธีนี้แพงไหมอย่างนั้นหรือ?

ไม่…ที่จริงมันไม่แพงเลย

ที่จริงทองคำราคาค่อนข้างถูกเมื่อเทียบกับโลหะมีค่าอื่นและสารอินทรีย์เคมีที่ใช้ในห้องแล็บ ส่วนตัวอย่างที่ซารอทส่งมา ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อมิลลิกรัมมากกว่าร้อยเหรียญ

เหตุผลที่ทำไมลู่โจวระมัดระวังขนาดนี้ก็เพราะค่าใช้จ่ายการทดลองนี้มาจากกระเป๋าเขา

โชคดีที่คอนนี่ทำตามความคาดหวังของเขา และไม่ได้ทำตัวอย่างเสียหายแม้แต่น้อย คอนนี่วางแผ่นทองแดงลงแล้วถามลู่โจว “ฝั่งผมเสร็จแล้ว เราจะทำอะไรต่อ?”

ลู่โจวกล่าว “มาสแกนด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนกันเถอะ”

ส่วนงานที่เหลือง่ายมาก ลู่โจวใช้อุปกรณ์ทีละขั้นตอน แผ่นทองแดงที่มีตัวอย่างถูกยึดติดกับแผ่นตัวนำก่อนที่เขาจะป้อนเข้าไปในห้องปฏิบัติการการทดสอบ

เมื่อลู่โจวยืนยันว่าแรงดันภายในห้องมีความเสถียร เขาก็เริ่มป้อนค่าสถิติอย่างระมัดระวัง

“กำหนดกระแสไฟฟ้าที่ 10μA[1] ระยะการทำงานแปดมิลลิเมตร และโหมดการสแกนคือ…”

ลู่โจวใช้จอยสองตัวที่แผงควบคุมเพื่อเคลื่อนย้ายตัวอย่างไปไว้ในตำแหน่งอย่างระมัดระวัง คอนนี่ยืนอยู่หน้าคอมพิวเตอร์และปรับรูรับแสงและค่าแรงดันเร่ง

งานเสร็จแล้ว

ตอนนี้ ถึงเวลาเก็บเกี่ยวผลงานแล้ว

ตรงส่วนนี้ง่ายมาก

ลู่โจวสามารถรวบรวมข้อมูลทุกอย่างที่ต้องการได้อย่างง่ายดายโดยปรับความละเอียด ค่าแรงดันเร่ง และระยะทำงาน

คอนนี่ดูอุปกรณ์และกล่าวอย่างสะเทือนอารมณ์ “สิ่งนี้ใช้งานได้ง่ายกว่ากล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนทั่วไปอย่างมาก”

“แน่นอน” ลู่โจวยิ้ม “ถ้าการทดลองประสบความสำเร็จ ฉันจะให้เวลาเช่าที่เหลือแก่คุณ”

คอนนี่กล่าว “จริงเหรอครับ? ขอบคุณครับ!”

แม้ว่าคอนนี่จะอยากใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องกราดของศาสตราจารย์จิริค แต่ศาสตราจารย์จิริคไม่อยากเสียเวลากับวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาปริญญาเอก เพราะจิริคก็มีงานทดลองมากมายที่ต้องทำ

ตอนนี้ลู่โจวเป็นเหมือนเทพมาโปรดจากสรวงสวรรค์

ลู่โจวยิ้มแล้วพูดอย่างเฉยเมย “แน่นอน ตราบใดที่คุณทำตามคำแนะนำของฉัน ฉันจะตอบแทนให้คุณ”

คอนนี่มีแรงจูงใจมากกว่าเดิมหลังได้ยินคำพูดของลู่โจว

ความละเอียดถูกขยายไประดับนาโนเมตร และโครงสร้างระดับจุลภาคของคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงก็ปรากฏให้ผู้ทดลองทั้งสองได้เห็น

ลู่โจวดูภาพแล้วความคิดเขาก็แล่นทันที

จู่ๆ เขาก็นึกถึงบางอย่าง “คอนนี่ จากตัวอย่างเหล่านี้ ช่วยฉันหาคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงระดับนาโนที่มีพื้นผิวจำเพาะในช่วง  [2326m2g-1, 3762m2g-1] และเส้นผ่าศูนย์กลางของ [60nm-70nm]!”

“ครับ” คอนนี่ตอบ เขาเริ่มใช้งานคอมพิวเตอร์อย่างไม่ลังเล “…ศาสตราจารย์ ตัวอย่างที่สิบเอ็ด สิบสี่ สิบห้าและยี่สิบสามตรงตามความต้องการของศาสตราจารย์ มีคำแนะนำอะไรไหม?”

ลู่โจวหาไหตัวอย่างตามหมายเลขนั้นแล้วจ้องมองผงสีดำที่อยู่ข้างใน

“ฉันอยากให้คุณทำอะไรบางอย่าง”

คอนนี่กล่าวอย่างจริงจัง “ได้ครับ”

“ยืมเครื่องทดสอบแบตเตอรี่และแม่พิมพ์แบตเตอรี่ชนิดปุ่มให้ฉันหน่อย” ลู่โจวมองไปรอบห้องแล็บแล้วกล่าวเสริม “และตัวอย่างซัลเฟอร์”

“ฉันจะทำเรื่องใหญ่”

………………………………….

[1] μA – ไมโครแอมแปร์