Monster Factory ตอนที่ 28 โรงงานใหม่
1.5 ล้าน!
นี่มันคือ 1.5 ล้าน!
เมื่อบอกลากงเหว่ยแล้วเย่ชิงก็กลับไปที่ออฟฟิศในโรงงานของเขา เขาตรวจดูเช็คไม่หยุดและทะนุถนอมราวกับว่ามันเป็นเด็กทารกแรกเกิด เย่ชิงอยากถ่ายรูปเช็คไปอวดเพื่อนๆแล้วก็อยากอวดเงินอีกนับล้านที่เหลืออยู่ในบัญชีธนาคารของเขาด้วย
ต้องเงียบๆไว้ อย่าทําตัวผิดสังเกต!
เย่ชิงทําได้เพียงกล่อมตัวเองให้สงบลงจะได้ไม่ทําอะไรโง่ๆลงไป ตลอดทั้งคืนเขายังคงนอนไม่หลับเพราะเช็คใบนี้ ที่เวิร์กชอปในขณะนี้ คนงานทั้ง 10 และช่างฝีมือสองตัวกําลังหาเงินมาให้เยู่ชิงด้วยการตัดและแกะสลักขอบคันหิน ตอนนี้เขามีเงินแล้ว ถึงเวลาที่จะคิดเรื่องการสร้างโรงงานที่เงียบๆแห่งใหม่เพื่อแก้ปัญหาการเปิดเผยตัวของพวกมอนสเตอร์โดยบังเอิญ
จงหยุนตั้งอยู่ใกล้กับชายฝั่ง ล้อมรอบด้วยเขต เมืองใหญ่และไม่ได้อยู่ติดกับภูเขาขนาดใหญ่ลูกใดเลย สถานที่อันเงียบสงบรอบจงหยุนนั้นหาไม่ได้ง่ายๆ แต่มันก็ไม่ได้หายากเช่นกัน เย่ชิงจําได้ว่ามีเนินเขาที่แห้งแล้งและราคาย่อมเยาจํานวนมากทางด้านตะวันออกของเมือง เนื่องจากมันอยู่ใกล้กับชายฝั่งและไม่สามารถสร้างท่าเรือเดินทะเลได้เพราะมีเศษหินในพื้นที่จึงไม่ค่อยมีคนอยู่ที่นั่น
ถ้าฉันสร้างโรงงานที่นั่น ฉันก็จะได้แยกตัวออกมาจากทุกคน แน่นอนอยู่แล้วว่าโรงงานก็ต้องมีคนงาน คนงานที่สูง 1.9 เมตร หนักกว่า 300 ปอนด์ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะให้พวกมันตัดเขี้ยวออกแล้วปลอมตัวเป็นคนผิวดําทั้งหมด มีแค่ไม่กี่ตัวก็ยังพอได้ แต่หากที่โรงงานมีพวกมันอยู่เต็มไปหมดก็มีแต่จะเรียกให้ตํารวจแห่มาเท่านั้น
บางที…..
เย่ชิงผู้ที่กําลังเลื่อนดูฟอรั่มอยู่อย่างไร้จุดหมายก็ทิ้งไอเดียดีๆขึ้นมา
เมื่อพ่อออกจากโรงพยาบาลฉันจะคืนโรงงานให้พ่อไปดูแลแล้วก็ให้พ่อจ้างคนงานมากลุ่มหนึ่ง จากนั้นฉันก็จะเปิดโรงงานมอนสเตอร์ที่เงียบสงบใกล้ชายฝั่งได้ เมื่อถึงตอนนั้นฉันก็จะให้พวกมอนสเตอร์สร้างชิ้นส่วนสุ่มๆไปให้คนงานของโรงงานเก่าและทําให้โรงงานเก่าประสบความสําเร็จ
โรงงานเก่าก็จะขยายขนาด มีเทคโนโลยีขั้นสูงและผลิตภัณฑ์ที่ประสบความสําเร็จออกสู่ตลาด เมื่อมีคนงานและเครื่องจักรจํานวนมากคนก็จะคิดว่าโรงงานเก่ามีความแข็งแกร่งและสามารถวิจัยเทคโนโลยีใหม่ๆที่ก้าวหน้าได้ เมื่อเวลานั้นมาถึงโรงงานมอนสเตอร์ก็จะสามารถปกปิดตัวเองได้และสร้างเงินเป็นกอบเป็นกํา
นี่เป็นเพียงแผนลับๆสําหรับตอนนี้เท่านั้น เย่ชิงเชื่อมั่นว่าเมื่อเลเวลของโรงงานมอนสเตอร์สูงมากพอแล้วก็จะมีแผนที่ดีกว่านี้แน่นอน
เช้าวันรุ่งขึ้น เย่ชิงตื่นขึ้นมาอย่างพออกพอใจและรีบไปธนาคารที่อยู่ใกล้ที่สุดพร้อมกับเช็คของกงเหว่ย เงิน1.5 ล้านหยวนนั้นเย่ชิงฝากไว้ในบัตรของเขาโดยตรง คงเป็นเพราะเขาฝากเงินจํานวนมากในครั้งเดียว ผู้จัดการธนาคารอยากให้เขาทําบัตรเครดิตไว้ นอกจากนี้ก็ยังเสนอบัตรเครดิต ทองวงเงิน 50,000 หยวนเมื่อเขาฝากเงินไว้ในธนาคารขั้นต่ํา 500,000 หยวนเป็นเวลา 3 เดือน
เย่ชิงเคยใช้บัตรเครดิตมาก่อนและวงเงิน 50,000 หยวนในตอนนี้ก็ไม่ได้จูงใจเขาเลย ในอนาคตเมื่อมีผลิตภัณฑ์ตีตลาดมากขึ้น เขาน่าจะสามารถสมัครบัตรเครดิตของธนาคารไอซีบีซีได้เลย
เมื่อเย่ชิงหลุดพ้นจากผู้จัดการรายนี้มาได้ เขาก็ไป Apple Store ที่ใกล้ที่สุดและซื้อ 6S ใหม่ ไอโฟน 4 เครื่องเดิมนั้นมันล้าสมัยจริงๆ อินเทอร์เน็ต 2G ช้ามากตอนที่เข้าเว็บต่างๆ และ WeChat เมื่อเปลี่ยนมาใช้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ จู่ๆเย่ชิงก็รู้สึกว่าเสื้อผ้าของเขาดูไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
เสื้อผ้าราคาถูกธรรมดาๆทั้งนั้นเลย ตอนนี้ฉันเป็นเศรษฐีเงินล้านและกําลังจะเป็นมหาเศรษฐีแล้ว อย่างน้อยก็ต้องแต่งตัวให้เหมือนเศรษฐีหน่อย แล้วฉันก็ต้องแต่งให้เหมาะสมกับการไปทานมื้อเที่ยงกับจางจื่อตง
แต่เดิมเมื่อเย่ชิงไปซื้อเสื้อผ้า การไปช้อปที่ห้าง นั่นก็ถือว่าหรูแล้ว ตอนนี้เขาไม่ได้หยุดดูของที่ร้าน Golden Falcon ด้วยซ้ํา เย่ชิงมุ่งตรงไปที่แบรนด์ต่างประเทศอย่าง Versace, Calvin Klein, Burberry, Louis Vuitton เดินดูไปไม่กี่ร้านก็ทําให้เย่ชิงค่อนข้างตกใจ แม้ในตอนนี้เขาจะมีเงินแต่ถ้าเขาอยากได้เสื้อผ้าแบรนด์เนมครบชุดก็ต้องคิดหนักหน่อยเรื่องราคา
แจ็คเก็ตธรรมดาของ Burberry ราคาสูงกว่าหมื่นหยวน เสื้อโค้ทดีๆก็คงจะราคาหลายแสนแน่นอน หลังจากสํารวจมาสักครู่แล้วเย่ชิงก็พบว่าราคาของ Calvin Klein นั้นประหยัดที่สุดและเหมาะสมกับวัยรุ่น ถึงจะเป็นอย่างนั้นแต่เขาก็ยังใช้เงินเป็นหมื่นซื้อเสื้อผ้าไปหลายชุด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคิดไปเองหรือเพราะของแบรนด์เนม เมื่อเดินไปตามถนนอีกครั้ง เขารู้สึกราวกับว่ามีสาวๆมากมายจ้องมองเขา
สิ่งที่ขาดไปตอนนี้ก็คือรถ
อย่างไรก็เถอะซุปเปอร์คาร์ราคาแพงมากๆเท่านั้นที่เหมาะกับสถานะในปัจจุบันของฉัน ตราบใดที่สามารถทําออเดอร์ขอบคันหินให้เสร็จได้ ฉันก็จะมีเงินพอไปซื้อรถ
เย่ชิงกลับเข้าไปในรถตู้พาณิชย์ที่ไม่ได้ทาสี ก่อนอื่นเขาจะไปที่ชายหาดอ่าวมังกรซึ่งอยู่ทางตะวันออกสุดของจงหยุน เมื่อคืนตอนที่เย่ชิงกําลังเข้าไปดูฟอรั่ม เขาพบประกาศขายอู่ต่อเรือเล็กๆเงียบสงบ เย่ชิงตัดสินใจจะซื้ออู่ต่อเรือ นี้เป็นฐานใหม่ของมอนสเตอร์
หาดอ่าวมังกรตั้งอยู่ในเขตชานเมืองทิศตะวันออกของจงหยุนซึ่งเต็มไปด้วยเนินเขาแห้งแล้งและชายหาดที่มีแต่โขดหิน สิบปีที่แล้ว ที่นั่นเป็นพื้นที่สําหรับการตกหอยนางรม แต่ชาวประมงย้ายออกไปที่อื่นหมดเมื่อคุณภาพน้ําเสื่อมโทรม
อู่ต่อเรือขนาดเล็กนั้นล้มละลายไปนานแล้ว ป้ายประกาศขายที่ประตูด้านหน้าของอู่ต่อเรือติดอยู่ที่นั่นมาเป็นปี แต่เจ้าของอู่ยังมีความมุ่งมั่นมากมายที่จะอัปเดตกระทู้ของเขาทุกวัน หากไม่ใช่เพราะความเพียรเขา เย่ชิงก็ไม่มีทางจะหาสถานที่ที่สะดวกเช่นนี้ได้
หลังจากขับรถตู้มาครึ่งชั่วโมง เมื่อตึกสูงเริ่มบางตาลง สายลมจากทะเลก็พัดมาปะทะใบหน้าของเขาและมีนกนางนวลให้เห็นบ้างเป็นครั้งคราว เย่ชิงเหยียบคันเร่ง เมื่อขับรถบนถนนหวนไห้เพื่อไปยังหาดอ่าวมังกร ในตอนนั้นเอง เสียงเครื่องยนต์ดังมาจากด้านหลัง เมื่อเย่ชิงดูผ่านกระจกมองหลัง Porsche Cayenne สีดําก็ขับผ่านไปด้วยความเร็ว 180 กม./ชม.
เย่ชิงสาปแช่งอย่างเงียบๆ “เอาจริงดิ? รถตู้ของฉันไปทําอะไรให้แกวะ”
เย่ชิงรู้สึกได้ถึงสายลมอันอ่อนโยนจากทะเลและขับรถต่อไปอีก 10 นาที เขาเลี้ยวออกจากถนนหวนไห่เข้าสู่ทางคอนกรีตโทรมๆ หลังจากผ่านเนินเขาแห้งแล้งที่ไม่สูงไม่ต่ํามากมาหลายเนิน ในที่สุดเขาก็มาถึงหน้าอู่ต่อเรือที่เจ๊งไปแล้ว อู่นี้มีเพียงประตูเหล็กพร้อมป้ายติดไว้ ส่วนรั้วเหล็กที่อยู่รอบๆ เย่ชิงไม่รู้ว่าเจ้าขายมันไปแล้วหรือเปล่า แต่เหลือเพียงร่องรอยการมีอยู่ของมันเท่านั้น
โรงงานโลหะสองแถว อาคารคอนกรีตที่ไม่มีหน้าต่างและเครนโครงสําหรับตั้งสิ่งของขนาดเล็กที่ไม่มีมอเตอร์คือสิ่งที่เหลืออยู่ในอู่ต่อเรือ หากคนไร้บ้านเข้ามาเห็นว่าเป็นสภาพในปัจจุบันของมันเป็นอย่างไร พวกเขาคงหลั่งน้ําตาไม่หยุด
แม้ว่าอู่ต่อเรือจะทรุดโทรมเหลือเชื่อแต่เย่ชิง ค่อนข้างพอใจกับภูมิประเทศโดยรอบ หันหน้าเข้าหาทะเลและล้อมรอบด้วยเนินเขาที่แห้งแล้ง กลางเนินเขาเป็นพื้น ที่ขนาดใหญ่ที่มีโขดหินแนวปะการังและตรงกลางนั้นก็เป็นที่โล่งเล็กๆที่ใช้สร้างอู่ต่อเรือ ไม่มีใครอาศัยอยู่รอบๆนี้ อีกทั้งเนินเขาก็สามารถซ่อนมอนสเตอร์เอาไว้ได้ นี่เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการสร้างโรงงานมอนสเตอร์แห่งใหม่
แน่นอนว่าแต่เดิมที่สร้างอู่ต่อเรือขึ้นมากลางเนินเขาแห้งแล้งแบบนี้ เจ้าของอู่ก็ได้คํานึงถึงพายุไต้ฝุ่นเอาไว้แล้ว ที่นี่เป็นที่กําบังลมตามธรรมชาติ ดังนั้นไม่ว่าพายุไต้ฝุ่นจะใหญ่แค่ไหนก็ไม่ส่งผลกระทบใดๆ
สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าที่ดูเหมือนถูกปืนใหญ่ระดมยิงใส่เข้ามาจอดหน้าประตูพังๆ เจ้าของสกูตเตอร์เป็นชายวัยกลางคนที่ดูแก่และผอมแห้ง ใบหน้ากร้านลมแสดงสีหน้าคล้าย กับคนที่พบกับเพื่อนทางอินเทอร์เน็ต
“นี่ ……. คุณเป็นคนที่ต้องการซื้ออู่ต่อเรือนี้หรือ?” ชายวัยกลางคนที่แนะนําตัวเองตอนที่โทรคุยกันก่อนหน้า ถามด้วยความประหม่า
“ใช่ ผมเองครับ” เย่ชิงลงจากรถอย่างร่าเริง ยื่นบุหรี่ให้และจับมือกับเขา
“แล้วราคาล่ะครับ? ถึงอู่มันจะโทรมแต่ที่ดินก็ยังเป็นของผมอยู่” ชายคนนั้นถอนหายใจ “สิบปีที่แล้ว ที่นี่เคยเป็นที่อยู่อาศัยของชาวประมงที่ตกหอยนางรมและหอยกาบ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว แม้แต่ผีสักตัวก็ไม่มี
“บอกราคามาได้เลยครับ”
“100,000 ไม่มีที่ดิน แต่ถ้าเอาที่ดินด้วยก็ 400,000”
เย่ชิงไม่ได้ตอบตกลงในทันทีแต่ไปเดินดูรอบๆอู่กับชายชรา มันสะอาดเหลือเชื่อ ของสิ่งไหนที่เป็นเหล็กก็ถูกขายออกไป เย่ชิงพยายามเปิดไฟแต่ไฟไม่ติดเลย
“เครื่องวัดกระแสไฟฟ้ายังอยู่ที่นี่ แต่ไฟถูกตัดเพราะไม่ได้ จ่ายค่าไฟ” ชายชรากล่าวอย่างอับอาย “ถ้าคุณซื้ออู่ ผมจะไปจ่ายค่าไฟ คุณจะได้มีไฟใช้ตอนที่ย้ายเข้ามาอยู่”
ความจริงแล้ว 400,000 หยวนสําหรับที่ดินนั้นค่อนข้างแพง ในสายตาของคนส่วนใหญ่อู่นี้ไม่สามารถพัฒนาต่อยอดได้จึงไม่คุ้มค่ามากนัก แต่เย่ชิงชอบภูมิประเทศที่นี่จริงๆ หลังจากถามรายละเอียดเบื้องต้นเกี่ยวกับพื้นที่แล้ว เย่ชิงก็ใช้เวลาในการเจรจาอยู่นานและจ่ายไป 370,000 เพื่อซื้อที่ดินแห้งแล้งผืนนี้
ทันทีที่ทั้งสองตกลงกันได้ชายชราก็ลากเย่ชิงออกไปจัดการเรื่องเอกสารอย่างดีใจ ตอนที่อยู่บนถนนเขาบอกเย่ชิงว่า ด้านล่างภูเขาทางตะวันตกเป็นถ้ําหินปูนธรรมชาติ แม้ว่าปากถ้ําจะเล็ก แต่ด้านในก็มีที่ว่างอย่างน้อย 200 ตารางเมตร มันอุ่นในฤดูหนาวและเย็นในฤดูร้อน เป็นสถานที่ที่เหมาะสําหรับเก็บผักและผลไม้ไว้
เมื่อจัดการเรื่องเอกสารการโอนเสร็จสิ้นแล้ว เย่ชิงก็ใช้โทรศัพท์ของเขาโอนเงิน 370,000 หยวนทันที จากนั้นเขาก็ไปที่หน่วยงานที่อยู่ข้างๆสํานักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการจดทะเบียนธุรกิจ แล้วก็จดทะเบียนบริษัทใหม่
— มอนสเตอร์ เฮฟวี่ อินดัสทรี!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
