Monster Factory ตอนที่ 27 กลับไปที่เทียนหรันจู
ตอนที่ 27 กลับไปที่เทียนหรันจู
ยานเกราะอเนกประสงค์มีกล้องที่ใช้ดูบริเวณรอบๆอยู่หลายตัวทําให้เย่ชิงใช้งานแขนเชื่อมได้อย่างแม่นยํา จุดเชื่อมหนาๆนั้นเมื่อใช้แขนเชื่อมก็อ่อนนุ่มกว่าผิวของหญิงสาวและโค้งงอได้ง่าย แล้วฐานแม่เหล็กของมันก็ทําให้ยานเกราะอเนกประสงค์นั่งลงบนท่อได้อย่างมั่นคง
“มัน มันทําได้จริงๆ ” นักดําน้ําทั้งสองเบิกตาและหายใจอย่างรวดเร็ว ปกติแล้วหากไม่ใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งวันก็ไม่มีทางซ่อมรอยแตกที่สาหัสแบบนี้ได้ แล้วตอนนี้ล่ะ?
ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเสาไอน้ําสูง 20 เมตรก็เริ่มสลายไปแล้ว พัฒนาการอันน่าตกใจนี้ราวกับว่าจู่ๆจิตรกรยุคโบราณก็ได้พบกับคนสมัยใหม่ที่ถือกล้องโพลารอยด์ เมื่อกดถ่ายแล้วก็ได้รูปออกมาทันที แล้วมันก็ยังเหมือนยอดนักสู้ผู้กระหายชัยชนะ แต่เมื่อต่อสู้กับเด็กหนุ่มยังไม่ทันได้ชักดาบด้วยซ้ํา เขาก็ถูกเด็กหนุ่มแทงเข้าที่หัวใจเสียแล้ว งงงวยว่าเขาตายอย่างไร
มันเป็นแค่เรื่องตลกๆ ตอนแรกพวกเขารับประกันว่าแม้จะให้ทีมงานก่อสร้างใต้น้ํามืออาชีพจากอเมริกาจะมาซ่อมก็ไม่สามารถทําให้เสร็จภายในเวลาที่กําหนดได้ แต่ตอนนี้ด้วยหุ่นยนต์ตัวเดียวและเวลาไม่กี่นาที
ไม่กี่นาทีจริงๆ! ภายในระยะเวลาเท่านี้พวกเขาอาจทําได้ เพียงแค่เปลี่ยนลวดเชื่อมในหัวเชื่อมเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น หุ่นยนต์ใต้น้ํานี้ไม่กลัวแม้แต่แรงดันไอน้ําที่อุณหภูมิ 200 °C
ใครเคยเห็นหุ่นยนต์ที่แข็งแกร่งแบบนี้บ้าง?
ปฏิกิริยาของกงเหว่ยนั้นยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด คนอื่นๆตื่นตกใจและคิดว่านี่เป็นสิ่งที่เหลือเชื่อ แต่ว่ามันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงสําหรับเขา เมื่อหุ่นยนต์ใต้น้ํานี้ซ่อมท่อมันก็ดึงเขาออกมาจากความสิ้นหวัง ตอนนี้เขาบินขึ้นไปถึงสวรรค์แล้ว ความสุขที่อธิบายไม่ได้คือสิ่งที่กงเหว่ยกําลังรู้สึกอยู่ในตอนนี้
ใครจะไปคิดว่าจะมีคนที่ซ่อมท่อภายใต้สภาวะที่รุนแรงแบบนี้ได้ เหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้แบบนี้เกิดขึ้นจริงต่อหน้าเขา เหตุการณ์ที่เห็นหุ่นยนต์ใต้น้ําซ่อมท่อที่แตกด้วยความเร็วที่ไม่สามารถจินตนาการได้
กงเหว่ยตะโกนเสียงดัง “เอาข้อมูลมาให้ฉัน! ฉันต้องการอุณหภูมิภายในเครื่องปฏิกรณ์ตอนนี้เลย!”
“มันเพิ่มขึ้น! มันเพิ่มขึ้นครับหัวหน้า!” คนงานข้างๆกงเหว่ยตอบด้วยตาแดงๆ “ในเครื่องปฏิกรณ์มีอุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียสครับ”
หากนี่เป็นสถานการณ์ปกติพวกเขาจะนั่งสบายๆในห้องควบคุมและตรวจสอบข้อมูลด้านในของเครื่องปฏิกรณ์พร้อมกับดื่มชาไปด้วย แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยากขยับไปไหนแม้แต่ก้าวเดียวเพราะปัญหาที่เกิดขึ้นมาจากท่อที่อยู่กลางของทะเลสาบ
“น้องชาย นายคือผู้ช่วยชีวิตฉัน! ผู้ช่วยชีวิต!” ในที่สุดกงเหว่ยก็กลับมาแต่เขาตื่นเต้นดีใจจนเลือดสูบฉีด “ไป ไป! ใช้หุ่นยนต์ของนายเอาชนะไอ้รูรั่วบ้าๆนั่นเลย!”
รอยแตกส่วนใหญ่ถูกซ่อมแล้ว ที่เหลือตอนนี้ก็เป็นเพียงแค่รูเล็กๆที่ยังรั่วอยู่ เมื่อยานเกราะอเนกประสงค์เชื่อมปิดรูสุดท้าย เสาไอน้ํากลางทะเลสาบก็หายไป
“เจ้านายครับ เจ้านาย คุณเห็นหรือเปล่า” หัวหน้างานทั้งสองคนวิ่งเข้ามากอดเจ้านายของพวกเขาอย่างแรงเห มือนคู่แต่งงานใหม่
“เห็นสิ ฉันเห็นแล้ว” กงเหว่ยร้องไห้อีกครั้ง เขาวิ่งไปอ ยู่ข้างเย่ชิง อยากจะเข้าไปกอดแต่ก็กลัวว่าจะรบกวนตอนที่เขาควบคุมหุ่นยนต์
“ไม่ต้องห่วงครับ เกือบเสร็จแล้ว เหลือแค่ต้องเชื่อมชั้นนอกป้องกันไม่ให้น้ํารั่วเข้าไป” เย่ชิงอธิบายขณะทําการควบคุม “เมื่อผมเชื่อมเสร็จแล้วทุกอย่างจะเรียบร้อย คุณไม่จําเป็นต้องเปลี่ยนท่ออีกครั้ง”
“ได้
ได้
ฉันรอได้ ฉันรอได้”
กงเหว่ยกุมมือตนเองไว้ราวกับอยากจะช่วยเหลือ แต่ตอนนี้ เขาคิดอะไรไม่ออกเลยรอ
กงเหว่ยเพิ่งนึกออก ทุกคนมาที่นี้ก็เพราะเขาเสนอค่าตอบแทนราคาสูงให้เมื่อซ่อมสําเร็จ
“นักบัญชี! นักบัญชี! ไปเรียกนักบัญชีมาเร็ว เอาตราประทับของบริษัทมาด้วย!” ทันทีที่ตะโกนเสร็จกงเหว่ยก็ดึงสมุดเช็คเล่มเล็กๆออกมาจากกระเป๋าและกรอกข้อความลงไปอย่างรวดเร็วด้วยปากกาชุบทอง นักบัญชีวิ่งมาอย่างเร่งรีบพร้อมกับตราประทับ และเมื่อประทับตราสองสามอย่างลงไป เช็คในมือของกงเหว่ยก็ใช้ได้อย่างเป็นทางการแล้ว จากนั้นเขาก็ยื่นไปตรงหน้าเย่ชิงอย่างนอบน้อมราวกับว่าเป็นพระบรมราชโองการจากจักรพรรดิ
“น้องชาย นี่สําหรับความพยายามของนาย ขอบใจที่ช่วยชีวิตฉันไว้”
”เท่าไหร่ครับ” เนื่องจากแสงในตอนกลางคืน เย่ชิงจึงไม่สามารถมองเห็นได้ชัด
“1.5 ล้าน!” กงเหว่ยตอบพร้อมกับท่าทางราวกับจะพูดว่า ถึงนายไม่รับฉันก็จะยัดมันเข้าไปในกระเป๋าของนายอยู่ดี
“อะไรนะ 1.5 ล้านเหรอ?” นักดําน้ําที่ยังมองอยู่ร้องออกมา เกิดอะไรขึ้นกันนี้ เงินรางวัลเพิ่มขึ้น 500,000 ในเวลาเพียงไม่กี่นาที แน่นอนว่าพวกเขาทําได้แค่สาปแช่งลับหลังกงเหว่ยเท่านั้น พวกเขาพยายามจะอ้างสิทธิ์เอาเงินรางวัล แต่น่าเสียดายที่พวกเขาขาดทักษะในการทําเช่นนั้น
“คุณ ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าจะให้แค่ 1 ล้านไม่ใช่เหรอครับ” ตอนนี้เย่ชิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว การเคลื่อนไหวสุ่มๆสองสามครั้งด้วยมือของเขาก็ทําให้ได้เงิน 1.5 ล้านแล้ว
มีใครสามารถทําได้บ้าง? หากใครในจงหยุนคิดว่าทําได้ดีกว่าฉัน โปรดยืนขึ้นแล้วเราก็มาแข่งขันว่าใครจะหาเงินได้มากกว่า รถหรูภายในเดือนเดียวเท่านั้น นี่ไม่ใช่ความฝันอย่างแน่นอน!
“1.5 ล้านเพราะนายช่วยชีวิตฉันไว้ เอาไปใช้ให้คุ้มค่าล่ะ” กงเหว่ยตอบ
“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณกงสําหรับความใจกว้าง หากคุณมีปัญหาอะไรในอนาคต ผมจะช่วยเหลือโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย” เย่ชิงเก็บเช็คใส่กระเป๋าภายใต้สายตาอันร้อนแรงแผดเผาของนักดําน้ําสองคน
ชั้นนอกของท่อมีชิ้นส่วนที่ถูกตัดออก เชิงจึงหยิบชิ้นส่วนนี้มาเชื่อมกลับเข้าที่เดิม ขั้นตอนนี้ทําให้เขาเสียเวลาไปกว่า 15 นาที เมื่อท่อส่งก๊าซถูกซ่อมอย่างสมบูรณ์ก็มีข่าวดีมาจากเครื่องปฏิกรณ์
ในขณะที่หม้อไอน้ํากลับไปเปิดไอน้ําเต็มรูปแบบไอน้ําภายใต้ท่อแรงดันนั้นก็วิ่งเข้าไปในเครื่องปฏิกรณ์อย่างรวดเร็วและกระตุ้นสารเคมี เมื่ออุณหภูมิภายในเครื่องปฏิกรณ์เพิ่มขึ้น เอทิลีนออกไซด์ก็ถูกเทลงไปไม่หยุด ภายใต้การหมุนที่คง ที่ของอุปกรณ์ผสมในเครื่องปฏิกรณ์สารกระตุ้นและวัสดุเคมี ภายในรวมตัวกันและก่อให้เกิดปฏิกิริยาทางเคมี
คนงานคนหนึ่งในห้องควบคุมเอาศักดิ์ศรีเป็นประกันเลยว่าวัสดุชุดนี้จะทําปฏิกิริยาสําเร็จอย่างแน่นอน แต่เดิมที่บริษัทใต้น้ําทั้งสองแห่งล้มเลิกเมื่อทําไปได้ครึ่งทาง พวกเขาเสียเวลาไปเพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น จากนั้นกงเหว่ยก็มีคําสั่งให้เปิดหม้อไอน้ํากลับ แล้วก็ตามด้วยเย่ชิงที่ทําการซ่อมท่อ เสร็จสมบูรณ์ภายใน 20 นาที พวกเขาไม่ได้เสียเวลาไปมากนัก
พวกคนงานที่รับผิดชอบเครื่องปฏิกรณ์ทําตามขั้นตอนที่ศาสตราจารย์ทั้งสองบอกและเทเอทิลีนออกไซด์ลงไปอย่างระมัดระวัง ตอนนี้ความพยายามทั้งหมดก่อนหน้านี้ได้รับการตอบแทนแล้ว เมื่อสารเคมีเริ่มเดือดก็ใกล้จะเปลี่ยนเป็นผลิตภัณฑ์สําเร็จรูป
“เฮ้ เฮ้ น้องชาย นายเอาหุ่นยนต์มาจากไหน?” นักดําน้ําสองคนเดินไปถามเย่ชิงอย่างกระอักกระอ่วน “เครื่องจักรที่ทรงพลังแบบนี้ เราก็อยากสั่งมาใช้เหมือนกัน”
“เป็นไปไม่ได้หรอกครับ” เย่ชิงตอบด้วยคําตอบที่เขาเตรียมไว้แล้วในขณะที่ควบคุมให้ยานเกราะอเนกประสงค์กลับมา “นี่คือผลจากการที่ผมใช้เงินจํานวนมากเพื่อซื้อหุ่นยนต์กู้ภัยใต้น้ําใหม่ล่าสุดของอเมริกา แล้วก็เพิ่มแขนเชื่อมด้วยตัวเอง ใช้เวลาอีกหกเดือนเพื่อให้มันทํางานได้ ครอบครัวของผมเป็นเจ้าของโรงงานเครื่องมือตัดและผมก็เป็นวิศวกรเครื่องกลด้วย ผมก็เลยหาทางพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ให้โรงงานเสมอ”
“หา!?” นักดําน้ําทั้งสองคนตกตะลึงมาก คุณไม่สามารถตัดสินใครได้จากรูปร่างหน้าตาโดยเฉพาะคนอย่างชายหนุ่มคนนี้
ไม่แปลกใจที่เขาไม่ได้ใช้ระบบคอมพิวเตอร์ แต่กลับใช้มือถือควบคุมแทน อย่างนั้นหุ่นยนต์นี่ก็เป็นเพียงผลิตภัณฑ์ทดลองสินะ ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของโรงงานและเขาก็กําลังพัฒนาหุ่นยนต์ใต้น้ํา ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะต้องขายผลิตภัณฑ์ใหม่นี้แน่ นักดําน้ําสองคนเริ่มประจบประแจงและสร้างความประทับใจด้วยการทิ้งข้อมูลติดต่อไว้และยื่นบุหรี่ให้ บอกว่าให้ติดต่อพวกเขาทันทีเมื่อหุ่นยนต์วางขาย
“ถ้าในอนาคตพวกคุณเจอกับสถานการณ์แบบนี้แล้วไม่สามารถทํางานให้สําเร็จได้โปรดโทรหาผม เราแบ่งกําไรกันได้” เย่ชิงแลกเบอร์กับพวกเขา “ผลิตภัณฑ์ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีก่อนจะเอาไปวางจําหน่าย ผมจะพยายามเร่งกระบวนการแล้วติดต่อพวกคุณทันที่ที่มันออกไปสู่ตลาด นะครับ”
“ขอบใจ ขอบใจที่ให้อภัยพวกเรา” นักดําน้ําสองคนขอโทษที่ไม่หยุดสําหรับการกระทําก่อนหน้านี้ ทันทีที่หุ่นยนต์ใต้น้ําชนิดนี้ออกสู่ตลาด มันจะเข้ายึดครองตลาดการก่อสร้างใต้น้ําทั้งประเทศอย่างแน่นอน
ถ้าเราได้มันมาเป็นคนแรก .
อย่างนั้นเราก็จะหาเงินได้เป็นกอบเป็นกําเลยไม่ใช่หรือ?
เมื่อคิดไปถึงตรงนั้นนักดําน้ําทั้งสองก็รู้สึกผิดมากกว่าเดิม เมื่อพวกเขานึกคําขอโทษแบบต่างๆออกก็พูดออกมาทันที
“ไม่มีปัญหาครับ ไม่มีปัญหา!” เมื่อยานเกราะอเนกประสงค์มาถึงฝั่ง ไอร้อนก็ลอยขึ้นมาจากโลหะด้านนอกของมัน เย่ชิงที่ไม่วางใจก็ตรวจสอบหุ่นยนต์อย่างรวดเร็วและพบว่านอกจากความร้อนแล้วก็ไม่มีปัญหาอื่นๆอีก
อืม นั่นสิ ถ้าเครื่องจักรที่น่าทึ่งนี้พังเพราะอุณหภูมิร้อนๆนี่ก็คงแปลกแล้วล่ะ เย่ชิงควบคุมยานเกราะอเนกประสงค์เข้าไปใกล้รถตู้ เขาเตรียมจะเก็บของแล้วก็กลับบ้าน แต่กงเหว่ยไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่ๆ
“นายช่วยฉันไว้มากขนาดนี้ ช่วยทั้งชีวิตฉันและโรงงานไว้” กงเหว่ยเบรกไม่ให้เย่ชิงพูด “คืนนี้ฉันออกไปไม่ได้ก็เลยอยากชวนนายไปทานอาหารค่ําที่เทียนหวั่นจูในวันพรุ่งนี้ เราต้องฉลองกันหน่อย หลังจากนั้นก็ไปซาวน่าและที่ๆสนุกที่สุดในจงหยุน”
จางจื่อตงชวนเย่ชิงออกไปทานอาหารพรุ่งนี้แต่ยังไม่ได้ยืนยันว่าเป็นมื้อเที่ยงหรือมื้อเย็น ตอนนี้เขาสามารถโทรไปยืนยันได้แล้วว่าจะไปทานอาหารกลางวันกับเธอ
ในเมื่อกงเหว่ยเชิญฉันไปซาวน่าก็ต้องเป็นเวลากลางคืนแน่ๆ ว่าแต่ห้องซาวน่าที่ดีที่สุดของจงหยุนอยู่ที่ไหนกันนะ? เย่ชิงคิดมาหลายวันแล้วแต่ก็ยังนึกชื่อไม่ออก พอกลับโรงงานแล้วเขาคงต้องไปหาข้อมูลเพิ่มแล้วล่ะ เมื่อไม่สามารถทนต่อมิตรไมตรีอันดีงามของกงเหว่ยได้ เย่ชิงก็ทําได้แค่พยักหน้าและตอบตกลง
“ได้ครับ คืนพรุ่งนี้” เย่ชิงแลกเบอร์กับกงเหว่ย
“พรุ่งนี้ฉันจะไปรับนายแล้วก็จะเอาเหมาไถชั้นยอดของฉันไปด้วย” กงเหว่ยกลับไปจมอยู่กับความตื่นเต้นของตัวเองอีกครั้ง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
