Lv1 Skeleton 7

ตอนที่ 7

“ เดี๋ยวก่อน ข้าได้กลิ่นกำมะถัน” กวินพูด ผมไม่สามารถตรวจจับกลิ่นใด ๆ ได้ แต่ผมสงสัยว่ามีกำมะถันจำนวนมาก ควันในอากาศมีสีที่ชัดเจนมีเห็ดและมอสเติบโตไปพร้อมกัน ซึ่งเดิมเป็นสีเขียวอ่อนเปลี่ยนเป็นสีเหลือง หลังจากที่เดินมาสองชั่วโมงไปตามทาง ผมยังไม่ได้เจอสิ่งมีชีวิตซักตัว

“ฮะ? ข้าได้ยินเสียงน้ำ!” กวินตะโกนอย่างตื่นเต้น

เสียงน้ำไหลลงมาจากน้ำตก สามารถได้ยินได้ในระยะไกล

“ ชอมปี้! เร็วเข้า!”

เป็นเวลานานแล้วที่ผมได้ยินเสียงบางอย่าง ดังนั้นผมจึงวิ่งออกไปอย่างตื่นเต้น

หลังจากนั้นประมาณสิบนาทีหรือมากกว่านั้น ในที่สุดเราก็มาถึงปลายอุโมงค์มีหลุมขนาดใหญ่สูงประมาณ 40 ถึง 50 เมตรมีเมฆในอากาศและแสงแดดส่องลงมาจากด้านบน มันดูเหมือนสวนขนาดใหญ่กว้างประมาณ 500 ~ 600 เมตร ผมได้ยินเสียงนกร้องเจี๊ยว ๆ และมีน้ำตกไหลลงมาตามกำแพงถ้ำในที่สุดก็กลายเป็นทะเลสาบอยู่ตรงกลาง

ปากอุโมงค์ที่ผมยืนอยู่นั้นอยู่ห่างจากพื้นประมาณ 15 เมตรมันต้องเป็นทางที่มังกรใช้เดินทางไปมา

ป่าฝนที่เขียวชอุ่มและมีชีวิตชีวาอยู่ที่นี่และได้ยินเสียงของสัตว์ต่าง ๆ

“ไม่มีทาง! มันเยี่ยมมาก ~! ว้าวววว! ข้าไม่อยากจะเชื่อว่ามีป่าที่นี่ ข้าจะได้พบญาติของข้าบ้างไหม? ดีจริง!”

ช่วงเวลาที่ผมก้าวออกจากถ้ำ กระดูกของผมถูกแสงแดดที่แผดเผา

[คุณได้เรียนรู้ ต้านทานแสง ระดับ1]

แม้ว่าผมจะไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่ก็มีความไม่พอใจบางอย่าง ผมปกปิดกระดูกทั้งหมดของผมด้วยเสื้อคลุมและก้าวเข้าไปในความสว่าง โชคดีที่ผมรู้ว่าถ้าไม่มีการสัมผัสกับแสงแดดโดยตรงผมก็สบายดี

กวินรีบออกจากภายในหัวผมและรีบไปที่ป่า

“ อ๊ะฮว้า!”

กวินวิ่งกลับอย่างรวดเร็วเกือบสามเท่าในทันที เธอถูกไล่ล่าโดยมดตัวผู้สีขาวเผือกขนาดใหญ่ 3 ตัว ซึ่งมีขนาดเท่ากับเด็ก พวกมันดูคล้ายกับอาหารที่ผมพบในท้องของมังกร
ขณะที่พวกมันเข้าใกล้ ผมใช้ทักษะการแยกแยะใหม่อย่างรวดเร็วเพื่อดูหน้าสถานะของพวกมัน

สถานะ: ปกติ
ประเภท: มดยักษ์
อันดับ: G +
ระดับ: 19/30
เลือด: 322/322
มานา: 10/10
การโจมตี: 50
การป้องกัน: 30
ความว่องไว: 15
ปัญญา: 5
ทักษะเฉพาะ
[ป้องกันเวทย์ ระดับ2]

“ต้านทานเวทย์…คงลำบากซะแล้ว”

ผมไม่คาดหวังว่ามอนสเตอร์ที่ดูเหมือนมดยักษ์จะต้านทานเวทย์มนตร์ระดับ2

“สโลว์! สโลว์! สโลว์!”

ผมร่ายสโลว์ สำหรับแต่ละตัวอย่างรวดเร็ว แต่ที่น่าประหลาดใจคือความสามารถต้านทานผลกระทบของมัน ผมร่ายเวทย์อีกครั้งเพื่อส่งพวกมัน และกลับไปที่อุโมงค์ที่เพิ่งออกมา

“ไฟบอล!”

ไฟบอล เป็นทั้งเวทย์โจมตีพลังสูงและเวทย์พื้นที่ ดังนั้นมันจึงเหมาะสำหรับสถานการณ์คู่ต่อสู้หลายคน แต่มันจะใช้มานาของผมมาก

‘อืม น่ารำคาญมาก!’

เนื่องจากการต้านเวทย์มนตร์ของมด ลูกไฟของผมทำดาเมจเพียง 30 จุดและ มานาของผมสามารถร่ายได้ 10 ลูก

“ไฟบอล!”

[ไฟบอล level 6 ➢ 7]

เมื่อมันอยู่ที่ระดับ 7 ความเสียหายของลูกไฟ แต่ละลูกทำได้ตอนนี้ก็ 35 จุดแล้วบางที เลเวลที่มากขึ้นมันจะชดเชยความต้านทานเวทย์มนตร์ได้

ผมร่ายสโลว์ และหยุดพักเพื่อให้ มานา ของผมเพิ่มขึ้นมาใหม่ แม้ว่าผมจะช้าลงนิดหน่อยตอนนี้ แต่ผมก็ยังสามารถกำจัดมดเหล่านี้ได้ เมื่อมานาของผมกลับมาประมาณครึ่งผมก็เริ่มร่ายอีกครั้ง

[+144 คะแนนประสบการณ์]
[+288 คะแนนประสบการณ์]
[+576 คะแนนประสบการณ์]

[ระดับเพิ่มขึ้น 8 ➢ 12]

[ความรู้ที่ได้มาจากมดยักษ์]

[การเลือกคาถาใหม่]

[ได้รับ ⦅ฉายา: ผู้กำจัดแมลง ระดับ1⦆]

ผมไม่ชอบเสียงของฉายาใหม่ แต่ผมได้รับคะแนนประสบการณ์มากมายจากการสังหารครั้งนี้

ผมได้ยินว่ามดอยู่รอบๆและทำเครื่องหมายเส้นทางด้วยฟีโรโมนของพวกมัน ซึ่งอธิบายว่าทำไมพวกมันนับไม่ถ้วนกำลังพุ่งเข้าหาตำแหน่งของผม กวินที่กำลังบินอยู่ในอากาศแจ้งเตือนผมถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้น

“ชอมปี้! มีมดเพิ่มขึ้นมามากขึ้นเรื่อย ๆ ”
อย่างที่คาดไว้พวกมันรวมตัวกัน แต่พวกมันไม่ค่อยได้อยู่ใน ระยะของไฟบอล ดังนั้นผมจึงทำให้พวกที่อยู่ข้างหน้าช้าลงเพื่อจัดกลุ่มพวกมันเข้าด้วยกัน

“เจ้ากำลังจะทำอะไร? มีอย่างน้อย 20 ตัว”

ผมร่ายเวทย์และกัดฟันของผม

“ไฟบอล”

ด้วยเวทย์สโลว์ ผมดีใจที่เห็นว่าพวกมันบรรลุผลที่ต้องการ มดกำลังมาอย่างเนืองแน่นและเป็นรูปแบบของพวกมัน ขณะที่พวกมันกำลังรีบ

‘เยี่ยม พวกมันทุกตัว วิ่งด้วยความเร็วเท่ากัน ได้เวลาที่จะไปสู่ช่วงที่สอง!’

ผมหมุนไปรอบ ๆ และวิ่งไปตามอุโมงค์จนมาถึงบริเวณที่มีควันสีเหลืองแปลก ๆ มองย้อนกลับไปอีกครั้ง ผมสามารถยืนยันได้ว่าพวกมันยังคงไล่ล่าผมอยู่

‘สมบูรณ์แบบพวกมันยังอยู่ข้างหลังผม’

ผมหยิบขวดออกมาจากกระเป๋าแล้วชี้ไปที่กวิน

“ เจ้าต้องการให้ข้าเข้าไปข้างใน?”

ผมพยักหน้าและกวินก็เข้ามา เราได้พัฒนาความเชื่อใจ ในการผจญภัยครั้งสุดล่าสุด ดังนั้นเธอจึงไม่สงสัยในความตั้งใจของผม

ซิก! ซิก!

ขากรรไกรล่างของพวกเขาดูเหมือนจะพูดพร่ำ

ผมมองย้อนกลับไปอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าพวกมันยังคงติดตามผมอยู่ ก่อนพบมุมเล็ก ๆ ที่ควันไม่ถึง เมื่อมดเข้ามาในพื้นที่ที่กำหนดผมก็ไม่ลังเลและร่ายเวทย์ทันที

“ไฟบอล!”
“ไฟบอล!”
“ไฟบอล!”
“ไฟบอล!”

[ไฟบอล level 7 ➢ 8]

บูม!

ควันสีเหลืองติดไฟทันทีเมื่อสัมผัสกับไฟบอลของผม ทำให้เกิดการระเบิด เปลวไฟล้อมรอบมดเหล่านั้น

กวินกลิ้งไปมาในขวดเห็นได้ชัดว่าหน้ามืด แต่ไม่เป็นอันตราย

[+144 คะแนนประสบการณ์]
[+288 คะแนนประสบการณ์]
[+576 คะแนนประสบการณ์]
[+1152 คะแนนประสบการณ์]
. . .
[+147,456 คะแนนประสบการณ์]

[ระดับเพิ่มขึ้น 12 ➢ 50]

[ระดับสูงสุดถึง]

[วิวัฒนาการเป็นไปได้]

[ตอนนี้คุณสามารถเรียนรู้เวทมนตร์ใหม่]

[⦅ฉายา: ผู้กำจัดแมลง⦆ 1 ➢ 2]

[⦅ฉายา: อำมหิต⦆ 1 ➢ 2]

มีข้อความหลายสิบข้อความปรากฏต่อหน้าผม

สุดยอด! นี่คือสิ่งที่ผมตั้งเป้าหมายไว้การฆ่ามอนสเตอร์หลายตัวในเวลาเดียวกันนั้นช่างคุ้มค่า! ‘

ผมเปิดหน้าต่างสถานะอย่างรวดเร็วเพื่อดื่มด่ำกับสถิติที่สวยงาม

ชื่อ: ชอมปี้
เพศ: N / A
สถานะ: ปกติ
ประเภท: โครงกระดูก / ผีดิบ
ชั้น: นักเคลือบโครงกระดูก
อันดับ: H +
ระดับ: 50/50
เลือด: 312/312
มานา: 844/844
การโจมตี: 24 (+9)
การป้องกัน: 12 (+2)
ความว่องไว: 32
ปัญญา: 74
ทักษะเฉพาะ
[ฟื้นคืนชีพ ระดับ 1] [มองกลางคืน ระดับ1] [ความต้านทานการตก ระดับ1] [การร่ายเวทย์ เต็ม] [ไฟช็อค เต็ม] [สโลว์ เต็ม] [ไฟบอล ระดับ8] [ต้านทานกรด ระดับ1]
[การแยกแยะ ระดับ1] [ภูมิปัญญาของปราชญ์ ระดับ1] [การเคลือบอาวุธ ระดับ3] [การเคลือบเกราะ ระดับ3] [ต้านทานแสง ระดับ1]

✧ฉายา
[นักดักหนู] [ตีหัวเข้าบ้าน] [ผู้กอบกู้ ระดับ2] [อำมหิตระดับ2] [นักล่ามังกร ระดับ1]
[ผู้กำจัดแมลง ระดับ2]

การเลือกทักษะ (2)
[อินโฟโน่ ระดับ1] [สโลว์ระดับกลาง ระดับ1] [พิษ ระดับ1] [ม่านน้ำ ระดับ1]
[เนโครแมนซี่ ระดับ1] [ลำแสงฉับพลัน]

เลือกการวิวัฒนาการ
[ลิซ] [หมอผีโครงกระดูก] [นักฝึกสัตว์โครงกระดูก]

‘ด้วยรางวัลมากมายผมจะอยู่ที่นี่’

เมื่อตัดสินใจแล้วผมก็ตัดสินใจเลือกสองทักษะ อินโฟโน่และม่านน้ำ สิ่งหลังคือเพื่อให้แน่ใจว่าลูกมังกรของผมจะไม่ตายเพราะขาดน้ำ หากผมไม่สามารถหาแหล่งน้ำได้และ อินโฟโน่ นั้นเป็นเพียงเพื่อเพิ่มค่าดาเมจ การเลือกวิวัฒนาการของผมแน่นอน ลิซผมเดินไปตามเส้นทางของนักเวทย์แล้วจึงรู้สึกเหมือนเป็นก้าวต่อไปตามธรรมชาติ เมื่อผมยืนยันการเลือกของผมกระดูกของผมเปลี่ยนจากสีแดงก่อนหน้าเป็นสีดำเข้ม

[คุณได้เรียนรู้ เนโครแมนซี่ ระดับ1]

[คุณได้เรียนรู้ (Passive) ดูดพลังชีวิต ระดับ1]

[คุณได้เรียนรู้ (Passive) ฟื้นฟูมานา ระดับ1]

[คุณได้เรียนรู้ ป้องกันกายภาพ ระดับ2]

มันเป็นสิ่งที่ดีที่ผมไม่ได้เลือก เนโครแมนซี่มาก่อนหรือผมจะพลาดทักษะพิเศษ โชคไม่ดีที่มีผลข้างเคียงที่ไม่คาดคิดจากวิวัฒนาการของผม

‘โอ้ใช่ …. ผมลืมว่าลิซหมายถึงอะไร ’

ด้วยสกิลติดตัวเช่นดูดพลังชีวิต ผมจะดูดพลังชีวิตจากสิ่งมีชีวิตภายในรัศมีที่กำหนดอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าถึงเวลาแล้วที่กวินและผมจะแยกกัน

แม้จะถูกไฟไหม้ ผมก็แยกเนื้อแมลงออกจากเปลือกและเก็บไว้ในกระเป๋าของผม จากนั้นผมก็คว้าขวดที่ถือกวินและมุ่งหน้ากลับไปที่ป่าเล็ก ๆ และผมยังคงอุ้มไข่บนหลัง กวินถามว่าทำไมผมถึงไม่ปล่อยเธอตอนนี้ แต่ผมสังเกตได้แล้วว่าแสงจ้าที่เธอเปล่งออกมานั้นมืดลง มันทำให้หัวใจของผมเจ็บปวดเพราะรู้ว่าผมจะสูญเสียเพื่อนไป แต่เราต้องแยกกัน

ผมมองไปรอบ ๆ เพื่อหาสัญญาณของมอนสเตอร์ ในที่สุดก็เลือกส่วนที่ปลอดภัยกว่าของป่า มีลำธารเล็ก ๆ และสายน้ำไหลใสราวกับดอกไม้สีสันสดใสในบริเวณใกล้เคียงกำลังเบ่งบาน สร้างกลิ่นอายอันสวยงาม

คลิก!

ผมเปิดขวดให้กวินออกมา

“ชอมปี้! เจ้ากำลังทำอะไร? เจ้าตั้งใจจะทิ้งข้าไว้ที่นี่?”

ผมพยักหน้าอย่างหนัก

“ทำไม? ทำไมเราต้องแยกจากกัน”

ผมชี้ไปที่ตัวเองและกวิน ขณะที่ยกนิ้วโป้งที่คอ

“ ข้าจะตายเพราะเจ้า”

ผมพยักหน้าอีกครั้ง

“ ข้าไม่ตาย!”

ผมส่ายหัวของผม แม้ว่าพิกซี่จะเป็นวิญญาณที่สนุกกับชีวิตที่ยืนยาว แต่มันก็ยังตาย ถ้าสัมผัสกับดูดชีวิตของลิซ ในระยะเวลานานผมรู้สึกได้ว่าพลังชีวิตของกวิน หมดไปและต้นไม้รอบตัวผมก็เริ่มเหี่ยวเฉา เธอดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์และมองใบหน้าของเธอ ผมเอาไข่ไปกับผม ผมเดินไปไม่มองย้อนกลับไป

“ชอมปี้! ข้าจะรอที่นี่! เมื่อเจ้ามีโอกาสก็มานะ! ข้าจะรอพบเจ้าเสมอ!”
เสียงของกวินเริ่มจางหายไปในระยะไกล ผมสูญเสียเพื่อนที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งอยู่ในหัวกะโหลกของผมตลอดไป

หลังจากเดินไม่กี่ชั่วโมง ผมก็กลับมาที่รังของมังกร ผมนำไข่ไปยังที่ที่เหมาะสม ผมไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะผมกังวลว่ามันจะตายเนื่องจากการดูดชีวิต

‘มาเลย ออกมา!’

‘หืม มันตื่น?’

แม้ว่าผมจะต้องทิ้งมันไว้ข้างหลัง แต่ผมก็มีความปรารถนาเห็นแก่ตัวที่ต้องการเห็นมันเกิด

แกร้ก

เจ้าตัวเล็กกำลังดิ้นรนเพื่อออกมาและสูดอากาศบริสุทธิ์ให้เต็มปอด มันมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับสุนัขขนาดกลางที่สูง 40 เซ็นติเมตร มันออกมาและมองไปรอบ ๆ ก่อนที่มันจะจ้องมองผม

‘อย่าเข้ามาใกล้ผม!’

ผมพยายามโบกมือมัน แต่มันก็ใกล้เข้ามาอย่างกระตือรือร้น

ในขณะที่วิ่งหลบ ผมพยายามตรวจสอบสถานะของมัน

‘ดีจัง เขามีสกิลอย่างนั้น!’

[ต้านทานดูดพลังชีวิต ระดับ1]

หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ มันได้พัฒนาความต้านทานตามธรรมชาติให้กับสกิลติดตัวของผม ผมไม่สามารถหยุดความสุขของผมได้ ผมกอดมันอย่างหนัก

โฮกกก!

ในขณะที่กอดมันทำให้ผมรู้สึกหนักใจ ดูเหมือนว่าผมจำพ่อแม่ของมันได้ ผมเศร้าตั้งแต่แยกจากกวิน แต่ผมโชคดีที่พบเพื่อนที่ผมสามารถเข้าใกล้ได้อย่างรวดเร็ว

ผมเริ่มนึกถึงนักเวทย์ที่อ่อนแอคนเดียวที่นอนอยู่ในถ้ำ เธออาจมีโอกาสรอดชีวิตที่ดีกว่ามากในป่าอันเขียวชอุ่ม ผมถือเจ้าตัวเล็ก ๆ ไว้ที่หลังของผม เพราะมันดูหิวผมจึงโยนเนื้อแมลงที่ถูกไฟไหม้ออกจากกระเป๋าของผม มันฉีกเนื้อด้วยความเอร็ดอร่อยเช่นนี้ อาจเชื่อได้ว่ามันรสชาติดีจริงๆ มันน่ารักที่ได้ยินเสียงกรนเพราะมันนอนลงทันทีที่พอใจกับอาหาร

ผมกลับไปที่สุสานเพื่อตรวจสอบสภาพของนักเวทย์ เกือบ 4 วันแล้วและเธอดูเหมือนจะหายดีในช่วงเวลานั้น

“ ขอบคุณสำหรับเนื้อที่เจ้าทิ้งไว้”

บางทีเนื้อมังกรนั้น มีคุณสมบัติพิเศษที่ช่วยให้เธอรักษาได้อย่างรวดเร็ว เธอพยายามเข้าหาผมเพื่อแสดงความขอบคุณ แต่ผมก็ยื่นมือออกไปส่งสัญญาณให้เธอออกห่าง

ผมได้พิจารณาแล้วว่าดูดพลังชีวิตของผม มันมีรัศมีประมาณ 5 เมตร ดังนั้นหากเธอเข้ามาใกล้ เธออาจตกอยู่ในอันตราย ผมเริ่มเดินในทางเดียวกับที่ผมกลับมาหันหลังกลับและส่งสัญญาณให้เธอตามมา

เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาอย่างรวดเร็วและอย่างน้อยเธอก็ฉลาดพอที่จะรักษาระยะห่าง เมื่อเรามาถึงป่าเล็ก ๆ หลายชั่วโมงต่อมา เธอไม่สามารถหยุดความสุขของเธอได้

“ว้าว! นี่มันช่างเหลือเชื่อจริงๆ! ข้าไม่เคยเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามขนาดนี้มาก่อน!”

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่สามารถรับรู้ถึงอันตรายที่เกิดขึ้น ถ้าเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าสถานที่แห่งนี้อันตรายแค่ไหน เธอก็จะไม่ดูมีความสุข ผมชี้ให้เห็นจุดที่ค่อนข้างปลอดภัย โดยชี้ให้เธอไปและรอที่นั่น

‘นี่เป็นจุดที่ดี?’

โฮกกกก!

ในที่สุดลูกมังกรที่อยู่บนหลังของผมก็ตื่นขึ้นมาและยืดตัวออกมาอย่างไร้เดียงสาไม่สนใจสิ่งรอบตัว ผมวางเขาลงเบา ๆ แล้วยื่นมือออกเพื่อคว้าต้นอ่อนที่อยู่ใกล้เคียง

Lv1 Skeleton

Lv1 Skeleton

Score 10
Status: Completed

บทนำ

เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เสียชีวิตและได้เกิดใหม่เป็นโครงกระดูก เลเวล 1 ในโลกใต้ดิน ตัวเอกของเราต้องเอาตัวรอดในการต่อสู้ราวกับเกมส์ RPG ที่ล้อมรอบไปด้วยอันตรายและมอนเตอร์ เฝ้าดูเขาชนะอุปสรรคและความเพียรอย่างเฉลียวฉลาด

ทักษะใช้ (สเตมิน่า) เวทมนตร์ใช้ (มานา)

บางครั้งมันสามารถใช้อัตราส่วน 1: 1 ของทั้ง สเตมิน่า และ มานา จากนั้นจะถูกจัดประเภทเป็นทักษะ

ทักษะไม่จำเป็นต้องใช้การร่ายใด ๆ ในขณะที่คาถาใช้

การวัดระดับทักษะ / เวทย์มนตร์

ทั่วไป→ระดับกลาง→ขั้นสูง→เหนือกว่า→หายาก (-) →หายาก→หายาก (+)

เทพ

→เทพชั้นต่ำ→เทพ→เทพชั้นสูง

แร้งค์:

– ขึ้นอยู่กับสถิติและความแข็งแกร่งโดยรวม

– ไม่ใช่การวัดความกล้าหาญของแต่ละคนอย่างแท้จริงเพราะไม่ได้คำนึงถึงทักษะหรือเวทมนตร์

– ในระดับเดียวกันความแตกต่างของทักษะหรือคาถาอาจทำให้พลังแตกต่างกันอย่างมาก

น่ากลัว – ความแข็งแกร่งของมนุษย์ทั่วไปเรียกอีกอย่างว่าอันดับของมนุษย์

ดี – ความแข็งแกร่งของมนุษย์ที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ

พอใช้ – ทหารผ่านศึกเป็นจุดสูงสุดของมนุษย์ทั่วไป

ยอดเยี่ยม – ถือว่าเป็นผู้เริ่มต้นตามเส้นทางแห่งอำนาจ

เด่น – ระดับเฉลี่ยของนักรบที่ถูกเลือก

ผู้พิชิต – อันดับสูงสุดที่นักรบที่เลือกสามารถบรรลุได้

ปฐมกาล – ความแข็งแกร่งของมังกร.

สมบูรณ์ – ความแข็งแกร่งของมังกรอาวุโส

ผู้เป็นเลิศ – ความแข็งแกร่งของราชามังกร

เทพ – ความแข็งแกร่งของเทพชั้นต่ำ

Options

not work with dark mode
Reset