Lv1 Skeleton 47

ตอนที่ 47

นอร์เดรียน่ากำลังอ้าปากเพื่อปลดปล่อยลมหายใจมังกรที่น่ากลัว ในขณะที่วาเลนอร์กำลังเร่งความเร็วของเธอจนถึงขีดจำกัดพยายามช่วยผม

ผมตระหนักว่าผมไม่ได้ยินเพลงของผู้อาวุโสอีกต่อไป ดังนั้นผมจึงติดต่อกับวาเลนอร์โทรจิต

‘เร็วเข้าเปลี่ยนร่าง ในรูปแบบที่ข้าชอบ!’

นอร์เดรียน่าขัดจังหวะเพลงลบล้างเวทย์ธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ของเธอเพื่อจัดการกับวาเลนอร์

“ เปลี่ยนร่าง!”

กูรรร! ผัวอ๊าก!

“ เทเลพอร์ต! เทเลพอร์ต! เทเลพอร์ต!”

ผมมาถึงได้เพียงเสี้ยววินาที ก่อนที่เธอจะโดนเปลวเพลิง เมื่อกอดร่างมนุษย์ของวาเลนอร์ ผมเคลื่อนย้ายเราออกจากที่นั่นและไปที่หลังมังกรเขียวของผู้อาวุโส

“ ฮ่าฮ่าฮ่า นอร์เดรียน่า ขอบคุณสำหรับการนั่งฟรี!”

“เจ้า!”

“ เทเลพอร์ต!”

เธอพลิกร่างของเธอเพื่อพยายามทำให้ผมราบไปกับพื้น แต่ผมก็แค่เคลื่อนย้ายไปที่ใต้ท้องของเธอ

“ ฮ่าฮ่าฮ่าดูเหมือนว่าท้องของเจ้าจะไม่เขียว!”

ผมยืนอยู่บนเธอเหมือนผู้พิชิตที่ขี่เรือ กรงเล็บของเธอไล่ตามผม แต่มันสามารถเข้ากับความเร็วในการเทเลพอร์ตของผมได้

“ นอร์เดรียน่าสหายของข้าค่อนข้างดุร้าย! การโจมตีในระดับนั้นไม่เพียงพอที่จะเข้าถึงเขา”

วาเลนอร์เข้าร่วมกับผมในการล้อเลียนผู้อาวุโสมังกร แม้ว่ามังกรทั้งสี่จะล้อมรอบเรา แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะโจมตีและทำร้ายร่างกายแม่ของพวกเขา

เคว้กกก, ฮูงงง

นอร์เดรียน่าพยายามตามจับเราอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย แต่ความเร็วของเธอไม่สามารถเทียบได้ หลังจากไม่ประสบความสำเร็จอยู่นาน ในที่สุดเธอก็หมดความอดทน

“ อำนาจผู้อาวุโสมังกร!”

ก๊ากอ้ากกก!

ดวงตาของมังกรผู้อาวุโสเปลี่ยนเป็นสีเขียวและมือของวาเลนอร์กุมศีรษะของเธอกรีดร้องและบิดด้วยความเจ็บปวดอย่างสาหัส ผมรู้สึกว้าวุ่นใจกับความทรมานของภรรยา ในชั่วขณะและช้าเกินไปเล็กน้อยในการเทเลพอร์ตออกไป ในที่สุดกรงเล็บของเธอก็มาถึงผมและฉีกร่างของผมออกจากกัน

โชคดีที่ผมยังสามารถเทเลพอร์ตได้ แต่ผมสูญเสียครึ่งล่างของผมและตกลงไปที่พื้นโดยถือวาเลนอร์

“ทำให้มันหยุด!”

วาเลนอร์ยังคงดิ้นด้วยความเจ็บปวด

‘สร้างการลอยตัว’

[คุณได้เรียนรู้ ลอย ระดับ1]

‘ลอย!”

‘สร้างเทเลพอร์ต’

[คุณได้เรียนรู้เทเลพอร์ต ระดับ1]

“ เทเลพอร์ต!”

ฮิ้วววววววว

กูรรร ชองง พาสสส

จุดที่ผมเพิ่งถูกไฟลุกท่วม ขณะที่นอร์เดรียน่าส่งลมหายใจและคาถาหลายครั้งในทางของผม เมื่อพลาดไปเธอรู้ว่าเธอต้องปิดผนึกเวทมนตร์ของผมเพื่อที่จะจับผมและเริ่มเพลงของเธอ อย่างไรก็ตามคราวนี้ผมพร้อมแล้วและสามารถหลบหนีระยะของมันได้ทันเวลา

“ เทเลพอร์ต! เทเลพอร์ต! เทเลพอร์ต!” ….”

ผมหนีด้วยการกระโดดสั้น ๆ หลายครั้งคาดว่าเอลฟ์และมังกรจะตามผม แต่เมื่อผมมองย้อนกลับไปผมก็ประหลาดใจที่เห็นว่าพวกมันไม่ได้ไล่ตามผม มังกรผู้อาวุโสสีเขียวจ้องมองมาที่ผมจากระยะไกล ผมรีบกลับมาที่หลุมของผมพบกับ ราชาก็อบลิน, ชัก และคิเมร่าระหว่างทาง ผมสั่งให้พวกเขาวางตำแหน่งตัวเองเพื่อรักษาระยะห่างจากศัตรู 10 กิโลเมตร ก่อนจะเทเลพอร์ตกลับไปที่วัง

“บ้าเอ้ย! มันทำอะไรกับภรรยาของข้า!”

“ ขอโทษด้วย โจร่า, อักกก!”

แม้ว่าเราจะอยู่ห่างจากนอร์เดรียน่า แต่วาเลนอร์ก็ยังคงจับหัวของเธอด้วยความเจ็บปวดและเกือบจะเป็นลม ผมรีบพาเธอกลับไปที่ห้องนอนของเราแล้ววางเธอลงบนเตียง

“ อัลเปี้ยนรีบเอาน้ำทิพย์มาให้!”

“ นายท่าน…. ร่างกายส่วนล่างของท่าน!”

“ ข้าสบายดีรีบหน่อย!”

“ ทราบแล้ว นายท่านในทันที!”

ผมโปรยน้ำทิพย์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พกติดตัวไว้ที่เอวส่วนล่าง ก่อนที่จะเทน้ำลงในลำคอของวาเลนอร์

‘สร้างการรักษา’

[คุณได้เรียนรู้การรักษา ระดับ1]

ตุบ!

ผมสูญเสียพลังแห่งการลอยตัวและไม่มีขาใด ๆ ล้มลงไปกองกับพื้น

“ ให้ตายเถอะ!”

ผมโกรธตัวเองเพราะความหยิ่งผยองและช่วงเวลาแห่งความไม่ใส่ใจ ที่นำไปสู่ผลลัพธ์นี้

‘สร้างการลอยตัว’

“ ลอย!”

สัมผัสหน้าผากของเธอ ผมทำการรักษาอย่างต่อเนื่องจนกว่าอาการของเธอจะดีขึ้น วาเลนอร์ที่ต้องทนทุกข์ทรมานมาเป็นเวลานานก็หมดสติไป

“ มาแล้ว นายท่าน”

“ขอบคุณ ตอนนี้กลับไปที่แนวหน้าและแจ้งให้ผมทราบเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวใด ๆ “

ผมสั่งเธอไปแล้วรัดขวดน้ำใหม่ไว้ที่หลังของผม

“ ตามที่ท่านสั่งนายท่าน”

หลังจากที่อัลเปี้ยนเดินออกไป ผมก็เอื้อมมือไปที่ใต้เตียงและหยิบอัญมณีของ จีนอสออกมา

‘จีนอส ทักษะที่ใช้กับวาเลนอร์อะไร?’

‘โอ้ ข้าคิดว่าเจ้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากข้า’

‘อย่าเข้าใจผิดในความสัมพันธ์ของเรา ข้าถามและท่านตอบนั่นคือทั้งหมด อย่าไปคิดว่าเราเท่าเทียมกันหรืออะไรสักอย่าง และอย่าลืมว่าข้าสามารถทิ้งท่านให้อยู่ในที่รกร้างว่างเปล่าได้เสมอ ข้าจะให้โอกาสท่านครั้งสุดท้ายเพื่อประโยชน์ของท่าน ข้าหวังว่าท่านจะตอบข้าถูกต้องในครั้งนี้ ‘

‘โอ้ เจ้าไม่สามารถเล่นตลกเล็ก ๆ ได้ แม้จะเป็นมหาปราญช์ แต่ข้าก็ถูกทิ้งไว้ใต้เตียง แต่ข้าหมายถึง…. ‘

‘นั่นคือทั้งหมดที่ค่านต้องกล่าว?’

‘โอ้ไม่เลย โจร่า ทักษะที่ใช้คือ [อำนาจผู้อาวุโสมังกร] มันเป็นทักษะพิเศษที่มีเพียงมังกรระดับเซียนเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ โดยพื้นฐานแล้วเป็นการลงโทษมังกรระดับต่ำที่ขัดต่อความประสงค์ของพวกเขา ตีเพียงครั้งเดียวและเจ้าจะคงอยู่สองสามวัน มีผลข้างเคียงอื่น ๆ อีกเล็กน้อย แต่ไม่ร้ายแรงและไม่มีสาเหตุที่น่าเป็นห่วง ‘

จากคำอธิบายผมเข้าใจว่านอร์เดรียน่าต้องการหยุดวาเลนอร์ จากการแทรกแซงการต่อสู้ของเรา ถ้าผมรู้จักทักษะมาก่อน ผมอาจจะรู้ตัวและสามารถตอบโต้ได้มากกว่านี้ ตามที่ระบุไว้วาเลนอร์จะไม่ได้ร่วมรบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

‘สกิลมีประสิทธิภาพในระยะเท่าไร’

‘มันไม่ชัดเจนอาจจะอยู่ระหว่าง 1 ถึง 2 กิโลเมตร เป็นทักษะที่เจ้าต้องเพ่งตา ดังนั้นระยะทางที่เจาะจงจึงยากที่จะระบุได้เหมือนกับทักษะเดทสแตรของเจ้า’

มังกรผู้อาวุโสสีเขียวมีขนาดใหญ่มากจนระยะอาจถึง 3 หรือ 4 กิโลเมตร ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะเผชิญหน้ากับเธอในอนาคต

‘จีนอส ครั้งนี้ข้าจะพาท่านไปด้วย บอกข้าทีว่าท่านคิดหาทางออกจากสิ่งนี้หรือไม่และหากท่านเก็บข้อมูลใด ๆ ไว้ ข้าจะโยนท่านทิ้งโดยไม่คิดอะไรอีก ‘

‘ข้าจะทำให้ดี … ยังไงก็ตาม เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายส่วนล่างของเจ้า’

ผมใส่อัญมณีในกระเป๋าและตอบ

‘นอร์เดรียน่า กำลังจัดการสำหรับความหยิ่งของข้า’

ถ้ามันเป็นความเสียหายปกติที่เกิดจากการโจมตีทางกายภาพ ผมควรจะรักษามันได้ อย่างไรก็ตามการโจมตีด้วยกรงเล็บดูเหมือนจะมีคุณสมบัติในการทำให้บริสุทธิ์และครึ่งล่างที่ถูกทำลายของผมก็ไม่สามารถฟื้นฟูได้ในขณะนี้

แพดดด

ผมกัดฟันด้วยความโกรธ ผมต้องแก้แค้นในสิ่งที่เธอทำกับภรรยาและขาของผม

‘เจ้าคิดว่าอะไรคือสาเหตุที่นอร์เดรียน่า กองทัพมังกรและเอลฟ์ของนางไม่เข้ามา?’

ผมคร่ำครวญในสมองพยายามหาคำตอบ แต่หาคำตอบไม่ได้ เพื่อให้เรื่องแย่ลงเนื่องจากโลริน่า และกลุ่มคนงี่เง่าของเธอมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างใด พวกเขาจึงแน่ใจว่าจะโจมตีในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด

‘เราหนีไปไม่ได้หรือ?’

มันเป็นสถานการณ์ที่ผมมองไม่เห็นหนทางสู่ชัยชนะ เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้นมันจะส่งผลให้เราพ่ายแพ้อย่างท่วมท้น แม้ว่าผมจะหยิ่งผยองและประสบความสูญเสียจากผลของมัน แต่ผมก็ไม่อยากเป็นหัวหน้าที่ไร้ความสามารถที่ละทิ้งผู้ใต้บังคับบัญชา

‘นายท่าน ศัตรูกำลังตั้งค่ายและจัดกองกำลังพวกเขายังไม่รุกคืบ….’

‘ขอบคุณ อัลเปี้ยน เจ้าจะต้องแจ้งให้ข้ารู้หากมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เท่านั้น’

การหลบหนีไม่ใช่ทางเลือกที่ทำได้เพราะนอร์เดรียน่า อ้างว่าจุดประสงค์ของเธอในการมาที่นี่ไม่ใช่หลุม แต่เป็นการกำจัดผม เธอน่าจะไล่ผมลงไปสุดขอบโลกหากผมจะหนี

‘จีนอส มีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับการกระทำของ ผู้อาวุโสมังกร ท่านคิดว่าเกิดอะไรขึ้น?’

‘ข้าก็อยากรู้เหมือนกัน ทำไเจ้าไม่เริ่มด้วยการอธิบายให้ข้าฟังว่า เจ้าเคยเจออะไรมาบ้าง’

ผมอธิบายต่อไปว่าการเจรจาเริ่มต้นอย่างไร การต่อสู้ที่ตามมาและความจริงที่ว่ามังกรไม่ได้ไล่ตามผม

‘เจ้าบอกว่า โลริน่า ได้ปิดผนึกเจ้ามาก่อนใช่ไหม?’

หลังจากฟังคำอธิบายของผม จีนอสถามผม

‘ใช่’

‘อืม … ปัญหาใหญ่ที่สุดที่ข้าเคยมีกับโลริน่า มาโดยตลอดคือเราควรระงับการลงโทษตามเชื้อชาติหรือไม่ แม้ว่าความจริงแล้วลิซจะเอนเอียงไปทางด้านมืดกว่า แต่ก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ข้าสนับสนุนให้พวกเขามีโอกาสเลือกจุดนี้ที่โลริน่าชอบที่จะแก้ปัญหา ‘

‘จีนอส ท่านคิดถูกต้องแล้ว’

‘อย่างไรก็ตามด้วยโซเลสเต้ เราปฏิบัติตามปรัชญาของข้าและผลลัพธ์ก็เป็นหายนะ ทั้งประเทศเสียหายและมีการสูญเสียชีวิตนับไม่ถ้วน อีกด้วย…. ‘

‘ใช่แล้วพวกเขาไม่ได้ปิดผนึกโซเลสเต้ก่อนแล้วจึงกลับมาเพื่อผนึกเจ้าไม่ใช่หรือ?

‘ใช่ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ’

‘แต่นั่นไม่ใช่แค่กรณีเดียวหรือ? มันไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย ‘

‘ไม่ว่าจะเป็นปัจจัยกำหนดสำหรับคนส่วนใหญ่ ตอนนี้เจ้าเป็นหลักฐานชีวิตสุดท้ายของข้าเกี่ยวกับการอ้างสิทธิ์ของข้าว่าเผ่าพันธุ์ไม่ได้กำหนดความดีหรือความชั่ว แน่นอนว่านี่ก็หมายความว่ามังกรที่นั่นไม่สามารถอนุญาตให้เจ้ามีชีวิตอยู่ได้’

‘พวกเขาแค่ให้เหตุผลกับข้ามากขึ้นในการต่อสู้กับพวกเขา’

‘ถูกต้อง แต่ถ้าเจ้ายังคงเข่นฆ่าผู้คนที่มาหยุดเจ้า มันเป็นการพิสูจน์จุดของพวกเขาว่าเจ้าเป็นนักฆ่าเท่านั้นที่พิสูจน์ประเด็นของโลริน่า’

‘มันเป็นปัญหา แม้ว่าข้าจะชนะก็ตาม?’

‘ถูกตัอง.’

‘แล้ว จีนอส จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าข้าต้องต่อสู้กับคำกล่าวหาของสมาคมผู้กับชาติมาเกิด?’

‘ถ้าอย่างนั้นคราวหน้าพวกเขาจะนำกองทัพขนาดใหญ่ นำโดย ผู้กับชาติมาเกิด ชั้นนำทั้งหมด บางทีแม้แต่ผู้ถูกเลือกก็จะติดมาด้วยเช่นกัน…. ‘

‘ผู้ถูกเลือก? เหมือนในผู้ชายคนนั้นที่ขับไล่ท่าน ไปยังดินแดนอื่นภายในถ้ำของท่าน? ‘

‘ใช่ จริงๆแล้วนอร์เดรียน่าก็เป็นผู้ถูกเลือกเช่นกัน แม้ว่า ไกอาจะเป็นเพียงเทพปีศาจในทางเทคนิค ดังนั้นความแตกต่างจึงไม่ชัดเจน … ใช่แล้วทำไม! ‘

‘ท่านกำลังกล่าวถึงอะไร จีนอส?

‘สิ่งที่เจ้าถามก่อนหน้านี้ เหตุผลที่นอร์เดรียน่าไม่เข้ามาอาจเป็นเพราะ ไกอากำลังจำกัดการกระทำของนาง’

ผมรีบถาม จีนอส เพื่อขอคำชี้แจง

‘ถ้าอย่างนั้นนานแค่ไหน ข้ามีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้ไหม?’

‘ไม่ แต่ตั้งใจฟัง ข้ามีความคิดที่ดี!’

ผมพยักหน้ากลับไปเพื่อฟังคำอธิบายของเขา

‘หืม สิ่งที่ต้องกังวลคือการแทรกแซงของสมาคมผู้กับชาติมาเกิดหรือ?’

‘ไม่ ข้าไม่คิดว่าโลริน่าต้องการแสดงตัวในฐานะบุคคลที่สามที่ไม่ได้รับการแต่งตั้ง เป้าหมายของพวกเขามักจะสังเกตและรายงานสถานการณ์กลับไปยังเทพบนท้องฟ้า เป็นไปได้มากว่าพวกเขาหวังว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จในการสังหารเอลฟ์และมังกร ซึ่งจะทำให้พวกเขาเชื่อถือได้ ‘

‘ถ้าอย่างนั้นสถานการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับข้าในการเข้ากับมังกรไม่ใช่หรือ?’

‘อาจจะเป็นเช่นนั้น แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ สำหรับมังกรที่หยิ่งผยองจะเห็นด้วยกับมัน เดาว่าเป็นสหายร่วมสมาคมที่เข้ามาขัดขวาง หลังจากเห็นเจ้าไม่ได้รับอันตรายจากการโจมตีของดูมบริงเกอร์ ถ้านั่นไม่ได้ฆ่าเจ้าก็หมายความว่าสาเหตุของนางไม่สมเหตุสมผล ดังนั้นนางจึงปลุกปั่นสงครามครั้งนี้โดยหวังว่าเจ้าจะเข้าร่วมในการสังหารหมู่’

‘อืม … โกเลมมาทิลด้าพยายามห้ามปรามนางในตอนนั้น มาทิลด้าเป็นคนช่วยข้าหรือเปล่า? ‘

‘สำหรับตอนนี้ ข้าคิดว่าเราสามารถเพิกเฉยต่อการมีส่วนร่วมของสมาคมได้’

‘ข้าหวังว่าข้าจะทำได้ แต่ข้าคิดว่าดีที่สุดที่จะรอบคอบในกรณีนี้’

‘ขอให้ผู้ใต้บังคับบัญชาระมัดระวังเป็นพิเศษ ขณะสอดแนมในพื้นที่’

‘เข้าใจแล้ว’

ผมปีนกลับขึ้นไปที่หอดูดาวปล่อยให้วาเลนอร์นอนอยู่ชั้นล่างอย่างสงบ เป็นเวลากลางคืนแล้วและแสงไฟของค่ายศัตรูที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 20 กม.

‘อัลเปี้ยน!’

‘นายท่าน’

‘นำกองกำลังทั้งหมดของเราและภายใต้การปกคลุมของราตรี ล่าถอยไปที่เทือกเขาเวนเทอรอส ผู้ที่อ่อนแอจะถูกพาบินออกไป ในขณะที่ส่วนที่เหลือเดินขบวน ‘

‘เราจะทิ้งสถานที่นี้หรือ?’

‘ใช่ ไม่มีเหตุผลใดที่พวกเจ้าทุกคนจะต้องเสียชีวิตที่นี่’

‘เราจะจากไปเมื่อไหร่?’

อัลเปี้ยนหยุดความคิดของเธอเพียงชั่วครู่ แสดงให้เห็นถึงความมั่นใจในตัวผมอย่างมาก

‘ออกเดินทางทันที นำทุกคนและทรัพยากรทั้งหมด ตั้งอาณาจักรอื่นในเวนเทอรอส ‘

‘ทราบแล้ว แต่ท่านจะไม่ไปกับพวกเราไปหรือ?’

‘ข้าจะไปร่วมกับพวกเจ้าในภายหลัง’

‘ท่านคิดที่จะต่อสู้กับพวกเขาทั้งหมดด้วยตัวเองหรือ?’

‘เป็นไปได้อย่างไร? เอาล่ะเอาวาเลนอร์ไปด้วย อย่าให้เกิดอันตรายกับนาง ‘

‘ทราบแล้ว นายท่าน’

‘ดี พาเอียนและมอลเล่ไปด้วยเร็วที่สุด’

‘ข้าจะทำให้เสร็จ.’

ภายใต้การบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของอัลเปี้ยน พวกเขาถูกแบ่งออกเป็นฝูงบินต่างๆอย่างเหมาะสมแอนทิลเลียนและแอสโมเดี้ยนสีทอง ในอากาศทำหน้าที่ขนส่งทรัพยากรที่อ่อนแอและมีค่า เมื่อผ่านไปตลอดทั้งคืนพวกเขาถูกติดตามอย่างใกล้ชิด โดยทหารราบที่เดินตามหลังพวกเขาค่อยๆไหลออกไปด้านหลังเพื่อไม่ให้ศัตรูสังเกตเห็น

‘โจร่า เจ้าไม่สามารถพยายามแบกรับความรับผิดชอบทั้งหมดในครั้งนี้ได้!’

‘อย่ากังวลกับข้ามากเกินไปเอียน ข้าแค่รู้สึกขอบคุณที่ได้พบเจ้า กวินและมอลเล่

เอียนอาจจะรู้สึกไม่ดีเพราะครั้งสุดท้ายที่เราพูดเธอโกรธผม

ไม่นานรุ่งอรุณก็เพิ่มขึ้นและกองทหารราบชุดสุดท้ายของผม เพิ่งออกเดินทาง อย่างไรก็ตาม อัลเปี้ยน ปฏิเสธที่จะจากไปและอยู่เคียงข้างผม

“ ออกไป อัลเปี้ยน!”

“ทำไม? ข้าต้องการอยู่กับท่าน”

“ ขออภัยที่เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ข้ากำลังจะลงมือ ทำได้เพียงคนเดียว”

อัลเปี้ยนทิ้งเสาอากาศของเธอและพูดว่า

“ อย่างไรก็ตามข้ารู้สึกว่าจะไม่ได้พบท่านอีกแล้วนายท่าน!”

ไม่ใช่อัลเปี้ยนที่ผมคุ้นเคย ตัวตนตามปกติของเธอจะไม่แสดงอาการหมดหนทางเช่นนี้

“ ไม่ต้องห่วงข้า อัลเปี้ยน ข้ายากที่จะฆ่ากลับไปก่อน โดยเร็วทุกคนกำลังรอคำแนะนำของเจ้า!”

ผมลูบหนวดของเธอและในที่สุดเธอก็จากไปด้วยสีหน้ากังวล

ในที่สุดเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นส่องแสงมายัง วังหลุมของผมไม่มีใครเหลือนอกจากตัวผมเอง

“ ได้เวลาเริ่มการโต้กลับแล้ว!”

ในระยะไกล ผมเห็นการเคลื่อนไหวระหว่างกองทัพของเอลฟ์

Lv1 Skeleton

Lv1 Skeleton

Score 10
Status: Completed

บทนำ

เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เสียชีวิตและได้เกิดใหม่เป็นโครงกระดูก เลเวล 1 ในโลกใต้ดิน ตัวเอกของเราต้องเอาตัวรอดในการต่อสู้ราวกับเกมส์ RPG ที่ล้อมรอบไปด้วยอันตรายและมอนเตอร์ เฝ้าดูเขาชนะอุปสรรคและความเพียรอย่างเฉลียวฉลาด

ทักษะใช้ (สเตมิน่า) เวทมนตร์ใช้ (มานา)

บางครั้งมันสามารถใช้อัตราส่วน 1: 1 ของทั้ง สเตมิน่า และ มานา จากนั้นจะถูกจัดประเภทเป็นทักษะ

ทักษะไม่จำเป็นต้องใช้การร่ายใด ๆ ในขณะที่คาถาใช้

การวัดระดับทักษะ / เวทย์มนตร์

ทั่วไป→ระดับกลาง→ขั้นสูง→เหนือกว่า→หายาก (-) →หายาก→หายาก (+)

เทพ

→เทพชั้นต่ำ→เทพ→เทพชั้นสูง

แร้งค์:

– ขึ้นอยู่กับสถิติและความแข็งแกร่งโดยรวม

– ไม่ใช่การวัดความกล้าหาญของแต่ละคนอย่างแท้จริงเพราะไม่ได้คำนึงถึงทักษะหรือเวทมนตร์

– ในระดับเดียวกันความแตกต่างของทักษะหรือคาถาอาจทำให้พลังแตกต่างกันอย่างมาก

น่ากลัว – ความแข็งแกร่งของมนุษย์ทั่วไปเรียกอีกอย่างว่าอันดับของมนุษย์

ดี – ความแข็งแกร่งของมนุษย์ที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ

พอใช้ – ทหารผ่านศึกเป็นจุดสูงสุดของมนุษย์ทั่วไป

ยอดเยี่ยม – ถือว่าเป็นผู้เริ่มต้นตามเส้นทางแห่งอำนาจ

เด่น – ระดับเฉลี่ยของนักรบที่ถูกเลือก

ผู้พิชิต – อันดับสูงสุดที่นักรบที่เลือกสามารถบรรลุได้

ปฐมกาล – ความแข็งแกร่งของมังกร.

สมบูรณ์ – ความแข็งแกร่งของมังกรอาวุโส

ผู้เป็นเลิศ – ความแข็งแกร่งของราชามังกร

เทพ – ความแข็งแกร่งของเทพชั้นต่ำ

Options

not work with dark mode
Reset