“ ท่านโจร่า มีใยแมงมุมขนาดใหญ่อยู่ข้างหน้า”
ป่าก่อนหน้านี้ถูกปกคลุมไปด้วยสีขาวทั้งผืน มีมดขนาดยักษ์แขวนอยู่บนใย
‘วิธีนี้ถือว่าเป็นกลางได้อย่างไร? พวกมันจับมดตัวหนึ่งของผมไปกิน ‘
ผมก็ค่อนข้างกังวลเช่นกัน เพราะนางพญาแมงมุมเบียงก้า เป็นมอนสเตอร์ระดับ 70 ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของสถิติหรือทักษะมันก็ไม่ได้แตกต่างจากราชาคนก่อนมากนัก
‘ยังคงมีการตัดสินผลการต่อสู้ โดยหน้าสถานะ แต่เพียงอย่างเดียว ตั้งแต่เมื่อใด?’
อูออออ ซวุววว
ใยแมงมุมจำนวนมากหนาเท่านิ้วโผล่มาจากไหนไม่รู้
ซซซซซ ~
เมื่อใดก็ตามที่พวกมันเข้ามาใกล้ร่างกายของผม พวกมันจะแตกออกและสลายไป
‘ดูเหมือนจะเป็นผลงานของทักษะการดูดพลังชีวิตของผม ผมดีใจที่ไม่จำเป็นต้องจัดการกับใยแมงมุมทั้งหมดนี้ เดี๋ยวก่อนทำไมสถานะทั้งหมดของพวกเขาถึงเปลี่ยนจากเป็นกลางเป็นศัตรูในทันที? ‘
มอนสเตอร์ในป่าแห่งนี้คือแมงมุมชื่ออะแรกนี และจนถึงตอนนี้พวกมันได้รับการระบุว่าเป็นกลาง หนึ่งในนั้นผุดขึ้นมาที่ต้นไม้ใกล้ ๆ และจ้องมองมาที่ผมด้วยสายตามากมายของมัน
‘พวกเจ้าพยายามต่อต้านข้าจริงๆหรือ?’
แมงมุมตัวใหญ่กว่ามดยักษ์เพียงเล็กน้อยหนีไปทันที เมื่อได้ยินข้อความโทรจิตของผม
“ฮะ? เจ้าทำอย่างนั้นได้อย่างไรท่านโจร่า”
ควีก ควีก
เอียนและมอลเล่ ต่างติดอยู่ในใยข้างหลังผม กระตุกไปมา ดิ้นรนเพื่อให้หลุด
ซซซซซ ~
??
ผมแค่เข้าไปหาพวกเขาและใยก็กลายเป็นฝุ่นทันที มอลเล่จ้องมองมาที่ผมด้วยความตะลึงงัน
‘ถ้าเจ้าพิจารณาว่า ข้าทำลายใยของพวกมันได้ง่ายเพียงใด ข้าก็อาจเป็นศัตรูตามธรรมชาติของแมงมุม’
“ โอ้โฮ ~ ข้ายังมีชีวิตอยู่! ข้าเกลียดแมงมุมจริงๆ!”
ผมเข้าใจความเกลียดชังของเอียนและแบ่งปันมันบ้าง มันเป็นความเกลียดชัง โดยสัญชาตญาณมากกว่า สำหรับเผ่าพันธุ์ของพวกเขา
‘เอียนข้ากลัวว่าจะไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างสงบ โปรดกลับไปที่ กระโจม”
“ แต่…ข้าอยากช่วยท่าน”
ผมส่ายหัวอย่างแน่วแน่ ในการต่อสู้กับมอนสเตอร์มีตัวแปรมากมายที่ต้องพิจารณาและถ้าผมต้องกังวลเกี่ยวกับการปกป้องเอียนมันก็จะยากกว่านั้นมาก
“ฮิฮิ! แน่นอนว่าข้ามีประโยชน์ที่สุด!”
‘เจ้าก็กลับไปเหมือนกันนะ กวิน’
“ทำไม? ข้าจะเป็นประโยชน์!”
‘มันอันตรายเกินไป’
“ แต่ข้าจะปลอดภัยในกะโหลกของเจ้า”
‘ไม่หรอกฟังข้าเฉยๆนะ?’
เชอะ! เชอะ!
กวินจ้องมองผมด้วยใบหน้ามุ่ย ขณะที่เอียนมองไปที่กวินพร้อมกอดอกให้ความรู้สึก“ ตามที่คาดไว้”
“ ชีช! ก็ได้ ข้าจะกลับไปที่ที่ข้าอยู่เสมอ คราวหน้าเจ้ามา หาของขวัญที่ดีมา ไม่งั้นข้าจะไม่เล่นกับเจ้า!”
กวินดูอารมณ์เสียมากกว่าปกติเล็กน้อย
‘เอียนกลับไปเดี๋ยวนี้’
“ ข้าจะคอยดูสักหน่อย” เธอตอบ
ผมไม่สามารถชักชวนให้เธอกลับไปได้ทันที หลังจากเห็นใบหน้าที่เป็นห่วงของเธอ
‘อืม อย่าอยู่นานเกินไป’
“ ใช่แล้ว โปรดสัญญาว่าท่านจะกลับมาอย่างปลอดภัย”
ผมเคลื่อนเข้าไปในป่าใยแมงมุมหลังจากที่เอียนพยักหน้า
ซซซซซซ
ใยแมงมุมรอบตัวข้าสลายตัวและกระจัดกระจายไปตามสายลม
‘มันมีประโยชน์มากจริงๆมีใยแมงมุมมากมาย … มันจะน่ารำคาญมาก ถ้าผมไม่มีทักษะการดูดพลังชีวิต’
ซซซซซซ
ใยนับสิบถูกส่งมาในทิศทางของผม
‘พวกเขาไม่รู้หรือว่ามันไร้ความหมาย? เดี๋ยวก่อน…ไอ้บ้า! ‘
พวกเขาไม่ได้เล็งมาที่ผม แต่เอียนที่ถือลูกมังกรอยู่ไม่ไกลออกไป
‘พวกเขากล้าดียังไง!’
ในที่สุดผมก็หมดอารมณ์ เมื่อดูแมงมุมมากกว่าร้อยตัวที่วิ่งไปตามใยของมัน ผมก็ระเบิดเวทย์ของผมใส่กลุ่มของพวกมัน
“อินโฟโน่! อินโฟโน่! อินโฟโน่!”
อีกกกก
แมงมุมที่วิ่งไปตามใยที่ลอยอยู่กลางอากาศร่วงลงสู่พื้นอย่างแรง เมื่อใยของมันถูกไฟไหม้ ผมเดินเข้าไปหาพวกมัน โดยมีไม่กี่ตัวที่กล้ามองมาที่ผม
อีกกก อีกกก
[+771 คะแนนประสบการณ์]
[+1542 คะแนนประสบการณ์]
…
[ได้รับความรู้เกี่ยวกับอะแรกนี]
[ได้รับ ｟ฉายา: หายนะแห่งแมงมุม ระดับ1｠]
[คุณได้เรียนรู้ เดทสแตร ระดับ1]
‘มันเป็นทักษะใหม่หรือไม่’
ผมมองไปที่ตัวอื่น ๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ผมยังส่งอินโฟโน่ ไปทางตัวที่วิ่งอยู่ในอากาศและระเบิดซาก เมื่อพวกมันล้มลงกับพื้น
“อินโฟโน่! ระเบิดซาก! อินโฟโน่! ระเบิดซาก!”
[+771 คะแนนประสบการณ์]
[+1542 คะแนนประสบการณ์]
…
[+394752 คะแนนประสบการณ์]
[เลเวลเพิ่มขึ้น 32 ➢ 33]
[ได้รับ ｟ฉายา: หายนะแห่งแมงมุม ระดับ3｠]
เดทสแตร ของผมดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพเป็นพิเศษ เนื่องจากมีดวงตามากมายของแมงมุม อินโฟโน่เป็นเวทย์ระยะกลางที่ยอดเยี่ยมและแมงมุมทุกตัวที่วิ่งอยู่บนต้นไม้กลายเป็นเครื่องเซ่นไหว้เทพเจ้าอัคคี เมื่อมันทำลายใต้เท้าของพวกมัน หากพวกมันโชคดีพอที่จะรอดชีวิตและลงมาที่พื้นได้ ระเบิดซาก จะทำงานอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ได้รับประสบการณ์มากมาย
คูวอง! คูวอง! คูวอง!
ข้าได้ยินเสียงต้นไม้ล้มอยู่ไกล ๆ พร้อมกับเสียงคำรามแปลก ๆ
‘ดูเหมือนว่ามันตัดสินใจที่จะสู้กับข้า เอียนกลับไปที่กระโจมเดี๋ยวนี้ ข้าจะไปหาเจ้าเร็ว ๆ นี้
“ ได้ ข้าขอโทษ ข้าจะไปทันที”
ควีกกกก
มอลเล่ดูเหมือนจะไม่ชอบใยแมงมุมทั้งหมดจริงๆ
หลังจากส่งเอียนกลับไปแล้ว ผมก็อยู่ที่ขอบของป่าเพื่อรอให้มันปรากฏตัว
เคียวโอ้ ~!
มีร่างกายที่ใหญ่โต แต่เมื่อเทียบกับราชาแล้วก็ยังค่อนข้างเล็กกว่าเล็กน้อย
เบียงก้า เจ้านายของอะแรกนี ปรากฏตัวต่อหน้าผม ขาที่มีขนของเธอยาวประมาณ 2 เมตร ซึ่งค่อนข้างสั้นเมื่อเทียบกับร่างกายขนาดใหญ่ของเธอที่สูงประมาณ 5 เมตร แค่ดูรูปลักษณ์ของมันก็ทำให้ผมรู้สึกขยะแขยง ผมเปิดหน้าสถานะเพื่อดู
★
สถานะ: ปกติ
ประเภท: อะแรกนี
อันดับ: E
ระดับ: 70/80
เลือด: 3600/3621
มานา: 1229/1229
โจมตี: 800
พลังป้องกัน: 100
ความคล่องตัว: 216
ความฉลาด: 136
✧ทักษะเฉพาะ
[ต้านทานกายภาพ ระดับ 1] [ใย ระดับ เต็ม] [กัดติดพิษ ระดับ 3]
[การฟื้นฟูสุขภาพ ระดับ 1] [งอกแขน ระดับ 1] [โทรจิต ระดับ 1] [อ่านใจ ระดับ 1] [ลาสแสตน ระดับ 1]
✧ฉายา
[มารดาแห่งอะแรกนี]
★
‘ใช่เจ้ารึป่าว เด็กน้อย เจ้าคือราชาคนใหม่? ‘
เบียงก้า สื่อสารกับผม ขณะที่ผมสังเกตสถิติของเธอ
‘ใช่และเจ้ากำลังวางแผนที่จะเป็นผู้นำคนแรกที่ตกอยู่ในเงื้อมมือของราชาของเจ้าหรือไม่?’
‘ฮ่าฮ่าฮ่า ~ เจ้าตลกดี เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้หรือว่าเจ้าพ่ายแพ้ราชาคนก่อน เจ้าชนะเพราะโชคเท่านั้น?’
‘ความโชคดีก็เป็นความสามารถประเภทหนึ่ง เจ้าวางแผนที่จะค้นหาหรือไม่?’
‘ข้าจะลองดู ลูก ๆ ของข้าได้แจ้งเกี่ยวกับการต่อสู้ของเจ้ากับราชาแล้ว และข้าจะไม่ตกหลุมพรางกับกลเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเจ้า เมื่อข้าฆ่าเจ้า ข้าจะเป็นราชินีคนใหม่และปกครองพื้นที่นี้ ‘
‘ทำไมเจ้าช่างพูดมาก เจ้ากลัว? เข้ามา ข้ายุ่งและไม่มีเวลามาก ‘
ผมพยายามยั่วยุเบียงก้าให้มากที่สุด ความจริงแล้วพลังของเธอมีมาก แต่เมื่อเทียบกับราชาแล้วเธออ่อนแอกว่าในทุกๆเรื่อง
‘ข้าไม่กลัว ข้าพยายามอย่างเต็มที่ เมื่อออกล่าเหยื่อของข้า’
พึมพำ! พึมพำ! ซซซซซ ~
เบียงก้า ยกหน้าท้องขึ้นและพ่นใยแมงมุมมาทางผม ความหนาของใยนี้อยู่ในระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เมื่อเทียบกับลูกน้องของมัน เส้นยักษ์หนาเกือบ 20 ซม. กำลังบินมาทางผม ผมเหยียดแขนออกอย่างเกียจคร้านและปล่อยให้การดูดซับพลังชีวิตทำส่วนที่เหลือ
มันสลายกลายเป็นฝุ่นและถูกพัดหายไปในสายลม
“อินโฟโน่!”
คูวอง!
เวทย์ปรากฏขึ้นใต้ท้องของเบียงก้า ทำให้เกิดสุญญากาศที่ดูดเธอเข้าไป ดึงลงไปที่พื้นอย่างมีประสิทธิภาพ
‘เจ้ากล้าทำให้ข้าอับอายเช่นนี้ ข้าจะฆ่าเจ้า!’
‘งั้นลองเลย’
ผมเพิกเฉยต่อการคุกคามที่ไร้ความหมายของเธอ ในขณะที่ผมปล่อยเวทย์โจมตีใส่หัวของเธอ
“อินโฟโน่! อินโฟโน่!…”
เมื่อเทียบกับตอนที่ผมต่อสู้กับราชา ผมได้เลเวลขึ้นมาบ้างและที่สำคัญการฟื้นฟูมานาของผมก็เพิ่มขึ้น สิ่งนี้ทำให้ผมสามารถร่ายเวทย์ได้อย่างอิสระมากขึ้นและใช้คอมโบได้มากขึ้น นอกจากนี้เบียงก้าไม่มีความต้านทานเวทย์เหมือนราชาคนก่อน ดังนั้นเธอจึงต้องรับความเสียหายทั้งหมด
‘อืม … ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงเป็นราชา’
พลังชีวิตของเบียงก้า ลดลง 30% แล้ว
‘ฮึ … เจ้า!’
‘หยุดเสียงดังแล้วมาหาข้าแทนที่จะบ่น’
ผมเอาแต่ดูถูกเธอ ในขณะที่ผมรักษาระยะห่างและปล่อยให้มานาของผมฟื้นตัว เธอพยายามที่จะยืนและทำให้ผมติดพิษ
ตึ๊ด!
เบียงก้า ลุกขึ้นยืนอีกครั้งขณะที่จ้องมองผม
‘จะลองโจมตี ลอบสังหารต่อไปไหม?’
ใยระยะไกลของมันใช้ไม่ได้ผล ในขณะที่เวทมนตร์ของผมแข็งแกร่งมาก เกือบจะแน่นอนว่าจะพยายามทำให้นี่เป็นการต่อสู้ระยะประชิดและใช้ กัดติดพิษของเธอ
พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ!
มันพุ่งเข้ามาหาผม แต่แถบมานาของผมเต็มไปครึ่งหนึ่งแล้ว
“อินโฟโน่! อินโฟโน่!”
คูวอง!
ข้าเริ่มใช้เวทย์มนตร์ได้ดีขึ้นและตอนนี้เล็งอินโฟโน่ไปที่พื้นหน้าเธอ ทำให้เธอเสียหลักและสะดุด ในขณะที่ผมสร้างระยะห่างและเติมมานาของผม แน่นอนว่าอินโฟโน่จะสร้างความเสียหายด้วยเช่นกัน แต่ในกรณีนี้ผมใช้ผลของสุญญากาศเป็นการควบคุมเหล่าแมงมุม
‘นี่ … นี่!’
ผมถือโอกาสถอยห่างออกไปให้ไกลกว่าเดิม โดยรักษาระยะห่างอย่างระมัดระวัง
‘ขี้ขลาด! เจ้าเป็นราชาเจ้าจะหนีไปได้อย่างไร! ‘
‘ทำไมเจ้าถึงปฏิเสธที่จะยอมรับข้าเป็นเจ้านายของเจ้า?’
‘เจ้าเป็นแค่คนขี้ขลาด!’
‘อืม … ข้าเดาว่าเราจะต้องกลับมาคุยกันอีก หลังจากที่ข้าเอาชนะเจ้าได้’
พึมพำ! พึมพำ!
เบียงก้า เริ่มเดินมาหาผมแต่ค่อนข้างช้า ดูเหมือนว่าเธอได้เรียนรู้บทเรียนของเธอแล้ว และไม่ต้องการที่จะพูดมากเกินไปจนกว่าผมจะหยุดเวทย์
พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ!
‘อืม … ดูเหมือนว่าเจ้าจะใช้สมองในที่สุด แต่เจ้าไม่รู้หรือว่ามานาของข้าเริ่มเต็มแล้ว!’
มานาของผมเต็มแล้ว
“อินโฟโน่! อินโฟโน่! อินโฟโน่!”
สองครั้งแรกของผมพลาดเพราะเธอหลบอย่างรวดเร็วและกะทันหัน แต่อันที่สามนั้นแม่นยำทำให้เธอกลับลงไปที่พื้น
‘น่าสนใจเจ้าค่อนข้างฉลาดแกมโกง’
“อินโฟโน่! อินโฟโน่! อินโฟโน่!…”
การตีเธออีกครั้งด้วยอินโฟโน่หลายครั้ง เลือดของเธอลดลงมากยิ่งขึ้นตอนนี้เธออยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างแย่ มีพลังชีวิตน้อยกว่า 40%
เคียวโอ้ ~!
สีกำลังเปลี่ยนไป เมื่อมีแถบสีแดงแคบ ๆ ปรากฏบนตัวสีดำ
‘มันใช้ ลาสแสตน แล้วหรือ?’
เธอเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งและหลังจากล็อกตัวผมแล้วก็ยิงใยออกมา
ซซซซซซซ ~
‘ตอนนี้เจ้าไม่รู้หรือว่า มันใช้ไม่ได้ผลกับข้า?’
ถึงกระนั้นสีของใยนี้ก็แตกต่างกัน สีเขียวเรืองแสงให้ความรู้สึกอันตรายมาก เมื่อเทียบกับใยก่อนหน้านี้
‘หลีกเลี่ยงมันในกรณีนี้ดีกว่า’
มันสายไปแล้วที่จะหลบด้วยร่างกายของผม ดังนั้นผมจึงยิงอินโฟโน่ ลงบนพื้นใกล้ ๆ อย่างรวดเร็วและปล่อยให้ผลลัพธ์สุญญากาศดึงผมไปในที่ปลอดภัย ขณะที่ผมกลิ้งไปด้านข้าง ผมเห็นว่าตำแหน่งก่อนหน้าของผมละลายไปหมดแล้ว
‘เป็นแม่ม่ายดำหรือเปล่า?’
‘แย่จังมันจะฆ่าเจ้าในนัดเดียว’
เบียงก้า พยายามล็อคตัวผมอีกครั้งอย่างชัดเจนว่าจะส่งใยที่มีฤทธิ์กัดกร่อนมากขึ้น
“ ไฟช็อค! ไฟบอล! อินโฟโน่!”
ผมร่ายเวทย์ทั้งสามไปที่ท้องน้อยของเธอตามลำดับเวลาร่ายที่สั้นที่สุด
คีกกกกก
ซซซซซซซ ~
จังหวะของผมสมบูรณ์แบบสกัดกั้นเวทย์ของเธอเหมือนกับที่มันออกจากท้องของเธอ ร่างกายของเธอได้รับความทุกข์ทรมานจากการระเบิดของเวทย์
‘เจ้าโง่เจ้าจะใช้กลยุทธ์เดิมซ้ำสองได้อย่างไร?’
‘สิบแปดมงกุฎ! ข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้น ๆ แล้วเอามาห้อยคอข้า! ‘
‘แค่ลองดู!’
เบียงก้า ดูเหมือนจะครุ่นคิดอย่างหนักและครุ่นคิดถึงแผนการต่อไปของเธอ ด้วยเลือดที่เหลือเพียง 25% เธออาจรู้ว่านี่จะเป็นความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอ จากมุมมองของราชา ผมเห็นแมงมุมประมาณ 200 ตัวซ่อนตัวอยู่ในป่าด้านหลังเธอ
พึมพำ! พึมพำ! พึมพำ!
เธอถอยกลับเข้าไปในป่า
‘เธอพยายามหลอกล่อผมให้ไปถูกซุ่มโจมตี? ดีผมหวังว่าจะจบลงเร็ว ๆ นี้ ‘
มีแมงมุมที่มีระดับสูงพอสมควรสามตัวและเมื่อมองไปที่หน้าต่างสถานะของพวกมัน ผมสังเกตเห็นว่าพวกมันมีทักษะเฉพาะตัว
‘เบียงก้า เจ้ารู้ดีว่าหากการโจมตีครั้งต่อไปล้มเหลว เจ้าจะตายใช่ไหม?’
‘เกิดอะไรขึ้นกับการตาย ข้าอยากจะตายดีกว่าอยู่ภายใต้คำสั่งของเจ้า’
‘แต่เจ้าเต็มใจที่จะเล่นพนันกับชีวิตของครอบครัวของเจ้า ที่ซ่อนอยู่ในป่าด้านหลังหรือไม่?’
‘อืม … เจ้าคิดว่าข้าจะใช้กลอุบายขี้ขลาดแบบนี้จริงๆหรือ?’
‘เจ้าแค่ตื่นตระหนก อย่าโง่เขลาและคิดว่ากลอุบายเล็ก ๆ เหล่านี้ อาจซ่อนตัวจากสายตาของข้าได้ นอกจากนี้… ‘
ปรบปรบ
ผมปรบมือเบา ๆ เพื่อให้ได้ผล
‘อัลเปี้ยน! เจ้าได้ยินข้าไหม? พาเด็ก ๆ มาด้วย ‘
‘นายท่าน ข้ารอคำสั่งของท่านอยู่’
อู้วววว! อู้วววว! อู้วววว!
มดบินนับร้อยแห่เข้ามาหาผม
‘อะไรนะ … เจ้าไม่ได้อยู่คนเดียว?’
‘เฮ้ เจ้าไม่ได้อยู่คนเดียวเช่นกัน ดังนั้นเจ้าจะบ่นอะไรไม่ได้ เจ้าคงรู้ดีว่า หากพวกเขาใช้น้ำลายที่เป็นกรดไปที่ป่าลูก ๆ ของเจ้าจะตาย’
ข้าได้สั่งให้อัลเปี้ยน ให้ความสำคัญกับการฟักไข่และป้อนน้ำทิพย์ให้กับมดบินตัวผู้และดีใจที่ทีมนี้ผลิตได้ทันเวลา ถ้าเป็นอย่างอื่นผมอาจต้องฝืนตัวเองบ้างเพื่อดูแลแมงมุมทั้งหมดด้วยตัวเอง
การปราบปรามด้วยอำนาจที่ท่วมท้น มันเป็นทางเลือกสุดท้ายของผมในการปราบอะแรกนี ซึ่งเป็นกองกำลังกบฏสุดท้ายในป่าหลุมของผม
‘ถ้าเจ้ากำหนดให้ฆ่า ก็แค่กำจัดพวกเราทั้งหมด’
‘เบียงก้าหยุดทำตัวงี่เง่า ไม่เห็นหรอว่าข้าพยายามหาทางออกให้เจ้า’
‘ข้าไม่เต็มใจที่จะรับใช้คนที่อ่อนแอกว่าข้า’
‘ข้าอ่อนแอกว่าเจ้ายังไง? เราเพิ่งต่อสู้แบบตัวต่อตัวและเจ้าก็มาถึงประตูแห่งความตาย ‘
‘…’
เบียงก้า ดูเหมือนสับสนในความคิดของเธอเอง
‘ข้าไม่อยากเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้า’
ความภาคภูมิใจของเธอไม่ยอมให้เธอรับใช้ใคร
‘ก็ได้ แล้วในฐานะพันธมิตรล่ะ?’
‘เจ้าเต็มใจจะเลี้ยงลูกของข้าไหม?’
‘แน่นอน แต่การทรยศทุกรูปแบบจะไม่สามารถยอมรับได้ นอกจากนี้ ลีกอล, เอรีน และ แฮททัน จะต้องถูกส่งไปยังเนินเขาของอัลเปี้ยน ในฐานะตัวประกัน ‘
ผมได้ขอให้เบียงก้า หาแมงมุมระดับสูงและมีเอกลักษณ์ 3 ตัวเป็นหลักประกัน เพื่อที่เธอจะต้องคิดทบทวนอีกครั้งว่าจะทรยศผมในอนาคต
‘อะไร? ข้าไม่เห็นด้วย! ‘
‘ถ้าเจ้าเห็นด้วยข้ายินดีที่จะแบ่งปันส่วนหนึ่งของน้ำทิพย์จากต้นไม้โลกให้เจ้า ถ้าไม่ ข้าจะกวาดล้างครอบครัวของเจ้าทั้งหมดในวันนี้! ‘
เบียงก้า เงียบขณะที่เธอชั่งน้ำหนักตัวเลือกของเธอ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
