Bringing Culture to a Different World 33 พบปะ

ย่านดาวน์ทาวน์ของนอร์แลนด์

 

นับตั้งแต่มีการตรากฎหมายสิทธิบัตร นอร์แลนด์มีความคิดสร้างสรรค์ขึ้น ผู้วิเศษได้จัดตั้งสตูดิโอขึ้นทั่วนอร์แลนด์ ย่านใจกลางเมืองเป็นสถานที่ที่มีสตูดิโอหนาแน่นที่สุด

 

อย่างไรก็ตามสตูดิโอทั้งหมดเป็นของจอมเวทย์ฝึกหัดที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก และผู้ที่หวังว่าผลงานของพวกเขาจะดึงดูดสายตาของพ่อค้ารายใหญ่ จากนั้นพวกเขาจะกลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นเดียวกับนักลงทุนที่ยิ่งใหญ่เหล่านั้น

 

ไฮร์แลนก็เป็นหนึ่งในจอมเวทย์ฝึกหัดหลายคน แต่ความทะเยอทะยานของนางพุ่งไปไกลกว่าเพื่อนๆที่มุ่งเน้นไปที่เงินและสถานะเท่านั้น

 

สิ่งที่นางต้องการคือชื่อเสียง และนางหวังว่าจะได้จัดแสดงอาร์คาโนเทคใหม่ที่สร้างขึ้นด้วยตัวเองในนิทรรศการระดับโลกภายในเวลา 2 เดือน นางต้องการให้คนทั้งโลกรู้จักชื่อของนาง และสกุลของนาง ลอยด์

 

มันเป็นความปรารถนาของแม่นางที่จากไปแล้ว สิ่งของที่ไฮร์แลนเตรียมไว้สำหรับนิทรรศการก็เป็นมรดกตกทอดของแม่ของนางเช่นกัน

 

น่าเสียดายที่ความเป็นจริงนั้นโหดร้ายเกินกว่าที่ไฮร์แลนจะจินตนาการได้ สเตรีโรพล็อตเตอร์(stereoplotter)(เครื่องมือที่ใช้ในการอ่านภาพ)ที่นางสร้างขึ้นไม่ได้มีคุณค่าเท่ากับ “เครื่องมือเคลื่อนที่ใหม่ที่สามารถใช้แทนม้าได้”

 

อย่างไรก็ตาม จิตรกรคนไหนๆก็ชอบที่จะวาดภาพลงบนกระดาษไม่ใช่ในการฉายภาพที่หักเหด้วยเวทมนตร์ จากนั้นเปลี่ยนผลงานของพวกเขาให้เป็นหน่วยเก็บข้อมูลภายในรูน

 

ดังนั้นไฮร์แลนจึงลังเลว่านางควรจะเลิกทำวิจัยและกลับไปโรงเรียนเพื่อศึกษาให้จบหรือไม่ นางพลาดชั้นเรียนไปสองสามคลาสเพื่อที่จะรีบไปงานนิทรรศการโลก

 

หากยังเป็นแบบนี้ นางอาจไม่ได้รับใบรับรองขั้นสี่หลังจากสำเร็จการศึกษา

 

ไฮร์แลนวางเครื่องมือจารึกรูนของนางลง และได้ยินเสียงใครบางคนเคาะประตู

 

มีนักเรียนคนอื่นมาชักชวนนางให้ยอมแพ้อีกหรือไง?ไฮร์แลนจัดผมยาวสีเทาอ่อนของนาง รีบเดินไปที่ประตูห้องเล่นแร่แปรธาตุของนาง ผ่านหน้าต่างนางเห็นญาติที่หายหน้าไปกว่าครึ่งปี น้องสาวของนาง …

 

ภายใต้การยืนกรานของโจชัว ซิริทำได้เพียงแค่พาเขาไปยังที่ที่พี่สาวของนางอาศัยอยู่อย่างเชื่อฟังเท่านั้น

 

การนำปีศาจที่อันตรายเช่นนี้ไปเจอหน้าคนที่นางรักถือเป็นการกระทำที่ชั่วร้าย

 

ซิริยอมรับว่านางกลัวความตายเล็กน้อย ใครก็ตามที่มีระเบิดเวลารัดคอจะไม่กล้าประกาศว่า “ข้าไม่กลัวอะไร”

 

นอกจากนี้โจชัวก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ซิริคาดการณ์ไว้

 

“ซิริเจ้าไปอยู่ไหนตลอดหกเดือนที่ผ่านมา!”

 

ไฮร์แลนผลักเปิดประตูห้องโถงและมองไปที่น้องสาวของนาง ซึ่งนางไม่ได้เจอหน้ามานานกว่าครึ่งปี

 

“หลายที่…”

 

ซิริครุ่นคิดว่านางควรบอกไฮร์แลนหรือไม่ว่านางอาศัยอยู่ในอาณาจักรปีศาจมานานกว่าครึ่งเดือนแล้ว

 

“และนี่คือ?”

 

ไฮร์แลนไม่ได้ดูน้องสาวสำหรับการหายตัวไปอย่างกะทันหันของนาง แต่นางมองไปที่โจชัวที่ยืนอยู่ข้างๆซิริ

 

“ ข้าเป็นเพื่อนที่ซิริพบระหว่างการเดินทางของนาง ชื่อโจชัว”

 

โจชัวแนะนำตัวเองกับหญิงสาวร่างสูงตรงหน้าเขาเช่นเดียวกับที่เขานึกภาพไว้ในใจเมื่อเช้านี้ พี่ของซิริสูงเกือบเท่านาง แต่รูปร่างของนางพัฒนาไปไกลกว่ามาก และนิสัยของนางก็ดูเป็นผู้ใหญ่และใจเย็นกว่า

 

“ไฮร์แลน ลอยด์ขอบคุณที่ดูแลซิริตลอดมา เข้ามานั่งข้างในก่อนสิ”

 

ไฮร์แลนดูไม่เหมือนพี่ของซิริ เหมือนแม่มากกว่า

 

เนื่องจากไฮร์แลนพูดอย่างนั้น ซิริจึงเดินเข้าไปในห้องอย่างเชื่อฟัง โจชัวก็เข้าไปเช่นกัน

 

การจัดวางของสตูดิโอนั้นเรียบง่ายกว่าที่โจชัวจินตนาการไว้มาก และเมื่อเทียบกับห้องทดลองของเจ้าชายสาม สถานที่แห่งนี้เหมาะกับตัวตนของโจชัวมากกว่าเล็กน้อย

 

มีลูกบาศก์สีฟ้าจาง ๆ อยู่ตรงกลางของห้องโถง และภาพฉายโปร่งแสงด้านบนนั้นดึงดูดความสนใจของโจชัว

 

“ โจชัวเจ้าไปพักก่อนได้ไหม ข้ามีบางอย่างจะถามน้องสาวของข้า”

 

ไฮร์แลนคว้าแขนของซิริไว้และท่าทางของนางก็หมายความว่าอย่าคิดที่จะหนี

 

“ ไม่ใช่ปัญหา”

 

โจชัวให้เวลาสองพี่น้องตามลำพังเพราะไม่ได้เจอกันมานาน

 

ไฮร์แลนดึงแขนน้องสาวของนางไปจนถึงห้องเล็ก ๆ นางมองไปที่โจชัวที่อยู่ไกลสุดของห้องแสดงภาพ และหลังจากที่นางยืนยันว่าเขาไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ นางก็ลดเสียงลงและถามซิริ

 

“ ครั้งสุดท้ายที่เจ้าหนีไปหนึ่งปี เจ้ากลับมาพร้อมใบรับรองขั้นสอง แต่ตอนนี้เจ้าหายไปครึ่งปีและพาผู้ชายคนหนึ่งกลับมา ซิริอย่าบอกข้านะว่าเจ้ามีแฟน?”

 

“ พี่ ข้าอายุสิบเก้าแล้ว!”

 

ซิริกัดริมฝีปากล่างของนาง

 

ชีวิตของซิริน่าเศร้าและไม่มีความสุข แม่ของนางเสียชีวิตไปเมื่อนางอายุได้สิบขวบ และพ่อที่ขาดความรับผิดชอบของนางก็ทิ้งซิริและพี่สาวของนางไว้ ดังนั้นตลอดเก้าปีที่ผ่านมาทั้งคู่ต่างพึ่งพาซึ่งกันและกัน

 

ตั้งแต่อายุสิบห้าปี ซิริคิดว่านางมีความสามารถในการยืนหยัดด้วยตัวเอง แต่ไฮร์แลนพี่ของนางดูเหมือนจะคิดว่านางจะไม่มีวันเติบโต…เนื่องจากข้ออ้างแบบเด็ก ๆ และด้วยความจู้จี้มากพอๆกับอาจารย์ในสถาบัน ซิริเลือกที่จะหนีออกจากบ้านในตอนนั้น

 

“ เป็นความจริงที่เจ้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว เจ้าช่วยบอกข้าเพิ่มเติมเกี่ยวกับคนที่มากับเจ้าได้ไหม และเจ้าพบเขาได้ยังไง?”

 

คำถามของไฮร์แลนทำให้ซิรินิ่งงันโดยสิ้นเชิง

 

ตัวตนของโจชัว? การเป็นเจ้าชายองค์ที่สามของอาณาจักรปีศาจนั้นนับได้ไหใ?

 

อย่างไรก็ตามหากซิริบอกความจริงสิ่งแรกที่ไฮร์แลนจะทำคือโทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเมือง และทีมรักษาความปลอดภัยภายในของนอร์แลนด์จะรีบมาพาโจชัวออกไป จากนั้นระเบิดเวลาที่คอของซิริจะระเบิด และแยกหัวของนางออกจากร่าง

 

“ นี่เป็นของขวัญจากเขาใช่ไหม?”

 

ซิริแตะคอของนางโดยไม่รู้ตัว และการเคลื่อนไหวดังกล่าวเพียงพอที่ไฮร์แลนจะสังเกตเห็นเครื่องประดับแสนสวยบรคอนางสาวนาง

 

“ มันคือผลึกไฟ….ซิรินี่เป็นของขวัญล้ำค่ามาก”

 

ไฮร์แลนจำผลึกสีแดงบนคอของซิริได้ในแวบแรกที่เห็น

 

ซิริรู้ชัดว่าสิ่งนั้นมีค่าเพียงใด มันคุ้มค่ากับชีวิตของนางมาก!

 

“ พี่โจชัวเป็นเพียงศิลปินธรรมดา ๆ คนหนึ่ง … แต่บางสิ่งที่เขาสร้างนั้นน่าสนใจ”

 

หลังจากอยู่เคียงข้างโจชัวเป็นเวลานาน ซิริก็ได้หยิบคำศัพท์แปลก ๆ รวมถึงโปรแกรมที่โจชัวมอบให้กับนางด้วย

 

“น่าสนใจ?”

 

“ นี่…”ซิริโบกมือของนางในขณะที่นางแสดงเกม“ป็อง” ให้ไฮร์แลนมีแต้ม 1: 210 ในรายการ

 

เมื่อพิจารณาจากสีหน้างงงวยของไฮร์แลน นางคงไม่เข้าใจว่าตัวเลขนั้นหมายถึงอะไร

 

“ ข้าจำได้ว่าเห็นเขาทำแบบนั้น”

 

ระหว่างเดินทางซิริได้ลอง”ถ่ายโอน” โปรแกรม ซิริเป็นคนที่มีความสามารถมาก และนางก็เชี่ยวชาญมันหลังจากนั้นหนึ่งวัน ก้อนสีจางปรากฏขึ้นในมือของซิริ และนางก็ส่งมอบให้ไฮร์แลน

 

ในบรรดาเทพเจ้าที่ไฮร์แลนบูชานั้นเป็นเทพเจ้าองค์เดียวกันกับที่ซิริบูชา นอกจากนี้ไฮร์แลนยังบูชาเทพเจ้าแห่งสายน้ำด้วยและการรักษาคืองานถนัดของนาง ดังนั้นไฮร์แลนจึงสามารถรับโปรแกรมซึ่งซิริ”โอน” ให้นางได้

 

หน้าต่างสถานะปรากฏตรงหน้าไฮร์แลนและเมื่อนางมองหน้าต่างที่ขยับในมุมมองของนาง ไฮร์แลนก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกมหัศจรรย์

Favorite