เวอร์จิลพี่ชายของดันเต้ที่เพิ่งมาถึงยังโลกมนุษย์เพื่อเยี่ยมชมสถานที่ของดันเต้ เขาตัดสินใจปลุกพลังของสปาร์ด้าพ่อของเขาขึ้นมาในขณะที่เขาได้ค้นหาหนังสือต้องห้ามซึ่งมีข้อมูลเกี่ยวกับสปาร์ด้า เขาค้นพบกับวิธีการกระตุ้นเพื่อปลุกพลังจากหอคอยปีศาจ หอคอยแห่งนี้มีประตูสู่โลกปีศาจ
ดวงอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า เมื่อมองลงมาจากท้องฟ้าผู้ชมจะพบว่ากลางเมืองใหญ่ประกอบไปด้วยอาคารหลายรูปตึกราบ้านช่องจนรวมไปถึงตึกสูงเสียดฟ้า ใจกลางของอาคารเหล่านี้พื้นดินถูกเปิดออกแยกตัวอย่างกระทันหัน หอคอยขนาดใหญ่ค่อยๆ โผล่ขึ้น
เวอร์จิลปรากฎตัวขึ้นเขายืนอยู่บนหอคอยใบหน้าของเขาดูเหมือนรูปปั้นปีศาจที่ถูกแกะสลักอันสมบูรณ์แบบ ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่สาดส่องเทพแห่งความตายนั่งอยู่กับพื้นด้านหลังของเวอร์จิลมันดูคล้ายกับสัตว์เลี้ยงของเขา
ยามาโตะคือดาบประจำตัวของเวอร์จิลเขาดึงดาบโดยไม่หันหลังกลับมามอง ครึ่งตัวของเทพแห่งความตายตอนนี้หลุดออกจากร่างกายและตกสู่พื้นทันที
“ชายคนนี้ดูแข็งแกร่ง!”
“เทคนิคดาบของเขาช่างยอดเยี่ยม!”
“ห้าวหาญ!” ซงฉิงเฟิงตะโกน “ข้าอยากเล่นเกมนี้!”
แค่จินตนาการถึงสถานการณ์ที่ดาบของเขากำลังโจมตีเพื่อแบ่งคู่ต่อสู้เป็นสองส่วนแล้วชักออกมาก็ฟินแล้ว!
ผู้คนจำนวนมากในเมืองครึ่งตั้งใจดูอย่างเห็นได้ชัด
“ปีศาจทั้งหมดในเกมนี้สามารถใช้การต่อสู้ระยะใกล้ได้กันหมดเลยหรอ!?”
“พวกเขาดูแข็งแกร่งกันไปหมด”
ใช่ .. ทุกคนต่างงงันกับฉากตรงหน้า
“อืม .. เราสามารถเรียนรู้ทักษะและเทคนิคต่างๆ จากเกมได้มั้ย!?”
ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นฟางฉีเปิดหน้าจอเพื่อเลื่อนระดับและเทคนิคของดันเต้
ฟางฉีเคยเล่นเกมนี้มาก่อนแต่นั่นเป็นเวอร์ชั่นเก่า นี่เป็นเวอร์ชั่นเสมือนจริงทุกอย่างโดยรอบจึงดูสมจริงมากเขาจึงจำต้องค่อยๆ ทำความคุ้นเคยกับเทคนิคต่างๆ ในมากขึ้น
ในตอนแรกดันเต้มีรูปแบบสี่รูปแบบแต่ละอันจะมีการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิคและท่าทางในการต่อสู้ รูปแบบคือ ทริคเตอร์, สวอร์ดมาสเตอร์, กันสลิงเกอร์และรอยัลการ์ด
ทริคเตอร์ นั้น เน้นการเคลื่นไหวที่คล่องตัวเป็นหลักเพื่อเคลื่อนผ่านจุดต่างๆ หลบหลีกการโจมตีของศัตรู ระดับเริ่มต้นคือระดับหนึ่ง ผู้เล่นสามารถเลื่อนระดับโดยการสะสมคะแนนประสบการณ์ผ่านการฆ่ามอนเตอร์ในการต่อสู้
สวอร์ดมาสเตอร์ เน้นการโจมตีด้วยอาวุธระยะประชิดเป็นหลักเหมาะกับการเข้าหาศัตรูเพื่อโจมตีและยังช่วยเสริมทวงท่าทางต่างๆ ของแต่ละอาวุธให้รุนแรงขึ้น
กันสลิงเกอร์ เน้นการจู่โจมด้วยปืน เป๋นการใช้เทคนิคผสมผสานกับอาวุธปืนออกมาเป็นทวงท่าสุดเท่ห์และรุนแรงมหาศาลได้
ส่วนรอยัลการ์ดนั้น เน้นการป้องกัน ในผู้เล่นธรรมดาอาจไม่ค่อยได้ใช้นักแต่หากเป็นผู้เล่นระดับสูงเทคนิคนี้จะมีความสำคัญมากเลยทีเดียว เพราะมันใช้ได้ทั้งป้องกันและสวนการโจมตีกลับได้โดยอาศัยจังหวะตอนศัตรูจะโจมตีแบบเฉียดฉิว
มันไม่ได้ช่วยเรื่องป้องกันเพียงอย่างเดียวแต่มันสามารถใช้เทคนิคต่างๆ ได้ในทันทีเมื่อศัตรูแตะที่ดันเต้ ร่างกายของเขามีเทคนิคการป้องกันตัวที่สมบูรณ์แบบแถมยังสร้างความเสียหายเพื่อโจมตีศัตรูอีกด้วย
ในหน้าอินเทอร์เฟชที่ฟางฉีกำลังเลื่อนดูนั้นมีสองรูปแบบด้านล่างเป็นสีเทาซึ่งนั่นหมายความว่ายังไม่ได้เปิดใช้งานในตอนนี้
[รูปแบบ ควิกซิลเวอร์(ยังไม่เปิดใช้งาน) : มันเป็นพลังงานปีศาจของดันเต้และจะหยุดลงเมื่อพลังงานปีศาจหมดลง] ในการโจมตีของดันเต้จะส่งผลให้การเคลื่อนไหวของศัตรูลดน้อยลงกว่าปกติ
[รูปแบบ ดรอปเพลแก๊งเกอร์(ยังไม่เปิดใช้งาน) : เทคนิคนี้ไม่สามารถยกระดับขึ้นได้ แต่มนัจะใช้พลังงานปีศาจของดันเต้และหยุดไปโดยอัตโนมัติเมื่อพลังงานปีศาจหมดลง]
“ชิบ!?”
ผู้ชมรู้สึกทึ้งกับรูปแบบการต่อสู้ที่ใหม่และทรงพลัง แต่ส่วนหนึ่งพวกเขาแอบงงไม่น้อย จิตใจของพวกเขากำลังว่างเปล่า
“นี่คือ ..”
“การควบคุมเวลาหรอ? กฎแห่งกาลเวลา!?” ปีศาจที่กำลังจิบชานมตะโกน “มีอะไรพิเศษอยู่ในสายเลือดเจ้าตัวนี้ด้วยหรอ? เขาสามารถเข้าใจกฏของเวลาด้วยหรอ!?”
“มันเป็นบางอย่างที่ข้าไม่สามารถเข้าถึงได้” เขาพูดพลางลุกขึ้น ถ้วยชานมตกลงพื้นดีที่มันหมดแล้วไม่งั้นคงเปรอะไปหมด “อะไรกัน เป็นไปไม่ได้หรอก!” เขาโวยวายถึงสิ่งที่เห็นว่ามันจะเป็นไปได้ยังไง การควบคุมเวลามีซะที่ไหน ยิ่งไปกว่านั้นเทคนิคของเขายังสามารถเพิ่มพลังขึ้นเป็นสองเท่า
ตอนนี้เพียงแค่คิดถึงเทคนิคของดันเต้ที่สร้างความเสียหายแล้วผู้คนก็เกิดความกลัวเล็กน้อย แต่ก็มีข้อดีตรงที่ว่าการต่อสู้ในระยะประชิดในตอนนี้ไม่ถือเป็นข้อเสียอีกต่อไป
ผู้คนในร้านต่างมองหน้ากันทั้งกลัวและตกใจเมื่อรับรู้เทคนิคใหม่ๆ พวกเขาไม่สามารถอดทนรออีกแล้ว
หนิงไป่กล่าวว่า “ท่าน! ข้าต้องการเล่นเกมนี้!”
อาจารย์ซีชิก็ตามไปติด “คริสตัลสามสิบเม็ด ข้าจะจ่ายและเล่นเลยตอนนี้!”
ปีศาจดำที่ยืนข้างๆ ก็เอาด้วย “ข้าจะลองด้วย!”
“…”
โมเซียนและยือหยันก่อนหน้านี้พวกเธอแอบดูถูกตัวละครหลักไว้ แต่ตอนนี้อาจารย์ของพวกเธอได้จ่ายเงินอย่างรวดเร็วไปกับเกมและตอนนี้อาจารย์ก็ได้จับจองที่นั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซุยเซียนหยุนวางคริสตัลแล้วพูดว่า “ศิษย์น้องรอข้าด้วย!”
“เราควร ..” โมเซียนบ่น “เราควรจะลองมันกันมั้ย?”
“คนนี้ไม่ใช่ทายาทของปีศาจใช่มั้ย? ปีศาจเล่นเกมนี้ได้หรือไม่?” ยือหยันถาม
“พลังภายในของเจ้าของร้านเปลี่ยนไปหรือเปล่า?”
“ไปกันเถอะ! เร็วเข้าเราจะช้าเกินไป ดูสิคนอื่นกำลังเริ่มเล่นกันแล้ว!”
“รอข้าด้วย!”
เมื่อพวกเขามาถึงที่นั่งตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คน “เจ้าของร้านมีที่นั่งพอมั้ย!?”
(ผู้แปล : ต้องขออภัยล่างหน้าด้วยค่ะ แอดไม่เคยเล่นเกมนี้แต่พยายามหาข้อมูลเพื่อที่จะได้บรรยายได้เรียบรื่นที่สุด (อ้างอิง : https://www.facebook.com/tenkungkinggame/posts/1453954831577752/ ))
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
