[เดวิลเมคราย3 – 30 คริสตัล/คน]
“เดวิลเมครายเป็นเกมที่เราสามารถเอาชนะปีศาจหรืออสูรหรอ?” ลูกค้าต่างคาดเดา “เราจะสามารถตีปีศาจหรืออสูนจนร้องไห้ตามชื่อถูกมั้ย?”
“อืม .. นี่มันเป็นเกมเกี่ยวกับอะไร?” เมื่อหลิวหนิงหยุนเข้ามาในร้านเธอก็เอ่ยถามทันที “เป็นเหมือนเกมเซียนกระบี่พิชิตมารที่เราสามารถฆ่าปีศาจและกำจัดพวกมันให้สิ้นซากหรือไม่?”
เห็นได้ชัดว่าเธอมีความสนใจในเกมประเภทนี้
เนื่องจากชื่อเกมคือเดวิลเมคราย ฟางฉีจึงกล่าวว่า “เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนครึ่งปีศาจ”
“เอ่อ .. ครึ่งปีศาจ!?” เมื่อได้บินคำพูดเช่นนี้โมเซียนที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงกับดึงตัวน้องสาวออกห่างจากหนิงไป่ทันที
เธอกระซิบหยุนหยันและคนอื่นๆ “มันต้องไม่ดีแน่ๆ”
“เราจะตกอยู่ในโลกของปีศาจหรือไม่?”
“เราจะตกอยู่ในอันตรายมั้ย? หากเราตกอยู่ในเกมนี้ ..”
“ดูเหมือนว่าเจ้าของร้านกำลังวางแผนที่จะเล่นเกม” พวกเขามองดูฟางฉีที่เดินไปที่คอมพิวเตอร์พร้อมถ้วยชานมในมือ
ขณะเดียวกันนักรบและผู้ฝึกฝนในจิวหัวเองสังเกตเห็นรายการใหม่ในร้าน
เจียงเสี่ยวหยูที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์อย่างมีความสุข เธอเปิด QQ ขึ้นมาด้วยความดีใจเนื่องจากฟางฉีอนุญาตให้เธอย้ายคอมพิวเตอร์ไปที่เคาน์เตอร์ [หัวหน้าวันนี้ลูกค้าถามเกี่ยวกับเดวิลเมครายเยอะมาก]
ฟางฉีเห็นแจ้งเตือนเขาคลิกเปิดขึ้นมาทันที [บอกพวกเขาว่าข้ากำลังจะเล่นเกมใหม่ให้ดูตอนนี้]
[ได้เลย!]
…
ฟางฉีเหลือบมองไปรอบๆ ร้านเขาเห็นลูกค้าบางคนกำลังเล่นเกมเซียนกระบี่เทพสังหาร บางคนกำลังนั่งดูคนอื่นขับรถใน GTAV ในร้านวันนี้ค่อนข้างครึกครื้นและมีชีวิตชีวา
“เจ้าของกำลังจะถ่ายทอดสดเกมใหม่?”
มันถือว่าเป็นเวลาเช้ามากบางคนยังเพิ่งมาถึง บางคนเองกำลังนั่งเพลิดเพลินกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เมื่อได้ยินว่าฟางฉีกำลังจะถ่ายทอดสดเกมพวกเขาก็เริ่มทำกิจกรรมที่ทำอยู่ให้เสร็จอย่างรวดเร็ว
“อีกเกมที่มีชื่อแปลกๆ” หลันหยันมองดูหน้าจอพลางนั่งลงบนโซฟาพร้อมนาหลันหมิงสือ “เจ้าคิดว่าเกมนี้เป็นเกี่ยวกับอะไร?”
นาหลันหมิงสือกล่าวว่า “ข้าหวังว่ามันจะเกี่ยวกับนักรบ”
เพราะเกมส่วนมากทั้ง GTAV รวมไปถึงเทพยุทธภูผาชูนั่นส่วนมากเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้ฝึกฝน ซึ่งไม่ว่าจะเป็นหนังหรือเกมล้วนเป็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับนักรบน้อยมาก
กล่าวอีกนัยนึงคือมีเพียงคิงออฟไฟเตอร์และขี่พายุทะลุฟ้าเท่านั้นที่เกี่ยวกับนักรบ ในฐานะที่เป็นหญิงสาวผู้กระตือรือร้นเธอจึงตั้งใจที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งต่อไป
“เจ้าพูดถูก ถ้าเรามีเกมที่เน้นไปที่นักรบคงจะดี” หลันหยันกล่าวว่า “แต่ข้าว่ามันดูไม่น่าเชื่อถือเท่าไรเพราะส่วนมากผู้ฝึกฝนมักสู้กับปีศาจ”
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นหน้าจอถ่ายทอดสดก็ปรากฎขึ้น
ตรงหน้าพวกเขาเป็นอาคารสไตล์ยุโรป พระจันทร์เต็มดวงสว่างขึ้นบนท้องฟ้าปรากฎสีแปลกๆ
“เจ้าเคยได้ยินตำนานของสปาร์ด้าหรือไม่?”
มันฟังดูคล้ายกับเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวในขณะที่เสียงของหญิงคนหนึ่งดังขึ้นเสียงช่างนุ่มนาลและชวนให้ผู้ชมพร้อมที่จะเข้าสู่โลกมหัศจรรย์ใจนี้
“ตอนที่ฉันยังเด็กพ่อของฉันมักจะเล่าให้ฟัง นานมาแล้วในสมัยโบราณปีศาจได้ก่อกบฏต่อต้านเผาพันธุ์ของพวกเขาเพราะเผ่าพันธุ์มนุษย์ ด้วยดาบของเขาเขาสามารถปิดประตูสู่อาณาจักรปีศาจและผนึกสิ่งชั่วร้ายออกจากโลกมนุษย์ของเรา แต่เนื่องจากเขาเป็นปีศาจพลังของเขาจึงจำต้องติดอยู่อีกด้านหนึ่งด้วย”
หลันหยันยังคงกินบะหมี่ด้วยความอร่อยพร้อมดูการต่อสู้ที่ปรากฎขึ้นบนหน้าจอ ดวงตาของเธอเบิกกว้างเนื่องจากไม่เคยเห็นปีศาจตัวจริงและได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน
“ไม่ .. นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับปีศาจหรอ!?”
หลิวหนิงหยุนและโมเซียนตะลึงกับคำว่าปีศาจและช่วยมนุษย์ มันดูแปลกไปมันดูเหมือนว่าจะพลิกทัศนคติของพวกเขาโดยสิ้นเชิง พวกเขาจ้องมองปีศาจที่อยู่บนจออย่างลืมตัว
ไม่มีทางที่สิ่งนี้จะช่วยมนุษย์
พวกเขายังคงงงงันเมื่อหันมองหน้าจอ
“อะแฮ่ม! ทำไมมองที่ฉันแบบนั้น ฉันไม่รู้จักใครที่ชื่อสปาร์ด้ามาก่อน!”
บนหน้าจอยักษ์มีเพียงน้ำเสียงอ่อนนุ่มที่ยังคงเล่าเรื่องราวต่อ “ฉันไม่เคยเชื่อเลย ฉันคิดว่ามันคงเป็นเพียงแค่นิทานหลอกเด็ก .. แต่แล้วข้าก็ได้พบกับลูกชายทั้งคู่ของสปาร์ด้า”
บนหน้าจอปรากฎคนสองคนหนึ่งในสองคนนั้นคือชายหนุ่มที่ดูหล่อเหลากล้าหาญและค่อนข้างร้ายกาจ เขาสวมเสื้อคลุมสีแดงเข้มและมีดาบสองข้างอยู่ในมือ เขาดูคล้ายกับชายหนุ่มคนแรกที่สวมเสื้อสีน้ำเงินเข้ม พวกเขาเหวี่ยงดาบใส่กันอย่างรวดเร็ว ลมที่เกิดจากการเคลื่อนไหวของอาวุธแรงและเร็วมาก!
แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้กันด้วยอาวุธระยะประชิด แต่รูปแบบการต่อสู้ของพวกเขานั้นแตกต่างจากเทคนิคของนักรบในโลกนี้มาก
นักรบที่กำลังชมต่างเกิดความหลงใหล
“แม้ว่าพ่อของพวกเขาจะมีสายเลือดเดียวกันแต่พวกเขาก็ยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือดเหมือนศัตรูไม่ถูกกันมาแสนนาน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะขับความสุขที่บิดเบี้ยวอันเกิดจากการต่อสู้แบบพี่น้อง”
“ในที่สุด .. มีเพียงฉันคนเดียวที่ยังคงอยู่” เช่นเดียวกับสายฟ้าที่มีเพียงคนใดคนหนึ่งเท่านั้นที่จะเจาะดาบคมลงยังหน้าอกของอีกคนหนึ่ง
“เขาตาย?” ผู้ชมต่างจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อ
“ถ้าเด็กสองคนนี้เหมือนฉัน .. พวกเขาคงไม่ตาย”
“แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาแทบไม่มีพลังที่เหมือนข้า” ปีศาจพูดพลางจิบชานม
จากนั้นฉากก็หันไปทางชายหนุ่มผมขาวที่เดินออกมาจากห้อง
…
“เขาไม่ไหวหรอ?“ ปีศาจเกือบพ่นชานมออกจากปาก!
ดันเต้ลูกชายของสปาร์ด้าซึ่งเป็นตัวละครหลักในเกม
ผู้ชมที่เฝ้าดู ดันเต้ที่กำลังถูกโจมตีโดยปีศาจในร้านของเขาเองและเขาถูกแทงด้วยดาบและอาวุธอื่นๆ จากนั้นเขาดึงอาวุธออกจากร่างกายก่อนจะต่อสู้กับศัตรู ..
“บ้าไปแล้ว!”
“ทำไมชายคนนี้น่ากลัวจัง!”
“เขายังเหมือนเดิมหลังจากถูกแทงแบบนั้นหรอ!?”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
