Black Tech Internet Cafe System 336

เมื่อเริ่มเรียนรู้และเข้าใจมากขึ้นจากการได้เห็นฝีมือของฟางฉี พวกเขาหลายคนเริ่มเปิดใจให้กับการเล่นโหมดออฟไลน์เพื่อทำความเข้าใจในเนื้อเรื่องให้ชำนาญก่อนจะเล่นโหมดออนไลน์

 

อย่างไรก็ตามฟางฉีพวกเขาถูกดึงความสนใจอย่างมากแม้ว่าฟางฉีจะพาผู้คนเล่นเพียงคนเดียวไปปล้นธนาคารก็ตาม

 

จากนั้นฟางฉีก็พาซงฉิงเฟิงและคนอื่นๆ ไปทำภารกิจต่อเนื่องจากเมืองซงฉิงเฟิงได้ดูซูเทียนจิแล้วเขาเองก็มีประสบการณ์ไม่น้อยเพราะเขาฝึกเล่นโหมดออฟไลน์ในตอนนี้ที่ซูเทียนจิทำการปล้น เขาจึงทำได้ดีทีเดียว

 

วันต่อมาซูเทียนจิเองก็เริ่มลุยด้วยตัวเองเธอเริ่มงานจากการปล้นธนาคารฟลีก้าด้วยการพาสาวกไปปล้นเป็นขบวนการ

 

“เฟงหัว ยูซิน! มาที่นี่เมื่อพวกเจ้ากินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเสร็จ!” ซูเทียนจิกวักมือเรียกสาวกทั้งสองที่กำลังอร่อยกับบะหมี่ในมือ “นักขับรถคนนี้จะพาพวกเจ้าไปสนุก!”

 

เห็นได้ชัดว่าเธอเริ่มมีประสบการณ์มากขึ้นแถมยังยอตัวเองว่าเป็นขับมือเทพ

 

“มา! มา!”

 

เห็นได้ชัดว่าซูเทียนจินั้นมีประสบการณ์และกระดือรือร้นที่อยากจะเล่นมากกว่าเมื่อวาน หลังจากเริ่มงานเธอเป็น GPS บนโทรศัพท์และขับรถด้วยความคุ้นเคย

 

“ท่านอาจารย์ .. วันนี้ท่านเก่งจัง!”

 

“วันนี้การขับรถของท่านั้นมั่นคงมาก!”

 

“แน่สิ!” ซูเทียนจิกล่าวอย่างพอใจ “สิ่งง่ายๆ เช่นนี้จะมายากสำหรับข้าได้ยังไง สมัยที่ข้ายังเป็นศิษย์แม้แต่หัวหน้าสำนักก็ยังเอ่ยปากชมข้า! ข้าสามารถควบคุมคาถาจิตวิญญาณระดับสูงของหลิวหยุนได้ด้วยเพียงใช้เวลาไม่กี่วัน ทักษะนี้ก็เป็นเพียงแค่เค้กชิ้นหนึ่งสำหรับข้า!”

 

ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งอยู่บนที่นั่งของคนขับและผู้โดยสาร เลสเตอร์กำลังพล่ามอะไรสักอย่างบนเบาะหลัง

 

“ท่านอาจารย์ ท่านสามารถลอยเหินและดริฟท์แบบที่เจ้าของร้านทำได้หรือไม่!?”

 

“มันไม่ได้ยากเลย!” ซูเทียนจิเร่งรถทันที แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น รถเก่าคันหนึ่งพุ่งชนรถของเธอด้วยความรุนแรง เธอหมุนพวงมาลัยและเหยียบเบรก!

 

การเคลื่อนไหวของเธอสวยงามเสียงล้อบดกับถนนดังขึ้น

 

เอี๊ยด!

 

รถทั้งคันลอยไปหลายตลบด้วยแรงกระแทกที่รุนแรงตกกระทบกับถนนอีกเส้น

 

“อ่าาา!”

 

ตู้ม!

 

ขวัญสีดำลอยขึ้นเปลวไฟสีแดงปรากฎขึ้นหน้ารถ .. ใช่! รถระเบิดพวกเขาตายยกคันพร้อมเลสเตอร์

 

อีกด้านหนึ่งหลิวหนิงหยุนและอาจารย์ซีชิเองก็พยายามที่จะเข้าปล้นธนาคารฟลีก้าในโหมดออนไลน์ พวกเขามีความระมัดระวังมากกว่าซูเทียนจิตั้งแต่การขับขี่รามไปถึงการวางแบบแผน

 

แต่ถึงอย่างนั้นในที่สุดพวกเขาก็ขับรถมาถึงธนาคารฟลีก้าด้วยรถสีแดงที่ขับโดยนักขับมือใหม่สภาพรถตอนนี้นั้นเหลือเพียงแค่เศษกระจกข้างผู้โดยสายที่กำลังโกรธเลือดขึ้นหน้า

 

แม้แต่นาหลันหมิงสื่อและหลันยันเองตอนนี้พวกเธอกำลังขะมักขะเม่นในการฝึกขับรถในโหมดออฟไลน์ เวลาเดียวกันซงฉิงเฟิงและหลินเซียวกำลังจัดตั้งหากลุ่มเพื่อร่วมกันทำงาน ส่วนซูเหลียวนั้นถูกทิ้งให้อยู่ลำพัง แต่ไม่ช้าก็ต้องตัดใจเพื่อหาคนมาทำงานด้วยกันอยู่ดี

 

ฝั่งปีศาจดำเองตอนนี้เขาก็กำลังมองหาเพื่อนร่วมกลุ่ม เขาตอบกลับทันทีเมื่อเห็นโพสต์ [นักขับอย่างข้าจะพาเจ้าเหินฟ้าเอง!]

 

“ปีศาจดำ!?” ซูเหลียวประหลาดใจที่มีคนตอบโพสต์ตามหาคนเข้าร่วม “ท่านรู้วิธีเล่นเกมมั้ย? ถ้าไม่ข้าจะบอกให้”

 

ปีศาจดำที่เฝ้าดูฟางฉีเล่นเกมมาหลายครั้งหลายรอบทั้งเมื่อวานนี้และวันนี้ เขาคิดไม่ตกว่ามันไม่ได้ยากเท่าไรก็แค่ขับรถและต่อสู้

 

เพื่อแสดงความเป็นมืออาชีพของเขาเขาจึงตอบกลับว่า “ข้าเป็นนักขับรถแล้วเจ้าละรู้ตัวเองดีหรือยัง?”

 

มืออาชีพ!? ซูเหลียวตาโต ในที่สุดก็มีคนเข้าใจถึงกระบวนการทำงานอะไรจะดีไปกว่านักขับที่ดีกว่านักสู้ เพราะการขับขี่ถือเป็นทักษะสำคัญสำหรับงานนี้!

 

ซูเหลียวพอใจกับความคิดนี้ เขาจำได้ว่าตอนนี้ฟางฉีนั้นอยู่ที่ดินแดนทะเลดวงดาว หรือว่าฟางฉีจะให้บทเรียนส่วนตัวกับพวกเขา? บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมชายคนนี้ถึงมีความมั่นใจในตัวเองขนาดนี้

 

ปีศาจดำยังคงพูดต่อ “มือใหม่รึ? ไม่ต้องกังวลเพียงแค่ทำตามคำแนะนำของข้าแล้วมันจะง่ายขึ้น” ใช่ .. นี่คือคำพูดจากคนที่จับตาดูฟางฉีมาทั้งวัน!

 

“เร็วเข้า! เจ้ากำลังรออะไรอยู่?” ปีศาจดำกระตุ้นเขา

 

หรือว่า .. บางทีเขาอาจเป็นผู้เชี่ยวชาญในเกมนี้? ด้วยความคิดเช่นนี้ซูเหลียวจึงรีบเปิดเกมทันที

 

“ซู! เจ้ายังไม่เคยเล่นโหมดออนไลน์เลยนี่ ทำไมเจ้ากล้าเข้าโหมดออนไลน์แล้วละ!” หลินเซียวเหลือบดูหน้าจอของซูเหลียวอย่างสงสัย

 

ซูเหลียวตอบกลับว่า “ข้าอยากจะลองเล่นกับชายคนนี้ดู ดูเหมือนว่าเข้าจะเป็นปรมาจารย์”

 

“ปรมาจารย์?”

 

“ใช่!” ซูเหลียวกล่าวว่า “ข้าจะลองเล่นสักสองสามรอบ ไม่แน่นะข้าอาจจะทำเงินได้!” เขาหันไปคุยกับเพื่อนพลางขึ้นนั่งที่นั่งผู้โดยสารโดยมีคนขับคือหัวหน้าปีศาจดำ!

 

หลังจากที่เล่นโหมดออฟไลน์มาซักพักปีศาจดำรู้พื้นฐานการขับรถมานิดหน่อยแต่ทางตรงกันข้ามซูเหลียวรู้สึกปั่นป่วนตั้งแต่รถออกตัวมันรู้สึกเหมือนเขากับลังขี่ม้าป่า

 

กลุ่มคนเดินเท้าที่รอสัญญาณไฟเขียวไม่มีเวลาหลบ เขาพุ่งชนพวกเขาทั้งหลายที่กำลังเดินข้ามถนน

 

“นี่ท่านขับได้จริงๆ ใช่มั้ย!?” ซูเหลียวรู้สึกงี่เง่าเล็กน้อย

 

“ก็บอกแล้วไงว่าข้าเป็นนักขับรถ!” หลังจากพุ่งชนผู้คนที่กำลังข้ามถนนแล้วเขาหักล้อวนไปไม่หยุด จากนั้นรถกระแทกเข้ากับเสาอีกครั้ง

 

ในที่สุด .. รถก็พุ่งเข้าชนกับมินิมาร์ทริมทาง

 

“พลาด! มันคือความผิดพลาด!”

 

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ..

 

พวกเขาผ่านขั้นตอนแรกมาได้ แต่ขั้นตอนสองของการขับขึ้นไปชั้นบนเพื่อพุ่งชนเข้ากลับกลุ่มคนปีศาจดำมองทางแคบๆ และเอ่ยว่า “หรือเราควรวิ่งขึ้นไปต่อสู้กับพวกเขาแทน!?”

 

“ไหนท่านบอกว่าเป็นนักขับรถไง!?”

 

“ในฐานะนักขับเก่าแก่ข้าพบว่า การขับรถชนพวกเขามันเป็นวิธีที่สกปรก!” ปีศาจดำยิ้มเยาะ จากนั้นเขารีบนำทางและพุ่งขึ้นไปที่ชั้นบนสุดทันที

 

พวกเขาเห็นปืนมากกว่าสิบกระบอกเล็งมากทางพวกเขา

 

“…”

 

ครั้งที่สอง ..

 

“เราควรวิ่งขึ้นไปอีกครั้งดีมั้ย?”

 

“ขับขึ้นไป!” ซูเหลียวพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

 

สามนาทีต่อมารถเสียหายอย่างรุนแรงและในที่สุดก็ทะลุผ่านกำแพงข้างบันได

 

“อ่า!”

 

หน้าจอของพวกเขาหรี่ลงอีกครั้ง

 

ครั้งที่สาม ..

 

ครั้งที่สี่ ..

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ..

 

“บ้าเอ้ย! ให้ข้าขับรถเอง!” ซูเหลียวระเบิด

 

ในที่สุดก็ขึ้นไปถึงชั้นบนจนได้ซูเหลียวขุดปืนของเขาออกมาและกาดยิ่งพวกอันธพาลอย่างดุเดือด

 

“หืม? ปืนหายไปไหน!?” จากนั้นเขาเพิ่งพบว่าเขาคือคนเดียวที่จัดการกับเหล่าอันธพาลทั้งหมด เขาหันมองไปที่ปีศาจดำและเห็นชายวัยกลางคนนอนแน่นิ่งไปแล้วตรงที่นั่งผู้โดยสาร

 

“ท่านไม่ได้พูดเองหรอกหรอว่าเป็นนักขับ!?”

 

“ข้าบอก! แต่ใครจะรู้ว่ากระสุนจะยิงเข้าหัวแบบนี้!”

 

“ออกไปเลย! อ่อนจริง!” ซูเหลียวไม่สามารถทนได้อีกต่อไป หลังจากเล่นไปได้ชั่วโมงครึ่งเขาพบว่าเขายังไม่ได้ปล้นอะไรสักอย่างเลย!

Favorite