“นี่เป็นท่าสุดท้ายของในระดับสูงของมูชิกิมันชื่อชื่อว่า ‘โทสุกะโน๊ะสึรุกิ’ ” ในที่สุดฟางฉีก็สามารถล้างเวทีได้สำเร็จ เขากำลังผ่อนคลายอารมณ์ตึงเครียดด้วยการสูบบุหรี่และมองดูท่าจบด้วยความสบายใจ
(ผู้แปล : ผู้แปลอิ้งกล่าวว่าเขาไม่พบการอ้างอิงจากท่า โทสุกะโน๊ะสึรุกิมีจริงหรือไม่แต่เขาบอกว่านี่คือการคาดเดาในการใช้ชื่อที่ดีที่สุด)
“อืม ..” ผู้ฝึกฝนที่กำลังเคี้ยวบะหมี่ยังคงงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันผ่านไปแล้วจริงๆ ใช่มั้ย ..
พล็อตเรื่องของคิงออฟไฟเตอร์นั้นไม่ได้ต่อเนื่องและภาพเคลื่อนไหวของมันก็ไม่ได้ปรากฎขึ้นให้เห็นจนกว่าผู้เล่นจะได้พบกับทีมต่อไปอย่างโอโรจิ อย่างก็ตามส่วนหนึ่งผู้เล่นสามารถเดาพล็อตเรื่องทั่วไปของคิงออฟไฟเตอร์ได้เพราะพล็อตเรื่องโดยทั่วไปเป็นเกี่ยวกับการต่อสู้
แต่หลังจากได้รับชมพวกเขาเริ่มเอะใจเล็กน้อยว่าหากนักรบมีพลังมากทำไมพวกเรายังต้องเรียนรู้ฝึกซ้อมเพื่อเป็นผู้ฝึกฝน!?
โชคดีที่พวกเขาอ่านหนังสือสวรรค์ในกระบี่เทพสังหาร มิฉะนั้นพวกเขาคงจะหันไปเป็นนักรบแทนหลังจากดูเกมนี้
พวกเขารู้สึกประหลาดใจกับความสามารถอันทรงพลังของโอโรชิซึ่งพลังของมันเหมือนกับผู้ฝึกฝนที่สั่งสมพลังงานมานานส่วนร่างกายของเขาแข็งแกร่งราวกับนักรบที่ผ่านการต่อสู้มาเป็นร้อยๆ ศึกเทคนิคการต่อสู้ระยะใกล้ของเขามีประสิทธิภาพสูง
“นี่เราจะสามารถเรียนรู้เทคนิคทางจิตวิญญาณของโอโรชิบ้างได้มั้ย!?” หวังปู่เต๋าถามพร้อมเคี้ยวบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเต็มปากเต็มคำ
เมื่อนึกย้อนไปแม้แต่แสงวิญญาณที่สะท้อนและกระแทกคลื่นพลังงานยังชวนให้ขนลุกน่าสะพึงกลัว เมื่อดึงตอนนี้การต่อสู้ก็ได้จบลงแล้ว
[ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะอันงดงาม! ท่านได้ปิดผนึกพลังงานโอโรชิอีกครั้งและได้รับรางวัลเหรียญทอง ท่านจะแบ่งปันให้เพื่อนๆ ใน QQ ได้รับรู้หรือไม่!?]
ฟางฉีกดยอมรับ
ในไม่ช้าเพื่อนๆ ของฟางฉีก็ได้เห็นข้อความพร้อมรูปถ้วยรางวัลทองคำอันงดงามปรากฎอยู่ด้านหลังแทนภาพของเขามันดูเท่ห์และมีเสน่ห์
“อือหื้ม ดูดีมาก!”
“เจ้าของร้านได้มันมาได้อย่างไร!?”
ซูเทียนจิที่เล่นแพลนท์เวอร์ซัสซอมบี้เกือบลมจับ ข้าเล่นแต่แพลน์เวอร์ซัสซอมบี้ทุกวันแต่ยังไม่เคยล้างตาอย่างเด็ดขาดได้สักครั้งทำไมเจ้าเด็กคนนี้ถึงทำได้ขนาดนี้!? แถมเขายังได้รางวัลอีกด้วย??
ขณะเดียวกันร้านค้าในคิวโซนเริ่มมีการเคลื่อนไหวรวมไปถึงเกมคิงออฟไฟเตอร์ก็เช่นกัน แน่นอนว่าฟางฉีเองแม้ว่าเขาจะปลดล็อคแล้วแต่เขาก็ยังคงใช้เวลาฝึกซ้อมต่อไปเพราะของแบบนี้นั้นใช้เวลานานกว่าระดับของตัวละครจะมีระดับที่สูงเท่ากัน
แต่ถึงกระนั้นเองผู้คนรอบข้างต่างชื่นชมและอิจฉาที่เขาเก่งและสามารถผ่านเวทีเหล่านี้ไปได้
ผู้ฝึกฝนหลายคนต่างอยากได้คาถาทางจิตวิญญาณของโอโรชิแต่เวลาเดียวกันพวกเขาก็ต่างยังไม่เข้าใจในความลึกซึ้ง “ข้ามีคำถามในฐานะนักรบสามารถมีความแข็งแกร่งได้เท่าคนเหล่านี้หรือไม่!?”
“ท่านควรถามนักรบจากตาจิน” ฟางฉีกล่าว “พวกเขากำลังเรียนรู้เทคนิคดาบระดับยี่สิบสาม”
จากนั้นฟางฉีก็เริ่มอธิบายให้ให้พวกเขาฟังถึงเทคนิคดาบระดับยี่สิบสามว่ามันคืออะไร ผู้ฝึฝนเริ่มตระหนักว่านักรบมีพลังอำนาจมาก ปัญหาอย่างเดียวในตอนนี้คือเขายังไม่พบนักรบคนใดที่มีพลังเช่นนั้น!
…
ขณะที่เหล่าปรมาจารย์จากกลุ่มพันธมิตรวู่เว้ยแห่งตาจินนั้นกำลังเรียนรู้หนังสือรูนและทักษะจิตวิญญาณ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาประสบความสำเร็จในการคัดลอกสิ่งเหล่านี้ แม้ว่ามันจะยากในการทำความเข้าใจถึงทฤษฏีของระบบรากฐานที่แท้จริงก็ตาม
ในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มค้นพบและสังเกตเห็นถึงสิ่งของและพลังที่เพิ่มขึ้น แต่ก็ยังไม่เข้าใจนักว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้นอย่างไรก็ตามพวกเขามีบางครั้งที่รู้สึกลังเลและอยากยอมแพ้เพราะสิ่งใหม่และสิ่งพิเศษนี้นั้นยากแต่ข้อดีคือมันมีประโยชน์เนื่องด้วยช่วยเติมเต็มในความรู้ปัจจุบันให้สมบูรณ์มากขึ้น
“มันเป็นอย่างไงบ้าง!?” จุนหยางชีรู้สึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย
“ไม่ดีเท่าไร” หลี่เฮารันตอบเสียงขุ่น “ความรู้พื้นฐานจำนวนมากใน Diablo ได้หายไป แม้เราจะสามารถคัดลอกวิธีต่างๆ ได้ แต่มันก็ยากที่จะสร้างสิ่งใหม่ ..”
ขณะเดียวกันกองกำลังใกล้เคียงหลายแห่งเริ่มเลงเห็นว่าหรือพวกเขาควรถอนตัวจากหยุนเตียนและค่อยๆ หายไปอย่างเงียบๆ หลังจากที่เกิดการพ่ายแพ้ไป พวกเขาเริ่มเข้าสู่จิวหัวของตาจินเพื่อหาเหตุผล
อย่างไรก็ตามเมื่อคืนที่ผ่านมาสถานการณ์เริ่มเปลี่ยนไป
“ข้าได้ยินโรคระบาดที่ชื่อว่าการเสพอินเตอร์เน็ตมีการปรากฎขึ้นในเมืองจิวหัว มันจริงหรือเปล่า!?” บนภูเขาหยกชายชราคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีเขียวพร้อมจิบชาพลางจองมองชายอีกคนที่สวมชุดคลุมสีขาวลวดลายสีทอง
“ศิษย์พี่ซูท่านรู้หรือไม่ว่ามีสาวกจากฝ่ายของท่ายแอบข้ามบทเรียนในเวลาเช้า?” เฟงฉีถามด้วยเสียงจริงจั
ผู้อาวุโสชุดคลุมสีเขียวของตระกูลซูทำหน้าเข้ม “ข้าพอรู้ว่าสองถึงสามคน”
“เห็นมั้ยละ!” เฟงฉีกล่าว “ความเกียจคร้านและมัวเมาในสิ่งไร้ประโยชน์แถมยังไม่เคารพผู้อาวุโสนั่นล้วนเป็นอาการของการติดอินเตอร์เน็ต! หากท่านไม่ระวังโรคนี้จะแพร่กระจายไปทั่วฝ่าย ท่านควรดูแลมันอย่างระมัดระวัง!”
ใบหน้าของผู้อาวุโสซูกระตุกเล็กน้อย หากสาวกของเขาทุกคนเป็นเช่นนี้ ต่อไปใครจะกล้ามอบหมายงานอันยิ่งใหญ่ให้แก่พวกเขา!
เขาถามกลับทันที “มันมีวิธีรักษาหรือแก้ไขบ้างมั้ย!?”
“อย่ากังวล” เฟงฉีตอบกลับด้วยความเห็นใจ “นักบวชทั้งสามประตูของเขาได้วิธีแก้ไขมัน ข้ามาที่นี่เพื่อส่งมอบมัน”
“งั้น .. ขอบคุณ” ผู้อาวุโสซูดูโล่งใจ “นักบวชทั้งสามประตูนั้นอาศัยอยู่อย่างสันโดษ แต่ก็ยังนึกถึงความปลอดภัยของโลก มันช่างเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเรา เฟงเจ้าลองบอกแผนของเจ้ามาให้ข้าฟังสิ้ ข้าจะพยายามรวบร่วมคนเราจะได้ช่วยกัน”
“ดี” เฟงฉีพูดต่อ “เนื่องจากนักบวชทั้งสามประตูของเราไม่มีกำลังคนเพียงพอท่านสามารถส่งสวกที่ถูกวางยาไปยังกลุ่มของเรา เราจะรักษาพวกเขาเอง!”
“มันเป็นโชคชะตาและความดื้อรั้นของพวกเขา!” ผู้อาวุโสซูรู้สึกพึงพอใจ “อย่างไรก็ตามนี้ถือเป็นปัญหาของฝ่ายเรา เราไม่อยากทำให้เจ้าเดือดร้อน”
“ปัญหานี้ถือเป็นความปลอดภัยของโลกแห่งการฝึกฝน” เฟงฉีกล่าว “ฝ่ายของท่ายไม่ใช่ฝ่ายเดียวที่เกี่ยวข้อง”
“ตกลง!” ในที่สุดผู้อาวุโสซูก็เห็นด้วย “ข้าจะส่งสาวกไปยังกลุ่มของพวกเจ้าเพื่อกำจัดพิษร้ายนี้ .. ขอบคุณที่ทำงานอย่างหนัก!”
ณ กลุ่มไทชี ดู้เหยายังคงนั่งอยู่หน้าทะเลทรางที่เก่าที่เดิม เขาลูบเคราและหัวเราะเบาๆ “ด้วยแผนการนี้เราสามารถรวบรวมกองกำลังสำคัญเข้ากับพวกเราได้ง่ายดายโดยที่พวกเราไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยว แผนของเจ้าช่างยอดเยี่ยมมากดู้หย้า”
“ฮ่าๆๆๆ” ชายชราผิวขาวพูดพลางหัวเราะ “คนที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางโลกมีแนวโน้มสูงที่จะสูญเสียหัว พวกเขาไม่รู้เลยว่าเราสามารถคว่ำพวกเขาได้ด้วยมือเดียว!”
…
“#@$%%$^^&$#&*()” ในคิวโซนของซงฉิงเฟิงเขากำลังเลียนแบบการเคลื่อนไหวของเคียวคุและมูชิกิ
ตอนนี้ผู้เล่นหลายคนหลังจากที่พวกเขาได้ดูการเล่นคิงออฟไฟเตอร์ของฟางฉีแล้วแม้แต่นาหลันหมิงสือเองก็ไม่น้อยหน้า เธอได้ไปเยี่ยมเยียนคิวโซนของฟางฉีเพื่อเล่นตัวละครใหม่ๆ ตัวละครแต่ละตัวที่เธอเลือกมาเล่นได้ถูกส่งขึ้นกลางอากาศด้วยพายุทอร์นาโดจากฟางฉี
ระบบแจ้งเตือน
[จำนวนผู้เล่นเกมฝนคิวโซนสูงถึงสงอร้อยคนตามกำหนดได้เสร็จสมบูรณ์]
รางวัลภารกิจที่ได้รับคือรับชมภาพยนต์เรื่องแฮร์รี่พอร์ตเตอร์และศิลาอาถรรย์ พร้อมเข้าใช้งานห้องฝึกฝนหนึ่งวัน!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
