“ไปลงนรก!” รวนหนิงมองด้วยสายตาขุ่นเคือง เจ้าของจะมาเฝ้าดูข้าถูกฆ่าแถมยังมาล่อลวงให้ข้าเข้าสมาคมของเขาอีกเนี่ยนะ!?
เธอถูกโจมตีและขโมยของในเกม ถ้าข้าเข้ารวมสมาคมออนไลน์กับเจ้าแล้วข้าจะถูกโจมตีและถูกขโมยของในโลกแห่งความเป้นจริงด้วยหรือเปล่า!? เธอคิดในหัว
เธอหยิบหยกสื่อสารออกมา “เจ้าคิดว่าข้าไม่มีคนช่วยหรอ? ข้าจะโทรตามเพื่อน!”
“ข้าจะไปที่อื่นเพื่อสะสมเวลแล้วกลับมาจัดการกับคนพวกนี้!”
“งั้นเชิญเล่นเกมของเจ้าต่อไป” ฟางฉีทำหน้านิ่งเขาดูเฉยเมยกับการถูกปฏิเสธและกลับมานั่งฆ่าสัตว์ประหลาดต่อไปกับเจียงเสี่ยวหยู ขณะเดียวกันเขาเดินทางมาถึงถ้ำโครงกระดูกทั้งสองสามารถประหยัดและหาเงินได้ในจำนวนหนึ่ง
เนื่องจากผู้เล่นส่วนใหญ่อยู่ในระดับสิบและระดับของฟางฉีนั้นสูงกว่ามากจึงไม่มีใครกล้าเข้ามาต่อสู้กับสัตว์ประหลาดในระดับเท่าเขา เขาเลยเวลสบายๆ ยาวไป นอกจากนี้แผนที่ในเกมที่ระบบสร้างขึ้นขนาดใหญ่มาก หากฟางฉีไม่เคยเล่นมาก่อนเขาคงจะไม่ทราบเลยว่ามีถ้ำนี้อยู่ เพราะมันลึกลับมาก แม้ว่าจะทำการขยายแผนที่แล้วก็ตาม
หลังจากที่เขาฆ่าสัตว์ประหลาดไปตัวหนึ่งแล้ว รวนหนิงที่อยู่ข้างๆ ก็ร้องอุทาน “โห! ทำไมสัตว์ประหลาดตัวนี้เงินตกเยอะขนานนั้น”
รวนหนิงเห็นว่าฟางฉีและเจียงเสี่ยวหยูฆ่าค้างคาวด้วยความง่ายดายแถมยังได้เงินเยอะถึงสี่กอง!
มันมีเหรียญหลายพันเหรียญต่อกอง! รวมกันแล้วสี่กองนี้เกือบหมื่นเหรียญ นอกจากนี้ยังมีของตกเพียบซึ่งมันสามารถนำไปขายได้เงินเป็นกำ
กล่าวอีกนัยหนึ่งฟางฉีฆ่าสัตว์ประหลาดเพียงตัวเดียว แต่สิ่งที่ได้กลับมามากกว่ากองเนื้อกวางที่เธอพยายามรวบรวมแทบตาย!
“เป็นไปได้ยัง!?” รวนหนิงโวยวาย “เจ้าอยู่ไหน?”
“นี่เจ้าต้องหาด้วยตัวเองสิ” ฟางฉีกล่าว “ความสนุกของเกมคือการค้นพบทุกอย่างด้วยตัวเอง!”
รวนหนิงรู้สึกหงุดหงิดเธอคิดว่าเพราะเธอไม่เข้าร่วมสมาคมแน่เขาเลยไม่บอกอะไรสักอย่าง! เธอมองจากด้านข้างและเห็นว่ามันไม่ได้มีอะไรมากนอกจากความมืดและโครงกระดูกที่ดูแข็งแกร่งราวกับพวกเขาเป็นนักรบ สัญชาตญาณการต่อสู้ของมันไวมากแม้จะตายไปแล้ว!
ฟางฉีและเจี่ยงเสี่ยวหยูเองยังต้องช่วยกันเพื่อจัดการกับมัน หากโชคร้ายพวกมันเข้ามาหลายตัวในเวลาเดียวกัน พวกเขาตอบโต้ไม่ทันก็อาจส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บได้
ตามตำนวนของเกมในทวีปนั้นนักรบมีความแข็งแกร่งเทคนิคต่างๆ ของพวกเขาสามารถเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองเพื่อนำไปใช้ต่อสู้กับสัตว์ประหลาด หลังจากใช้งานมานาหลายปีมันได้กลายเป็นเทคนิคดาบขั้นพื้นฐานสำหรับนักรบ
เทคนิคดาบพื้นฐานนั้นง่ายต่อการเรียนรู้และเคลื่อนไหวมันไม่ได้มีความซับซ้อนมากนัก อย่างไรก็ตามมันถือว่าเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับนักรบเลยก็ว่าได้
ฟางฉีลองใช้แล้วพบว่าเทคนิคดาบนี้ค่อนข้างพิเศษ เขาขาดการปูพื้นฐานในการใช้ดาบ แต่เขาได้เรียนรู้เทคนิคการควบคุมดาบที่ทรงพลังมากมาย ตอนนี้เขากลับมาเรียนรู้เรื่องพื้นฐานมันทำให้เขารู้สึกว่าเปรียบว่าตัวเองกำลังสร้างตึกที่ลงรากฐานที่มั่นคง มันทำให้เทคนิคของเขาดีขึ้นและเข้าใจมากกว่าเดิม
มันเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเขาที่ได้เรียนรู้เรื่องราวพื้นฐานอย่างมีระบบ แน่นอนเขาไม่ได้มาที่ถ้ำโครงกระดูกแค่ฝึกฝนเท่านั้น
“นั่นอะไร!?” รวนหนิงเห็นฟางฉีหยิบกำไลขึ้นมา บนหน้าจอของฟางฉีตัวละครของเขากำลังตรวจสอบสร้อยข้อมือ
สร้อยข้อมือ
พลังป้องกัน : 1~3
การสร้างความเสียหาย : 0~3
“ห้ะ!?” รวนหนิงตัวแข็งทันที เธอเคยเห็นสร้อยข้อมือในร้านของ NPC ในเกมมาก่อนมันมีคุณสมบัติสร้างความเสียหายแค่ 1~1 อย่างเดียวและนอกจากนี้ราคาของมันยังแพงมาก!
ทำไมฟางฉีถึงได้สร้อยข้อมือที่มีคุณสมบัติมากขนาดนี้!? ฟางฉีเปลี่ยนสร้อยข้อมือที่มีคุณสมบัติสร้างความเสียหาย 1~1 พร้อมสวมอันใหม่แทน รวนหนิงยืนมองอยู่ทำหน้างง
“หืม!?” เธอมองด้วยความตาแตก ทำไมเมื่อใส่ลงไปแล้วชั่งให้ความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ฟางฉีหัวเราะอย่างบ้าคลั่งที่เห็นความสับสนบนใบหน้าของเธอ “เสี่ยวหยูต่อกันเถอะ!” เขากล่าว
ตอนนี้เธอพบว่าในกระเป๋าของฟางฉีมีเงินมากกว่าแสนเหรียญ!
“อ่า! มีสมบัติซ่อนอยู่ทุกแห่งเลยที่นี่ ขอข้าไปที่นั่นด้วยสิ!” เธอมองด้วยความอิจฉา
“เจ้าอยากมาที่นี่หรอ?” ฟางฉีหันมอง “ดาบสังหารมังการจะมอบให้กับใครก็ตามที่คลิกสิ่งนี้ ไอเทมจะตกทุกวินาที! กดเข้าร่วมสมาคมของเราได้เลยตอนนี้!”
รวนหนิงทำหน้าเซง บ้าเอ้ย! แค่ฟังชื่อก็ดูไม่หน้าเชื่อถือละ
ในไม่ช้าผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในร้าน รวนหนิงในตอนนี้ได้ลืมข้อสงสัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับธุรกิจของร้านค้าไปแล้ว ความคิดที่บอกว่าร้านนี้คงไม่มีลูกค้าได้จางหายไป
หญิงสาวสวมชุดสีดำเธอมีรูปร่างสูงหนึ่งคนและร่างใหญ่อวบเดินเข้ามาในร้านพร้อมพี่สาวฝาแฝดที่สวมชุดสีเขียว พวกเธอทั้งสองดูอายุราว 18-19 ปี
“ที่นี่ทางนี้!” ทันทีที่เธอสองคนก้าวขาเข้ามา รวนหนิงก็ควักมือเรียกทันที
“เกิดอะไรขึ้น? อะไรทำให้หนิงหนิงของเราใจร้อนขนาดนี้!?”
“หนิงหนิง ..” ฟางฉีแอบยิ้มเขารู้สึกเหมือนเรียกชื่อสัตว์เลี้ยง
ใบหน้าของรวนหนิงกระตุกเล็กน้อยเธอกลอกตาและรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “ข้าพบสิ่งที่ดีข้อต้องการแบ่งปันมันให้แก่น้องสาวทั้งสองของข้า!”
“ท่าน! เปิดใช้งานเกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพให้น้องสาวของข้าที!”
“หืม? เจ้ากระบี่ขั้นเทพคืออะไร?” ทุกสามทำหน้างง
“มาๆ เจ้าจะได้รู้ในไม่อีกกี่วินาที!” จากนั้นเธอถึงพวกเขาไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์
สองชั่วโมงต่อมาหวังเกวียงและเพื่อนร่วมงานของเขาก็ได้พบกับรวนหนิงอีกครั้ง
หวังเกวียงและเพื่อนของเขาได้ย้ายธุรกิจการปล้นทรัพย์มาใกล้กับหุบเขาจึงได้พบเข้ากับรวนหนิงและเพื่อนๆ อีกครั้งซึ่งพวกเธอกำลังค้นหาถ้ำโครงกระดูกที่เต็มไปด้วยเงินและสมบัติ
ตาของรวนหนิงเปลี่ยนเป็นดุเดือดทันทีเมื่อเธอเห็นศัตรูของเธอ “พวกเจ้านั่นคือคนที่ฆ่าข้า! ตอนนี้เรามีมากกว่าวพวกมันไปฆ่ามันกัน!”
รวนหนิงพุ่งเข้าหาพวกเขาทันที
“ชิบ!” หวังเกวียงที่มองหาเหยื่อรายต่อไปสะดุ้งทันทีเมื่อร่างกระทบเข้ากับลูกไฟ
ก่อนที่เขาจะตอบโต้ ลูกไฟอีกลูกก็ตามมาสมทบ
“ใครมันตีข้า!?” เวอร์ชั่นเดิมผู้คนสามารถซ่อนตัวในป่าหรือหลังต้นไม้ได้ แต่ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ทันเขาโดนโจมตีอย่างกระทันหัน
“เขาเหลือ HP น้อยมาก ฆ่าเขา!”
“แม่ง!” หวังเกวียงเห็นเด็กสาวสี่คนที่ดูดุร้ายพุ่งมาทางเขาและโจมตีเขาอย่างดุเดือด
“มีคนกำลังฆ่าหวังเกวียง!”
“ฆ่าพวกมัน!”
“โจมตีคนที่ HP จะหมด!”
ฉากข้างหน้าวุ่นวายและยุ่งเหยิง
ตู้ม!
ของตกจำนวนมาก ..
“พี่น้องข้า ข้าถูกฆ่าตายสิ่งของตกมากมาย!” หวังเกวียงตะโกนในช่อง QQ ของกองทัพจิวหัว
“ที่ไหน ที่ไหน!?”
“ใกล้กับหุบเขาผู้หญิงสี่คนโจมตีเราอย่างดุเดือด อ๊าก!” สองคนตะโกนอย่างโกรธเคืองใรไม่ช้าพวกเขาก็ล้มลงกับพื้น!
หญิงทั้งสีคนหยิบของสะดมปล้นกันอย่างภูมิใจไม่เพียงแต่จะพบเนื้อกวางเท่านั้น แต่พวกเธอยังได้อัญมนีและสิ่งของต่างๆ ติดไม้ติดมือไปอีก
“รวยๆ พวกเราจะรวยกันแล้ว!” พวกเธอมองด้วยสายตาแพรวพราว
“ไปกันเถอะ! พวกเขาคือกองทัพจิวหัวยังมีอีกหลายคน” เมื่อรวนหนิงนึกถึงเหตุการณ์ที่หวังชานโดนคนของพวกเขาฆ่า เธอจึงรีบวิ่งออกมาทันที
ขณะเดียวกันฟางฉีและเจียงเสี่ยวหยูเองก็ยังคงต่อสู้เก็บเวลและล่าสมบัติกันต่อไป พวกเขาได้ของไอเทมที่ยอดเยี่ยมาก มีทั้งแหวนสร้อยคอ
…
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
