“นี่เจ้า .. กำลังจะบอกว่าผู้คนข้างนอกไม่ได้ดีทั้งหมด? แล้วคนที่นี่ดีหรือไม่?” ฟางฉีถามพลางมองเธอ เธอดูมีท่าทางกล้าหาญแต่แต่งตัวสุภาพอยู่ในชุดสีแดงและสวมรองเท้าบู๊ตสีดำ
“ผู้หญิงคนนี้ .. ดูท่าทางเป็นคนดี” ซูโมพึมพำอย่างเขินอาย
“คนดี!” หญิงสาวตะโกนทวนคำพูด “ฟังนะ! ข้าฆ่าคนมากเกินกว่าที่จะนับได้และกระดูกพวกเขามากพอที่จะสามารถแต่งบ้านได้เกือบหลัง มีคนเคยทำให้ข้าขุ่นเคืองข้าจึงจัดการพวกเขาโดยการตัดหัวแล้วเตะมันเหมือนลูกบอล! พวกเจ้า อืม .. ควรจะทำตัวให้มันสุภาพต่อหน้าข้า!”
“เจ้า .. เจ้า” ซูโมหน้าซีด
“ดีใจที่ได้พบเจ้า” ฟางฉียืนมือไปทำความรู้จัก
“ชื่อเล่นของข้าคือหนิงนักฆ่ามือเปลื้อนเลือด ..” หญิงสาวตอบเธอมีนามว่ารวนหนิงและตอนนี้ฟางฉีเองกำลังจะกลายเป็นเพื่อนบ้านคนใหม่ของเธอ เธอเป็นเจ้าของร้านขายวัสดุสำหรับประกอบสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ
ได้ยินมาว่าชาวเมืองครึ่งเมืองส่วนใหญ่นั้นเกิดที่นี่และรวนหนิงเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
ร้านที่ฟางฉีได้ซื้อต่อมีสองชั้นเมื่อนับรวมกับคลังสินค้าที่ผู้อาวุโสโมเคยใช้จัดเก็บสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ สถานที่นี่สามารถรองรับคอมพิวเตอร์ได้ถึงร้อยเครื่องแถมพื้นที่เพิ่มเติมอีกนิดหน่อย
เช้าวันต่อมา .. ซูโมงัวเงียเดินออกจากห้องนอนเขาขยี้ตาอย่างแทบไม่เชื่อสายตา “หัวหน้า .. สิ่งเหล่านี้”
“วันนี้เป็นวันแรกของเราในการเริ่มต้นธุรกิจและข้าจะเขียนกฏไว้บนกระดานดำเล็กๆ ที่เคาน์เตอร์” ฟางฉีตบไหล่เขา
…
ฝั่งร้านค้าหลักในเวลาเดียวกัน ซูเทียนจิ, นาหลันฮงวู, ซงฉิงเฟิง, เจียงเสี่ยวหยูและคนอื่นๆ พวกเขากำลังนั่งเล่นอยู่บนโซฟา นาหลันฮงวูกำลังถือถ้วยบะหมี่ด้วยความสงสัย “เจ้าเด็กนั่นกำลังทำอะไรอยู่? เขาออกไปหลายวันแล้วไม่เห็นส่งข้อความอะไรกลับมาบ้าง”
“เสี่ยวหยูมานี่ มานั่งข้างๆ ข้า” หลันยันเอ่ยชวนโลลิตัวน้อยพลางกินบะหมี่ด้วยกันอย่างอร่อย “นี่เจ้านายของเจ้าหายตัวไปไหน? ทำไมเขาไม่ส่งข้อความกลับมาบ้าง!?”
ก่อนหน้านี้เจียงเสี่ยวหยูรู้สึกมีความสุขมากตั้งแต่ฟางฉีออกไป เธอรู้สึกสนุกและเพลิดเพลินกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างมาก
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน” เจียงเสี่ยวหยูตอบพลางซดน้ำซุป “ข้าไม่สามารถติดต่อกับเขาด้วยหนกสื่อสารได้เลยและข้าเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน!”
“เขาบอกว่าเขาจะค้นหาสถานที่สำหรับการขยายสาขาและเขาเองก็ไม่ได้เล่นเกมเลย” ซูเทียนจิบ่น “ข้าลองหาเขาในเกม CS แล้วทุกห้องหรือทุกด่านไม่เจอเขาเลย”
“เขาไม่ได้เล่น Diablo ด้วย” นาหลันฮงวูเสริม “เขาบอกข้าว่าข้าต้องผ่านด่านยากๆ ไปให้ได้ ตอนนี้ข้าได้เข้าสู่ความยากแล้ว!”
…
เวลาเดียวกันใน ณ คาเฟ่ในประเทศเมืองครึ่ง
ซูโมอ่านกฏที่ฟางฉีเขียนบนกระดานดำอย่างละเอียด
“ต้องการเล่นก็เล่น ถ้าไม่เล่นก็ออกไป” ฟางฉีใช้คำพูดต่างกับที่จิวหัวมาก ในเมืองจิวหัวเขาใช้คำพูดที่เรียบง่ายและอ่อนโยนกว่า
ที่นี่เขาตรงและแข็งทื่อ
“เจ้านาย ท่านไม่กลัวว่าจะมีคนมาทุบร้านของท่านหรือเมื่อพวกเขาได้อ่านข้อความนี้” ซูโมเอ่ยถาม แม้เขาจะรู้ว่าฟางฉีผู้มาที่นี่กับเขาไม่ใช่คนธรรมดา
“ตะโกนเสียงดังๆ ถ้ามีคนพยายามสร้างปัญหาหรือจะทุบร้าน”
“ตะโกนว่า?”
“แค่ตะโกนดังๆ ว่ามีใครบางคนกำลังสร้างปัญหา!” ฟางฉีกล่าวและมองไปที่คอมพิวเตอร์ร้อยเครื่องที่ตั้งอยู่ในร้าน “ตอนนี้ข้าจะเชื่อมต่อกับอินเตอร์เน็ตก่อน ข้าไม่ได้เชื่อมต่อมาหลายวันแล้ว” ฟางฉีชี้นิ้วไปที่กระดานดำ
กฏบนกระดานดำ .. (2 คริสตัล/ชั่วโมง/คน)
เกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพ 38 คริสตัล/เดือน, 10 คริสตัล/สัปดาห์
“โปรดจำไว้ว่าพวกเขาต้องจ่ายเต็มจำนวนก่อนเพื่อเล่น หากพวกเขาไม่ต้องการจ่ายเงินบอกมห้พวกเขาออกไปข้างนอก อย่าเสียเวลาพูดต่อ!”
…
ณ เมืองจิวหัว
“อ๊าก! ร้านค้ามีรายการใหม่!” หลินเซียวดวงตาเปล่งประกายทันทีเมืองเห็นโลโก้รูปเพนกวินบนหน้าจอ “QQ ฟรี!”
“ฟรี!?” หลายคนที่กำลังเคี้ยวบะหมี่หันไปทางหลินเซียวพร้อมกัน
หลินเซียวเปิด QQ ขึ้นมาและมองดูบนหน้าจอเหมือนว่ามันกำลังแสนค้นหาอะไรบางอย่าง
“กำลังโหลดข้อมูล ..”
“กำลังลงชื่อเข้าใช้ ..”
จากนั้นคู่มือการใช้งานเริ่มต้นปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ผู้คนต่างจ้องมองหน้าจอแล้วถามเป็นเสียงเดียวกันว่า “นกเพนกวินตัวนี้คืออะไร? พวกเราสามารถค้นหาและเพิ่มเพื่อนจากเมืองอื่นได้หรือไม่?”
“เมืองอื่น?” พวกเขามองหน้ากันและหยิบหยกสื่อสารออกมาจากกระเป๋า “เราสามารใช้หยกสื่อสารของเราได้ แล้วนี่มันมีประโยชน์ยังไง?” พวกเขามองหน้ากัน
“ลองดูกัน!” ซงฉิงเฟิง, ซูเทียนจิและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาพยักหน้าให้กันหลังจากที่มองดู
หลินเซียวคลิกที่ตัวเลือกของเมือง มันปรากฏชื่อ จิวหัวและทะเลดวงดาว
มีเพียงสองตัวเลือก
“ทะเลดวงดาว ..” หลินเซียวหันไปมองคนอื่นด้วยความสับสน “ที่นั่นคือที่ไหน?”
ซูเทียนจิก็มีสีหน้าที่งงไม่ต่างกัน “ชื่อนี้ฟังดูแปลกๆ”
เยซงเต๋ากล่าวว่า “ข้าไม่เคยได้ยินชื่อนีเช่นกัน หรือว่ามันจะอยู่ทางทะเลเหนือ? เอ้ะหรือตะวันออกกันนะ?”
นาหลันฮงวูก็เช่นกัน “ข้าก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน”
ทันทีที่หลินเซียวคลิกเลือกเมืองนั้น ที่นั่นมีรายชื่อฟางฉีเพียงคนเดียว
หลินเซียวปฏิบัติตามข้อแนะนำและเพิ่มเพื่อนเขาทันที
ขณะเดียวกันฟางฉีเองก็ยังคงสำรวจตรวจสอบ QQ ใหม่และพยายามดูว่ามีความแตกต่างจากเวอร์ชั่นที่เขาเคยใช้มาก่อนหรือไม่ จากนั้นเขาได้ยินเสียงคำขอเพิ่มเพื่อน
เขามองดูแล้วเห็นว่าเป็นหลินเซียว .. เขาคลิกตอบรับทันที
“สุดยอด! มันเชื่อมกันได้” ผู้ชมต่างประหลาดใจ
QQ เวอร์ชั่นใหม่นั้นมีสองวิธีในการป้อนข้อมูลหนึ่งคือป้อนด้วยคีบอร์ดและอีกวิธีคือป้อนด้วยเสียง สามารถป้อนผ่านชุดหูฟัง VR เท่านั้น
ตอนนี้หลินเซียวพูดถามเขาว่า “”ท่านอยู่ที่ไหน!?
ในไม่ช้าประโยคคำถามก็ปรากฏขึ้นในช่องแชท
“ทะเลดวงดาว :)” ฟางฉีใส่อิโมจิ
“ทะเลดวงดาว :)”
“เฮ้! ใบหน้ากลมๆ นี่มันคืออะไร?”
“มันดูโง่จัง” เจียงเสี่ยวหยูชี้นิ้วไปที่หน้าจอพลางหัวเราะคิกคัก
“ถามเขาว่าทะเลอะไรนั่นอยู่ไหน!” ซูเทียนจิตะโกนมาจากด้านหลัง
“อาณาจักรทะเลดวงดาวนั่นอยู่ที่ไหน?” หลินเซียวพูดขณะมองคำบนหน้าจอ
“เจ้าไม่รู้หรือ?” ฟางฉีพิมพ์ตอบกลับมา “ผู้อาวุโสนาหลันและคนอื่นๆ น่าจะรู้จักนะ”
“หัวหน้าส่งหน้ามาอีกรอบสิ” เจียงเสี่ยวหยูกล่าว “เจ้าทำได้มั้ย” เธอหันไปถามหลินเซียว
“เดี๋ยวข้าดูก่อน ..” หลินเซียวมองหารอบๆ และในไม่ช้าเขาก็พบกับกล่องอิโมจิ
“เฮ้! นี่ไง!” เมื่อเห็นใบหน้ายิ้มแช้งเจียงเสี่ยวหยูตบมือรัวและตะโกนว่า “เอาอันนี้ หน้ามันดูโง่ดี!”
หลินเซียวสัมผัสได้ถึงเหงื่อที่ผุดออกจากหน้าผากเขาเบาๆ
จากนั้นเขาส่งข้อความกลับไปหาฟางฉี “พวกเขาไม่รู้จักที่นั่น”
“ท่านอาจารย์!” เฟงหัวและยูซินเรียกซูเทียนจิสายตาของพวกเธอมองดูหน้าจอด้วยความอยากรู้
“เราจะลองเล่นเจ้านี่ทีหลัง” ตงชิงลี่เอ่ย
“ท่านอยู่ที่ไหนบนโลก? แม้แต่หยกสื่อสารขั้นสูงของท่านาหลันฮงวูก็ไม่สามารถติดต่อได้”
“ข้าไม่รู้” ฟางฉีตอบ “ข้ารู้เพียงว่าสถานที่นี้เรียกว่าเมืองครึ่งและอยู่ในบริเวณเขตอาณาจักรทะเลดวงดาว มีผู้ฝึกฝนหลายคนอาศัยอยู่ที่นี่”
ทุกคนต่างทำหน้าสงสัย ..
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
