“เฮ้! นี่เจ้าหนูเจ้าไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้หรือ?” ผู้ปลูกฝังตัวอยู่ใหญ่ที่ยืนอยู่เบื้องหลังผู้ปลูกฝังหน้าขาวเดินเข้ามาแล้วจับแขนซูโมด้วยมือข้างเดียว
จากนั้นเขาโยนซูโมออกข้างหน้าเหมือนกับถุงขยะ ส่งผลให้ร่างกายของซูโมกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างรุนแรงจนเลือดกบปาก
ผู้ปลูกฝันตัวใหญ่เดินมองรอบเขาขณะที่แสดงรอยยิ้มอันชั่วร้ายออกทางใบหน้า “นี่เจ้าอย่าคิดว่าเพียงแค่เจ้ามีพลังในประเทศเล็กๆ ของเจ้าแล้วจะหลายความว่าเจ้าสามารถทำตัวเป็นฮีโร่ต่อหน้าพวกข้าได้! ข้าบอกได้เลยนะว่าระดับนักรบบรรพบุรุษหรือปรมาจารย์ก็ทำอะไรเราไม่ได้!”
“เจ้าพูดว่าอะไรนะ!?” ผู้ปลูกฝังตัวใหญ่จับหูของเขาแล้วถามซ้ำ “ไหนพูดอีกทีซิ้!”
“ฮ่าๆๆๆ เอาละๆ อย่าทำให้เขากลัวสิ!” ผู้ปลูกฝังอีกคนที่มีหนวดคล้ายหนวดแมวหน้าตาขี้เมา “ให้บทเรียนที่พอประมาณแก่เขาก็พอ อย่าทำร้ายเขาหนักเดี๋ยวเราจะไม่ได้ราคา!”
ผู้ปลูกฝังตัวใหญ่พยักหน้าเล็กน้อย “เข้าใจละ!”
ขณะเดียวกันพวกเขาเช็คสถานของฟางฉี ที่เริ่มจากระดับนักรบผู้ฝึกฝน, นักรบผู้ปลูกฝังจนเข้าถึงในระดับสูงและยังไม่หยุดจนกว่าเขาจะไปถึงในระดับบรรพบุรุษ!
“นักรบแห่งบรรพบุรุษ! เจ้าเด็กนี่เป็นถึงนักรบบรรพบุรุษ ..” พวกเขาตาโตรู้สึกได้ถึงแววตาอันส่องสว่าง
จากนั้นพวกเขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!
“เราจะรวยกันแล้ว! เด็กนี่จะขายได้ในราคาสุดคุ้ม!” ผู้ปลูกฝังผอมเพรียวขี้เมามองด้วยสายตาดีใจ “นี่เจ้าต้องเป็นอัจฉริยะที่พลาดท่ามาในรอบพันปี! กระดูกของเขาจะต้องขายได้ในราคาสูงแน่!”
นัยน์ตาของผู้ปลูกฝังสว่างขึ้นเขาพูดอย่างชั่วร้าย “แต่ถึงอย่างไรข้าก็ต้องใช้เวลาจัดการกับนักรบบรรพบุรุษนี่ก่อน” จากนั้นน้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไป ร่างกายของเขาขยายตัวผิวหนังของเขากลายเป็นเกล็ดหยาบๆ เกล็กเล็กๆ งอกขึ้นจากผิวหนัง เขี้ยวงอกออกจากปากดูน่ากลัว
เขาดูเหมือนสัตว์ประหลาดยักษ์!
มีคนเคยบอกเล่ากันว่าผู้ฝึกฝนบางคนที่มีพรสวรรค์ไม่ดีพวกเขาจะใช้วิธีการที่ชั่วร้ายในการกลืนกินเนื้อและเลือดของสัตว์ประหลาดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งในการฝึกฝน มันเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพแถมผลข้างเคียงที่ยอดเยี่ยม
ตัวอย่างเช่นเมื่อพวกเขาปลดปล่อยพลังอย่างเต็มที่พวกเขาไม่สามารถรักษารูปร่างความเป็นมนุษย์ของพวกเขาได้ ร่างกายของเขาจะเปลี่ยนรูปร่างเป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์!
“เจ้าคิดว่าเจ้าจะหนีเงื้อมือของพวกเราได้หรอ!?”
“ขออภัยข้าคงไม่เสียเวลากับเจ้า!” ฟางฉีตอบพลังดาบจำนวนมากปรากฏขึ้นทันที
ดาบพลังงานขยายครอบคลุมเกือบครึ่งท้องฟ้า .. ทุกคนป้าปากค้างเมื่อเห็นภาพที่น่ากลัวแบบนี้ กลุ่มดาบขนาดใหญ่ปิดกั้นแสงแดดราวกับเมฆหมอก!
ในหัวของพวกเขาตอนนี้ว่างเปล่า
“คนที่นี่อาจมีความคิดผิดๆ กับเหล่านักรบ ..” ฟางฉีกล่าว “แต่ในที่ของข้า นักรบสามารถเอาชนะผู้ฝึกฝนได้ง่ายดายแม้ว่าจะระดับสูงกว่าก็ตาม!”
“เทคนิคดาบนับไม่ถ้วน ลุย!”
คมมีดสีเงินนับไม่ถ้วนพุ่งชนพวกเขาราวกับพายุ!
ผู้ปลูกฝังที่อ้างตัวว่าอยู่ในระดับสูงครึ่งคนครึ่งสัตว์หันกลับมาและวิ่งด้วยความสยองขวัญ!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เพีียงพริบตาเดียวเท่านั้น พลังงานดาบหลายร้อยเล่มเฉือนเนื้อของเขาเปิดบาดแผลมามาย .. ผู้ปลูกฝังตัวใหญ่พยามที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง แต่แล้วพลังดาบก็พุ่งโจมตีเข้าซ้ำ ทันใดนั้นผู้นำผู้ปลูกฝังสองคนวิ่งถอยหนีออกไปหลายสิบก้าวในขณะที่พวกเขายังคงติดอยู่ท่ามกลางกลุ่มดาบอันสยดสยอง
“เจ้ามีคำพูดสุดท้ายที่จะพูดหรือไม่!?” ดูเหมือนพลังดาบของฟางฉียังคงเพิ่มขึ้นอย่างไม่เลิกรา
“หยิ่ง!” ผู้ปลูกฝังหน้าขาวพูดขึ้น “เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครเจ้าทำให้มันสูญเปล่าไม่ได้หรอก!”
เขาหยิบกระเป๋าหนังขึ้นมาจากเข็มขัดและตัดปลายนิ้วของเขา เลือดหยดลงบนกระเป๋าหนัง .. ใบหน้าของเหล่ามนุษย์ลอยขึ้นนับไม่ถ้วน
ท้องฟ้าเปลี่ยนสีมืดมนราวกับว่ามีบางสิ่งกำลังลากที่นี่จมสู่เหวนรก .. ในไม่ช้าใบหน้ามนุษย์นับไม่ถ้วนที่ดูชั่วร้ายจางหายไป!
ผู้ปลูกฝังหน้าขาวเย้ยหยัน “นี่คือวิญญาณแห่งนรก พวกเขาเกิดขึ้นจากผีที่แค้นใจพวกเขาไร้รูปร่างและไม่สามารถได้รับบาดเจ็บจากอาวุธได้ ข้าจะดูสิว่าเจ้าจะจัดการกับพวกมันอย่างไร!”
ในขณะเดียวกันฟ้ารอบตัวเขาเริ่มแรงขึ้นทุกครา สายฟ้าผ่าลงมารอบๆ ฟางฉี!
จากนั้นเสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้น
สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์!
สายฟ้าที่อยู่รอบๆ พยายามโจมตีและเข้าใกล้เพื่อปกป้องเขา .. วินาทีนี่วิญญาณที่ไม่สามารถมองเห็นเริ่มปรากฏตามรูปแบบของพวกเขา
บริเวณรอบตัวเขาตอนนี้กลายเป็นศูนย์รวมของสายฟ้า ..
“ข้ามาจากที่ที่นักรบฆ่าผีและจัดการกับเหล่ากลุ่มวิญญาณ” ฟางฉีกล่าวว่า “เมื่อเทียบกับที่นั้นแล้วผีของเจ้านี่อ่อนแอจริงๆ เพราะกลัวสายฟ้า!”
ผู้ปลูกฝังหน้าขาว “…”
ผู้ปลูกฝังยขี้เมา “…”
ผู้ปลูกฝังทั้งสองเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ
“เจ้าเด็กนี่มันแปลก ..”
ผู้ปลูกฝังหน้าขาวทำหน้าหมอง “ไปกันเถอะ เรายอมแพ้กันเถอะ!”
เวลาเดียวกันเทคนิคควบคุมดาบนับไม่ถ้วนรวมตัวกันราวกับแม่น้ำขนาดใหญ่พุ่งชนเขาหาพวกเขา!
ทันใดนั้นพวกเขาตั้งตัวขึ้นและกัดปลายสิ้นตัวเองให้เลือดใหล้เพื่อร่ายคาถาหลบหนีด้วยความเร็วลูงสุด .. คนที่อยู่ข้างๆ พวกเขาหนีไม่ทันพวกเขาถูกเจาะด้วยพลังดาบทันที!
“เร็ว!”
การนำทางของการสะกดดับนับไม่ถ้วนรวมตัวกันอีกครั้ง ออร่าของมันส่องสว่างและแข็งแกร่งกว่าเดิม เทคนิคดาบเร่งความเร็วและไล่ตามผู้ฝึกฝนทั้งสองที่ร่ายคาถาที่หนีไป
คนในเมืองครึ่งเมืองที่ยืนอยู่บนถนนมองเห็นร่างสองร่างที่กำลังหลบหนี ร่างของพวกเขาโชกไปด้วยเลือดตอนนี้พวกเขากำลังหลบหนีด้วยความเร็วจี๋ ขณะที่พลังงานดาบเองก็พุ่งเข้าหาพวกเขาราวกับเงา
ผู้ปลูกฝังทั้งสองพุ่งตัวหนีเข้าไปหลบในร้านยา พวกเขามองรอบๆร้านก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก “เจ้านายของเราอยู่ที่นี่ พวกเราปลอดภัย!”
“ฟิ้ว!” เสียงลมดัง พลังงานดาบตกลงใส่หัวพวกเขา เลือดสาดกระจายไปทั่วร้าน
ลูกค้าในร้านจ้องมองด้วยความตะลึง!
“มีคนกล่าวว่าเมื่อออกไปเที่ยวข้างนอกต้องมีความปราณีเป็นพื้นฐาน สงสัยว่าข้าผิดไปจากพื้นฐานหรือเปล่านะ!?” ฟางฉีถูหน้าแข้งของเขา “ลืมมันซะเถอะ ข้ายังมือใหม่ เดี๋ยวมันก็ดีเอง”
จากนั้นเขาเดินกลับไปหาร่างซูโมที่นอนหมดสติ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
