Black Tech Internet Cafe System 481 : แหงนมอง

ตอนที่ 481 : แหงนมอง

ตอนที่ 481 : แหงนมอง

 

ในกลุ่มพูดคุยของเซียนกระบี่พิชิตมาร

 

ถังหมูถาม [มาสนุกด้วยกันมั้ย?]

 

ความคิดที่กล่าวถึงโดยผู้ฝึกฝนสองสามคนในกลุ่มพวกเขาได้แพร่กระจายออกไปยังสาวกของสำนักสวรรค์พวกเขาไม่รู้ว่าข่าวจริงหรือไม่ แต่แนวคิดนี้ถือเป็นแรงบันดาลใจให้คนหนุ่มสาวได้กระตุ้นความคิด

 

องค์ชายห้าจี้หยางแทรกขึ้น [ทำไมพวกเจ้าไม่มาเที่ยวดาจินของเราบ้างละ?]

 

ซูฉีซินเสริม [ใช่ๆ ที่นั่นดูไกลมาก]

 

ปีศาจดำ [หรือจะมาที่เมืองครึ่งของเรา

 

ซงฉิงเฟิงปฏิเสธ [ใครจะอยากไปที่เมืองครึ่งที่นั้นโหดร้ายแม้แต่ผู้คนเดินตามถนนยังถูกทุบดี]

 

ปีศาจดำที่นั่งอยู่หน้าคอมขมวดคิ้วกระทืบเท้า [เจ้าพวกตัวแสบ เจ้ากล้ามามั้ย?]

 

เสี่ยวหยูกล่าว [พี่ซูบอกว่าจะมาที่นี้ เธอจะมาเยี่ยมข้า!]

 

“หืม?”

 

“ข้าก็ไป!”

 

“ข้าด้วย!”

 

ในร้านจิวหัว ชื่อเต๋ปรมาจารย์แห่งวังหลิวหยุนวางชุดหูฟังวีอาร์และหันไปหาซูเทียนจิที่กำลังจิบชานมทำสวนผัก “ศิษย์น้องเจ้าใช่มั้ยที่วางแผนว่าจะไปเยี่ยมชมสถานะจิตวิญญาณที่นั่น?”

 

“ใช่! ขาเริ่มเบื่อที่จะนั่งอยู่กับที่ในร้าน จข้าเลยวางแผนจะไปเที่ยว” เธอบอก “เปียความคิดที่ดีหรือไม่ที่จะไปเยี่ยมเยียนเจียงเสี่ยวหยู?”

 

กงซูเกาที่กำลังเล่นสตาร์คราฟได้ยินข่าวที่น่าสนใจ “มันอยู่ไกลมากเทคนิคการควบคุมดาบจะใช้เวลานานมั้ยในการเดินทาง หากพิจารณาถึงอันตรายระหว่างทางแล้ว ข้าผู้มากประสบการณ์ไม่คิดว่าพวกเจ้าจะผ่านน่านท้องทะเลนั้นได้”

 

กงซูเกาลูบเครา “ต้องเดินทางผ่านน่านน้ำท้องทะเล ข้ากลัวว่าพวกเจ้าจะเป็นอันตราย เพราะทุกๆ สามพันปีท้องทะเลจะสงบแม้แต่ผู้มีอำนาจยังต้องรอเวลา แล้วยังว่ากันว่าดินแดนแห่งหยุนเตี้ยนใครที่ไปเหยียบที่นั่น ไม่เคยมีใครรอดกลับมา”

 

“จริง?” ซูเทียนจิเล็กคิ้ว

 

ตอนนี้หลายคนต่างถามหาฟางฉี

 

ผู้คนจากสองร้านต่างรู้จักกันผ่านอินเตอร์เน็ตเท่านั้นยังไม่เคยมีใครเคยเห็นหน้ากันมาก่อน ซึ่งบางคนเองก็ยังไม่รู้ว่ามีชื่อสถานที่อย่างเมืองครึ่งด้วยซ้ำ ในอดีตพวกเขาเคยคิดว่าแผ่นดินข้างหน้าคือพื้นแผ่นเดียวกันทั้งโลก

 

แต่ตอนนี้พวกเขาค้นพบว่ามีทวีปที่กว้างใหญ่อยู่นอกมหาสมุทร ซึ่งมีความสมจริงมากกว่าโลกจิตนาการในเกม

 

พวกเขาค้นพบทวีปใหม่โดยแท้จริง!

 

ขณะที่ผู้เล่นบางคนวางแผนที่จะออกจากร้านและออกดินทางท่องเที่ยวถานจิตวิญญาณที่สานักหลิงหยุน

 

วิญญาณอาฆาต!?

 

“ดู! นั่นอะไร?”

 

เวลาเดียวกันผู้อาวุโสของสำนักเพิ่งเสร็จสิ้นจากการสอน เหล่าสาวกทยอยเดินออกมา แต่เมื่อหันมองขึ้นฟ้ากลับพบเมฆดำปกคลุมท้องฟ้าเหนือสำนักสวรรค์ เงาขนาดใหญ่ค่อยๆ ทะลุเมฆก่อตัวคล้ายภูเขาเงาดำทำรูปเป็นสัตว์อสูรต่างๆ

 

เรือจิตวิญญาณล่าใหญ่ปรากฏขึ้นมันมีสีดำสนิท มองผ่านคล้ายกับสัตว์ประหลาดร้ายที่กำลังบินโดยมีเหล่าเงาล้อมรอบ

 

เสียงคำรามของสัตว์ดุร้ายดังสนั่นมาจากเรือจิตวิญญาณราวกับว่าเทพเจ้าปีศาจกำลังจะเหยียบพื้นผิวโลก

 

อย่างไรก็ตาม แววตาของพวกเขาดูหมองหม่น

 

“อะไร? ครอบครัวเจียงปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกิจกรรมของเรา?” หนานกงหลินถาม “มีแค่สองตระกูลที่ส่งผู้อาวุโสมาแค่นั้นหรอ?”

 

“ฮีม แล้วพวกเขาจะต้องเสียใจกับการตัดสินใจ!” เขานั่งลง

 

“อาจารย์หนานกง ท่านหมายความว่างอย่างไร?” แขกคนหนึ่งเอ่ยตามด้วยเสียงเย็นชา

 

การขับเรือขึ้นท้องฟ้าเหนือกองกำลังอื่นนั่นหมายความว่าเขากำลังประกาศสงคราม!

 

ข้างหลังเขา ชายร่างสูงสวมชุดเกราะสีดำทรงแบบตา เขาแสดงความเคารพต่อหนานกงหลิน

 

“หนานกงชูว!?”

 

พวกเขาเห็นว่าชายคนนั้นคือหนานกงชูว

 

อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาดูยืดยาวขึ้นดวงตาดูชีขั้น โดยรวมแล้วหนานกงชวดูแปลกตาไปจากเดิม

 

“ชิง หมิง” เสียงของเขาฟังดูแหบพร่าราวกับไม่ได้กินน้ำมาเป็นเวลานาน

 

หนานกงหลินหัวเราะ “เด็กคนนี้โชคดีที่ปรมาจารย์ของเรายมร่างของเขา”

 

“แน่นอนว่า เจ้าอาจไม่คุ้นเคยกับพลังนี้”

 

“มันเกิดอะไรขึ้น?”

 

“อะไร?”

 

“ปรมาจารย์จากตระกูลเจ้านั่นตายในการต่อสู้ครั้งนั้นไม่ใช่หรือ?”

 

แขกรับเชิญมีสีหน้าสยอดสยองเมื่อเห็นชายผู้นี้ปรากฏขึ้น .. มันไม่ใช่การปรากฏตัวของมนุษย์

 

“ผู้อาวุโส .. สำนักสวรรค์อยู่ที่ไหน!?”

 

“เขาอยู่ที่ร้านต้นกำเนิดคาเฟอินเตอร์เน็ต

 

“แล้วรองผู้อาวุโสอยู่ที่ไหน?”

 

“ผู้อาวุโสพาพวกเขาไปเรียนรู้วิธีเล่นสตาคราฟ..”

 

“…” ผู้เฒ่าหยหยิบหยกสื่อวานออกมาและส่งข้อความอย่างเมามัน

 

“ทำไมพวกเขาไม่ส่งข้อความกลับ!”

 

ณ ร้านค้าเมืองหยวนหยาง ชายชราผมขาวชี้นิ้วไปที่หน้าจอ

 

“จะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน?” ผู้เฒ่าหยูรู้สึกสงบขึ้นเล็กน้อยเมื่อมองดูรูปแบบจิตวิญญาณสีฟ้าอันหนาซีดบนท้องฟ้า

 

“วังดาบอาจจะใช้เวลาราวๆ หนึ่งเดือนในการทำลายอนาเขต”

 

ผู้เฒ่าหยูพยักหน้า “ข้าได้ส่งข้อความไปยังท่านอาจารย์และขอให้พวกเขากลับมาโดยเร็วที่สุด”

 

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงตะโกนอันน่าตกใจดังขึ้น “แหงนมองท้องฟ้า!” รอยดาบสีดำปรากฏขึ้นเผยให้เห็นเรือจิตวิญญาณของตระกูลหนานกงก่าลังแล่นผ่าน

 

หนึ่งในผู้อาวุโสของวังดาบกล่าว “นี่คือปูติผลไม้จิตวิญญาณที่ใช้เวลาพันปีในการบานสะพรั่งและอีกพันปี เพื่อสุกโปรดสนุกกับมัน” เขาพูดจบสาวใช้ปล่อยผลไม้นี้ลงไป

 

Black Tech Internet Cafe System

Black Tech Internet Cafe System

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 430 อ่านนิยาย

( อ่านตอนต่อไปข้างล่าง )


เรามีระบบที่จะช่วย(พระเอก)หลอมยา ซึ่งขโมยวิชามาจากยอดฝีมือระดับตำนาน และมันยังสามารถใช้ได้จริง แล้วอะไรละที่จะทำให้ระบบเป็นจริงได้ อินเตอร์เน็ตคาเฟ่ หรือร้านเกมทั้งหมด?

(พระเอก)เขาตื่นขึ้นในโลกใหม่ และยังสามารถตามหาตัวเองด้วยระบบที่น่าพิศวงนั่นยังทำให้ในพวกเขาดำเนินการด้วยตัวเองได้อย่างเต็มที่โดยอาศัยอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ อะไรกัน?? โลกแห่งผู้ฝึกตนมีการพัฒนามากขึ้น ระบบอินเตอร์เน็ตคาเฟ่? คุณสามารถท่องเที่ยวในอินเตอร์เน็ต ดูเรื่องดราม่า และเล่นวิดิโอเกม!?

หนึ่งในจักรพรรดิของนักรบในสงคราม ตะโกนขึ้นเมื่อได้ไปเยี่ยมเยียนร้าน(พระเอก) “ชิบหาย ชีวิตฉันเสร็จบลิซซาร์ด1แน่” ผู้ฝึกตนระดับหยวน อ้าปากค้างหลังจากดื่มสไปร์ท “แล้ววิชาเวทย์มนต์ละ?”

มีอะไรอีกที่(พระเอก)เขายังต้องฝึกตนมากขึ้น มาร่วมผจญภัยกัน!

Options

not work with dark mode
Reset