Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย 560

ตอนที่ 560

ห้าวันต่อมา ที่ห้องโถงซึ่งเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาของค่ายเขี้ยวหมาป่า ซางจิ่วตี้ซึ่งนั่งอยู่ในตำแหน่งของผู้นำบนสุดพร้อมกับข่าวล่าสุด สีหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจที่ปิดไม่มิด ที่นั่งอยู่ถัดลงมาจากเธอคือเหล่าผู้นำของค่ายเขี้ยวหมาป่าทั้งหลาย ทุกคนเองก็กระตือรือร้นที่จะได้พูดคุยเกี่ยวกับข่าวล่าสุดที่พึ่งได้รับรู้มา

 

จู่ๆ กองทัพเขี้ยวหมาป่าก็เหมือนกับพายุที่พัดเข้ามาไม่ทันให้ตั้งตัว หลายคนมีคำถามในหัวที่อยากจะถาม

 

ทหาร 300 คนสู้กับฝูงซอมบี้ 20,000 ตัว และยังจัดการกลุ่มลูกผสมอีก 300 ตัวต่ออีก ศัตรูถูกกำจัดจนสิ้นและฝ่ายชูฮันสูญเสียทหารไปแค่ 70 คนเท่านั้น

 

นี่มันไม่ใช่ปาฏิหาริย์รึไง?

 

สงครามกลางภูเขาได้นำความหวังมาสู่ผู้คนนับไม่ถ้วน จำนวนที่มากกว่าหลายเท่าของฝูงซอมบี้ไม่ได้ทำให้พวกเขาหวาดกลัวอีกต่อไป ลูกผสมซึ่งแสนจะอันตรายและซ่อนตัวก็ไม่ได้เป็นที่น่าหวาดผวาอีก มนุษย์มีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด ไม่ว่าศัตรูจะมาในรูปแบบไหน ไม่ว่ามันจะมีความแตกต่างมากมายขนาดไหน กองทัพเขี้ยวหมาป่าได้นำความหวังแห่งชัยชนะมาสู่ทุกคน

 

สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับทุกคนก็คือพวกเขายังไม่เคยได้พบเห็นกองทัพเขี้ยวหมาป่าที่ว่าเลย แต่สำหรับผู้นำสูงสุดอย่างท่านพลเอกชูฮัน ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งค่ายแห่งนี้ พวกเขานับถือในฐานะผู้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว

 

“ที่ตั้งของสงครามอยู่ในเขตของเมืองอันลู ท่านชูฮันจะต้องกำลังมาหาพวกเราในเร็วๆนี้แน่” ซางจิ่วตี้เปิดก่อน มันมีรอยยิ้มที่แสดงถึงความสุขบนใบหน้าของเธอ “ตอนนี้พวกเรามาเตรียมต้อนรับกองทัพเขี้ยวหมาป่ากลับสู่บ้านด้วยความยินดีกันเถอะ!”

 

“ครับ!”

 

ในขณะเดียวกัน สถานที่ต่างๆในจีน โดยเฉพาะจุดที่อยู่ใกล้กลับเมืองอันลู ผู้คนมากมายเริ่มเก็บข้าวของและออกเดินทาง มุ่งหน้าไปทางค่ายเขี้ยวหมาป่ากันไม่หยุดหย่อน

 

กองทัพเขี้ยวหมาป่าทรงพลังเหลือเกิน เพราะฉะนั้นค่ายเขี้ยวหมาป่าน่าจะเป็นค่ายที่อุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยเหล่านักรบแข็งแกร่งมากมาย ซึ่งจะต้องดีกว่าที่ที่พวกเขาอยู่ตอนนี้

 

ไม่เพียงแค่บริเวณรอบๆเมืองอันลูเท่านั้น แต่ค่ายใหญ่ๆที่อยู่ห่างไกลก็เกิดการสั่นคลอนเช่นกัน มนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระดับสูงหลายคนจากไป จุดมุ่งหมายของทุกคนคือค่ายเขี้ยวหมาป่า

 

ผลกระทบของสงครามกลางภูเขาไม่ใช่แค่ทำให้กองทัพเขี้ยวหมาป่าดังไปทั่วแต่มันยังส่งผลโดยตรงต่อค่ายเขี้ยวหมาป่าที่เชื่อมโยงกัน ตามมาด้วยค่ายหลักๆทั้งหลายที่สูญเสียนักรบหลักของตัวเองกันถ้วนหน้า

 

กองทัพเขี้ยวหมาป่าจำเป็นต้องออกกฏระเบียบออกมาเป็นครั้งแรก : ยินดีต้อนรับคนจีนทุกคนเข้าร่วมค่ายเขี้ยวหมาป่า!

 

เป็นโอกาสในการขยายที่ดีมาก พวกเขารอเวลานี้มานานแล้ว?

 

หลายคนในจีนต่างอยากรู้ พวกเขาควาดหวังว่าจะได้เจอชูฮันที่น่าชื่นชมและเป็นผู้นำของค่ายที่น่าทึ่งแห่งนี้

 

สงครามครั้งใหญ่ไม่เพียงไม่เพียงแค่นำมาซึ่งความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ แต่มันก็ดึงดูดคนมีความสามารถมากมายตามมาด้วย พวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความโกรธ ค่ายของพวกเขาไม่เหลือคน

 

หลังจากสูญเสียทหารระดับสูงไปหลายคน พลโทหลูอี๋ก็ช็อคเมื่อตระหนักได้ว่าตัวเองพึ่งทำอะไรลงไป เมื่อตอนที่หัวร้อน เขาเขียนรายงานทุกอย่างเกี่ยวกับสงครามลงไปอย่างละเอียด เขาทำให้ค่ายของเขาเองกำลังจะล่ม

 

นี่เขาขุดหลุมฝังตัวเองงั้นเหรอ?

 

ตวนเจียงเหว่ยแห่งค่ายตวนต้องเรียกประชุมด่วน แต่มันแตกต่างจากการประชุมของค่าอื่นๆ ค่ายตวนเป็นค่ายขนาดใหญ่ที่มีอัตราการพัฒนาสูงที่สุดในจีน เหล่าผู้นำระดับสูงของค่ายเป็นคนมีสติและนิ่งๆ วิวัฒนาการระยะ 4 ขึ้นไปที่แข็งแกร่งของค่ายไม่ได้จากค่ายตวนไปไหน พวกเขารู้ดีว่าค่ายตวนมีศักยภาพมากมายขนาดไหน

 

“นี่คือกระบวนการของสงครามกลางภูเขา รายละเอียดครบถ้วน” พลเอกตวนเจียงเหว่ยนั่งอยู่หัวโต๊ะ เคาะนิ้วเข้ากับมุมโต๊ะเป็นจังหวะ และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “พวกคุณคิดอย่างไร?”

 

หลูชูซเวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ชัยชนะนั้นสวยงามมากและมันก็ถึงขีดจำกัดแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีจุดจบที่ดีกว่ากองทัพเขี้ยวหมาป่าทำไว้ แม้จะมีโชคช่วยด้วย และแม้พวกเราจะกำลังคนมากกว่า เวลามากกว่า และมีจำนวนมนุษย์สายพันธุ์ใหม่มากกว่าและระดับสูงกว่า แต่ก็คาดว่าพวกเราคงไม่สามารถบรรลุผลด้วยสถิติเช่นพวกเขาได้”

 

ตนเจียงเหว่ยเหลือบมองหลูชูซเวและยิ้มออกมาจางๆ “รายงานสงครามนี้ยังไม่สมบูรณ์ พวกมันจะประเด็นสำคัญอีกมากมายที่มีเพียงแค่ชูฮันคนเดียวที่รู้ ดังนั้นมันจึงไม่สมบูรณ์ แต่เขาไม่มีทางยอมบอกทุกอย่างแน่อน เพราะงั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเราจะคิดว่ามันน่าเหลือเชื่อ”

 

คำพูดของตวนเจียงเหว่ยนั่นชัดเจน เขาไม่คิดว่าโชคช่วยคือปัจจัยหลักของความสำเร็จครั้งนี้ ทุกคนนิ่งเงียบไปพักใหญ่ นิ่วหน้าคิ้วขมวดอย่างใช้ความคิด

 

และจู่ๆตวนเจียงเหว่ยก็หันไปมองไก๋หนานที่อยู่มุมห้อง “ไก๋หนาน นายคิดยังไงเกี่ยวกับสงครามในครั้งนี้ของชูฮัน”

 

หัวใจของไก๋หนานแทบจะระเบิดออกมา ความรู้สึกของการมีตัวตนและอำนาจก่อกำเนิดขึ้นในใจ เขาเป็นคนที่มียศต่ำที่สุดซึ่งไม่มีสิทธิเข้าร่วมการประชุม แต่ทุกครั้งที่มีการประชุมตวนเจียงเหว่ยจะจัดการให้เขาได้เข้าร่วมด้วย แม้กระทั่งเมื่อมีสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับชูฮัน ตวนเจียงเหว่ยก็ยังเรียกชื่อเขาขึ้นท่ามกลางการประชุมอีก

ในตอนนี้ที่ไก๋หนานได้รับคำถาม แต่เขาไม่สามารถตอบได้

 

ทุกคนหันไปมองไก๋หนาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งตวนเจียงเหว่ยที่ถอนหายใจออกมา ดูเหมือนว่าเขาได้ถามคำถามที่เกินกว่าไก๋หนานจะตอบได้

 

หลังจากการประชุมจบลง ตวนเจียงเหว่ยไม่ได้ออกไปจากห้องประชุมทันที แต่เขากลับไปไล่ตรวจสอบเนื้อหาของสงครามกลางภูเขาต่ออีกกับคู่หูไม่กี่คน จากนั้นก็ออกคำสั่ง “ส่งคนนำของขวัญไปมอบให้ค่ายเขี้ยวหมาป่า และต้องเจอชูฮันให้ได้ กะเวลาให้พอดีกับการมาถึงของชูฮัน”

 

มันเป็นสิ่งล่อใจและการแสดงความยินดีกับการก่อตั้งค่ายหลังจากได้รับตำแหน่งพลเอก

 

เมื่อข่าวของสงครามกลางภูเขาได้แพร่กระจายออกไป ในตอนนั้นเองที่ห้องโถงหรูหราในเมืองหยิน มู๋เย๋ที่กำลังจะฆ่ามนุษย์ที่จับมาเป็นนักโทษเกือบทั้งหมดอยู่แล้วอย่างโมโหจัด ลูกผสมทั้งหมด 300 ตัว ซึ่งเป็นกองกำลังที่ใหญ่พอสมควร ถูกทำลายสิ้นซากทั้งหมด?

 

เป็นที่รู้กันดีว่าจำนวนของลูกผสมนั่นหาได้ยาก ชีวิตของลูกผสมแต่ละคนตัวจึงมีค่าอย่างมาก เพราะมันเป็นการยากมากที่จะขยายจำนวนของเผ่าพันธุ์ลูกผสม ตอนนี้ลูกผสม 300 ซึ่งมีค่าเทียบเท่ากับมนุษย์เป็นหมื่นๆคนได้ตายไปหมดแล้ว รวมถึงผู้คิดตามระดับสูงอย่างเฉินจีกวงและเจียวเหยียนด้วย!

 

จังหวะนั่นเหย่จือโปก็ปรากฏตัวขึ้นขณะที่มู๋เย๋กำลังเดือดจัดพอดี และตั้งคำถามใส่ทันทีที่เข้ามา

 

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมทหาร 300 คนของไอ้ชูฮันถึงไม่ตาย? แล้วพวกลูกผสมของคุณทำอะไรอยู่? ความสามารถอ่อนแอมาก ดูเหมือนว่าข้อเสนอที่ฉันเสนอให้กับคุณจะดีเกินไป—-“

 

“ปัง!”

โดยไม่ลังเล เหย่จือโปกระแทกตัวนั่งลงข้างมู๋เย๋ แววตาแดงก่ำของมู๋เย๋เต็มไปด้วยแรงอาฆาต “แกไม่มีสิทธิมาออกคำสั่งกับฉัน ถ้ายังไม่อยากตาย หุบปากซะ!”

 

“อีกอย่างหนึ่ง” มู๋เย๋ก็พลันนึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาใช้สายตาเย็นชาจ้องเขม็งใส่เหย่จือโป “แกบอกว่าตระกูบเกาเกลียดชูฮันไม่ใช่เหรอไง นั่นเป็นของกำนัลสำหรับฉันนี่ ทำไมไม่ฆ่าเขาเองล่ะ นี่แกหลอกใช้ฉันงั้นเหรอ?!”

 

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Score 10
Status: Completed

มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง

สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น

วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว

ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ

และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้

และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย

นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

Options

not work with dark mode
Reset