นางบำเรอเติมใจ 87

ตอนที่ 87

พิรุณรักมองร่างใหญ่ที่ค้อมตัวเองอยู่ด้วยความตกใจ อดไม่ได้ที่จะมองสำรวจร่างกายของเขามันสวยงามจนเธอต้องกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ สายตาสำรวจไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงกลางกาย แก่นกายของเขาชี้ตรงส่วนปลายมันวาวทำให้เธอปาดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองโดยไม่รู้ตัว แกริคมองภาพนั้นด้วยหัวใจที่เต้นระทึก ตอนนี้เขาจินตนาการไปไกลแล้วว่าท่อนลำของเขาเข้าไปอยู่ในปากเธอ

“สายตาเธอแทบฆ่าฉันที่รัก” แกริคคำครามลั่น

“อือ” ปากหนาประทับลงปากบางทันที สอดแทรกลิ้นเข้าไปดูดดึงความหอมหวานสลัดผ้าห่มผืนใหญ่ออกจากตัวเธอ บดเบียดร่างกายเข้าหา

“อยากให้ฉันหยุดไหม ยังต้องการที่จะงดอีกรึเปล่า” ไม่มีวันไหนที่เขาไม่ได้ฝังตัวเข้าไปอยู่ในร่องนุ่มๆ ชวนหลงใหลของเธอ พิรุณรักเป็นผู้หญิงที่เขากินยังไงก็ไม่เคยอิ่ม อยากกินเรื่อยๆ ทุกครั้งที่มีอะไรกันกว่าเขาจะหยุดก็ตอนที่เห็นว่าเธอรับเขาไม่ไหวแล้วจริงๆ

“หนู..” พิรุณรักหลบสายตาคม ตอนนี้เธอไม่อยากให้เขาหยุดสักนิด เธอต้องการเขาแทบบ้า

“พูดสิว่าไม่ต้องการให้ฉันหยุด พูดว่าเธอต้องการฉัน” เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหูสวยก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปกวาดรอบๆ ให้ร่างบางได้เสียวสะท้าน ยกมือขึ้นโอบกอดแผ่นหลังแกร่ง ยิ่งฝ่ามืออันร้ายกาจของเขาสอดแทรกเข้ามาในชั้นในตัวจิ๋วยิ่งทำให้เธอกอดเขาแน่นขึ้น

ความชุ่มชื้นที่เขาสัมผัสอยู่บอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอต้องการเขา และเธอก็พร้อมสำหรับเขาแล้ว ปลายนิ้วกรีดกรายไปตามรอยแยกเปียกชุ่มลากไล้ขึ้นลงเบาๆ โดยไม่สอดแทรกเข้าไปภายใน นิ้วกลางลูบไล้ขึ้นมาหยุดอยู่ที่ติ่งเล็กๆ ที่ไวต่อสัมผัส พิรุณรักหายใจติดขัด แหงนหน้าขึ้นเม้มปากแน่น

“พูดให้ฉันชื่นใจหน่อยเด็กดี” ถึงอย่างนั้นแกริคก็ต้องการได้ยินว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหน

“อือ หนูต้องการคุณค่ะ” ปากบางเผยอขึ้นค้างในอากาศเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมกระแทกเข้ามาในร่างกาย

แรงบีบรัดพร้อมกับนิ้วแกร่งที่โดนตอดตุบๆ ทำให้ร่างแกร่งหายใจหอบ พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ขยับสองสามทีเพื่อเปิดทาง

“ไม่งดแล้วใช่ไหม” แกริคยังไล่ต้อนเธอต่อ พิรุณรักได้แต่ค่อนขอดเขาในใจ เขาไล่ต้อนเธอมาขนาดนี้แล้วยังฝังใจอยู่รึไง เธอไม่ควรประมาทมารยาของผู้ชายจริงๆ ยิ่งผู้ชายอย่างแกริคด้วยแล้ว เธอน่าจะรู้ว่าไม่มีทางสู้เขาได้เลย

“หนูต้องการคุณ” พิรุณรักกลั้นใจพูดออกไปย้ำเขาอีกครั้งว่าเธอต้องการเขาแค่ไหน

แกริคยิ้มอย่างพอใจ ถอนนิ้วออกดึงชุดนอนเธอออกจากตัวตามด้วยชิ้นเล็กให้ลอดผ่านเรียวขางามออกไป จับขาเรียวแยกออกจากกันแล้วแทรกแก่นกายของเขาที่แทบระเบิดเข้าไปครั้งเดียวจนสุดลำ

“อ๊า” สองเสียงประสานกันทันทีที่ได้รับการเติมเต็ม ร่างแกร่งเกร็งไปทั้งตัวแขนทั้งสองข้างค้ำไว้กับที่นอน จับใบหน้าสวยให้หันมารับจูบจากเขาดูดดึงลิ้นเล็กจนเกิดเสียงดัง เอวสอบขยับขึ้นลงพริ้มไหว

พิรุณรักเกี่ยวขารอบเอวสอบโอบกอดร่างใหญ่ไว้แน่น ตอบรับจูบเขาอย่างไม่ยอมแพ้ความเสียวซ่านวาบหวามแล่นไปทั่วร่าง แกริคคำรามลั่น นี่แหละคือสิ่งที่เขาอยากได้มากกว่ามือหยาบๆ ของตัวเอง

ร่างใหญ่พลิกตัวลงนอนจับร่างบางให้นอนหันข้าง สอดแทรกความใหญ่โตเข้าไปจากด้านหลังแล้วขยับเข้าออกตามความต้องการของตัวเอง ลมหายใจหอบกระเส่าพร้อมกับลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดอยู่ข้างใบหูสวย มือใหญ่ขย้ำก้อนนิ่มๆ ข้างหน้าสองก้อนสลับไปมา ขาเรียวสวยชี้ขึ้นอัตโนมัติกายแก่นใหญ่โตผลุบเข้าออกจากร่องสวยๆ สีแดงสด

“อ่า” เสียงครางหวานดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“อ๊า คุณ..ริค อ๊า” พิรุณรักเสียววาบไปทั้งตัวเมื่อเขาเพิ่มความเร็ว มือใหญ่ที่ขยี้อยู่กายสาวทำให้เธอสั่นระริก พิรุณรักครางโหยหวนเรียกชื่อเขาเสียงสั่นบอกให้รู้ว่าเธอกำลังจะถึงจุดหมาย ร่างบางดิ้นพล่านขยับตัวบดขยี้ส่วนล่างเข้าหาแก่นกายของเขาตามความต้องการของตัวเอง แกริคเองก็พร้อมจะส่งเธอขึ้นสวรรค์ กระแทกแก่นกายเข้าหาร่างบางไม่ยั้งขยี้หนักๆ ตรงส่วนเบาะบาง

“อ่า อ๊ายยยย” พิรุณรักกรีดร้องออกมาเสียงหลง ร่างกายเกร็งกระตุก หายใจหอบเหนื่อย ขยับส่วนบอบบางเข้าหาแก่นกายเขาอีกหลายครั้ง แกริคหยุดเคลื่อนไหวทั้งที่เขาเองก็กำลังจะเสร็จแรงตอดรัดจากข้างในทำให้เขาแทบระเบิด แต่เขาอยากให้เธอได้พักก่อนจะรับความกระหายจากเขา

“ตาฉันบ้างคนสวย” แกริคจับร่างบางหันหลังให้ทั้งที่ส่วนนั้นยังไม่หลุดออกจากกัน พิรุณรักแทบหมอบอยู่กับเตียงทันทีที่โดนคนด้านหลังเล่นงาน มือเล็กขย้ำอยู่บนที่นอน

ส่วนเบาะบางที่มีน้ำหล่อลื่นเคลือบอยู่ทำให้เขาขยับตัวง่ายขึ้น ไม่รู้เสียงอะไรเป็นเสียงอะไรดังไปทั่วห้อง มือใหญ่ขย้ำที่ก้นนุ่มๆ แรงๆ มองดูความอลังการของตัวเองขยับเข้าออกในร่องสวยๆ แล้วครางกระหึ่ม เงยหน้าขึ้นกัดฟันกรอด

ดูสิทีตอนนี้ไม่เห็นเขาครางโหยหวนเหมือนตอนอยู่ในห้องน้ำสักนิด เขามันคนร้ายกาจ พิรุณรักได้แต่คิดในใจ ไม่มีเวลาได้คิดอะไรมากเพราะความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นกับร่างกาย

เอวสอบขยับเร็วขึ้นเสียงร้องครางแทบจับจังหวะไม่ถูก

“อ๊า ปลายฝน” จนกระทั่งทนไม่ไหวจริงๆ แกริคจึงครางออกมาเสียงหอบ กระแทกแก่นกายเข้าออกร่องสวยรั่วๆ เนื้อตัวเขาแดงเถือกมัดกล้ามเครียดเกร็งไปทุกส่วน

“อ๊า โอ้ววว สุดยอด พร้อมกัน”

“อ๊า อ๊ายย กรี๊ดดด” เสียงครางโหยหวนพร้อมกับเสียงคำรามดังลั่นไปทั่วห้อง ร่างใหญ่ทิ้งตัวลงทับร่างบางกระตุกเกร็งบดขยี้ตัวตนใส่ส่วนเบาะบางเน้นๆ อีกหลายต่อหลายครั้งปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในตัวเธอ มือใหญ่สอดเข้าไปใต้ท้องน้อยของหญิงสาวแล้วลูบไล้เบาๆ หายใจหอบเหนื่อยจูบซับไปตามแผ่นหลังนวลที่สะท้อนขึ้นลง

“หนัก” พิรุณรักพูดเสียงหอบ แกริคได้ยินแบบนั้นก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ดึงหญิงสาวเข้ามากอด

“ให้ฉันได้เข้าไปในร่องนุ่มๆ ของเธอมันดีกว่าใช้มือเป็นไหนๆ จริงไหมที่รัก” แกริคกระซิบชิดปากบาง

“คนบ้า” มือเล็กทุบลงที่อกแกร่งเบาๆ เขาทำให้เธอใจแตกไปกับเขาด้วย จะมีคนบ้าที่ไหนยั่วยวนกันโดยการช่วยตัวเองต่อหน้าผู้หญิง แถมยังเรียกชื่อเธอซะเสียงดัง แบบนี้ใครจะไปทนไหว

“ต่ออีกสักรอบไหม”

“ไม่เอา หนูเหนื่อยแล้ว” พิรุณรักพูดเสียงเง้างอ ที่เธออยากพักก็เพราะรู้สึกเหนื่อยจริงๆ วันนี้เธอไปเจออะไรมาหลายอย่างจนรู้สึกเหนื่อย

“อาบน้ำไหม” ร่างเล็กส่ายหัวไปมา ตาแทบจะปิด

“จะหลับแล้วเหรอ หืม” แกริคก้มลงไปมองเธอ ก็เห็นว่าเธอหลับไปแล้วจริงๆ สงสัยจะเหนื่อยจริง ร่างใหญ่ลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำจัดการอาบน้ำอีกรอบ แล้วออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กชุบน้ำหมาดๆ เพื่อมาเช็ดตัวให้หญิงสาว พอทำความสะอาดให้เธอเรียบร้อยก็ขึ้นไปนอนกอดเธอบนเตียง แต่กอดจะนอนมือใหญ่ก็เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด เปิดเข้าเว็บที่ใช้ค้นหาในสิ่งที่เราอยากรู้

กรอกตัวอักษรลงไปเป็นประโยคที่ต้องการค้นหา

“อาการคนท้อง”

แล้วไล่อ่านไปตามตัวหนังสือที่ขึ้นชี้แจ้งเป็นข้อๆ ปากหนากระตุกยิ้มบางๆ เก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิม ขยับตัวเข้าไปกอดร่างบางดึงตัวเธอให้ขึ้นมาหนุนแขนกอดกระชับแน่นแล้วหลับตามเธอไป

นางบำเรอเติมใจ

นางบำเรอเติมใจ

Score 10
Status: Completed
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่เป็นงาน” แกริคพูดย้ำแล้วก็หลับตาเอนหลังพิงโซฟา ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย เพราะอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนพิรุณรักตาหลุกหลิกมองคนที่หลับตาอยู่ นึกถึงหนังที่ตัวเองดูและคำแนะนำของเพื่อน เธอไม่ควรทำให้เขารำคาญปลายฝนเธอค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งไม่กล้าจะเทน้ำหนักลงไปทั้งตัวกลัวว่าเขาจะหนัก แต่คนที่หลับตาอยู่ก็จับเธอกดลงบนตักเขาทั้งตัว ทำให้เธอผวาจับบ่าเขาไว้เพราะกลัวตก“เริ่มเลย” แกริคสั่งทั้งที่หลับตาอยู่“ตรงนี้เหรอคะ” ขอให้เธอถามเพื่อเตรียมใจอีกสักนิด นี่เธอกำลังจะเป็นของเขาจริงๆ เหรอแกริคเงยหน้าขึ้นหรี่ตามองเธอ“เอ่อ หนูคิดว่า เราเข้าห้องกันดีกว่าค่ะ” ที่นี่มันโล่งแจ้งเกินไป ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครลงมาก็เถอะ แต่ลูกน้องของเขาก็อยู่ข้างบนตั้งหลายคน

Options

not work with dark mode
Reset