รวยชั่วข้ามคืน?！ 591 กิจการรุ่งเรือง

บทที่ 591 กิจการรุ่งเรือง

“อย่าคิดว่าแกเป็นคนของร้านยาปุ่นฉ่าวแล้วฉันจะปล่อยแกไป ฉันจะต้องหาคนไปพังร้านยาปุ่นฉ่าวจนเละเทะให้ดู”

ใบหน้าของคุณยายเสื้อน้ำเงินเต็มไปด้วยความดุร้าย “ฉันอยากได้หลานชายผิดด้วยเหรอ? พวกแกเกี่ยวอะไรกับเรื่องของบ้านฉัน ใครที่พูดมากฉันจะจำหน้าพวกแกทุกคนไว้ ฉันจะทำให้พวกแกตอนออกจากบ้านถูกรถชนตาย…….”

“เพี๊ยะ…….” ไม่รู้ว่าใครที่ทนฟังไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ขวดน้ำแร่ถูกขว้างเข้าไปจนคุณยายเสื้อน้ำเงินส่งเสียงร้อง

เธอยังไม่ทันได้ดูว่าใครเป็นคนโยนปรากฏว่ารอบตัวเธอมีของถูกโยนมาเต็มไปหมด ใบหน้าเขียวช้ำบวมไปหมดจนเธอต้องส่งเสียงร้องโอ๊ย

คุณตาหัวโล้นกับชายผู้เป็นสามีรีบเดินเข้ามาปกป้อง แต่กลับถูกคนสะดุดขาจนล้มลงไม่รู้ว่าด้วยความตั้งใจหรือเปล่า

ทุกอย่างตกอยู่ในความโกลาหลแต่ดูเหมือนทุกคนจะมีความสุขมาก

ตำรวจรุดหน้ามาอย่างรวดเร็ว ภายใต้คนทั้งกลุ่มที่เป็นพยานตำรวจพาตัวพวกคุณยายเสื้อน้ำเงินไปอย่างรวดเร็ว

หญิงผู้เป็นแม่รู้สึกซาบซึ้งต่อฉินหลั่งมากและยังพูดว่าจะหย่าร้างและออกจากครอบครัวที่ใจร้ายนี้ทันที หลังจากนั้นก็ขอข้อมูลติดต่อของฉินหลั่งเอาไว้

ฉินหลั่งทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่บอกที่อยู่ของปุ่นฉ่าวให้กับเธอ

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ปรบมือชื่นชมฉินหลั่งเป็นการใหญ่

ฉินหลั่งพยักหน้าให้กับทุกคน หลังจากนั้นก็พาหลินเส้าโสกลับไปที่สถานบำบัดฟื้นฟู

หลังจากที่ผ่านเรื่องนี้หลินเส้าโสยิ่งรู้สึกชื่นชมในตัวฉินหลั่ง การตัดสินใจที่อยู่ในใจของเขายิ่งแน่วแน่ขึ้น

หลังจากที่ทั้งสองพึ่งกลับมาถึงสถานบำบัดฟื้นฟู ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งก็เดินออกมาต้อนรับ “นายท่านหลิน มีคนอยากจะคุยกับคุณ”

กิริยาท่าทางเต็มไปด้วยความเคารพ สามารถจินตนาการได้เลยว่าเมื่อหลายปีก่อนหลินเส้าโสอยู่ในยุทธภพนั้นมีชื่อเสียงน่าเกรงขามแค่ไหน

ตระกูลเมิ่งยอมประนีประนอม? การปรากฏตัวของหลินเส้าโสแทบจะทำให้เรื่องราวทั้งหมดเปลี่ยนไป

ช่วงบ่ายในวันนั้นตอนที่ฉินหลั่งออกจากสถานบำบัดฟื้นฟู หลินเส้าโสที่หวนคืนสู่ยุทธภพทำให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังของตระกูลเมิ่งตัดสินใจยอมประนีประนอม

ตระกูลเมิ่งถอนคำสั่งสังหารฉินหลั่งในขณะเดียวกันก็ชดใช้ทองคำหนึ่งหมื่นชั่งให้กับเขา และยังสาบานว่าต่อไปจะไม่มายุ่งวุ่นวายกวนน้ำให้ขุ่น

แน่นอน ฉินหลั่งก็ห้ามตามสืบเรื่องราวอำนาจของเมิ่งชิงอวี่และรวมไปถึงที่พวกเขาเรียกนายจ้างคนนั้น

ถึงแม้ว่าจะถูกลอบสังหารหลายครั้งและทำให้ฉินหลั่งรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง แต่ว่าเพื่อเห็นแก่หน้าของหลินเส้าโสเขาจึงยอมจบเรื่องนี้ชั่วคราว

เพราะยังไงเขาก็ไม่มีอะไรต้องเสีย เมิ่งเหมิงเหมิงเกือบจะพิการเพราะฉินหลั่งและตระกูลเมิ่งก็มีการชดเชยให้กับฉินหลั่ง ตระกูลเมิ่งที่มีชื่อเสียงยอมก้มหัวแล้ว

แน่นอน ความจริงฉินหลั่งรู้สึกว่ามันยังไม่พอ เดิมทีเขาคิดจะล้มพวกคนของตระกูลเมิ่งที่ชี้มือชี้เท้าสั่งเขาในงานเลี้ยงวันนั้นทีละคน

แต่สุดท้ายฉินหลั่งก็เลือกสงบศึกชั่วคราว

“บ้าไปแล้ว!”

ในตอนที่ฉินหลั่งขับรถกลับมาถึงร้ายยาปุ่นฉ่าวถึงกับต้องสะดุ้งตกใจกับผู้คนที่อยู่ตรงหน้าคลินิก

เมื่อเทียบกับช่วงเช้าตอนที่เขาออกมาแล้ว ตอนนี้มีคนหลายสิบคนนั่งรอคิวอยู่บนเก้าอี้อย่างใจเย็น

สวี่ซีเหวินยุ่งกับการตรวจคนไข้จนหัวปักหัวปำ อิงจิ่งหลิงรินน้ำรินชาให้แขกจนแทบจะหายใจไม่ทัน

ฉินหลั่งรีบวิ่งเข้าไปในร้านยาปุ่นฉ่าวแล้วถามอิงจิ่งหลิง “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

“ฉินหลั่ง ในที่สุดก็กลับมาได้สักที”

อิงจิ่งหลั่งเมื่อเห็นฉินหลั่งปรากฏตัวก็ดูดีใจขึ้นมาทันที หลังจากนั้นก็รีบรายงานให้เขาทราบ “คนไข้พวกนี้ล้วนแต่ตั้งใจมาหาคุณ พวกเขาบอกว่าเห็นข่าวคุณช่วยเด็กรักษาอาการป่วยที่วัดอารามหลวงบนอินเทอร์เน็ต จึงรู้สึกว่าทักษะการแพทย์ของคุณยอดเยี่ยมก็เลยมาเพื่อใช้คุณรักษา”

“มีหลายคนมาตั้งแต่ตอนสี่โมงแล้วและรอมาเป็นชั่วโมงกว่าแล้ว พวกเราโทรหาคุณตั้งหลายครั้งแต่ไม่มีใครรับสาย”

“คุณสวี่จึงทำได้แต่รักษาและตรวจคนไข้ที่มีอาการไม่รุนแรงก่อน”

เธอเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก “คุณรีบไปช่วยเธอทีเถอะ เธอยุ่งมาเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ได้พักผ่อนเลย”

“ดูข่าวแล้วมา?”

ฉินหลั่งรู้สึกตกใจ คิดไม่ถึงว่าเพียงแค่พูดถึงร้านยาปุ่นฉ่าวยังไม่ใส่ใจแค่คำเดียว หลังจากที่ถูกผู้คนนำไปเผยแพร่ในอินเทอร์เน็ตกลับมีอิทธิพลต่อการโฆษณาขนาดนี้

ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกซาบซึ้ง ผู้คนยังคงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมั่นใจในจรรยาบรรณความเป็นหมอของเขาและไม่ได้สนใจว่าทักษะการแพทย์ของเขาจะยอดเยี่ยมมากแค่ไหน

“คุณหมอน้อยกลับมาแล้ว”

ไม่รู้ว่าใครตะโกน ผู้คนหันมามองฉินหลั่งพร้อมกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

การถอนเข็มออกนั้นเป็นเรื่องเล็ก แต่มันสามารถแสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจและความกล้าของฉินหลั่ง คนปกติทั่วไปที่ไหนจะเข้าไปขวางครอบครัวที่ใจร้ายแบบนั้นเพียงเพราะเด็กร้องไห้บ้าง?

ทุกคนหันมามองหลั่งโดยไม่ได้วิ่งเข้ามารุมล้อมเพิ่มความวุ่นวาย ทำเพียงมองเขาด้วยความสนใจ

“ขอบคุณทุกคนที่เชื่อใจ”

ฉินหลั่งรู้สึกถึงกระแสแห่งความอบอุ่นถาโถมเข้าใส่ เขาโค้งคำนับให้กับผู้คนหลังจากนั้นก็เดินไปล้างมือฆ่าเชื้อก่อน

“มาเถอะ ทุกคนแบ่งบางส่วนมาหาผมทางนี้ก็ได้”

ฉินหลั่งนั่งลงบนโต๊ะที่อานซินเคยใช้ตรวจอาการของคนไข้

มีผู้คนหลายสิบคนรีบวิ่งมาต่อแถวทันทีพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง

“คุณหมอน้อย หัวเข่าและนิ้วเท้าของผมเจ็บมาก!”

“คุณหมอน้อย หัวของฉันเวลาถึงกลางคืนรู้สึกปวดมาก…….”

“ขาข้างนี้ของผมบางทีอยู่ๆมันก็ไม่มีแรงทำให้ผมล้มหลายครั้งแล้ว”

คนไข้บอกอาการให้กับฉินหลั่งคนแล้วคนเล่า

ฉินหลั่งจับชีพจร หลังจากนั้นก็พูดขึ้น “นี่เป็นสัญญาณของโรคเก๊าท์ ต่อไปควรจะหลีกเลี่ยงอาหารทะเลและเบียร์ เดี๋ยวผมจะฝังเข็มให้คุณสองเข็มเพื่อบรรเทาอาการปวด”

“แต่ว่านี่เกิดจากอารยธรรมสมัยใหม่ สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องเริ่มจากการควบคุมอาหาร”

“ของคุณเป็นโรคไมเกรน น่าจะเป็นเพราะว่าตอนเด็กผมยังไม่ทันแห้งก็นอน”

“ตอนสมัยยังเป็นวัยรุ่นภูมิต้านทานของร่างกายช่วยเอาไว้ ตอนนี้เพราะอาการแย่ลงโรคราก็ถามหา”

“คุณมีสภาวะน้ำในไตและมีโรคต่อมลูกหมากเสื่อม ผมจะฝังเข็มและนวดให้เพื่อปรับสมดุลให้เข้าที่”

“หลังจากนั้นก็สั่งยาให้คุณไปกินหนึ่งอาทิตย์ คุณไปรักษาอาการตามใบสั่งยาก่อนหลังจากที่กินยาหมดแล้วค่อยกลับมาตรวจใหม่……..”

ฉินหลั่งพูดอาการเจ็บป่วยของคนไข้ออกมาอย่างง่ายดายหลังจากนั้นก็เริ่มลงมือฝังเข็ม

หลังจากการรักษาความเจ็บปวดของผู้ป่วยหลายคนบรรเทาลงมาและถึงขั้นบางคนก็หายขาด

ทักษะที่ยอดเยี่ยมบวกกับการวินิจฉัยโรคที่รวดเร็ว ถึงกับทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง

สวี่ซีเหวินก็มองตาค้างเช่นกัน เธอเพิ่งจะตรวจคนไข้ได้ห้าคนแต่ฉินหลั่งตรวจไปแล้วสามสิบคน และมีประสิทธิภาพมากกว่าของเธอไปมาก

ดังนั้นจึงทำให้คนไข้ที่เพิ่งตรวจกับเธอวิ่งไปตรวจกับฉินหลั่งอีกครั้ง

“คุณหมอช่วงนี้ฉันรู้สึกแน่นหน้าอก มักจะหายใจไม่ออก”

คุณนายผู้มีเสน่ห์ก้าวมาข้างหน้า “โดยเฉพาะเวลาที่เดินมากไปมันแทบจะขาดใจตาย”

ฉินหลั่งยื่นมือออกไปจับชีพจรหลังจากนั้นไอ “คุณผู้หญิงคนนี้สุขภาพของคุณดีมาก ที่แน่นหน้าอกเป็นเพราะว่าคุณใส่เสื้อผ้าที่มันรัดรูปเกินไป แค่เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่มันหลวมๆหน่อยก็ดีขึ้นเอง”

เขาชำเลืองมองชุดรัดรูปของฝ่ายตรงข้าม

“หา….”

คุณนายผู้มีเสน่ห์อุทานด้วยความเขินอายแล้ววิ่งออกไปพร้อมกับใบหน้าที่แดงระรื่น

“ฮ่าๆๆๆ—–”

ทุกคนหัวเราะออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ บรรยากาศในร้านยาเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงฉินหลั่งก็ตรวจคนไข้จนหมด บางคนได้รับการฝังเข็มบางคนได้รับยาทำให้คนไข้ทุกคนเดินจากไปด้วยความพอใจ

คนไข้พวกนี้ทุกคนดูมีความสุขมาก เดินไปโปรโมทไปพูดปากต่อปาก ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าที่นี่มีหมอเทวดาน้อยมา

เพราะเหตุนี้ไม่นานที่คลินิกจึงมีคนไข้รายใหม่มาเพิ่มขึ้นไม่น้อย

สถานการณ์ที่ยากลำบากของพวกเขาก็ผ่านพ้นไปแบบนี้…….สวี่ซีเหวินมองดูคนไข้เดินจากไปราวกับว่าเป็นเพียงความฝัน

ก่อนหน้านี้เมื่อช่วงเช้าเธอยังกังวลว่าไม่มีคนไข้ แต่ตอนนี้เธอกังวลว่าจะตรวจไม่ทัน

ที่สำคัญเธอยังมีความรู้สึกที่แตกต่างออกไป

ในอดีตตอนที่หมอทั้งแปดคนเป็นใหญ่ คนไข้ที่มาตรวจโรคแต่ละคนต้องเอาอกเอาใจอย่างระมัดระวัง คำขอบคุณก่อนที่จะจากไปก็ดูฝืนและสุภาพเกินไป

แต่คนไข้ในวันนี้ทุกคนพูดขอบคุณออกมาจากใจ รอยยิ้มก็ดูมีชีวิตชีวามาก