เริงรักข้ามรุ่น 3

ผู้ชายคนนี้ดูดีเหลือเกิน เขามีริ้วรอยของประสบการณ์บ้าง แต่ก็คมคายและมีเสน่ห์ ดวงตาเขาดุเหมือนเหยี่ยว จมูกโด่งคม และริมฝีปากหนาได้รูป

“คุ..คุณไม่แก่เลย”

หญิงสาวรีบบอกเสียงตะกุกตะกัก

“ผมอาจจะอายุมาก แต่คงไม่แก่พอที่จะเรียกลุง หรือคุณว่าไง?”

“ค่ะ ฉันเรียกคุณว่าพี่ก็ได้”

“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรือ ผมชื่อกวินทร์ เรียกผมว่า วิน”

“ค่ะ คุณวิน”

“คุณชื่อเป้ ผมจะเรียกคุณว่าเป้ก็แล้วกันนะครับ”

“ได้ค่ะ”

เธอมองเขาตาปรอย ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ก็ดูดีไปหมด เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาคือแท็กซี่ของบริษัทแห่งหนึ่ง

“มีอะไรสงสัยหรือครับ?”

กวินทร์เท้าสะเอวมองหญิงสาวขำๆ จะว่าไป ถ้าเขามีลูกสาวตอนอายุ ๒๐ เธอก็คงเป็นลูกสาวเขาได้เลย เขาจึงเอ็นดูเธอมากกว่าจะมองว่ารำคาญ

“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นคะ?”

เขาตบเบาๆ ที่ศีรษะของเธอ ขณะเดียวกับที่หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเขา จู่ เธอก็หวนถึงรสรักที่เริดร้างไปนาน กลิ่นกายของผู้ชายที่โชยชายเข้าจมูก ทำให้อารมณ์ปรารถนาของเธอพรุ่งพล่านขึ้นมา แล้วผ้าห่มก็หลุดร่วงลงมาที่เอวคอด เผยให้เห็นถึงทรวงอกเต่งตึงที่ที่เด้งกระเพื่อมอยู่ตรงหน้าเขา

“เอ่อ..ขอโทษ เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอก”

“ไม่ต้องค่ะ”

ปรียารีบคว้าข้อมือเขาไว้ ชายหนุ่มชะงัก

“คุณมีครอบครัวแล้วหรือยัง?”

กวินทร์ค่อยๆ หันกลับมามองเธอแล้วจ้องหน้าเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

“คุณหมายความว่ายังไง?”

“คุณยังไม่มีครอบครัวใช่ไหมคะ ถ้ายังไม่รีบไปไหน…คุณพักที่นี่ก่อนก็ได้”

หญิงสาวรั้งเขาจนล้มลงมาบนเตียงจนร่างเกยทับกันอยู่

“มันจะดีเหรอครับ”

“ถ้าคุณปฏิเสธ มีอยู่ไม่กี่เหตุผลค่ะ” เธอยิ้มยั่ว

“หนึ่งในเหตุผลนั้นคือ คุณ…ไม่ใช่ผู้ชาย”

เธอกระตุ้นอารมณ์โกรธเขาเบาๆ เพราะถูกใจเขาเหลือ เกิน สิ่งหนึ่งที่เธอแน่ใจว่าเขาไม่มีใคร ก็เพราะเขาเลือกที่จะค้างกับเธอมาแล้วตลอดทั้งคืน

“แล้วคุณจะรู้”

กวินทร์คำรามเบาๆ และเริ่มอดใจไม่ไหว เขาผลักเธอให้นอนหงายลงไปกับพื้นเตียงแล้วก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องของเธอด้วยความกระหาย ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปพรมจูบที่ใบหน้าสวยหวานของเธอลงท้ายที่การบดปากจูบที่ริมฝีบางบางของเธออย่างดูดดื่ม