หงส์สยายปีก 29 เอาชนะ!

หงส์สยายปีก ตอนที่ 29 เอาชนะ!

ตอนที่ 29 เอาชนะ!

หลังจากที่มือของลู่เจียถูกจิงจิงคว้าเอาไว้ เธอได้ยกเท่าขึ้นมายันไปที่ท้องของจิงจิง

“โอ๊ย!”

ก่อนที่ลู่เจียจะสามารถเอาเท้ายันไปถึงร่างกายของจิงจิงเธอก็ต้องล่วงไปกองกับพื้นเสียก่อน เพราะถูกจิงจิงผลัก

การทะเลาะกันของเธอทั้งสองคนเป็นที่โด่งดัง เด็กคนอื่นๆ ทั่วโรงเรียนต่างพากันมาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และทุกคนก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็น

ภาพนั้นคือ จิงจิงนั่งคล่อมอยู่บนตัวของลู่เจียและใช้ฝ่ามือของเธอตบไปที่ใบหน้าของหล่อนซ้ายทีขวาที่ด้วยน้ำหนักมือที่แรงมาก

”เพียะ! เพียะ!”

” ขอโทษเดี๋ยวนี้!” จิงจิงตะโกนออกมาเสียงดังขณะที่ตบลู่เจียไปสองที่

ลู่เจียถูกตบและทุบอย่างรุนแรง เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเธอจะถูกตบกลางโรงเรียน ต่อหน้าเด็กทั้งโรงเรียน และนั่นก็เป็นฝีมือของจิงจิง!

“มึงมันอีลูกนอกคอก! อีหน้าด้าน! อีร่าน! นอนกับผู้ชายไปทั่ว!” ลู่เจียเบิกตากว้างและถลึงตาสู้จิงจิง เธอปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้!

สายตาของจิงจิงเย็นชามากขึ้นไปอีก เธอตอบพร้อมรอยยิ้มที่แสนเย็นชาว่า “คุณไม่รู้เลยสิท่าว่าการใส่ร้ายการพูกโกหกมันคืออาชญากรรมที่สามารถเอาผิดได้! เพื่อเป็นการเตือนสติเธอ ฉันจะสั่งสอนให้เธอจําเหตุการณ์นี้ไปจนตาย!”

หลังจากที่จิงจิงพูดจบเธอก็ตบลู่เจียครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไร

ความปรานี้!

หลังจากโดนตบครั้งแล้วครั้งเล่า ลู่เจียก็แทบจะหมดสติ เธอร้องไห้…. แก้มของเธอแสบร้อนด้วยความเจ็บปวดจนไม่สามารถบรรยายออกมาได้

ที่จริงแล้วจิงจิงไม่ได้มีนิสัยชอบใช้ความรุนแรงดังนั้นเมื่อเธอเห็นว่าลู่เจียไม่ยอมแพ้ เธอก็หยุดมือทันทีและลุกยืนขึ้น

เธอตบลู่เจียอย่างไม่ได้ออกแรงมากมายนัก ผ่านไปไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงเรียนรีบวิ่งมาดูเหตุการณ์ ทันใดนั้นลู่เจียก็ทําตัวเหมือนเป็นเด็กบอบบางที่เพิ่งถูกรังแกทันที

” พวกเด็กนิสัยไม่ดี มีดีอะไรกันตั้งแต่เช้า! ตามฉันไปที่สํานักงานเดียวนี้!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคํารามด้วยความโกรธ

เขาจ้องมองไปที่จิงจิงอย่างไม่เป็นมิตร

เมื่อวานพ่อของเธอเพิ่งจะมาโวยวายใหญ่โตและตอนนี้เธอยังมาสร้างเรื่องวุ่นวายอีก! เขาเคยคิดว่าจิงจิงเป็นเด็กเรียบร้อยและเงียบขรึม แต่ตอนนี้ เมื่อได้เห็นหน้าบวมๆ ของลู่เจีย… ช่างน่าสมเพชเสียจริง!

“คุณลุงคะกล้องวงจรปิดตรงนี้ใช้ได้ใช่ไหมคะ” จิงจิงเดินเข้าไปหาลุงยามทันที

ที่เธอกระทําก่อนหน้านี้ไม่ใช่เพราะเธอโกรธจนหน้ามืดตามัวเพราะคําพูดของลู่เจีย เธอรู้อยู่แล้วว่าตรงนั้นมีกล้องวงจรปิด!

เธออาจผิดจริงที่ใช้ความรุนแรง แต่นั่นก็เพียงเพราะต้องการป้องกันตัวเองเท่านั้น

เรื่องทั้งหมดนี้ลู่เจียเป็นคนเริ่ม! ลู่เจียทั้งตะโกนใส่ร้ายและยั่วยุ!

ในทางตรงกันข้าม ถ้าจิงจิงไม่ป้องกันตัวเอง เธออาจกลายเป็นคนที่ถูกทําร้ายสะเองก็ได้ ถ้าเธอไม่ยืนหยัดเพื่อความถูกต้องของตนเองเธอคงถูกลู่เจียพูดจาใส่ร้ายมากกว่านี้ก็ได้

เมื่อลุงยามได้ยินคําพูดที่อ่อนน้อมและดูนิ่งสงบจากจิงจิงเขาก็รู้สึกมึนงงเล็กน้อย

เขานึกขึ้นได้ทันทีว่าเขาสามารถดูภาพวงจรปิดได้ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดมันเป็นอย่างไร ดังนั้นเขาเลยบอกให้คนเตรียมภาพเหล่านั้นเอาไว้แล้ว

จิงจิงไปถึงยังสํานักงานห้องพักครูเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นลุงยามได้บอกหับครูในห้องว่า จิงจิงได้ตบตีกับเด็กคนอื่น..ไม่นานเธอก็เป็นจุดสนใจอีกครั้ง

คุณครูประจําชั้นของทั้งสองห้องได้มาพบกันทันที

“ครูจินคะ ฉันไม่อยากจะพูดเลยนะว่าเด็กจากห้องของคุณช่างไม่มีการศึกษา! เป็นมักจะเป็นตัวปัญหาเสมอ! ฉันยังจําเรื่องราวเมื่อวานได้เป็นอย่างดี! ทว่าวันนี้เธอก็ก่อเรื่องอีกแล้ว! ถ้าไม่ไล่เด็กคนนี้ออก เธอคงสร้างความเดือดร้อนให้แก่ชื่อเสียงของโรงเรียนเรา!” คุณครูประจําชั้นของลู่เจียกล่าว

ถึงแม้ว่าในใจของคุณครูคนนี้จะรู้สึกชื่นชมจิงจิงมากเพียงใด ทว่าเธอก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

นอกจากนี้สถานการณ์นี้ ลู่เจียก็เป็นเหยื่ออย่างเห็นชัดเจน

ให้พูดตรงๆ ก็คือ จิงจิงกระทํารุนแรงกับหล่อนอย่างไร้ความปราณี เมื่อหันไปมองใบหน้าของลู่เจียแล้วก็พบว่าหล่อนหน้าบวมมากจริงๆ ใบหน้าที่ช้ำและแก้มที่บวมนั้นทําให้จิงจิงดูเป็นคนผิดอย่างเต็มประตู!