หงส์สยายปีก 22 น่าอับอาย!

หงส์สยายปีก ตอนที่ 22 น่าอับอาย!

ตอนที่ 22 น่าอับอาย!

สายตาของคุณครูทุกคนดูโกรธเกรี้ยวและไม่เป็นมิตรขณะที่พวกเขามองไปเฉียวเหวยหมิง แม้แต่ครูจินยังกล่าวว่า “คุณเฉียว…เราต้องการคุยเรื่องจิ๋งหยุนเฉากับคุณ”

“มีอะไรจะคุย! ผมต้องการให้เธอลาออก! พวกคุณจะทําอะไรได้!” เฉี่ยวเหวยหมิงพูดอย่างหยิ่งผยอง

“แน่นอน! พวกเราทําอะไรคุณไม่ได้ ทว่าพวกเราจําเป็นต้องพิสูจน์ว่าคุณมีคุณสมบัติสามารถเป็นผู้ปกครองของจิ๋งหยุนเฉาได้หรือไม่? ซึ่งเธอเป็รเด็กที่เรียนดีและมีเกรดที่สูงมาโดยตลอดเธอจึงได้รับทุนการศึกษาและไม่ต้องเสียเงินเรียนเลยแม้แต่สตางค์เดียว ซึ่งคุณมีสิทธิจะทําให้เธอละทิ้งทุนนั้น?” ครูจินตอบโต้

“คุณจะบ้าหรือไง? ถึงผมจะไม่ได้จ่ายค่าเล่าเรียนให้เธอ แต่ผมก็เลี้ยงดูเธอมาตลอดหลายปี! การที่เธอออกไปข้างนอกและอยู่กับพวกอันธพาลเหล่านั้นมันทําให้ตระกูลเฉียวเสียชื่อเสียง!” เฉียวเหวยหมิงโกรธจัด เขาไม่คิดเลยว่าการทําให้จิ๋งหยุนเฉาต้องลาออกและนําเงินทุนการศึกษาของเธอเข้ากระเป๋าตนเองจะยุ่งยากถึงเพียงนี้

ที่จริงแล้วคุณครูส่วนใหญ่จะไม่ให้ความสนใจเรื่องของจิ๋งหยุนเฉามากมายนัก พวกเขาได้แต่เวทนาเด็กที่โชคร้ายคนนี้ก็เท่านั้น ทว่าวันนี้เฉียวเหวยหมิงได้ทําทุกอย่างให้เป็นเรื่องใหญ่

ทันทีที่เขาเข้ามาในโรงเรียน เขาดูถูกครูทุกคนในถ้อยคําเสียหาย ซึ่งในตอนนี้คุณครูทุกคนต่างโกรธแค้นและอยากทําให้คนอย่างเขาสํานึกผิดและเงียบปาก

ถ้าจะให้พูดตามจริงคือ คุณครูทุกคนสามารถร้องเรียนทางการหรือมูลนิติคุ้มครองเด็กได้ทันที เนื่องจากความไม่เหมาะสมของเฉียวเหวยหมิงถึงการเป็นผู้ปกครองของจิ๋งหยุนเฉา การนําสิทธิเลี้ยงดูของจิ๋งหยุนเฉาออกจากการดูและของเฉียวเหวยหมิงนั้นง่ายเพียงกระดิกนิ้ว

“คุณจะบอกว่าฉันออกไปอยู่กับพวกอันธพาลเหล่านั้นอย่างเต็มใจงั้นเหรอ? ได้เ อย่างที่บรรดาครูทุกคนชี้แจงไปว่าคนพวกนั้นถูกจับไปแล้วสิ่งที่ต้องสอบสวนก็เสร็จสิ้นไปแล้ว! และอีกอย่างฉันต้องไปยืนยันเป็นพยานคุณจะไปด้วยกันไหมล่ะ ถ้าไม่เชื่อก็ไปสถานีตํารวจด้วยกัน!” จิ๋งหยุนเฉาแนะนําอย่างเป็นชา

“ได้! ไป! เอาเถอะนังเด็กบ้า! ถ้ากลับไปบ้านแล้วล่ะก็ฉันจะฆ่าแก!” เฉียวเหวยหมิงขู่อย่างโกรธเกรี้ยว

จิ๋งหยุนเฉาไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย เมื่อกลับถึงบ้านอย่างนั้นหรือ? บางทีเธออาจไม่กลับไปเหยีบบ้านหลังนั้นอีกแล้วก็ได้!

เหตุการณ์นี้มันได้กลายเป็นเรื่องใหญ่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอเป็นเด็กที่มีข่าวลือมากมาย ทว่าเธอก็ยังเป็นเด็กที่ได้ผลการเรียนดีที่สุดในโรงเรียนอยู่ดี ถ้าหากว่าโรงเรียนไม่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้แก่จิ๋งหยุนเฉา ชื่อเสียงของโรงจะต้องเป็นไปในทางลบอย่างแน่นอน ดังนั้นอํานวยการจึงพาครูจิน จิ๋งหยุนเฉา เฉียวเหวยหมิงและคนอื่นๆ ไปยังสถานีตํารวจทันที

เนื่องจากพวกเขาได้รับการติดต่อจากเจ้าหน้าที่ตํารวจก่อนหน้านี้แล้ว เมื่อพวกเขามาถึงเอกสารจึงได้ถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว

“นักเรียนจิ๋งหยุนเฉาพวกนี้คืออันธพาลที่ทําร้ายเธอใช่หรือไม่?” หลังจากจิ๋งหยุนเฉาได้ยืนยันตัวตนของตนเองแล้วเธอจึงต้องตอบคําถามของเจ้าหน้าที่ตํารวจต่อ

จิ๋งหยุนเฉาขมวดคิ้วพยายามนึกถึงเหตุการณ์เหล่านั้นอย่างตั้งใจ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกถึงใครสักคน เธอกล่าวว่า “คถณตํารวจคะ ที่จริงแล้วพวกเขามีกันหกคน แต่นี้มีเพียงห้าคนเท่านั้น หัวหน้าของอันธพาลเหล่านี้หายไปคะ คนเหล่านี้เพียงฟังคําสั่งจากคนๆ นั้นก็เท่านั้น”

เจ้าหน้าที่จํารวจตกใจและพูดว่า “เธอจําผิดหรือเปล่า?” 

“ชายผู้นั้นอายุประมาณยี่สิบต้นๆ เขาเจาะหูและ ไม่มีรอยสักใดๆ และไม่มีลักษณะพิเศษใดๆ” จิ๋งหยุนเฉาอธิบายเขาช้าๆ

คนที่ไม่มีลักษณะพิเศษใดๆ ใครจะไปหาเขาเจอกัน?

เขาคงหนีไปที่อื่นหลังจากลูกน้องทุกคนถูกจับไปแล้ว!

ทว่าอาชญากรรมเช่นนี้ถือได้ว่าเป็นเหตุการณ์ที่สําคัญเพราะว่ามีผู้เยาว์อยู่ในกลุ่มอันธพาล ปัญหน้าหลักคือมีตํารวจคนหนึ่งเห็นว่ากลุ่มอันธพาลกําลังจะข่มขืนเธอ ถ้าหากพวกเขาถูกดําเนินคดี พยายามข่มขืน ซึ่งนั้นเป็นคดีอาญาพวกเขาจะถูกตัดสินจําคุกและมีความผิดไปตลอดชีวิต

“เฮ้! นี่เป็นเรื่องไม่ดีเลย พวกอันธพาลเหล่านี้ไม่เคยถูกจับมาก่อนและไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังในย่านเมืองแถวนี้พวกเขาอาจเคยทําสิ่งเลวร้ายในอดีตบ้างทว่าพวกเขาโชคดีมากที่ไม่เคยถูกจับ คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะกล้าทําอะไรร้ายแรงเช่นนี้ ถึงอย่างนั้นคุณไม่ต้องกังวลไปนะ เจ้าหน้าที่ทุกคนจะพยายามตามหาชายอีกคนในอันธพาลจนสุดความสามารถ แต่ก็อย่าหวังจนมากเกินไป เพราะเหตุการณ์นี้ได้ผ่านมาสักพักแล้ว เขาอาจหนีไปแล้วก็ได้”

จิ๋งหยุนเฉาเข้าใจทุกอย่าง แต่มันก็น่าเสียดายอยู่ดีถ้าหากตามจับชายคนนั้นไม่ได้

“หะ?! หมายความว่ายังไงที่ว่าเขาอาจหนีไปแล้ว? จิ๋งหยุนเฉาเธอออกจากบ้านไปตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า! แต่ถึงโรงเรียนตอนบ่ายโมง เธอไปทําอะไรมา? เธอไปหาชายอันธพาลคนนั้นและทําสิ่งที่น่าอับอายมาใช่ไหม?!” เฉียวเหวยหมิงพูดขึ้นหวังจะให้จิ๋งหยุนเฉาอับอาย