ศพ 394 หลงฉวนตัวจริง

ตอนที่ 394 หลงฉวนตัวจริง

ทุกอย่างตรงหน้า น่าเหลือเชื่อเกินไป

คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอตัวบอส และได้เห็นการใช้พลังที่ดุเดือดและรุนแรงขนาดนี้กับตาตัวเอง

แต่สิ่งที่ทําให้คิดไม่ถึงที่สุด ก็คือฐานะของชายร่างกํายําคนนั้น

หลงฉวน หลงฉวนตัวจริง

ตอนที่ผีร้ายคิดจะมาเอาชีวิต แม้แต่ท่านนักพรตต์และอาจารย์ร่วมมือกัน ก็ยังช่วยชีวิตผมเอาไว้แบบถาวรไม่ได้

สุดท้ายท่านนักพรตต์ก็ไปเชิญผู้อาวุโสหวาง และลูกศิษย์คนเล็กของเขามาออกโรง

ผมยังจําได้อย่างแม่นยํา ตอนนั้นท่านนักพรตโปใช้วิชาลับที่ร้ายกาจมาก ดูเหมือนมันจะมีชื่อว่า

“วิชาสามประสาน”

ต่อมาก็ได้รู้ ที่มาของวิชานี้ ท่านนักพรตโปได้สืบทอดมาจากหลงฉวนตัวจริง

หรือจะพูดอีกอย่างว่า หลงฉวนคนนั้นก็คือชายร่างกํายําตรงหน้า
ในความเข้าใจของผม ถึงหลงฉวนตัวจริงคนนี้จะไม่ขี้เมฆผ่าเมฆาอย่างนกกระเรียน แต่ก็น่าจะมีผมขาวทั้งหัวแล้วละ

แต่ภาพตรงหน้านี้ กลับล้มล้างความคิดของผม ไปโดยสิ้นเชิง
ภายนอก ก็มีแค่รอยตีนกาสองสามรอยเท่านั้น ไม่ว่าจะมองยังไงก็น่าจะอายุประมาณ 40

แต่เรื่องพวกนี้มันไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร ท่าทีที่กุยซานหยวนและยัยป้าคนสวยปฏิบัติต่อชายร่างกํายําคนนี้ต่างหาก ถึงทําให้ต้องผมบอกอีกครั้ง

หมอผีชั่วที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วล่า โดนสํานักต่างๆหมายหัว หรือจะพูดว่าชั่วช้าที่สุดไปเลยก็ได้

และยังเข้าร่วมองค์กรตาผี กลายเป็นเขี้ยวเล็บของพวกนั้น
ตัวตนแบบนี้ ยังสามารถก้มหัวให้คนอื่นอีก แถมคนที่ก้มหัวให้ยังเป็นนักพรตฝ่ายขาวด้วย

นี่หมายความว่าอะไร มันก็คือเจ้าหมอนี่เกิดนิสัยดีขึ้นมา หรือไม่ก็หมายความว่าชีวิตของปุยซานหยวนกําลังตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้จึงไม่กล้าทําตัวโอหัง ไม่อย่างนั้นเขาคงตายในทันที

มันชัดเจนมาก ปุยซานหยวนไม่ได้เกิดนิสัยดีขึ้นมาแน่ๆ มันจะต้องเป็นเพราะสัมผัสถึงอันตราย เขาก็เลยไม่กล้าทําตัวอวดดีต่อหน้าชายร่างกํายํา

หลังจากจางจีเทาโดนปุยซานหยวนดุแบบนั้น เขาก็ได้สติกลับมา

เขาไม่อวดดีเหมือนก่อนหน้านี้อีก “ปีก” ขาอ่อนทรุดลงคุกเข่ากับพื้นทันที “ท่าน ท่านผู้อาวุโสไว้ชีวิตด้วย ไว้ชีวิตด้วย !”

ขณะพูด เจ้าหมอนั้นยังโขกหัวกับพื้น

หลงฉวนตัวจริงค่อยๆเดินมาหยุดตรงหน้าจางเทา เขาเหลือบมองแวบหนึ่ง และไม่ได้สนใจอะไรมากนัก กลับกันยังหมุนตัวหันไปมองปุยซานหยวนยัยป้าคนสวย

หลังจากนั้นเราทุกคนก็ได้ยินหลงฉวนตัวจริงพูดว่า “ซานหยวนงั้นเหรอ ? งั้นเจ้าก็คือหมอผีที่ทําชั่วสารพัด และเป็นปรมาจารย์ผีที่คอยเลี้ยงผีให้ออกไปทําชั่วไม่หยุดคนนั้นงั้นเหรอ ?”

พอชุ่ยซานหยวนได้ยินคําพูดนี้ เขาก็ถึงกับทําหน้าเข้ม พร้อมพูดออกมาอย่างหนักแน่น “ ท่านหลงฉวน

มันเป็นการใส่ร้ายกัน ไม่มีเรื่องพันนั้นหรอกขอรับ”

กุยซานหยวนก็หน้าด้านหน้าทนจริงๆ พูดโกหกหน้าตายเลยทีเดียว
แต่หลงฉวนตัวจริงกลับฉีกยิ้มอย่างเฉยชา แล้วดึงหน้าลง “ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า แต่เจ้าก็ใช้ร่างของคนอื่น นี่ถือเป็นเรื่องต้องห้าม !”
หลังจากพูดจบ หลงฉวนตัวจริงก็ยกมือขึ้น ทําท่าบีบคอไปทางชุ่ยซานหยวน

ทันใดนั้น วิญญาณตนหนึ่ง ก็ลอยเข้าไปหามือ หลงฉวนอย่างรวดเร็ว
ส่วนยัยป้าคนสวยที่อยู่ข้างๆ เธอก็อดกรีดร้องด้วยความตกใจไม่ได้

ต่อจากนั้น จู่ๆเธอก็หมุนตัวอย่างรวดเร็ว “ปัง” เสียงระเบิดและหมอกดํากลุ่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้น

เห็นได้ชัดว่ายัยป้าคนนี้คิดว่าท่าไม่ดีแล้ว กลัวว่าอีกเดี๋ยวหลงฉวนจะมาเอาชีวิตเธอ ดังนั้นเธอ เลยคิดจะหนี

แต่ไม่รอให้หมอกดําพวกนั้นสลายไป ลุงหน้าหล่อที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ไม่ไกล กลับสะบัดนิ้ว ก้นบุหรี่ครึ่งมวนลอยเข้าไปในหมอกดํานั้นอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นเสียง “อร้าย” ก็ดังขึ้น ยัยป้าล้มลงกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความทรมาน

กลับไปมองลุงคนนั้น เขาไม่ยกเชือกตาขึ้นด้วยซ้ํา ไม่มองยัยป้าเลยสักนิด เพียงแค่เดินมาทางผมเท่านั้น

ผมเห็นเขาเดินเข้ามา เลยพูดด้วยเสียงอ่อนแรง “ขอบ ขอบคุณ !”

ขณะพูด ผมก็คิดจะลุกขึ้น แต่เขากลับห้ามผมเอาไว้ “นายอย่าเพิ่งขยับตัว !”

หลังจากพูดจบ เขาก็ใช้มือข้างหนึ่งกดที่บ่าผมเบาๆ

ทันใดนั้น ผมก็รู้สึกว่ามีกระแสบางอย่างไหลเข้ามาในตัวผม สติที่ค่อนข้างเลือนลาง กลับมาชัดเจนขึ้นพอสมควร

ทางด้านหลงฉวนตัวจริง ตอนนี้เขากําลังบีบคอกุยซานหยวนอยู่

กุยซานหยวนไม่อาจดิ้นได้ง่ายๆ ดูท่าทางจะทรมานมาก
ส่วนร่างของตาแก่นั้นกลับนอนอยู่กลับพื้น

ใบหน้าลวง ก็กลับมาเป็นหน้าของเจ้าของศพอีกครั้ง แต่เนื่องจากเป็นเพียงศพ บนร่างกายเลยมีหลายส่วนที่เป็นจุดศพ น่าจะตายได้ประมาณ 3-5 วันแล้ว

หลงฉวนตัวจริงเหลือบมองยัยแก่ที่โดนก้มบุหรี่เข้าไปครึ่งมวลแวบหนึ่ง หลังจากนั้นก็กลับมา มอง

กุยซานหยวนที่ตัวเองกําลังบีบคออยู่อีกครั้ง มุมปากเขายกยิ้มอย่างเย็นชา
แต่กุยซานหยวนกลับพูดขึ้นมาด้วยเสียงแหบแห้ง “ท่าน ท่านหลงฉวน คุณทําแบบนี้ทําไม ?”

หลงฉวนตัวจริงกลับพูดอย่างเย็นชา “ในเมื่อเจ้าเลือกบําเพ็ญเพียร งั้นก็ต้องทําคุณแทนสวรรค์ ในเมื่อเจ้าเลือกที่จะจมปลักอยู่กับอาคม งั้นวันนี้ข้าจะทําลายจิตวิญญาณของเจ้า !”

หลังจากพูดจบ หลงฉวนตัวจริงก็กําลังจะลงมือ

แต่ทันใดนั้นเองปุยซานหยวนกลับฝืนยิ้มออกมา “ ท่าน ท่านหลงฉวน ถึง ถึงข้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของท่าน

แต่ แต่ท่าน ก็ฆ่าข้าไม่ได้…”

พอหลงฉวนตัวจริงได้ยินแบบนั้น ก็อดนิ่งไปพักหนึ่งไม่ได้

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงออกแรงเคลื่อนพลังในวินาทีต่อมา พลังไหลจากแขนหลงฉวนตัวจริง ไปยังมือของเขาอย่างรวดเร็ว

“ปัง” เสียงระเบิดดังขึ้น วิญญาณก่ยซานหยวนที่อยู่ในมือ ระเบิดกลายเป็นควัน

พอเห็นภาพนี้ ผมเข้าใจผิดคิดว่าวิญญาณของเจ้าหมอผีนั่นแตกสลายแล้ว ต่อไปจะไม่ออกมาทําชั่วได้อีก

แต่กลับคิดไม่ถึง ว่าเรื่องที่ทําให้แปลกใจอีกอย่างก็คือ แม้แต่นักพรตที่แข็งแกร่งอย่างหลงฉวน

ลงมือทําลายวิญญาณของปุยซานหยวนแล้ว เขาก็ยังไม่ตาย
ควันพวกนั้น กลับมารวมตัวอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนเป็นรูปร่างคน

ในเวลาเดียวกันเสียงของปุยซานหยวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ท่านหลงฉวน ข้าบอกแล้ว ว่าท่านฆ่าข้าไม่ได้ !”
ทุกคนตะลึง หลงฉวนตัวจริงขมวดคิ้ว เห็นอยู่ชัดๆว่าทําลายวิญญาณแล้ว แต่เขากลับยังไม่ตาย

หลงฉวนเค้นเสียงดัง ที่หมอกสีดําก้อนนั้น

จากนั้นก็ฟาดฝ่ามือไป

“ตูม” เสียงระเบิดดังขึ้น หมอกดําพวกนั้นแตกกระจาย

แต่เสียงของปุยซานหยวนยังคงดังก้องอยู่ในอากาศ แต่คราวนี้เขาไอสองสามครั้ง “แคกๆๆ หลงฉวนเจ้าโหดมาก !”

หลังจากพูดจบ เราก็ได้ยินปุยซานหยวนตะโกนออกมา “ขอเชิญเทพลุ่ยลิ้ง เปิด !”

เสียงเพิ่งดังขึ้น หมอกก็รวมตัวกันกลางอากาศอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่หมอกพวกนั้นรวมตัว ในชั่วพริบตาหนึ่ง ธงสองผืนก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

ธงสองผืนนั้นแปลกมาก เป็นรูปสามเหลี่ยม ด้านบนเหมือนจะมีอักษรเขียวเอาไว้ว่า “ปีศาจ”

ผมเพิ่งเคยเห็นธง และเจอเรื่องราวแปลกๆแบบนี้เป็นครั้งแรก

แต่หลังจากเห็นธงสามเหลี่ยมสองผืนนี้แล้ว หลงฉวนตัวจริงและตาลุงที่อยู่ข้างๆผม กลับทําหน้าตกใจ

พร้อมใจกันพูดออกมาว่า ธงหว่างเหลี่ยงเอ้อร์ !

หลังจากพวกเขาพูดคํานี้ออกมา ฉากแปลกๆก็เกิดขึ้น

จู่ๆธงหว่างเหลี่ยงเอ้อร์สองผืนนั้นก็เปล่งแสงสีแดงฉานออกมา พร้อมด้วยพลังแปลกๆที่แพร่ไปทั้งสี่ทิศ

ยัยป้าคนสวยที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น โดนดูดเข้าไป

แม้แต่จางจีเทาที่กําลังคุกเข่าตัวสั่นอยู่ ก็โดนดูดวิญญาณออกมาในชั่วพริบตา หลังจากนั้นก็โดนดูดเข้าไปในธงสองผืนนั้น ทิ้งเอาไว้เพียงซากศพที่น่าสยดสยอง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก

พวกเรายังไม่ทันตั้งตัว หลงฉวนตัวจริงและตาลุงคนนั้นก็ลงมือแล้ว

วินาทีนั้น หมอผีทรงพลังสองคนที่โดนทั้งสองสั่งสอน กลับกลายเป็นแค่การเสียแรงเปล่า พวกมันถูกดูดขึ้นไปตรงธงสองผืนนั้นอย่างรวดเร็ว
ขณะเดียวกันร่มดําที่อยู่ใต้ร่มไม้ ก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า ตรงไปหาธงสองผืนนั้น และระเบิดพลังที่น่าเกรงขามออกมา

แต่มันก็ช่ไปก้าวหนึ่ง วินาทีที่วิญญาณของจางจีเทาและยัยป้าคนสวยลอยเข้าไปในธง

แสงสีแดงของธงสองผืนนั้นก็ดับวูบ พวกมันลอยขึ้นไปบนฟ้า และสุดท้ายก็หายไปกับความมืดมิดในยามค่ําคืน……