รวยชั่วข้ามคืน?！ 576 แดนฟ้า

บทที่ 576 แดนฟ้า

ขณะที่กำลังรีบขับรถไปยังคฤหาสน์ฝู่ตง หลี่เสี่ยนกับจางต้าไห่ล้วนหมดคำจะพูด ให้ตายเถอะ ปรมาจารย์อยากเป็นรปภ. ไม่มีใครเขาทำกันหรอก

ตอนนี้หลี่เสี่ยนก็ยังคงไปยังบ้านตระกูลจง เรื่องที่ฉินหลั่งเคยคุยว่าจะไปฝึกสอนที่มหาลัยครั้งก่อน จนถึงตอนนี้ฉินหลั่งยังไม่มีคำตอบใดๆ อีกทั้งตอนนี้เบื้องบนเริ่มเร่งแล้วด้วย

ไม่นานนักรถก็ขับมาถึงตีนเขาคฤหาสน์ฝู่ตง เมื่อลงจากรถเห็นเพียงภูเขาที่มืดมัว จงจิ่วเจินถึงกับประหลาดใจ ส่วนหลี่เสี่ยนและจางต้าไห่ก็ตกใจเช่นกัน เต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

“ท่านจง ต้นไม้ต้นนี้น่าจะมีอายุหลายร้อยปีแล้วใช่ไหม？”หลี่เสี่ยนชี้ไปยังต้นไม้สูงตระหง่านที่ดูเก่าแก่พลางพูด

จงจิ่วเจินแอบสงสัย คฤหาสน์ฝู่ตงหลังนี้เขาเคยมาแล้ว แต่ทำไมตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้？

ตอนนี้มีความรู้สึกรายล้อมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำ อากาศสะอาดบริสุทธิ์ราวกับไม่มีสิ่งเจือปน

“สถานที่นี้ดีจริงๆ ดูดอกไม้พวกนั้นสิงดงามขนาดไหน！ตรงนี้เป็นที่ราบลุ่มงั้นเหรอ？”สีหน้าหลี่เสี่ยนแสดงความไม่น่าเชื่อออกมา

แต่ตอนนี้เป็นฤดูหนาวนะ！

“ที่ราบลุ่ม？เป็นไปได้ไง？”ท่านจงรู้ว่าหลี่เสี่ยนกำลังอุปมา

ส่วนจางต้าไห่กำลังตกใจอยู่ อากาศดีอย่างเหลือเชื่อ

เมื่อเข้าไป ฉินหลั่งก็เตรียมกาน้ำชาไว้ข้างๆสนามหญ้าเรียบร้อยแล้ว พร้อมแก้วหลายใบ จากนั้นนั่งไขว่ห้างรอจงจิ่วเจินและคนอื่นๆ

พวกเขาเคยเห็นท่าทางดุร้ายของฉินหลั่ง ตอนไล่ล่าตระกูลเสี้ยง เมื่อหลี่เสี่ยนและจางต้าไห่เจอฉินหลั่งอีกครั้ง ไม่กล้าหายใจด้วยซ้ำ：เทพแห่งการฆ่า

“เสี่ยวฉินหาทำจริงๆ มารับรองแขกบนภูเขา มีรสนิยมไม่เหมือรใครนะ！”จงจิ่วเจินยกชามาดื่มอย่างเป็นกันเอง

บนภูเขาท่ามกลางฤดูหนาวที่รุนแรง เหมือนจะมีอากาศที่แตกต่างออกไป สนามหญ้านั่นยังคงเขียวขจี ราวกับช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิอย่างไรอย่างนั้น

แปลกจริง มันแสบตามาก แปลกมากๆ จงจิ่วเจินและอีกสามคนต่างรู้สึกว่าตนมาผิดที่หรือเปล่า ครุ่นคิดครู่หนึ่ง ในฤดูกาลแบบนี้ หาดูแลเป็นอย่างดี สนามหญ้าไม่ตายแน่นอน

“ท่านจง น่าขันจริงๆ”ฉินหลั่งพยักหน้าพลางพูด

“เสี่ยวฉิน ในคฤหาสน์ฝู่ตงนี้มีสมบัติอะไรหรือเปล่า？ทำไมผมถึงรู้สึกถึงบรรยากาศที่แตกต่างออกไป บนเขากับล่างเขาคนละโลกกันเลย？เหมือนฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่น คฤหาสน์ฝู่ตงนี้ทำให้ผมชื่นชอบมากจริงๆ”

“ผมก็เคยมาคฤหาสน์ฝู่ตงมาก่อน ทำไม่เปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้ ？”จงจิ่วเจินก็รู้สึกถึงความดื่มด่ำของพลังเช่นกัน ขณะนั้นเองก็มีนกแปลก2-3ตัว บินลงมาจิกกินข้างๆพวกเขา ไม่กลัวคนแม้แต่น้อย ทำให้พวกเขายิ่งรู้สึกแปลกเข้าไปอีก

จากสถานการณ์ของฉินหลั่ง ถึงแม้จะไม่ได้พิถีพิถันอะไรนัก แต่ไม่ใช่รปภ.แน่ๆ งั้นคุณฉินเป็นใครในคฤหาสน์ฝู่ตงนี้กันแน่？

ทันใดนั้นทุกคนก็รู้สึกงุนงง

ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่เหนือธรรมชาติมาก หากไม่เห็นคฤหาสน์นั้น ทุกคนคงคิดว่าที่นี่เป็นธรรมชาติจริงๆ อีกทั้งขณะที่เป็นฤดูหนาวก็ไม่ได้เปล่าเปลี่ยวขนาดนั้น ทั้งหมดราวเป็นฤดูใบไม้ผลิที่เต็มไปด้วยความหวัง

ไม่มีร่องรอยฝีมือมนุษย์แม้แต่น้อย

“ฮ่าๆ คุณฉิน บ้านที่นี่ราคาตารางเมตรละเท่าไหร่เหรอ？เหมือนยังไปไม่เริ่มประกาศขายนะ？”หลี่เสี่ยนสนใจเป็นอย่างมาก แต่แค่อยากถามเฉยๆ ไม่ได้จะซื้อคฤหาสน์ที่นี่จริงๆ

เธออยากรู้ว่าคุณฉินทำหน้าที่อะไรในคฤหาสน์หลังนี้

“อ๋อ ที่นี่ผมว่าไงก็ว่างั้นแหละ บ้านที่นี่ตารางเมตรละ……”

“2.5ล้าน！”ฉินหลั่งพูดอย่างไม่อะไร

“2.5ล้าน？”แม้แต่จงจิ่วเจินก็เกือบจะพ่นน้ำชาออกมา

ราคานี้ขนาดเขายังรู้สึกว่าแพงหรือไม่เหมาะสมเลย

ของจะแพงหรือไม่ขึ้นอยู่กับมูลค่า ถ้ามันคุ้มค่าราคาก็ไม่แพง แต่ถ้าไม่คุ้มค่าก็เท่ากับโลภแล้วล่ะ

เห็นได้ชัดแม้ที่นี่งดงามราวดินแดนมหัศจรรย์บนโลกมนุษย์ แต่ถ้าจะบอกว่าราคาตารางเมตรละ2.5ล้าน ก็ยังแพงอยู่ดี แพงมากๆด้วย

ราคาสูงมากคงไม่มีคนซื้อหรอก จงจิ่วเจินและคนอื่นๆล้วนคิดเช่นนี้

อีกทั้งที่นี่ก็ไม่ใช่ใจกลางเมือง ถึงแม้สภาพแวดล้อมไม่เลว แต่ก็ยังไม่คุ้มกับราคานี้

“พวกคุณไปดูรอบๆไหม？”ฉินหลั่งถาม

“เอ๋？หรือว่ายังอะไรพิเศษๆอีก？”หลี่เสี่ยนสงสัยเล็กน้อย

แม้แต่จงจิ่วเจินก็สงสัยมาก อีกทั้งเขาไม่คิดว่าฉินหลั่งเป็นพวกไร้สมอง ถึงได้กล้าซื้อในราคา2.5ล้าน งั้นก็แสดงว่าที่นี่ต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ

ต้องมีอะไรพิเศษแน่นอน

ฉินหลั่งเดินนำพวกเขาไปทางทิศเหนือ

ทางด้านทิศเหนือในตอนนี้เหมือนจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แต่เมื่อก้าวข้ามเส้นแบ่งเขตไปแล้ว พวกเขาล้วนตกตะลึง

“ทะ ที่ ที่นี่คือ？”หลี่เสี่ยนถึงกับพูดไม่ออก

จงจิ่วเจินมองตาโตพูดอะไรไม่ออกเช่นกัน

จางต้าไห่ก็เช่นกัน เพราะภาพเบื้องหน้านั้นช็อคสุดๆ หรือพูดได้ว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์

“ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ？”หลี่เสี่ยนยื่นมือไปจับใบแปะก๊วย ภาพตรงหน้าเป็นสีขาวโพลน และมีดอกไม้ประปรายบานสะพรั่ง

เมื่อหลี่เสี่ยนกลับไป ต้นไม้ทางด้านทิศใต้เมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว เหลือเชื่อมากๆ

“ที่นี่คือ？”จงจิ่วเจินพูดเสียงหลง จู่ๆก็รู้สึกคอแห้งขึ้นมา

“ฮ่าๆ พวกคุณจะคิดว่ามันเป็นวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีชั้นสูงก็ได้ ส่วนที่เหลือก็จะเปิดเผยออกมา”ที่ฉินหลั่งพูดนั้นเข้าใจได้ พวกคุณสามารถคาดเดาทางด้านอื่นได้ เช่นด้านวิทยาศาสตร์

แต่ทุกคนล้วนรู้ว่านี่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ แต่เป็นดินแดนที่พวกเขาไม่รู้จักหรือเข้าไม่ถึง

ตอนนี้ล่างเขาเต็มไปด้วยต้นไม้อันเปล่าเปลี่ยว ไม่มีใบสีเขียวบนต้นแม้แต่น้อย หรือว่าพวกเขายังไม่รู้？

นี่มันอยู่ในฤดูหนาวนะ！

“คิดมาตลอดว่าบางสิ่งเป็นแค่เรื่องเล่า จนวันนี้ถึงได้เข้าใจว่าประสบการ์ของผมนั้นน้อยนิดมาก การเดินทางครั้งนี้ไม่เสียเปล่าเลยคุณฉินทำให้ผมเปิดโลกมากจริงๆ”หลี่เสี่ยนพูดยิ้มๆ

“ผมจะซื้อคฤหาสน์สองหลัง เดี๋ยวผมให้คนโอนเงินเข้าบัญชีคุณฉินโดยทันที ”จงจิ่วเจินตื่นเต้นสุดๆ จึงรีบซื้อไปก่อนสองหลัง

หลังจากเห็นภาพเช่นนี้แล้ว ยังจะบอกว่าราคา2.5ล้านแพงอยู่อีกไหม？

ไม่แพงเลยสักนิด ถูกเกินไปด้วยซ้ำ

จากสถานการณ์ตอนนี้ นี่เป็นสิ่งล้ำค่าที่ราคาสูงและมีคนต้องการน้อย！

ตอนนี้อยู่ในช่วงฤดูหนาวขั้นหนัก แต่ที่นี่กลับอบอุ่นราวฤดูใบไม้ผลิ มีสิ่งมีชีวิตมากมาย แค่ข้อนี้ราคาตารางเมตรละก็สูงกว่า2.5ล้านแล้ว

“คุณฉิน คุณรอสักครู่ ผมโทรไปยืมเงินก่อน”หลี่เสี่ยนก็ฉุกคิดเช่นกัน

“เมื่อครู่พวกคคุณบอกว่าแพงไม่ใช่เหรอ？”ฉินหลั่งมองพวกเขาสองคน จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

“แพง？นี่ยังเรียกว่าแพงเหรอ？แพงซะที่ไหนล่ะ？นี่มันถูกเกินไปแล้ว”ทั้งสามคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

จางต้าไห่มีความอยากได้สูง เขาอยากซื้อ8-10หลัง แต่พอมาคำนวณราคาแล้วก็ตั้งหลายพันล้าน ทำเอาเขาช็อคสุดๆ

“เอาล่ะ มาคุยเรื่องสำคัญกันดีกว่า？”ฉินหลั่งยิ้มๆ

“ครั้งนี้ก็ยังคงให้คุณฉินนั่นแหละเป็นคนลงมือ”หลี่เสี่ยนพูดอย่างไม่อ้อมค้อม

“เรื่องศึกระหว่างคุณกับสายลับต่างประเทศครั้งก่อน เบื้องบนชื่นชมเป็นอย่างมาก เรารอคุณมาโดยตลอด หวังว่าคุณจะสามารถเข้ามาดำรงตำแหน่งเป็นครูฝึกในมหาวิทยาลัยทหารได้”

“อืม ผมยังคงคำพูดเดิมไม่ดีกว่า ”ฉินหลั่งยักไหล่

“คุณฉินไม่ลองคิดดูหน่อยเหรอ？”หลี่เสี่ยนพูดอย่างมีน้ำหนัก ไม่ได้ยกเอาเรื่องรัฐบาล หรือฐานะใดๆมากดดันฉินหลั่ง