บทที่ 99 เคลื่อนไหวลับๆ
ในคฤหาสน์ ฉู่จงเทียนกำลังคุยธุระกับคนสนิททั้งหลาย
ครั้งก่อนที่จัดการถอนรากถอนโคนโหหยวนหย่ง ของดีขนาดนี้ เขากินเองไม่หมด จะต้องมาพูดคุยแบ่งปันกับพรรคพวก
ยังไงซะก็สถานที่เป็นสิบแห่ง เบื้องหลังเกี่ยวข้องกับกำไรและผู้คนมากมาย เขาจำเป็นจะต้องจัดการให้ดี
ตอนนี้ เห็นฉินลั่วลั่วที่วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน ฉู่จงเทียนขมวดคิ้ว “มีเรื่องอะไร ตื่นตกใจอย่างนี้!”
“ท่านเทียน คุณหลี่ถูกจับแล้วครับ”ฉินลั่วลั่งเต็มไปด้วยเหงื่อ รีบพูด “ผมเพิ่งกลับจากข้างนอก ได้ยินพวกลูกน้องพูด คุณหลี่ถูกจับเข้าสถานีตำรวจที่ร้านอาหารเซียงเสว่ไห่”
ฉู่เทียนไห่รีบลุกขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ “นายพูดอะไรนะ?คุณหลี่ถูกจับได้ยังไง?เพราะเรื่องอะไรถึงถูกจับ?”
“ได้ยินมาว่าคุณหลี่ลวนลามผู้หญิง ถูกจับได้คาหนังคาเขา แต่จากที่ได้ยินลูกน้องพูดกัน เป็นผู้หญิงของนักเลงที่ชื่อหม่าคุน คนพวกนี้ผมไปสืบมาแล้ว ไม่ใสสะอาด น่าจะเป็นแผนการที่ใส่ร้ายคุณหลี่ครับ”ฉินลั่วลั่วพูด แสดงออกว่าร้อนรน
“หม่าคุน?”ฉู่จงเทียนใบหน้าสงสัย แล้วพูดอย่างดุดัน “ไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ กล้ามาทำคุณหลี่ แสดงว่าอยากตาย!”
ใบหน้าฉู่จงเทียนดุดัน สายตาน่ากลัว “พาคนไปจับพวกมันมาให้หมด โดยเฉพาะไอ้หม่าคุนนั่น ถามให้แน่ชัด ว่าใครเป็นคนสั่งให้มันทำอย่างนี้!อีกอย่าง โทรหาเสี้ยงหย่งโก๋ให้ปล่อยคนเดี๋ยวนี้!”ฉู่จงเทียนรู้ดีว่าคุณหลี่ถูกจับ ทั้งเมืองฮ่านจะต้องถูกรื้อถอนแน่!
ไอ้คนนี้ ช่างใจกล้าจริงๆ แม้แต่คุณหลี่ยังกล้าจับ!
“ครับ ท่านเทียน!”ฉินลั่วลั่วขอตัว
ฉู่จงเทียนก็รีบลุกขึ้น ออกจากคฤหาสน์ ขับรถไปบางที่ด้วยตัวเอง
อีกด้าน หลังจากที่หลี่โม่ถูกจับ กู้หยุนหลันก็อยู่กับซู๋ไห่เทียนตลอด เอาแต่คิดวิธีช่วย
“พี่ใหญ่ซู๋ ครั้งนี้นายจะต้องช่วยหลี่โม่นะ เขาไม่มีทางทำเรื่องอย่างนั้นแน่ คนพวกนั้นจะต้องจงใจใส่ร้ายแน่ ฉันกลัวหลี่โม่จะมีปัญหา”
กู้หยุนหลันร้องไห้ เป็นห่วงสถานการณ์ของหลี่โม่มาก
ซู๋ไห่เทียนปลอบใจและพูด “หยุนหลัน สบายใจได้ เรื่องนี้ฉันจะหาวิธีมาช่วยเอง เธออย่าเพิ่งใจร้อน ฉันโทรหาพ่อฉัน เขาน่าจะรู้จักคนไม่น้อย”
กู้หยุนหลันพยักหน้าตอบรับ ดวงตาแดง น้ำตาไหลเป็นหยดๆ
ตอนนี้ ก็เพียงลงความหวังไว้ที่ซู๋ไห่เทียนแล้วละ
ซู๋ไห่เทียนก็แกล้งทำเป็นโทรหาพ่อ พูดไม่กี่คำ แล้วก็ทำเป็นใบหน้าเคร่งขรึมแล้วขมวดคิ้ว
กู้หยุนหลันเห็นอย่างนั้น ใจกระตุกไปหนึ่งที “พี่ใหญ่ซู๋ เป็นยังไงบ้าง ลุงซู๋มีวิธีมั้ย?”
ซู๋ไห่เทียนถอนหายใจ “หยุนหลัน ที่พ่อฉันให้คนไปถามมาแล้ว แต่ว่าเรื่องนี้จะเล็กจะใหญ่ ก็ต้องรอผลวันพรุ่งนี้ถึงจะรู้แล้วละ”
กู้หยุนหลันก็รู้ว่าขอร้องคนอื่นมันไม่ง่าย พยักหน้า แล้วรีบถาม “พี่ใหญ่ซู๋ สามารถขอร้องให้พี่ติดต่อกลุ่มคนพวกนั้นมั้ย?พวกเขาต้องการเงินเท่าไหร่ก็ได้ ฉันให้หมด”
ซู๋ไห่เทียนเงียบ ยิ่งเป็นอย่างนี้ ในใจกู้หยุนหลันก็ยิ่งรู้สึกไม่ดี
หลังจากนั้นสักพัก ซู๋ไห่เทียนถึงพูดขึ้น “ฉันลองดูแล้วกัน
แต่ไม่รู้ว่าในใจซู๋ไห่เทียนตอนนี้เต็มไปด้วยความสะใจ
ให้เขาช่วยหลี่โม่?
เป็นไปไม่ได้แน่นอน สำหรับหลี่โม่ เขาอยากจะให้ถูกขังอยู่ในนี้ตลอด อย่างนี้ เขาก็สามารถเข้าใกล้กู้หยุนหลันได้ แล้วก็ได้เธอมา ให้เธอมาเป็นคนของเขา!
ในขณะเดียวกัน ในไนต์คลับส่วนตัวหวงถิงห้องจักรพรรดิ
ฉู่จงเทียนเดินเข้ามากับเลขาหุ่นแซ่บ
มองดูฝ่ายตรงข้ามเฉียนฝูที่กำลังทำงาน ท่าทางของฉู่จงเทียนก็นอบน้อม
“ลุงเฉียน คุณฉู่มาแล้ว”เสียงหวานใสของเลขาสาว
เฉียนฝูเงยหน้า มองดูฉู่จงเทียน แล้วยิ้ม “เสี่ยวฉู่ มาหาฉันดึกขนาดนี้ มีเรื่องอะไรหรอ?”
ฉู่จงเทียนรู้สึกกังวล ก้มหน้า รับพูด “ลุงเฉียน เกิดเรื่องแล้ว คุณหลี่ถูกจับครับ”
“ฮืม?”
ลุงเฉียนตกใจ สีหน้าเปลี่ยนทันที “นายน้อยถูกจับ?ถูกใครจับ?”
ในเวลาเดียวกัน ประตูห้องก็ถูกเปิดออก เลขาคนหนึ่งเดินเข้ามาท่าทางร้อนรน “ลุงเฉียน นายน้อยถูกอริใส่ร้ายลวนลามผู้หญิง ตอนนี้ถูกพาตัวไปแล้วครับ”
ในตอนนั้น ก็มีอารมณ์โมโหที่ทิ่มแทงผู้คนแสดงออกมา!
บรรยากาศแบบนี้ ทำให้คนรู้สึกว่า บนตัวของลุงเฉียน มีกำลังที่จะระเบิดใส่ผู้คนได้!
“ใครมันทำ!”
เสียงปึงดังขึ้น!
ลุงเฉียนโมโหมาก ฟาดมือลงบนโต๊ะทำงาน ลุกขึ้นอย่างโมโห สายตาน่ากลัว!
ฉู่จงเทียนตกใจจนตัวสั่น เกือบจะยืดไม่อยู่ เขาไม่เคยรู้สึกถึงอารมณ์โมโหขนาดนี้บนตัวเฉียนฝูมาก่อน
ที่ผ่านมา คนแก่คนนี้อยู่อย่างเป็นมิตรมาตลอด และเข้าหาคนอย่างนุ่มนวล
“สืบเจอแล้วครับ พวกนักเลงในเมือง หัวหน้าชื่อหม่าคุน ผู้อยู่เบื้องหลังยังสืบไม่เจอครับ”เลขาคนนั้นรีบตอบ
“โทรหาเสี่ยงหย่งโก๋ให้ปล่อยคนเดี๋ยวนี้!แล้วก็ตรวจหาผู้บงการอยู่ด้านหลังด้วย!”
เฉียนฝูยีตา น้ำเสียงน่ากลัว!
เขตคฤหาสน์อ่าวมังกรหลวงเมืองฉู่โจว
ชายวัยกลางคนอายุ 45 ปีท่านหนึ่ง ท่าทางน่าเกรงขาม ใส่เสื้อชุดจีนสีเทา กำลังเล่นหมากรุกอยู่กับชายหนุ่มอายุประมาณ 30ปี ใส่ชุดทหารสีเขียว
มองไปรอบๆสามารถดูออกได้ว่าคฤหาสน์นี้ มีคนใส่ชุดทหารสีเขียวยืนอยู่กว่าสิบคน เฝ้าทางเข้าออกแต่ละที่ไว้อย่างเข้มงวด
ในตอนนี้ ทหารคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน งอตัวพูดกระซิบข้างหูหนุ่มเสื้อจีนคนนั้น
พรึ่บ!
หมากรุกในมือถูกบีบละเอียด
ชายหนุ่มชุดจีนคนนั้น ดวงตาดุดัน “ทีมกฎหมายของเมืองฮ่านทำอะไรกัน?เรื่องแบบนี้ไม่ตรวจสอบให้แน่นอนก็จับคนแล้ว รีบโทรหาเสี้ยงหย่งโก๋ บอกให้เขาปล่อยคนเดี๋ยวนี้!”
โมโหหนักมาก!
ในสวนมีบรรยากาศที่จะฆ่าคนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!
ชายชุดทหารตรงข้ามถาม “ท่านพลโทถัง เกิดอะไรขึ้นครับ?”
ชายชุดจีนหึในลำคอ ชี้หน้าชายอายุประมาณ 30 ตรงหน้า “คนที่นายเคยสอนมา ตอนนี้ดีละ กลายเป็นมีดของคนอื่น รู้มั้ยว่าลูกน้องของมันจับใครไป?”
ถังหยวนจองตอนนี้โมโหมาก มีแต่อารมณ์เสีย
เมืองฮ่านนี้มันช่างกล้านัก!
แม้แต่คนท่านนั้นยังกล้าจับ นี่คือรีบตายหรอ?
“ใครครับ?”ชายชุดทหารตรงหน้าขมวดคิ้ว
ทำให้ท่านพลโทถังโมโหได้ขนาดนี้ จะต้องเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้นแน่นอน
ถังหยวนจองพูด “สำนักหลงเหมิน หลี่โม่”
เพล้ง!
หมากรุกในมือของชายชุดทหารตรงข้ามตกลงบนกระดาน ไม่ทันสนใจเรื่องอื่น รีบลุกขึ้น “ท่านพลโทถัง ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
จะตายแล้วจะตายแล้ว!
แม้แต่เขายังกล้าจับ ลูกน้องของเสี้ยงหย่งโก๋คนนี้ใกล้จะตายแล้ว!
ในขณะเดียวกัน สำนักกฎหมายเมืองฮ่าน ตำรวจเฉาหัวเจิ้งตอนนี้นั่งอยู่ในห้องทำงาน คนที่นั่งตรงข้ามไม่ใช่ใครอื่น เป็นซู๋ไห่เทียนเอง
เขาเอาใบชาไว้กล่องหนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความชั่วร้าย “หัวหน้าเฉา นี่ให้คุณ เวลาปกติทำงานกดดันใช่มั้ย นี่เป็นถึงชาปี้หลัวชุนที่ดีมาก”
เฉาหัวเจิ้งมองดู แล้วก็ผลักออก “คุณซู๋ เอากลับไปเถอะ ของแบบนี้ผมไม่รับ”
ซู๋ไห่เทียนหัวเราะ ก็ไม่ได้รู้สึกขัดใจอะไร ต่างก็รู้กัน “หัวหน้าเฉา คุณดูแล้วเพื่อนของผมคนนั้นจะจัดการยังไง?”
เฉาหัวเจิ้งมองซู๋ไห่เทียนแล้วก็หัวเราะ “คุณซู๋ คุณอยากจัดการยังไง?”
ซู๋ไห่เทียนคนนี้ มาหาตอนกลางดึก แล้วยังเอาของมาด้วย จะต้องมีเรื่องแน่นอน
ซู๋ไห่เทียนหัวเราะ “หัวหน้าเฉา ผมรู้ว่าคุณกำลังเครียดเรื่องที่ลูกชายคุณเรียนหนังสืออยู่ ช่วงนี้ผมดูบ้านอยู่หลังหนึ่ง ใจกลางเมือง ละแวกโรงเรียน มีระเบียง กุญแจผมก็ให้พี่สะใภ้ไปแล้ว ไม่ก็คุณลองโทรหาพี่สะใภ้ดู?”
เฉาหัวเจิ้งตกใจ ขมวดคิ้ว จ้องซู๋ไห่เทียนสักพัก แล้วก็รีบโทรหาภรรยาตัวเอง “ลี่เหมย เธอรับกุญแจของคนอื่นมาใช่มั้ย?รีบเอาไปคืนเดี๋ยวนี้!”
ปลายสาย จ้าวลี่เหมยกำลังอวดเพื่อนๆอย่างมีความสุข เธอได้บ้านใจกลางเมืองละแวกโรงเรียนมา เมื่อได้ยินคำพูดของเฉาหัวเจิ้งก็รีบเถียงกลับ “ทำไมต้องคืน คนอื่นเขาให้ฉันมา!ฉันไม่คืน!คุณวันๆเอาแต่ทำงานไม่กลับบ้าน คุณเคยอยู่กับลูกชายกี่วัน?เรื่องเข้าเรียนคุณไม่สนใจ ตอนนี้มาดุอะไรฉัน?ถ้าคุณมีปัญญา ก็หาบ้านละแวกโรงเรียนมาให้ลูกชายเราสิ!”
พรึ่บ!
วางสายไปแล้ว
เฉาหัวเจิ้งใบหน้าเคร่ง จ้องซู๋ไห่เทียน จากนั้นสักพัก ก็ถามออกไป “คุณต้องการจะทำยังไง?”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
