จอมนักรบท้าโลก 45 ขอโทษถึงบ้าน

บทที่45 ขอโทษถึงบ้าน

ถังแหวนโม่พูดไม่ออกโดยสิ้นเชิง สืบบริษัทใหญ่ไม่ได้มาเฉย ๆ แถมยังดึงการลงทุนให้สามพันล้าน เพราะเหตุนี้ตระกูลติงมีความเป็นไปได้ที่จะประสบผลสำเร็จในระยะสั้น

อยากจัดการเจียงชื่อมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

หน้าเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง

คุณปู่ติงจ้งก็ช่วยไม่ได้จริง ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องที่ควรจะดีใจ แต่เพราะการพนันกับเจียงชื่อก็เลยอึดอัดใจมาก กำลังคิดว่าจะขอโทษกับเจียงชื่อยังไงดี

จากนั้น……

ติงเฟิงเฉิงก็แกล้งไอ แล้วพูดกับเจียงชื่อว่า:"เจียงชื่อ นายออกไปจากตระกูลติงได้รึเปล่า?"

ทุกคนในห้องมองหน้ากัน

ติงเมิ่งเหยนถามด้วยสีหน้าสงสัย:"ก็ดึงการลงทุนได้แล้ว ทำไมถึงต้องให้เจียงชื่อออกไปอีก?"

ติงเฟิงเฉิงหัวเราะ:"ได้การลงทุนแล้วก็จริง แต่เธออย่าลืมสิ ตอนนั้นนอกจากข้อตกลงการพนันของเจียงชื่อกับคุณปู่แล้ว เขายังบอกว่าจะให้คนของตระกูลฉางมาขอโทษอีกด้วย ! ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ผมยังไม่เห็นคนของตระกูลฉางเลย"

ประโยคนี้ได้เตือนติงจ้ง

เขาเผยรอยยิ้มที่มุมปาก ในที่สุดก็ได้มีโอกาสตอบโต้แล้ว !

ติงจ้งไอกระแอม :"ใช่ เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ดึงการลงทุนได้สมควรได้การชื่นชมจริง ๆ แต่ขอพูดให้ไม่น่าฟังแล้วกัน จริง ๆ แล้วการลงทุนนี้เมิ่งเหยนเป็นคนดึงมา ไม่เกี่ยวอะไรกับเจียงชื่อเลย และตอนนี้คนของตระกูลฉางก็ไม่ได้มา ดังนั้นการพนันนี้ผมเป็นคนชนะ ตามข้อตกลง เจียงชื่อต้องออกจากตระกูลติงทันที"

"พวกคุณทำแบบนี้ได้ยังไง?"

ติงเมิ่งเหยนทนฟังไม่ได้แล้ว คนพวกนี้พอได้รับผลประโยชน์แล้วถีบหัวส่งคนอื่นได้ไง? ทั้ง ๆ ที่เมื่อกี้เจียงชื่อช่วยพวกเขาดึงการลงทุนมาได้สามพันล้าน ทำไมถึงพลิกหน้ามือเป็นหลังมือได้ล่ะ?

เจียงชื่อไม่ได้ใส่ใจเลย ดูนาฬิกาข้อมือแล้วพูดว่า:"อืม……เวลานี้คนของตระกูลฉางก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว"

ยังพูดไม่จบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรีบวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า:"ประธานติงแย่แล้วครับ ข้างนอกมีรถมาสิบกว่าคัน มีคนหลักของตระกูลฉางหลายสิบคน ท่าทางโหดมาก ดูเหมือนว่าจะมาหาเรื่องพวกเราครับ"

ติงจ้งหายใจเข้าลึก ๆ

"เจียงชื่อ นายทำอะไรลงไป ? ! "

"นี่ก็คือการที่นายเรียกคนของตระกูลฉางมาเหรอ ? คนมาแล้วก็จริง แต่ไม่ได้มาขอโทษ มาแก้แค้นต่างหาก !"

ถังแหวนโม่พูดขึ้น :"พวกเราออกไปดูกัน ทุกเรื่องคุยกันได้ ถ้าทางนั้นคิดไม่ดีกับเรา พวกเราก็ส่งเจียงชื่อออกไป ยังไงเขาก็เป็นคนทำ มีปัญหาอะไรเขาก็ต้องรับผิดชอบคนเดียวอยู่แล้ว"

ติงจ้งพยักหน้า:"ก็จริง ไป ตามผมไปดู"

เขาพาทุกคนออกไปหน้าบริษัท มองไปก็เห็นเจ้าบ้านตระกูลฉาง——ฉางคุนพาคนกลุ่มหนึ่งมา เป็นสมาชิกหลักของตระกูลฉางทั้งนั้น

เห็นสีหน้าจริงจังของพวกเขา ที่มาครั้งนี้คงจะมาคิดบัญชีกับตระกูลติงเพราะเรื่องของฉางจ้ายชูนแน่นอน

คงหนีไปไหนไม่ได้

ติงจ้งตัดสินใจเสียสละผลประโยชน์ที่น้อยกว่าเพื่อแลกกับผลประโยชน์ที่มากขึ้น และสามารถใช้โอกาสนี้ไล่เจียงชื่อออกจากตระกูลติงได้พอดี ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

เขาเร่งฝีเท้าเดินเข้าไป กำลังจะอ้าปากพูด ฉางคุนก็ยื่นมือขวางเขา

"ประธานติง ไม่ทราบว่าเมิ่งเหยนอยู่ข้างในรึเปล่า?"

ติงจ้งประหลาดใจ ที่แท้อีกฝ่ายไม่ได้มาหาเจียงชื่อ แต่มาหาติงเมิ่งเหยน

มันก็ไม่แปลก เพราะว่าคนที่ก่อเหตุนี้ก็คือติงเมิ่งเหยน

ติงจ้งคำนึงถึงผลประโยชน์ ถ้าไม่ส่งติงเมิ่งเหยนให้ คาดว่าความขัดแย้งกับตระกูลฉางจะแก้ไม่ได้ ถ้าส่งติงเมิ่งเหยนไป จะส่งผลกระทบครั้งใหญ่ต่อการเปลี่ยนแปลงของโครงการสามพันล้าน

ให้ไม่ได้

เขายิ้ม แล้วพูดว่า:"จริง ๆ ตัวการของเรื่องนั้นไม่ใช่เมิ่งเหยนหลานสาวของผม แต่เป็นเจียงชื่อลูกเขยไร้ประโยชน์คนนั้น ประธานฉาง ถ้าคุณไม่สบายใจ ผมสามารถไล่เจียงชื่อออกไปทันที ให้คุณจัดการเอง เป็นไง?"

ฉางคุนไม่สนใจเขา ยังคงถามว่า:"ผมแค่ถามว่าติงเมิ่งเหยนอยู่ไหม?"

ติงจ้งไม่รู้จะพูดยังไง

จากนั้น ติงจื่อยวี่ที่อยู่ในกลุ่มคนผลักติงเมิ่งเหยนเหมือนตั้งใจก็เหมือนไม่ตั้งใจ หล่อนถอยหลังไปสองก้าว ฉางคุนเห็นพอดี

ฉางคุนผลักติงจ้งออกทันทีแล้วเดินไปหาติงเมิ่งเหยน

เห็นอีกฝ่ายโหดมาก ติงเมิ่งเหยนตกใจจนถอยหลังไปสองก้าว ตื่นเต้นเล็กน้อย เธอหันไปมองเจียงชื่อที่อยู่ข้าง ๆ กลับเห็นว่าเจียงชื่อล้วงมือใส่ในกระเป๋ากางเกง ไม่มีท่าทางจะปกป้องเธอเลยสักนิด แล้วยังยิ้มอีก

ติงเมิ่งเหยนโกรธจนอยากจะถีบเขา

เมียตัวเองถูกศัตรูหาเรื่อง ทำไมเขายังยิ้มออกมาได้?ยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า?

ติงจื่อยวี่ ติงเฟิงเฉิงแอบอยู่ในกลุ่มคนและรู้สึกโชคดี พวกเขาไม่ชอบขี้หน้าติงเมิ่งเหยนตั้งนานแล้ว ครั้งนี้สามารถยืมมือคนอื่นได้ก็ดีแล้ว กำจัดติงเมิ่งเหยนไป พวกเขาสามารถแบ่งหุ้นของบริษัทได้มากขึ้น ทีหลังก็จะไม่มีใครเป็นศัตรูกับพวกเขาอีก

ฉางคุนเดินมาถึงข้างหน้า ในตอนที่ทุกคนคิดว่าฉางคุนจะลงไม้ลงมือ

ทันใดนั้น……

ฉางคุนสบัดเสื้อ คุกเข่าลงตรงหน้าติงเมิ่งเหยน แล้วกราบ !

จากนั้น สมาชิกหลักทั้งหมดของตระกูลฉางคุกเข่าลงทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น แสดงความขอโทษอย่างจริงใจที่สุดต่อติงเมิ่งเหยน

"นี่……"ติงเมิ่งเหยนตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ติงเฟิงเฉิงกับติงจื่อยวี่ก็ตกตะลึงมาก พูดไว้แล้วว่าจะทำการต่อสู้ครั้งใหญ่ ยืมดาบฆ่าคน? ทำไมถึงการเป็นว่าคุกเข่าขอโทษล่ะ?นี่มันไม่เหมือนที่คิดไว้เลย?

ฉางคุนกราบ3ครั้ง เงยหน้าขึ้นมองติงเมิ่งเหยน พูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ:"คุณติงเมิ่งเหยน ผมฉางคุนมาขอโทษคุณแทนฉางจ้ายชูนลูกอกตัญญู"

"สองวันก่อน ลูกอกตัญญูของผมนั้นได้มีการคิดจะล่วงเกินคุณ แล้วยังพาพวกขยะไม่ได้เรื่องนัดคุณออกมา แล้วยังจะใช้วิธีสกปรกมาจัดการกับคุณ"

"เขา ไม่ต่างกับหมูกับหมาเลย !"

"ตอนนี้เขาจะเป็นจะตาย ก็สมควรแล้ว เขาทำผิดกับคุณและสมควรถูกลงโทษ ในฐานะผมที่เป็นพ่อ ไม่ได้รับผิดชอบอย่างสมควร ก็ต้องโดนลงโทษ"

ฉางคุนกราบอย่างแรง :"เพราะฉะนั้น ผมพาสมาชิกหลักของตระกูลฉางมารับโทษโดยเฉพาะ คุณติง เชิญคุณลงโทษพวกผมเถอะ ไม่ว่าคุณจะลงโทษพวกเรายังไง พวกเราก็ไม่โกรธ! "

นี่นี่นี่……

ติงเมิ่งเหยนเป็นเด็กที่ใสซื่อคนหนึ่ง ไม่เคยเจอคำขอร้องแบบนี้เลย? ได้แต่ยืนตะลึงทำอะไรไม่ถูก

ฝั่งทั้งติงจ้งใช้มือหยิกแขนตัวเอง มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป

โลกนี้มันเป็นอะไรไป?

ตระกูลฉางเป็นการดำรงอยู่อย่างมีอำนาจระดับปานกลาง ลูกชายของเจ้าบ้านถูกตีแทบจะตาย แทนที่จะมาหาเรื่องแก้แค้น กลับมาขอโทษเอง?

ยังยอมรับการลงโทษทุกอย่าง?

เรื่องแบบนี้ถ้าพูดออกไปคงไม่มีใครเชื่อ คนของตระกูลฉางบ้าไปแล้วเหรอถึงทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้?

แต่แล้ว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นตรงหน้า ไม่เชื่อไม่ได้

ติงเมิ่งเหยนมองเจียงชื่อ :"ฉัน ฉันจะทำยังไงดี?"

เจียงชื่อยิ้ม:"เขาก็พูดแล้วไง ยอมรับการลงโทษทุกอย่าง ดังนั้นเธออยากทำยังไงก็ทำอย่างนั้นสิ ความแค้นที่มีต่อฉางจ้ายชูนของเธอ สามารถระบายได้ตามใจชอบ"

ติงเมิ่งเหยนพยักหน้า หันหลังพูดกับฉางชุน:"ได้ งั้นฉันจะลงโทษคุณ……"