[นิยายแปล]โซ่ผนึก “หัวใจ” สายใยผนึก “มังกร” 169 บทที่ 8 26

บทที่ 8 ตอนที่ 26

ณ เขตทางตอนเหนือของอาคาร์ซัม

อีกอร์ตอยู่ในห้องบนชั้นสองของคฤหาสน์ที่เช่าไว้เพื่อพักผ่อน

นอกเหนือจากปลายสายตาของเขาแล้วยังมีกองทัพสเกลตันเหล็กที่กำลังฝึกฝนอยู่

กองทัพสเกลตันเหล็กเป็นอัศวินประจำตัวของอีกอร์ตและความแข็งแกร่งของพวกเขายังนับว่าเก่งที่สุดในฟอร์ซิน่า

แม้ว่าคุณภาพจะไม่ได้ดีเท่าอัศวินเงินสีรุ้งของอาคาร์ซัม แต่ก็มีทักษะที่สูงพอตัวและครอบคลุมไปเรื่องการสั่งการและการฝึกฝนที่เข้มงวด

เมื่อเฝ้าดูอัศวินของเขาที่กำลังฝึกอย่างเข้มงวดอีกอร์ตก็รู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นแรง

เดินทีอีกอร์ตนั้นเหมาะกับสนามรบมากกว่ามาเล่นการเมือง

หลังจากเห็นอัศวินฝึกอีกอร์ตก็กดกริ่งที่อยู่ข้างๆเขา

「เม็กเลีย อยู่รึเปล่า？」

「ค่ะ ดิฉันอยู่ตรงนี้」

ตามคำเรียกของอีกอร์ตเม็กเลียโผล่มาใกล้ๆ

ขณะที่เม็กเลียโค้งคำนับอีกอร์ตก็ถามอย่างตรงไปตรงมา

「ได้ข่าวว่าพยายามล่อลวงพ่อหนุ่มนั่น แล้วจู่ๆก็โดนแย่งตัวไปงั้นเรอะ」

อีกอร์ตเรียกเม็กเลียมาเพื่อสอบถามว่าทำไมพยายามดึงโนโซมุมาฝั่งนี้

ก่อนงานเลี้ยงอีกอร์ตได้กำชับแล้วว่าห้ามเม็กเลียไปยุ่งกับโนโซมุ

แต่เม็กเลียก็ยังใช้ยาเสน่ห์ในงานเลี้ยงเพื่อให้โนโซมุเข้าหาเธอ

ซึ่งมันเป็นการขัดคำสั่งของเขาอีกอร์ตก็เลยเรียกมาสอบถามว่าทำไมถึงทำแบบนั้น

「ขออภัยอย่างยิ่งค่ะ เมื่อคิดถึงอนาคตแล้วดิฉันคิดว่าเป็นการดีกว่าที่เราจะมีช่องทางติดต่อเขา」

เมื่อได้ยินคำพูดของเม็กเลียอีกอร์ตก็ขมวดคิ้วราวกับกำลังคิด

เพราะเขารู้ว่าเธอคนนี้จะไม่ทำอะไรที่มันไร้เหตุผล

แม้ว่าโนโซมุ เบลาตี้จะเป็นนักเรียนของสถาบัน แต่ก็เป็นมิตรกับตระกูลฟรานซิสซึ่งปัจจุบันมีความสัมพันธ์แบบที่รู้ๆกัน

หากตระกูลฟรานซิสตกอยู่ท่ามกลางความลำบากโนโซมุเองก็ต้องเคลื่อนไหวแน่นอน

「นั่นคือสิ่งที่เจ้าอยากจะพูดงั้นเหรอ? หากได้ผลพวกเราก็จะแทรกแซงตระกูลฟรานซิสและลดทอนอำนาจได้อีกใช่ไหม……」

「ค่ะ ดิฉันคิดว่ามันเป็นโอกาสอันดีที่พวกเราจะชิงความได้เปรียบ……」

「แต่ว่าตอนนี้ทางฝั่งโน้นก็ค่อนข้างจะหงุดหงิดกับตระกูลวาจาร์ตไม่ใช่รึ แม้อำนาจของไอ้สวะนั่นจะยังแข็งแกร่งก็ตาม ตราบใดที่ความได้เปรียบอยู่ในมือของเจ้านั่นการฝืนบุกเข้าไปหาอีกฝ่ายนั่นไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก」

「แม้จะเป็นแบบนั้นก็เถอะนะคะวิธีการที่ดีที่สุดคือการถอนรากถอนโคนให้สิ้นค่ะ……」

ในขณะที่แสดงความเข้าใจบางอย่างให้อีกอร์ตได้เห็น อีกอร์ตพยายามไม่แทรกแซงให้ได้มากที่สุด

ในทางกลับกันเม็กเลียแนะนำให้เขาดำเนินแผนการอะไรสักอย่าง

แม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะเห็นกันด้วยเรื่องพื้นฐาน แต่ก็มีความแตกต่างทางด้านรายละเอียด

「เฮ้อ…..ตามปกติเธอก็เป็นพวกที่เล่นไม่ซื่อตลอดเลยนี่」

「จะขอรับไว้เป็นคำชมก็แล้วกันนะคะ」

คำพูดและการวางตัวของอีกอร์ตใส่เม็กเรียหากประชาชนทั่วไปได้เห็นคงคิดว่าไม่สุภาพ

เม็กเลียก็คุ้นเคยกับความหยาบคายของอีกอร์ตดีและตอบโดยไม่ใส่ใจ

「……เข้าใจสิ่งที่เจ้าหมายถึงนะ กระนั้นแล้วก็อย่าได้ไปแทรกแซงอะไรอีกเข้าใจไหม」

「ขออภัยเป็นอย่างยิ่งค่ะ」

ในท้ายที่สุดอีกอร์ตก็ยอมปล่อยผ่านเรื่องในงานเลี้ยง แต่ไม่ให้มีการแทรกแซงใดๆเพิ่มเติมอีก

นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ระหว่างขุนนางและข้ารับใช้อยู่ การกระทำตามอำเภอใจของเม็กเลีย แต่ท่าทางของคนรับใช้คนนี้มันก็เรียกได้ว่าไม่เต็มปากนัก

ขณะที่เม็กเลียกำลังจะจากไป ชายวัยกลางคนในชุดเกราะสีดำเดินเข้ามา

แม้จะรูปร่างเล็กแต่ก็เป็นผู้นำของอัศวินสเกลตันเหล็ก หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของอีกอร์ตที่พาเขามาที่เมือง

ชื่อของเขาคือเบอร์ดิก

เขาได้รับความไว้วางใจให้เป็นคนบัญชาการ และรูปลักษณ์บุคลิกเคร่งขรึม ร่างกายของเขานั้นขนาดประมาณลูกหมีตัวน้อยเท่านั้นเอง

「เอ่อมาทำอะไรเหรอคะ？」

「ก็ไม่มีอะไร」

หลังจากพูดกับเบอร์ดิก อีกอร์ตก็เริ่มดูเหล่าอัศวินฝึกซ้อมอีกครั้ง

「เรียกมามีอะไรให้รับใช้เหรอครับ？」

「อ๋อ เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แล้วมีความเป็นมายังไงเหรอ？」

โดยไม่สนใจคำถามของลูกน้อง เขากระตุ้นให้รายงานเหตุการณ์ที่ให้ไปสืบ

เมื่อเหลือบมองไปที่ทางเข้าที่เม็กเลียจากไปเบอร์ดิกก็เหลือบมองเธอ และรีบหันไปหารายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่กำลังสืบสวน

「ตรวจสอบมาแล้วครับ แต่เนื่องจากคนไปสืบถูกจับไม่ก็ถูกฆ่า จึงไม่มีหลักฐานว่าเธอได้เคลื่อนไหวในคดีของ เคน โนทิสหรือเปล่า ก่อนเกิดเหตุ เห็นได้ชัดว่าเธอเรียกชายคนหนึ่งมาที่อาคาร์ซัม」

อีกอร์ตให้เบอร์ดิกสืบสวนพฤติกรรมของเม็กเลียในช่วงเวลาที่เธออยู่ในอาคาร์ซัม

อย่างไรก็ตาม บุคคลที่อีกอร์ตส่งมาทั้งหมดก็ถูกกักกันและโดนจับได้ด้วยฝีมือของซอนเน่ และ จิฮัด

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่สามารถยืนยันกิจกรรมของเม็กเลียในช่วงเวลาที่อยู่ในอาคาร์ซัมได้

อย่างไรก็ตาม มีวิธียืนยันได้อย่างหนึ่งสำหรับการติดต่อของเม็กเลีย

ในหมู่พวกเขาอีกอร์ตสนใจคนๆหนึ่งที่เธอเรียกมาในฐานะทหารส่วนตัว

「อืม อีกาซากศพงั้นเหรอ」

「ครับ เขาเป็นทหารรับจ้างที่ยอดเยี่ยมซึ่งไม่ทราบว่ามาจากไหน ชื่อจริง และประวัติทุกอย่างล้วนเป็นความลับ เป็นพวกที่บ้าแท้ๆทำอะไรไร้ซึ่งเหตุผล ไม่เพียงแต่ฆ่าเป้าหมาย แต่ยังรวมถึงฆ่านายจ้างด้วยความตั้งใจของตัวเอง」

「เป็นชายร่างผอมที่อยู่ข้างๆเม็กเลียในงานเลี้ยงสินะ」

อีกาซากศพ

ทหารรับจ้างสุดบ้าคลั่งที่เม็กเลียเรียกมาใช้งานในฐานะสหายคุ้มกันส่วนตัวและเป็นนักฆ่าชั้นยอด

เนื่องจากฆ่าผู้คนมามากมายจึงได้สมญานามนั้นเมื่อใครเห็นก็ต้องบอกได้ว่าเป็นลางร้ายแห่งความตายที่เรียกหาเขา

มนุษย์บางคนที่ถูกฆ่าแม้ว่าจะเป็นถึงแรงค์ S ก็ถูกฆ่าตายได้อย่างง่ายดาย

「ก่อนที่จะมาที่อาคาร์ซัมก่อนหน้านี้หมอนั่นถูกจ้างโดยจักรวรรดิเคร์มาโซน」

จักรวรรดิเคร์มาโซน ทันทีที่เอ่ยชื่อ สายตาอันน่ากลัวก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของอีกอร์ต

「บางทีอาจเป็นคนที่จ้างหมอนั่นในเวลานั้น……」

「ใช่แล้วเป็นของฝ่ายที่ชนะสงคราม」

จักรวรรดิเคร์มาโซนเป็นประเทศที่มีอำนาจ แต่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาอยู่ในความขัดแย้งภายในประเทศ

อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาบุคคลสำคัญของฝ่ายหนึ่งได้ถูกลอบสังหารและความขัดแย้งของทั้งสองฝ่ายก็ต้องหยุดลง

และหากมีนักฆ่าแรงค์ S ที่เก่งด้านการสู้ซึ่งๆหน้า และมาที่อาคาร์ซัม โดยจ้างมาจากประเทศ “XX” ทันทีที่แก้ไขความขัดแย้ง เรื่องราวนี้จะถูกจับตามอง

「ข้าล่ะไม่ไว้ใจนางจริงๆ แม้ว่าความสามารถจะโดดเด่น แต่ไม่รู้เลยว่าคิดอะไรอยู่ และเหนือสิ่งอื่นใด เธอมาจากไหนก็ไม่รู้」

และปัญหาที่นี่คือเม็กเลียเองไม่ทราบว่าเธอมาจากไหน

เม็กเลียเป็นคนที่เคยรับใช้ตระกูลเฟบูรัลมาก่อนอีกอร์ตจะกลายเป็นหัวหน้าตระกูล

เธอมาจากหมู่บ้านที่ถูกทำลายจากกองโจร และกำลังศึกษาอยู่ภายใต้การศึกษาของอาจารย์ของเธอ และสุดท้ายอาจารย์ของเธอก็จากไป

หลังจากนั้นเธอก็มองหาเจ้านายคนใหม่เพื่อความอยู่รอดและเข้าหาอีกอร์ตเพียงลำพัง

「อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตัวเธอนั้นสามารถใช้งานได้แน่นอน แต่ประวัติเธอดันไม่แน่นอนนี่สิ」

ในตอนแรกอีกอร์ตก็คิดว่าเธอไม่มีประวัติที่มาอะไร และประสบความสำเร็จในชีวิต

เธอยังมีบทบาทในการรับใช้หัวหน้าตระกูลคนก่อน และประวัติเธอก็ไม่ได้ธรรมดา

อย่างไรก็ตาม อีกอร์ต ยังเป็นหนึ่งในขุนนาที่มากประสบการณ์

เขารู้สึกว่าเธอกำลังซ่อนความทะเยอทะยานบางอย่างไว้ภายใต้เงาของเม็กเลียที่กำลังโค้งคำนับเขา

「แน่นอนว่าเธอมีความทะเยอทะยาน ไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร แต่มีความปรารถนาที่ไม่ธรรมดาซ่อนอยู่ในตัวเธอ

　แต่ไม่ว่าเราจะมีความทะเยอทะยานอะไรก็ตาม หากมันเป็นไปเพื่อประโยชน์ของเราจริงๆ เราก็จะตอบแทนให้ตามนั้น……」

ไม่ว่าจะมีความทะเยอทะยานอะไรซ่อนอยู่ ตราบใดที่ไม่เป็นศัตรูก็เพียงพอ

นี่เป็นเพราะเธอชอบทำอะไรตามอำเภอใจอยู่เรื่อยๆ

ในความเป็นจริงเขาก็ได้ตอบแทนด้วยทรัพย์สินมหาศาลแก่เม็กเลีย และที่ดินขนาดใหญ่

แต่ในขณะเดียวกันหากเธอทรยศเขา เขาจะกำจัดเธอทิ้งทันที

「สำหรับตระกูลฟรานซิสดูเหมือนจะเข้าเจรจากับตระกูลวาจาร์ต เป็นไปได้ไหมว่าจะแลกเปลี่ยนกับเผ่าพันธุ์อันตราย เช่น แวมไพร์……」

การรับรู้ทั่วไปของแวมไพร์คือพวกมันเป็นสัตว์ประหลาดที่ดูดเลือดผู้คนและเปลี่ยนพวกเขาให้เป็นสัตว์ประหลาด

อายุยืน พลังเวทย์อันทรงพลัง และความสามารถพิเศษมากมาย

แม้ว่าจะลบความจริงที่ว่าพวกนั้นไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีเลือดให้ดื่ม แต่ก็เป็นผู้คนที่ทรงพลังมากเมื่อเทียบกับมนุษย์

ในความเป็นจริงมีเรื่องราวของหมู่บ้านและเมืองที่ถูกทำลายโดยแวมไพร์ที่คลั่งไคล้เลือดและถ้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตามปกติคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะแลกเปลี่ยนอะไรกับเผ่าพันธ์ุนั้นเลย

「เมื่อสิบปีที่แล้วคงเป็นไปไม่ได้ แต่ตอนนี้หากสร้างเงื่อนไขและข้อจำกัดก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้……」

อย่างไรก็ตาม ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเบอร์ดิก คำพูดของอีกอร์ตเป็นการยืนยันการกระทำของตระกูลฟรานซิส

เมื่อได้ยินความคิดเห็นของนายตัวเองเบอร์ดิกก็สงสัย

「นายท่านคุ้นเคยกับแวมไพร์เหรอครับ……」

「ไม่เลย ไม่เคยพบเห็นในรอบร้อยปีที่ผ่านมา แต่ถ้ามีความเป็นไปได้ที่จะสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับพวกเขาได้ มันก็ต่างออกไปเลย ในแง่นั้น เหตุผลของเมืองนี้ที่ยังไม่ถูกทำลายหายไปไงล่ะ」

เบอร์ดิกตามความคิดของอีกอร์ตไม่ทัน

แต่ก็มั่นใจหากเขาบอกว่ามีความเป็นไปได้

เบอร์ดิกนั้นถูกอีกอร์ตรับเลือกมาและได้ขึ้นสู่ตำแหน่งผู้บัญชาการ

ดังนั้นความจงรักภักดีที่เขามีต่ออีกอร์ตจึงยิ่งใหญ่กว่าราชา และเขาก็เต็มใจที่จะฆ่าราชาหากต้องการ

「แต่ไม่ต้องกังวลตอนนี้ก็แค่รวบรวมข้อมูลต่อไปก็พอแล้ว」

「ครับ！」

เพราะแบบนั้นการพูดคุยจึงได้จบลง

เบอร์ดิกได้โค้งคำนับต่ออีกอร์ตและจากไป